Klopt! Alleen dan heb je er alles aan gedaan om het te voorkomen. Zit je gewoon een wijntje te drinken terwijl je kind de boel afbreekt is het een ander verhaal!
Ik ken niemand die raar doet over kinderen op een verjaardag.. Wij ook niet, om 8 uur gaan de meesten gewoon op bed, ik maak het bed op en dan kunnen ze slapen bij ons.. En voor Rosalie hebben we altijd een campingbedje mee en dan kan ze gewoon overal slapen, zou niet weten waar ik een oppas voor nodig heb dan.. Kinderen horen nou eenmaal bij het leven en voor een verjaardag ga ik echt geen fratsen uit halen, zoals dat 1 van ons maar thuis blijft, oppas zoeken, etc. Graag of helemaal niet..
Maar wat jij hierboven zegt, draai dat eens om. Voor sommige mensen horen kinderen niet bij hun leven en hebben ze er bewust voor gekozen om kinderloos te blijven. Voor hun horen kinderen er dus niet bij en dan zouden zij zich wel aan jou aan moeten passen??? Ik vind dat je je aanpast aan degene waar je naartoe gaat, het is hun huis, dus hun regels. In jouw huis jouw regels. Ik heb ook vrienden die geen kinderen hebben en met hun feestjes nemen we de kinderen dan ook niet mee. Hun huis is erg kindonvriendelijk ingericht en ik kan niet van mijn kinderen verlangen dat ze als robotjes op de bank gaan zitten en niet knoeien. Dus ga ik alleen of regelen we een oppas. Ik kan hun moeilijk mijn kinderen op gaan dringen. Toch stel ik hun vriendschap op prijs en zou ik het jammer vinden als ik ze niet meer zou zien. Ze komen ook wel eens bij ons thuis en dan zijn de kinderen natuurlijk wel gewoon thuis. Vinden zij dan ook geen enkel probleem. Als je rekening met elkaar houd kan het allemaal prima zo.
Net alsof mensen alleen een geweldig huis hebben om anderen hun ogen ermee uit te prikken? Ons huis ziet er geweldig uit! Waarom? Omdat wij dat geweldig vinden, omdat wij graag in een mooi ingericht huis willen wonen, en omdat wij ons hier prettig voelen. Dat anderen het mooi vinden, ja kan ook, prima! Zullen ook mensen zijn die het niets vinden, omdat het gewoon hun smaak niet is. En ondanks dat ons huis er geweldig uit ziet, kunnen kinderen lopend hun koekje eten.. Zuigen doe ik wel als ze weg zijn. Knoeien op de bank, tsja vervelend.. Maar kan gebeuren! Spullen die kapot kunnen gaat zet ik wel even weg, ook al leren wij onze dochter dat ze er gewoon van af moet blijven.. Hier blijft normaal gesproken dus gewoon alles staan, ook al is dochter pas 16 maanden. Vind dat dan echt een stomme, en zeer kortzichtige opmerking! Wel hoop ik dat ouders kun kinderen corrigeren. Dat er iets mis kan gaan, wil niet zeggen dat er niets van gezegd hoeft te worden. Zo hadden wij in onze kraamweek een kind van iets ouder dan 1 op bezoek die al heel goed kon lopen. Onze dochter ligt op een mooie boxkleed, helemaal wit en erg duur. Kind heeft net chocolade gegeten en loopt met choco handjes op kind af en wil zijn handjes op 't boxkleed zetten. Moeder lachen, want daar zijn het kinderen voor, terwijl zij tijd genoeg had in te grijpen. Nou sorry hoor, dan mogen zulke mensen niet bij mij willen komen, zulke mensen heb ik zelf ook liever niet over de vloer! Als ik me elders niet prettig voel met kind, zou ik volgende keren alleen gaan. Niet iedereen hoeft mijn kind leuk te vinden, en snap heus wel dat er mensen bestaan die mij graag alleen zien komen. Geen probleem toch? De dames met kinderen verwachten vaak wel het respect van anderen, maar andersom gezien is daar weinig van terug te vinden.
Je kunt wel kinderloos zijn, maar dan nog horen kinderen bij het leven.. Daar kun je niet onderuit.. Voortplanting zal waarschijnlijk altijd blijven bestaan, ze zijn zelf ook kind geweest.. En ik ga niet voor elke verjaardag oppas zoeken (voor een bruiloft of zo wel..), er is trouwens ook niemand die dat van ons verwacht, ook de kinderloze stellen niet, die vinden het ook wel gezellig en vanaf 8 uur, half 9 heb je nog de rest van de avond om gewoon gezellig te kletsen.. Moet eerlijk zijn dat ik het echt raar vind als je het goed vind dat je vrienden/familie een hekel hebben aan kinderen kinderen in huis en je daar vrienden mee kan zijn als je zelf kinderen hebt.. Gr. Carlien
Dat voorplanting bestaat en dat ook zo zal blijven hoeft toch niet te betekenen dat je anderen jouw kinderen op moet dringen? Dat jij geen vrienden met zulke mensen kunt zijn is jouw keuze daarin. Gelukkig hebben we die keuzes en daarin maakt ook ieder zijn eigen in. Ik vind het trouwens helemaal niet raar dat ik bevriend kan zijn met iemand die niet gek is op kinderen. Ik heb zoveel verschillende soorten vrienden en daarbij accepteren zij mijn kinderen ook wel, alleen hebben ze dat liever niet bij hun thuis vanwege de drukte. Als ze hier komen kunnen ze vertrekken wanneer ze dat zelf willen en als het hun te druk is bij hun thuis dan zullen ze mij moeten vragen om te vertrekken en dat doen ze liever niet. (wat ik mij weer voor kan stellen.) We accepteren dit van elkaar, zoals je dat bij vrienden nu eenmaal doet.
Pffff, echt veel dames die denken dat ze overal met hun kinderen welkom zijn. Vraag me echt af hoe het komt dat de een dit wel begrijpt en een ander niet? Waarom de een wel denkt dat iedereen maar haar kinderen te accepteren heeft, of dat ze anders helemaal geen contact wensen. Ben oprecht benieuwd waar het vandaan komt dat er echt mensen bestaan die zo denken...
Ik snap echt niet waarom ik met mensen om zou moeten gaan die ons niet waarderen om wie wij zijn (wij zijn (ook) ouders). Ik ga me niet anders voor doen bij 'vrienden' die van mij verwachten dat ik me aan ga passen.. Ik zou gewoon niet met mensen willen omgaan die een hekel aan kinderen hebben, ik denk dat we dan teveel verschillen.. Daarom zou ik dan het contact verbreken. Maar idd heeft ieder daar zijn keus in.. Gr. Carlien
Maar je bent toch niet alleen ouders, maar ook gewoon 'Carlien'? Ik snap ook niet dat mensen dat onderscheid niet kunnen maken. Ik heb in ieder geval een leven waar de kinderen soms geen onderdeel van hoeven zijn.
Wil toch niet meteen zeggen dat deze mensen een hekel aan kinderen hebben? Maar jij wil toch dat anderen jouw kinderen accepteren? Waarom zou jij dan niet accepteren dat andere mensen hier anders over kunnen denken? Als zij bij jou en je kinderen op bezoek komen, accepteren zij op dat moment toch de situatie zoals deze is. Waarom zou jij dat andersom dan niet ook kunnen doen? Waarom zou iedereen jullie kinderen leuk vinden, en waarom zouden jullie kinderen bij iedereen welkom moeten zijn? Is toch simpel?? Kan je echt niet begrijpen dat er mensen bestaan die jullie graag alleen zien komen?
Precies! Ik probeer me echt een voorstelling te maken bij mensen die zo denken. Ik zou niet eens overal met kind heen willen! En ook mensen met kinderen zullen af en toe graag zonder hun kinderen wat doen met vrienden die ook hun kinderen thuis laten. Dus ook al heb ik een kind, zou ik het bij sommige mensen ook niet op prijs stellen als zij altijd alleen maar met hun kinderen aan komen zetten. Soms vind ik het gewoon leuk om wat te doen zonder kinderen!
Nee, zou wat zijn.. Kun je een keer geen oppas regelen, ben je niet welkom bij je vrienden/familie omdat je je niet hebt aangepast/veranderd bent om aan hun eisen te voldoen.. Vrienden moeten elkaar accepteren voor wie ze zijn, als er een bijzonder feestje/gelegenheid is zorg ik dat er oppas is.. Voor een gewone verjaardag/visite ga ik me niet elke keer aanpassen en wil ik gewoon welkom zijn als mezelf en ik ben nou eenmaal moeder van Rosalie.. Ik zorg in eerste instantie voor Rosalie en ben op de eerste plaats moeder en daarna komt de rest..
Sja ... en zo zou ik niet met mensen om willen gaan die vinden dat ze zich niet aan hoeven te passen aan anderen en, in dit specifieke geval, hun kinderen aan anderen op willen dringen. Eeuwenoude discussie overigens, men zal het er nooit eens over zijn. Er is een kamp "ik en mijn kinderen zijn nu eenmaal een eenheid ... take it or leave it"... en het kamp "ik ben ook nog ik, naast mijn kinderen". Mijn huis is zeer zeker niet kindvriendelijk, en ik verzoek mijn vrienden en familie die met kinderen komen om zelf speelgoed of zoethouders mee te nemen. Zo niet, dan verwacht ik dat je je kind zelf in de smiezen houdt en als ik vind dat het kind zich zodanig misdraagt (zo heb ik ooit eens een kind duidelijk moeten vertellen dat de lade met etenswaar in mijn keuken geen speelgoed was en mijn nichtjes meerdere malen flink toe heb moeten spreken dat mijn hond geen pluche speelgoedbeest is) dan zal ik daar zeker iets over zeggen tegen het kind EN de moeder. Mijn huis, mijn regels. En anders je kind niet meenemen. Jouw keuze en die zou ik dan respecteren en zijn we even goeie vrienden hoor, maar respecteer dan ook zeker mijn keuze.
Tuurlijk ben ik ook gewoon Carlien, en ik ben ook wel eens zonder Rosalie, maar het moet niet zo zijn dat je niet welkom bent met kinderen.. Dat lijkt me niet fijn om met zulke mensen om te gaan..
Maar daar heb ik ook geen problemen mee, hier zeggen we allemaal wel tegen elkaars kinderen wat als ze wat verkeerd doen.. niemand heeft daar ook problemen mee.. Ik denk echt niet dat mijn kind een heilige is hoor..
Kinderfeestje is anders, daar word alleen het kind uitgenodigt. En dat vind het kindje leuk. Maar als ik ergens alleen word uitgenodigt ga ik niet, kinderen horen bij mij dus ze gaan overal mee naar toe, mag het niet, dan ga ik gewoon niet. Als ik een uitetentje zou hebben van het werk onder collega's ga ik wel maar dan is vriend thuis, ik ga niet samen met mijn vriend ergens naar toe om het kindje thuis achter te laten. Hier ook nooit avondjes alleen met vriendlief, dit wil en kan ik niet.
Oh ik maak me er nooit zo heel druk om hoor. Zo vroeg mijn vriendin vorig jaar of we het erg vonden dat ze de verjaardag een keertje 's avonds (zonder kinderen) wilde houden omdat ze 40 werd. Nou nee helemaal niet erg, heerlijk zelfs een avondje met vrienden onder elkaar zonder onze kinderen. Hebben we geen oppas en is de verjaardag dichtbij dan gaan we gewoon om de beurt er naar toe. Heerlijk om een keertje een weekendje weg te gaan zonder kinderen (en dit doen we 1 x per jaar) En 2 weken geleden uit eten geweest (restaurant viel vies tegen maar dat terzijde) terwijl opa en oma bij ons thuis aten met de kinderen.
Dat is toch ook prima. Ik ben ook op de eerste plaats moeder en als ik dus geen oppas kan regelen, dan gaan we niet. Maar ik weet bij deze vrienden dat ze dat dan ook liever hebben dan dat we de kinderen meenemen. Dit accepteren ze ook weer van ons. Het werkt van beide kanten. Ik vind het alleen vreemd om maar meteen te roepen dat ze je kinderen er maar bij moeten nemen. Natuurlijk horen die bij je, maar dat wil toch niet zeggen dat je ze overal maar mee naar toe moet nemen. Je neemt ze toch ook niet mee naar je werk? Het is dus echt niet dat ik deze vriendschap voor mijn kinderen zet, maar ik ga hem ook niet verliezen door mijn kinderen aan hun op te dringen. Ik vind mijn kinderen geweldig, maar dat hoeft een ander niet te vinden. En het is ook niet dat ze mijn kinderen niet accepteren, maar ze hebben ze gewoon liever niet bij hun thuis over de vloer omdat ze dan in hun eigen huis op hun tenen lopen. En als er iets is wat je niet wilt is het je ongemakkelijk voelen in je eigen huis.
Ik vind het ook nog wel een heel verschil; je kinderen niet meenemen naar een (avond)verjaardag of je kinderen niet meenemen gewoon op visite.. Ik heb zelf kinderen, maar als ik een avond verjaardag vier, heb ik ook liever geen kinderen van vrienden om me heen. M'n eigen kinderen gaan op tijd naar bed (mogen wel even opblijven) en ik ren het meeste van de avond van hot naar her, huis zit vol en dan wil ik geen klein grut om me heen hebben lopen. Ben ik dan een kinderhater of maak ik gewoon mijn eigen keuze. Ben ik dan meteen iemand om maar helemaal niet meer mee op te gaan? Moet ìk me dan aanpassen op mijn èigen verjaardag, omdat iemand anders zijn/haar mening MOET en ZAL doordrukken in mijn eigen huis op mijn eigen feestje? Nou, eerlijk gezegd is die vriendschap dan al helemaal niks waard, dat er niet de moeite wordt genomen om een klein beetje respect te hebben voor mijn gevoel.. Wil je wel persé met de kinderen komen, dan mag dat maar dan liever op een ander, rustiger, tijdstip.. Ik vind het echt een nare uitspraak om mensen die gewoon liever geen kleine kinderen op een drukke verjaardag willen, meteen maar kinderhaters te noemen