wat andere mensen van mij denken

Weet je, die klik moet in jouw hoofd komen. Rationeel gezien weten we het allemaal zo goed! En dan lag ik toch weer te piekeren. Bij mij kwam ineens die klik toen ik f*cking perfect van Pink voor het eerst hoorde: change the voices in your head, make them like you instead. En dat is heel kort en simpel gesteld: verander dat akelige kritische stemmetje. Natuurlijk is dat heel zo simpel niet. Babysteps! Ben je bekend met affirmaties?

 

Geen tips jammer genoeg. Het is voor mij heel herkenbaar. Kan zelfs wakker liggen van dingen die ik maanden geleden heb gezegd.
Super irritant. Ik lees mee

 

wel herkenbaar. bij mij werd het juist minder door het moeder worden. toen had ik door dat iedereen toch altijd wel wat vindt en je het nooit iedereen naar de zin kan maken.

ik denk dan kan ik er iets mee doen en is het belangrijk? vaak de mensen die iets over jou vinden daar vindt je stiekem zelf ook wel wat van

doordat ik zelf steeds minder kritisch werd en meer kon denken leven en laten leven merkte ik ook dat het me andersom ook veel minder deed

en.....iedereen maakt fouten en dat mag!

 

Poeh wat lastig voor jezelf als je altijd de lat zo hoog legt. Ik denk dat je hier zeker vanaf kan komen. Misschien aan je zelfbeeld werken en leren wat meer poep te hebben aan anderen?

 

Ik had ooit een gesprek met een coach. Het feit dat ik altijd aardige gevonden wilde worden kwam ter sprake. Hij zei toen; maar vind jij zelf iedereen leuk en aardig? 1/3 van de mensen vind je leuk en aardig , 1/3 van de mensen vindt dat niet en 1/3 heeft geen meningnover of ze je wel of niet aardig vinden. Ik heb toen hier toen een paar dagen over nagedacht en kwam erachter dat dit inderdaad voor mij ook geldt. Dus wat was ik nou vermoeiend bezig door steeds aardig gevonden te willen worden? Als de mensen die er toe doen me maar aardig vinden. Het leven is echt te kort om steeds bezig te zijn met hoe je overkomt. Die mensen op het schoolplein vinden je waarschijnlijk niet zo boeiend als jij denkt of zijn je 3 min later alweer vergeten.

Sindsdien is het mijn mantra en ik kan zeggen dat ik daardoor goed heb leren loslaten en het me oprecht in veel mindere mate boeit. Als ik maar gelukkig ben met wie ik ben

 

Wat voor mij werkt, is met wat ik zeg of doe echt dicht bij mezelf te blijven. Dus me niet voor doen, hoe ik wíl zijn (of hoe ik wil dat anderen me zien), maar hoe ik daadwerkelijk ben.
En vooral: jezelf accepteren met al je imperfecties.

(En wat voor mij persoonlijk het belangrijk is,, is hoe God naar mij kijkt. Heb geleerd dat dat nog veel belangrijker is dan hoe mensen kijken. Maar begrijp dat dit heel persoonlijk is...)

 

Als het je zelf niet lukt, probeer dan cognitieve therapie eens.

 

Ik herken het wel, maar dan voornamelijk op moeder-vlak.

Wat vinden ze van mij als moeder? Wat vinden ze van mijn zoon (hij kan nogal heftig reageren in prikkelbare situaties etc)

Wat mensen van mij als persoon vinden vind ik niet zo belangrijk. Ik probeer dingen naast me neer te leggen en mijn eigen weg te volgen, de laatste tijd gaat dit mij beter af.

 

Ik heb dat ook heel erg.
Ik heb een heel negatief zelfbeeld en vind mezelf eigenlijk helemaal niet leuk en hou niet van mezelf. Dus denk ook dat ieder ander mij zo ziet. En ben me dan ook constant bewust in mijn hele doen en laten. Hoe zien mensen mij?

Ik zou ook graag willen dat ik er wat meer schijt aan had. Maarja tis allemaal niet makkelijk.

 

Ik begrijp het wel ik denk dat je gewoon onzeker bent over jezelf.
Doe ik het wel goed, ben ik wel een goede moeder enz enz
Ik denk dat je je misschien onbewust moet bewijzen naar de buitenwereld dat je het wel kan als jonge moeder.
Ik heb dit ook gehad.
Mijn advies is zolang jij vind dat je het goed doet is het ook goed en twijfels horen er gewoon bij dat heeft iedereen.
Geloof in jezelf

 

Niet alles gelezen dus weet niet of het al vermeld is, maar wat mij hielp was het besef dat die mensen helemaal geen tijd hebben om steeds maar te denken aan mijn fouten omdat ze zelf net zo goed 's nachts wakker liggen om die van zichzelf.
Mensen zijn veel te veel gericht op hun eigen problemen, waarschijnlijk denken ze lang niet zo veel aan je als jij vreest.

 

Niet echt herkenbaar, ik leef tussen m'n eigen 4 muren, ben lekker met mezelf bezig en heb grof gezegd lak aan wat mensen van mij denken.. Was ook niet altijd, maar geeft wel veel vrijheid door zo te denken en doen. Hoe ik daar over heen ben gekomen weet ik ook niet, naar mate dat ik ouder wordt denk ik 🤔

 

Het is zo zonde om te twijfelen aan jezelf, al dat tijd in bed; twijfelen, piekeren.....ga gewoon slapen! Gun jezelf slaap. Zeg "STOP" tegen je negatieve gedachten en vervang ze met positieve! Waarom jezelf omlaag halen? Jezelf straffen? Dat is toch geen leven.

Zoek hulp en geniet van jezelf. Je bent goed zoals je bent, met al je fouten!

 

Heel herkenbaar. Een paar jaar geleden was ik ook zo. Maar ik heb inmiddels geaccepteerd dat mensen nu eenmaal niet iedereen leuk en aardig vinden. Ik behandel anderen met respect, maar ze hoeven mij niet aardig te vinden. Net als dat ik niet iedereen aardig vind. Een foutje? Niet erg, maar je moet het wel goed oplossen. Afschuiven doe ik niet graag. En van fouten leer je. Als je het zelf op weet te lossen ben je gegroeid en lukt dat niet, dan vraag je hulp zodat je het volgende keer wel zelf kunt.

Makkelijker gezegd dan gedaan, maar zo simpel is het eigenlijk wel. Ga niet wakker liggen, maar leg pen en papier naast je bed. Is er iets waar je mee zit, schrijf het op zodat je de volgende dag op zoek kan gaan naar een oplossing, maar het even los kan laten voor de nacht.

Succes!

 

Bij mij hielp het dat ik me realiseerde dat anderen echt niet zo met mij bezig zijn als dat ik dacht. Veel mensen valt het niet op hoe je loopt ofzo. Daar zijn ze helemaal niet mee bezig. En al helemaal niet nog de nacht of de dagen erna. Hun wereld draait niet om mij, mijn wereld draait niet om anderen.

 

Wat mij hielp is dat iemand tegen mij:
Zo belangrijk ben jij niet dat iedereen op jou let.
Wat ook geholpen heeft is dat ik moeder geworden ben/ en ouder & wijzer geworden ben , de tijd niet meer had om daarmee bezig te zijn. dat je in een winkel in de spagaat loopt om de boter en kaas te pakken terwijl je tweeling aan het huilen is, of de verkeerde kant oploopt haha.

Dat heeft mij wel geholpen.
Ik ben maar een mens, tussen zoveel mensen. Mensen letten niet op details. Jij wel, maar anderen niet. Die vergeten of ze zien het niet.
Het maakt je leven wel veel makkelijker om het vanuit dat perspectief te zien.
Door alle reclames wordt je als het ware gehersenspoeld dat je op een bepaalde manier moet lopen, praten etc. Niemand is perfect, zelfs reclames worden 500 keer opnieuw opgenomen..

 

Wat jij jezelf kunt afvragen is waarom het voor jou zo belangrijk is. Misschien dat je dat wat meer uit elkaar kunt trekken als je dat op papier hebt staan. Wat betekent het voor jou als een persoon je niet mag/verkeerd over je denkt? Waarom is dat erg voor je. Wat zijn de gevolgen.

Ik herken het wel een beetje. Bij mij komt het doordat ik jaren gepest ben en mijn woorden heel vaak verdraaid of verkeerd opgevat zijn. Dat geeft mij een heel onveilig gevoel als iemand totaal verkeerde conclusies trekt. Ik stel extreem hoge eisen aan mijzelf. Ik ben ermee aan de slag. Maar de echte 'oplossing' heb ik nog niet.

 

Een cursus mindfullnes en mediteren (o.a. met app Insight Timer) heeft bij mij veel rust en vrijheid gebracht.
Het is een beetje het aard van het beestje, dus je kunt het niet helemaal gaan voorkomen. Maar wanneer je beter met dit soort negatieve gevoelens en gedachten kunt omgaan, zal het niet meer zo'n impact op je hebben.
"You can't stop the waves, but you can learn how to surf."

 

Dit is een hele goede voor mij. Ik wil namelijk ook altijd aardig gevonden worden. En daarom kom ik vaak niet voor mezelf op.