Hoihoi! Net zoals ik hier nogal heb gelezen zijn er zoveel topics waardoor ik geen zin heb ze allemaal te gaan lezen. Wou even op deze manier naar vrouwen in dezelfde situatie als mij zoeken, of gewoon naar steun zoeken. Ik ben 23 jaar en mijn vriend is 25. We willen heel graag een kindje en hebben vorige maand besloten dat ik zou stoppen met de pil. Ik heb dus 26 september mijn laatste pil genomen en ben 30 september ongesteld geworden. Ik wou dit nieuws in mijn gezin kunnen vertellen, ik heb drie zussen en twee broers. Ik heb het eerst tegen mijn moeder verteld en zij was wel enthousiast. Er zijn al zeven kleinkinderen dus zij vindt het niet raar dat wij nu ook een kindje willen. Nu, ik heb een zus die twee jaar ouder is dan mij, (zus3 zal ik ze maar even noemen) ze is pas getrouwd en wil ook heel graag een kindje. Ze is al lang gestopt met haar pil om andere redenen en zijn nu vier maanden aan het proberen voor een kindje. Ze heeft wat stress hierrond en dus kwam mijn nieuws niet als een leuke verrassing. Ze heeft schrik dat ik voor haar zwanger ga zijn en dan zou ze zich heel ongelukkig voelen omdat zij nog steeds niet zwanger zou zijn. Ik wist dat deze reactie ging komen, maar we willen het zo graag dat ik mijn droom niet op zij wil zetten... Mijn oudste zus (zus1) heeft hetzelfde meegemaakt met mijn nog andere zus (zus 2), zij was voor mijn oudste zus zwanger. Mijn zus1 was boos en ongelukkig omdat zij namelijk niet gemakkelijk zwanger kon geraken, medisch gezien. Daarom is mijn oudste zus ook niet heel blij met mijn nieuws omdat ze meevoelt met mijn zus3. Ze wil dat ik wacht en ik heb het hier heel moeilijk mee. Ook komen er reacties dat ik nog geen werk heb en die zaken, maar financieel kunnen we het wel aan en ik ben wel bezig met werk zoeken, maar in deze tijd... Ik weet dat dit een weinig voorkomend verhaal is, dat denk ik tenminste. Sorry als het te lang is! Maar ik wou even horen van vrouwen die net zo graag als mij een kindje willen en niet altijd positieve reacties krijgen, wat zij hier mee doen. Altijd leuk om positieve steun te krijgen of een kijk van mensen die ik niet ken. Ik ben gestopt met de pil omdat het om ons geluk gaat, ik vind het wel allemaal heel spannend maar voel me schuldig.... Hopelijk krijg ik niet te veel negatieve reacties.... Groetjes Tine
Hoi TineB, Je moet je zeker niet schuldig voelen! Het is jullie keus en wens om voor een kindje te gaan! En eerlijk gezegd vind ik het best egoïstisch van je zussen dat ze niet blij voor je zijn en je zelfs vragen om er mee te wachten! Ik snap wel dat ze jaloers zijn omdat ze zelf graag eerder willen zijn, maar dat soort dingen horen ze niet tegen jou te zeggen! Daarnaast kan jij er ook niets aan doen dat je zussen moeilijk zwanger raken, hoe verdrietig dat ook voor hen is. Je verhaal komt wel ene beetje bekend bij mij over. Wij hadden alleen niet verteld dat we gingen voor een kindje, maar pas verteld toen ik al zwanger was. Was toen 21. Mijn zus is 5 jaar ouder, nog steeds vrijgezel maar heeft wel een grote kinderwens. Zij heeft heeft er heel veel moeite mee dat haar jonge zusje getrouwd is en al een kindje heeft. In haar ogen moet zij dat allemaal als eerste mee maken omdat ze de oudste is. Ze is wel trotse tante, maar ze heeft er wel veel moeite mee. Mijn advies: gaan voor je eigen geluk
Ja mijn oudste zus wil nu geen kind, het gaat haar meer om dat ze niet wil dat zus3 voelt wat zij heeft gevoeld. Mijn oudste zus vraagt mij om te wachten, zus3 heeft er gewoon veel moeite mee omdat ze schrik heeft dat ik eerder zwanger ga geraken. Ze zou dan ook niet volledig gelukkig kunnen zijn voor mij moest dat gebeuren en dat doet me veel pijn. Mijn oudste zus had ook zoiets, zij wou ook als eerste zwanger geraken maar toen was zus2 haar voor. Ik zou ook veel liever hebben als iedereen gewoon blij is maar ik begrijp ook wel dat het een moeilijke situatie is. Mijn zus3 is nu wel al een beetje bijgedraaid. We gaan niet wachten want dat zou mij ongelukkig maken. Bedankt voor je reactie! Groetjes Tine
Hallo Tine Ik zou als ik jou was voor je droom gaan! Het is erg vervelend dat je zussen zich zo voelen, maar dat staat niet in de weg dat jullie een wens die voor ieder zijn recht is, moeten vooruit schuiven.
Hier ongeveer hetzelfde! Ik heb een schoonzus die geen kindjes kan krijgen en 1 schoonzus die tegelijk met mij mij zwanger raakte (zij was al 2 jaar bezig en ik was na 1 maand al zwanger) alleen zij had een bbz. Gevolg was dat ze me de hele zwangerschap genegeerd heeft... Vond dat wel heel moeilijk maar je kunt/moet je eigen wens niet opzij zetten.. Daar is het leven te kort voor! En misschien raakt zij wel nooit zwanger, dus moet jij dan ook maar niet zwanger worden?
Ja zo denk ik ook dus, ik moet wachten, maar hoe lang dan? Dat mogen ze toch niet verlangen/verwachten van mij? Ik doe het er niet om, kan er ook niet aan doen dat wij er ook klaar voor zijn.... Wie weet doe ik er langer over... Je weet dat allemaal niet he. Heb gewoon vaak het gevoel dat ik rekening moet houden met mijn zus en dat er niks slecht gebeurt als ik nu gewoon wacht, maar dan is het gevoel van een kindje weer veel te sterk. Daarom ben ik ook gestopt, ik wil het te graag en dat wil ook wat zeggen toch.. Bedankt voor je reactie! Groetjes Tine