Ik was 10 maanden bezig, dacht alleen maar aan zwanger worden, zat te huilen op de w.c. als het weer eens niet gelukt was. Ben gewoon zwanger geraakt hoor! Onzin dus. Mensen die al zwanger zijn hebben makkelijk praten! Maar als je het graag wilt, ben je er nu eenmaal veel mee bezig! Veel succes met zwanger raken!
Misschien is dit een tip om het wat te kunnen los laten (bij mij helpt het heel goed): Bedenk voor jezelf wat er gebeurd als je geen kinderen kan krijgen... Toen bedacht ik dat ik het niet leuk zou vinden maar dat het niet het einde van de wereld is. Ik heb een lieve man en we hebben het samen ook heel erg fijn. Dus als er geen baby voor ons is weggelegd dan gaan we toch nog steeds een heel mooi leven hebben waarin we gaan reizen en genieten.
Dit werkt voor mij echt niet! Ik kan me gewoon geen leven voorstellen zonder kinderen. Zou echt in een diepe depressie komen denk ik als ik ooit te horen krijg dat ik écht geen kinderen kan krijgen. Waarschijnlijk zou ik me er na een tijd wel bij neer (moeten) leggen maar daar zou toch een heel rouwproces aan vooraf gaan denk ik. Dus neen, ik kan het me nu echt niet voorstellen dat ik gelukkig zou zijn zonder kinderen.
Mij geefd het veel rust om er mee bezig te zijn juist en erover te lezen enzo. Dan heb ik toch een beetje het gevoel dat het al iets dichterbij is. En voor mijn gevoel heefd het ook niet zo heel veel haast. Dingen veranderen toch allemaal als je een kleine hebt. Ik vind het nu ook leuk om nog van me vrijheid en me mannetje te genieten, misschien zouden jullie dat ook wat meer moeten doen. Want als je eenmaal een kleine hebt heb je dat niet meer of zeker minder/anders. Groetjes
Ik denk toch dat er aan denken iets heel anders is dan als het je werkelijk overkomt. Als je er aan denkt voel je toch niet al die emoties die wel heel rauw op je dak vallen als je te horen krijgt dat je bent uitbehandeld.
sorry maar deze opmerking is niet echt gepast. ik ga niet vragen hoe lang je bezig bent, maar het scheelt ook nogal op je 24 of 30 of ouder bent. vind het vreemd gezegt van je. sorry misschien bedoel je het niet zo, maar vanwege dit soort opmerkingen is dit topic juist geopent.
Ik denk dat iedereen er mee bezig moet zijn, zoals zij en ook hij dat wilt... De natuur doet toch wat ie moet doen, jouw gedachten kunnen dat echt niet beinvloeden. Al die mensen die bezig zijn geweest en nu een kleine op komst hebben of al mama/papa zijn, die weten heel goed dat het niet mogelijk is er totaal niet mee bezig te zijn. Zo vaak komt het nu eenmaal niet voor dat een vrouw meteen in de 1e maand na het stoppen met de anticonceptie zwanger raakt. Zo heb ik een broer die nu papa is en hoevaak ik wel niet verhalen aan heb moeten horen van dr is iets mis met dr baarmoeder dit dat... en toen was het eindelijk zo ver en was ie bijna papa, zegt ie: meid echt je moet niet zo hopen!....... Huh? Na al die verhalen zegt ie me zoiets terwijl hij wist hoelang we al bezig waren en hoelang het al op ons "verlanglijstje" staat? Uiteindelijk ben ik wel zwanger geworden, en ja daarna snel een mk , maar goed ik weet nu dat ik tenminste wel zwanger kan worden, en dat is ook niet geheel onbelangrijk ... dus ik hou me er lekker mee bezig zoals ik dat wil. Dus als ik eens een boek lees of een catalogus of gewoon eens op deze site ga kijken of uitgebreid met mijn vriendinnen praat over hun zwangerschappen/bevallingen/kinderen, ga ik me daar niet schuldig over voelen hoor of schamen... Het gebeurt wanneer het gebeurt... en waneer het echt niet zo mag zijn is dat heel jammer (al weet ik nog niet hoe ik dan zal reageren hoor).
Het was eigenlijk goed bedoelt om even heel eerlijk te zijn. Ik denk dat namelijk altijd als ik zit te piekeren ofzo, van ja najah als er een kleine is heb ik me leven zoals ik het nu heb niet meer dus kan er beter nog ff van genieten. En ik vind leeftijd helemaal niet terzake eigenlijk als je een wens hebt heb je een wens of je nou 24 bent of 32...
Er niet mee bezig zijn kan niet en hoeft ook niet. Ik heb genoeg voorbeelden gezien waarbij het toch goed gaat terwijl ze er obsessief mee bezig waren. Helaas zijn er te veel andere factoren die een vele grotere rol spelen dat het niet lukt. En dat heeft niks met stress te maken. Ik ben inmiddels wel wat gehard in de botte en onnadenkende opmerkingen. Al komen ze soms wel heel hard en pijnlijk aan. Als mij nu iemand zegt van: goh ga eens op vakantie dan lukt het wel! Dan deksel ik diegene meteen met: oja joh? zou mijn translokatie dan opgelost zijn? Meestal zijn ze dan stil. Ik denk dat je mensen gewoon vaker een tegenvraag of opmerking moet geven. Ik zeg dat nu wel makkelijk, maar ik heb zelf genoeg verdriet ervaren en nog steeds. Hope
voor alle dames (en de partners) waarbij het (nog) niet lukt: HEEL VEEL STERKTE EN GEDULD... Ik ben 'pas' in ronde twee en hoop echt dat het me snel gegund is... Ik kreeg een goede tip van een vriendin die weet dat ik bezig ben: plan de dagen waarop je ongeveer ongesteld moet worden zo vol mogelijk, dan heb je tenminste wat afleiding. (tenzij je het liefst met je pyjama op de bank hangt). Dan heb je tenminste wat om handen... maar natuurlijk denkt je hoofd maar aan 1 ding. Dat is toch logisch, als je iets graag wil?
Hallo dames, ik heb jullie reacties meegelezen, ik ben er ook mee bezig, je wilt iets heel graag en dat is zwanger worden. of je er nu mee bezig bent of niet...ik ben van mening dat dat er helemaal niets mee te maken heeft. wij gaan ronde vier in dus ik mag echt niet klagen,maar ik wil iedereen heel veel succes wensen! groetjes evie
he meiden mijn gyn heb ik dit ook gevraagd. ik vroeg klopt het dat mensen zeggen van je moet er niet zo veel mee bzeig zijn dat je eerder zwanger bent? hij zei dit is de dikste onzin die ik ooit gehoord heb. hij zei iedereen die graag zwanger wil worden is er mee bezig dus dat zou betekenen dat er nooit meer iemand zwanger zou worden! maar ik weet wel dat als je er te erg mee bezig bent kan het invloed hebben op je ei sprong en deze later hebben of niet hebben. maar dan ben je al heel erg gestresst dus er gewoon mee bezig zijn dat maakt niet uit hoor. gewoon geduld hebben.
Ik ben zelf nog maar 24 en heb dus nog heel lang de tijd om (gezond?) zwanger te worden maar iemand van 32 heeft niet zo heel veel tijd meer hè... Daar is het niet meer zo vanzelfsprekend meer voor om nog 5 of 10 jaar te 'proberen' .
Hallo, Ik had het met mn 1ste ook, ik was er zooo mee bezig. Mensen zeiden ook tegen mij: Dat moet je niet doen. Ik had zoiets van,, jij hebt makkelijk praten jij hebt er al 3... Maar na verloop van tijd werd het wel minder, al dat temperaturen enzo ik was het zat... en ja hoor na dat ik de moed had opgegeven was het raak.... Moet wel zeggen dat dat niet voor iedereen geld... groetjes gemma
Hoi, Ik vind het lastig. Soms ben ik er erg mee bezig, soms minder. Soms ook leuk er mee bezig te zijn, plannen maken, fantaseren, soms ook zorgen en zakt de moed in m'n schoenen. Soms wil ik het delen, vaak ook niet. Dit is voor mijn omgeving natuurlijk al helemaal niet te volgen of aan te voelen. Meestal kan ik een opmerking wel plaatsen, maar ik kan niet altijd voorkomen dat het me pijnlijk raakt. Ik had nooit een kinderwens, helemaal niet zelfs....tot dat ik die wel kreeg. Dit ging heel geleidelijk, maar mijn omgeving kreeg dat niet zo sterk mee. Nu zou ongewenst kinderloos voor ons minder erg zijn? Zo werkt het dus niet. Je gaat 'all-in', hoe dan ook, ongeacht achtergrond, leeftijd, noem maar op. Iedereen gaat er verschillend mee om, dat zegt alleen nog niets over het gevoel. Maar goed, voor mij speelt het dus ook
Hey meiden, echt heeeeeel veel succes allemaal met zwanger worden. Leef zo met jullie mee. Weet precies hoe het voelt al die vervelende opmerkingen van "als je er teveel mee bezig bent, lukt het juist niet", alsof het jou schuld is dat het dan niet lukt! grrrrr Niks van waar hoor, bij mij is het ook gelukt. Liefs Luna