Het ene kind van 2 blijft wel netjes zitten en het andere kind van 2 niet, maar daar gaat het toch helemaal niet over.. De ts vind de reactie van een ander vervelend en ze kan toch duidelijk wel inschatten dat haar kindje netjes blijft zitten. En dat hij nou in paniek is geraakt, tja dat kan toch gebeuren.. Ik zou me er niet zo veel van aantrekken als ik jou was. Mensen zullen je altijd blijven beoordelen om wat je doet, omdat zei dingen anders zouden doen.. maar dat maakt jou keuze geen foute keuze!
Als dit een weloverwogen keuze is, dan is het er eentje die sommige mensen niet zouden maken, dat is logisch. Maar dat boeit dan toch niet? Als je ergens zelf gewoon achter staat, wat maakt het dan uit hoe een ander 'kijkt' en waarom is dat meteen 'mensen die vreemd reageren'? Ik snap de vraag van dit topic misschien niet zo Doen wat je zelf het beste vindt houdt niet in dat iedereen het daarmee eens is. Ik kan me een blik wel voorstellen, die vrouw kan toch niet weten dat jullie elke minuut gaan kijken? Dat staat los van het feit dat speelhoekjes geen opvang zijn en ook niet voor zulke jonge kinderen bedoeld zijn (zelfs bij Ikea is het pas vanaf 3 jaar en daar is onder toezicht!).
Ik vind mensen hebben het recht om iets te vinden tegenwoordig mag je niks meer zeggen niet meer raar kijken en zelfs niet meer denken Ik zou denk ik ook raar gekeken hebben hoor als ik een kindje zou zien huilen en alleen en papa en mama nergens te bekennen Ik krijg vaak rare blikken als ik DL in me draagdoek op me rug heb Ik denk dan altijd maar zolang ik het maar best vind boeit het me niet ALs jullie je prettig vinden om zo te winkelen en jullie staan achter dat standpunt dan moet je dat vooral blijven doen. ANdere mensen zullen altijd wel anders denken.
Lekker je ding doen en andere mensen maar laten kijken. Ik snap wel dat het je een vervelend gevoel geeft, maar op een of andere manier zijn er altijd wel mensen die denken zich met je opvoeding te moeten bemoeien.
Heb er ook een pesthekel aan als mensen zo over je denken terwijl je altijd het tegenovergestelde bent. Bah!! Had ik eens (maandje geleden nog) met van ben je ongeduldig? je moest eens weten hoe geduldig mens ik ben ik kan me daar zo kwaad over maken wil ik ze het liefst verrot schelden! Kan me voorstellen dat je je hierna rot voelt. Jij kijkt tenminste nog of hij er zit er zijn genoeg mensen die hun kinderen helemaal alleen laten hoor of zelf niet op hun kind letten die heb je ook veel. Maak je geen zorgen je weet zelf als beste dat je een goeie moeder bent voor je kinderen. Maar die irritatie blijft van andere mensen die zo over je denken... bah gauw uit je hoofd zetten hoor. Vraag me af of dat mens zelf wel zo goed is voor haar eigen kinderen.
Inderdaad echt je dag niet door laten verpesten. Uiteindelijk ken je je eigen kind het beste. Mijn dochter is dan 3 maar gaat ook op zo´n computer zitten tekenen hier in de supermarkt, of ze loopt een rondje door de (kleine) supermarkt. Ik weet gewoon dat ze nu toch wel weer terugkomt (vroeger deed ze dat niet). Ik beloon dr dan ook door te zeggen dat ik het zo goed vind dat ze weer bij mama komt lopen ipv dat ik compleet uit mn dak ga omdat ze weg rent.
Bijzonder, dat je zo geirriteerd kunt zijn over het oordeel van een ander, terwijl je er vervolgens zelf direct een joekel van een oordeel aan vastplakt.... Dat moet je dus gewoon niet doen: wat je ook doet, er zullen ALTIJD mensen zijn die jouw keuze afkeuren, of op basis van een paar dingen menen dat jij op een bepaalde manier met je kind omgaat en daar al een oordeel op vellen. Dat doet iedereen, dat doe je zelf ook, dus daar moet je je vooral niet te druk om maken. Ik ben ook wel eens geirriteerd over andermans kind/opvoeding, terwijl ik dan zelf op momenten de blikken ook voel prikken. Llaatste tijd ben ik bijvoorbeeld wat toegeeflijker naar Thirza, omdat ik zelf niet lekker in mijn vel zit en dan liever een scene vermijdt even, dan de energie bij elkaar te rapen om een driftbui in de winkel te weerstaan. Daar vinden mensen van alles van, op basis van wat ze in de winkel zien gebeuren. Jammer dan. Zij kennen mijn situatie niet, (net een 2e miskraam achter de rug), zij kennen mij niet, mijn kind niet en mijn normale opvoedingsstijl niet, dus dat laat ik lekker van me af glijden dan ook weer. Dat betekent niet dat ik me nooit even ongemakkelijk voel onder andermans blikken, maar enkel dat ik daarna mezelf tospreek en zeg: Niks van aantrekken, maak de keuze die je wilt maken en wat een ander daarvan denkt, is totaal irrelevant.
Is een heel verhaal over die uitspraak die ik kreeg maar inderdaad probeer ik het ook van me af te zetten heb ik toen ook gedaan langzaam laten zinken.
Haha maar irriteren over iets heel ergs wat iemand zegt is ook weer heel anders dan een blik van iemand Maar het is een heel verhaal heeft veel verdriet en dan zegt iemand zo iets en dan kan ik wel kwaad worden maar heeft niks met geduld te maken en ook niet over een kindje die ik nog niet heb.
ik vind het moeilijk dat te beoordelen, ten eerste zei die vrouw niks, dus misschien was ze wel ergens anders geirriteerd over?? Ten tweede weet ik echt niet hoe jullie winkel met speelhoek eruit ziet. Zelf ben ik ook van het voorzichtige type, maar bij ons in de van der ven is ook een speelhoek en die is precies ten midden van de rekken kinderkleding, die staan er als een soort cirkel omheen. Ik laat mijn dochter daar ook spelen zodat ik rustig kan zoeken. Ik zie daar geen probleem van in.
Dat incident van gisteren ben ik allang vergeten hoor, maar ben ontzettend dankbaar voor de geruststelling NOrmaal trek ik me nooit wat aan wat anderen over me denken, behalve als het over mijn moederschap gaat. Daar ben ik onzeker in. Ik denk dat ik een perfecte moeder wil zijn en raak gauw geflipt als mensen mij het tegendeel doen denken zoals die vrouw deed. Nouja zwangerschapshormonen spelen ook een rol he, ik ben momenteel zo gevoelig voor van alles en nog wat. Net ook weer ruzie gehad met m'n moeder zuchttttt
Dat herken ik hoor. Hier valt ook alles verkeerd wat met mijn moederschap te maken heeft. Zelfs het meest goed bedoelde advies kan als kritiek voelen. En zeker als je dan ook nog zwanger bent....
Ik zou zelf mijn zoontje die ook 2 wordt echt geen seconde alleen laten, maar dit omdat ik weet dat hij gewoon echt niet blijft zitten ook al zijn er andere kindjes en speelgoed, hij wil altijd met ons mee. Maar als het voor jullie wel werkt, wie ben ik om te zeggen dat het fout is, ieder zn eigen opvoeding en een ander gaat dat geen donder aan toch!
Het enige hoekje waar ik mijn dochter van bijna 2 alleen laat spelen, is in een kledingwinkel hier, en daar heb ik hoe dan ook zicht op haar. Anders zou ik dit nooit doen. Tenzij ze een aantal jaren ouder is. Laat hem anders gewoon is in het karretje zitten, hij mag toch best krijsen? Mijn dochter deed dat eerder ook wel, ze kreeg dan echt dr zin niet. Nu gaat ze netjes in het karretje zitten en vind ze het hartstikke stoer om papa en mama te helpen met spullen in de kar te leggen die wij dr aangeven.
`buiten het feit of je hem daar wel of niet laat spelen, dat moet ieder voor zich weten, merk ik ook dat mensen zich erg vaak bemoeien met de kleinste, stomste dingen en daar echt een duidelijke mening over hebben. Ik probeer me daar ook overheen te zetten, maar dat is erg moeilijk... Sterkte meid.
Ja daarom!! DUS olifanten huidje kweken en anderen laten zeuren. Je doet het toch nooit voor iedereen goed DUS doe je het fijn voor JULLIE goed want jullie zijn de ouders. Wat de rest er van vind....BOEIUH! (door schade en schande wijs geworden hier...kind met PDD-NOS en een vreselijke heks van een schoonloeder tot ik ging scheiden )