Vorige week vroeg een vrouw op schoolplein mij; hoelang moet je nog? dus ik antwoord ; als het goed is nog 8 weken. Zegt ze jee dat is nog lang zeg! nou valt wel mee zei ik , nog een andere vrouw zei ja dat is niet zo lang meer hoor 8 weken is zo voorbij en het kan soms ook nog eerder komen. Zegt die eerste vrouw weer ja maar als je nog 8 weken zo moet lopen ( ze doet het even voor met een hand in de rug en haar buik zo ver naar voren en rug achterover dat het bijna een soort limbo dans lijkt) dan is 8 weken lang hoor! Dus ik zei zo kan ik niet eens lopen joh dan val ik achterover. Of een compleet vreemde vrouw spreekt me aan terwijl ik wat onhandig van mijn fiets afstap, zo jij bent ook al zwaar zeker? wat weeg je nu? M'n schoonmoeder zag dat ik wat moeilijk opstond van de bank en zei eigenlijk moesten julie een hogere bank hebben en anders moet jij voortaan maar op een eetkamerstoel gaan zitten Ook had ik wat last van vochtophoping bij mijn enkels en zei ze ooh ja dat heb ik ook wel soms, ik heb daar wel plastabletjes voor van de huisarts, daar kan ik je wel een paar van geven, dan ben je daar zo vanaf. Ook moest ik maar niet meer gaan fietsen want dat was helemaal niet goed voor me, het fietsen kan helemaal geen kwaad en ik moet toch mijn zoontje van school halen niet waar? zegt ze ja..tja wat is het toch wat.. sjongejonge... Kom ik de buurvrouw tegen in de supermarkt en die vraagt me hoeveel weken ik ben dus ik zeg 33, zegt ze, zo zo dat is al over de helft toch? nou gelukkig ver over de helft ik wil niet nog eens 33 weken erbij! Of mensen die je echt gaan staan aangapen, van kinderen kan ik dat heel goed hebben die geef ik een knipoogje maar een volwassene dan denk ik echt hou daar mee op zeg.
ja echt wild vreemden komen met de meest ongepaste vragen en opmerkingen. of ze gaan zomaar aan je buik voelen jakkes!
Irritant. Een collega toen waarvan ik dacht dat ze oprecht interesse toonde en ik vol goede wil haar informeerde, maar dus eigenlijk via m'n "klachten" erachter probeerde te komen wat het is... "Oh, dan wordt het een jongen." :x Of: "Ik denk... Ik denk... Ik denk dat het jongen/meisje wordt..." Argh. Waar baseer je dat op? @moonique: JA! Geen moeite met kinderen die lopen te kijken, maar volwassenen die je echt lopen aan te gapen en als je voorbij ze loopt, jouw elke beweging volgen... Ik begrijp best dat men kijkt, maar sommigen hebben echt last van staar.
Mensen kunnen je inderdaad echt nakijken ja. Daar kwam ik net wel weer achter. Ik ging net even winkelen, even snel wat ophalen. Nou....die blikken die ik krijg. Kan wel wat gedaan hebben ofzo
mij kijken ze altijd aan alsof het een ongelukje was. mijn schoonmoeder wil de naam erg graag weten, en blijft maar zeuren. ze gaat dan allerlei namen opnoemen en dan zegt ze als ik de juiste noem dan zie ik het wel an je gezicht. jammer dat ze er schijnbaar zo op uit is
@Blodyn: last van staar Eén collega van mij (die ik niet mag natuurlijk ) die verdraait haar nek bijna om naar mijn buik te kijken als ik langsloop. En ze zegt meer "hoi" tegen mijn buik dan tegen mij Nou weet ik ook hoe vrouwen met hele grote borsten zich voelen...
@peetje: zo jammer dat ze het niet kan laten rusten. Die van mij ging ook maar door tegen m'n vriend, dat ze het geslacht zo graag wilde weten (ze ging er ook gelijk van uit dat we het wel zouden vertellen als wij het al wisten) En waarom? Zodat ze kleertjes kon gaan kopen als ze in Spanje op vakantie waren, was wel zo handig. Uiteindelijk is hij toch gezwicht... @niempie: haha, ik zei van de week precies hetzelfde, over vrouwen met grote borsten.
de meest irritante opmerking vind ik wel dat mensen zeggen dat je dik geworden ben, en idd de vraag zijn het wel er 2, ik had er idd 2, waarvan toen nog 1 overleden in mijn buik, dat zijn dan idd wel minder leuke opmerkingen. ik had bekkeninstabiliteit tijdens de zwangerschap en ene moment ging het goed en liep ik bijwijze de marathon, en het andere moment moest iemand de rolstoel duwen omdat ik niet meer kon lopen. dat snappen mensen ook niet en dan krijg je ook rare opmerkingen. maar ik was dan ook met al mijn zwangerschappen minimaal 42 kg aangekomen, bij de eerste 58 kg, hou heel veel vocht vast, bij de 2e 52 en bij de 3e 47 en nu de laatste toen ik me had laten helpen aan candida was ik maar 5 kg aangekomen. er ging een wereld open dat het ook mogelijk was om zo weinig aan te komen.
vond het sowieso verschrikkelijk wat anderen over mij en mijn zwangerschap vroegen. en al helemaal dat onbekende mensen aan je buik gaan zitten....mensen die je verdorie helemaal niet kent! was ik in een bruidszaak en stond ik daar om naar een vriendin in trouwjurk te kijken met mijn 6maanden mini buikje, die verkoopster oh jeetje wat een mooie buik oh ik durf het niet te vragen, ik wil even voelen. Nou ze deed dat al voordat ze het vroeg! Noujaaaaaaaaaaaaaa!
Ik was bij de dierenarts om een ratje in te laten slapen. Toen vroeg ik of het geen kwaad kon als ik het euthaniseermiddel op mij zou krijgen (weet van sommige medicijnen dat 1 druppel op de huid genoeg is voor een miskraam) Nee hoor zei ze, ik heb drie gezonde jongens op de wereld gezet. Zij ging weg het spuitje vullen en kwam terug: Ow jah nu zie ik dat je zwanger bent! Ik was toen 8 weken, en dat was mijn eigen dikke buik Mijn vriend en ik keken mekaar aan en buiten hebben we heel hard zitten lachen!
mensen die willen voelen vind ik ook heel irritant! De stagiaire van een collega vorig schooljaar. Toen ik zei dat ik het kon voelen 'O, mag ik voelen?' Wat nou? Dit is een mens wat in mijn leeft, het is niet zo dat ik zeg, joh schop nu even. Bovendien kon mijn man het toen nog niet eens voelen. Zelfs nu voelt hij het lang niet altijd, want ik kan niet zeggen 'het gaat nu schoppen' alleen maar 'het schopt nu'. En dan maar afwachten oftie het nog een keer doet. Mensen denken echt dat je controle over je kindje hebt ofzo.... Linda
Ja, die buikaaiers zijn inderdaad irritant. Vooral mannen, ach, eigenlijk weet ik niet wat erger is. Maar goed, ik had ook zo'n verkoopster in een winkel die aan mijn buik ging zitten. Afblijven! Nu ging mijn schoonmoeder afgelopen weekend ook aan mijn buik zitten en dan met zo'n blik van 'nou, je buik is nog niet helemaal plat'...duvel op, ben 3 weken terug bevallen, wat verwacht je. Maar goed, anders kan ze haar verhaal weer kwijt dat zij gelijk al haar oude kleren paste na de bevalling (al 10 keer gehoord). Volgende keer ga ik ook aan haar buik (rol) zitten, maar nu was ik te verbijsterd.
Allemaal heel erg herkenbaar! Vooral: "weet je zeker dat er geen 2 in zitten"? of "meestal ga je pas echt wat zien met 5 maanden hoor!", vind ik heel irritant! Alsof mensen er plezier aan beleven je onzeker te maken; want ik denk dan meteen: oh ik ben dus nu al veel te veel of te snel aan het groeien... Of mensen die zeggen "ja ik dacht het al te zien een paar maanden geleden. dat kan dus neit, want toen was ik nog nauwelijks iets aangekone, dat was gewoon mijn 'eigen' vet! En over mn borsten meoten ze al helemaal niet beginnen! Is voor mij een gevoelig onderwerp (heb 8 jaar gelden bvk gehad en nu ben ik dus weer terug bij mn oude maat....), dus commentaar daarover hoeft voor mij niet! Er is nog niemand geweest die het heeft gewaagd mn buik aan te raken en dat moeten ze ook niet proberen! Het is mijn buik. Ik ga hen toch ook niet op intieme plekken bevoelen?
hmm als mensen vragen of ze mogen voelen vind ik het nog 1 ding.. dan geven ze je tenminste nog de kans om gewoon "nee" te zeggen. al is er dikke kans dat ik nee zeg *grin* bovendien gaat het inderdaad zeker niet op commando alleen bij job wil ik het nog weleens "pushen" als je op bepaalde plekken drukt krijg ik namelijk ongeveer "altijd" wel reactie en job moet dat natuurlijk ook af en toe voelen al vind die het ook al geweldig dat je soms vanaf de andere kant van de kamer mijn buik kan zien bewegen
hoi! veel mensen hebben ook van die fantastische verhalen over dat zei zelf maar 2 kilo waren aangekomen of sterker nog juist waren afgevallen,dat hun kindje gelijk doorsliep,bijna nooooit huilde,etc etc. en zodra men wist dat ik zwanger was werd er ook heel erg gelet op wat ik allemaal at en snoepte,mensen bleven maar doorzeuren over aankomen etc. ach het is voor iedereen anders,het interresseert mij helemaal niet zoveel hoeveel ik aankom,hoe groot mijn buk is etc,zolang het kindje maarbgezond is en daarna zien we wel weer hoor!
of de opmerking "hier neem nog wat! je eet tenslotte voor 2!" in het begin kreeg ik bij mijn schoonmoeder ook altijd grotere stukjes gebak dan de rest er zit natuurlijk bij het snijden altijd 1 stukje dat net ff groter is dan de rest... en dan kwam ze met een blaadje met 4 stukjes vlaai... en dan was het "ah dit is de grootste.. dus die mag saskia.. " en ik ondertussen zo blijd at ik het jaar ervoor 20kg was afgevallen.. dat ik echt niet zat te wachten op 20kg erbij ivm een zwangerschap gelukkig zit ik nu op ca. +10 en kan ik mezelf nog recht aankijken maar toch is het elke keer op de weegschaal weer even zo van "hmm mja.. er is toch weer wat bij" terwijl ik dondersgoed weet hoe/wat/waarom en dat het gewoon goed is
Kreeg gisteren WEER de opmerking; "is het er 1?", van een onbekende vrouw. Gelukkig was ik toen al zo op scherp dat ik onmiddellijk zei: " nouja, wat is dat nou voor vraag?" (om vervolgens GEEN antwoord op haar vraag te geven). En waar ik ook een hekel aan heb: aan mensen die denken mij te moeten 'waarschuwen' en inlichten over hoe mijn leven er uit gaat zien. Vooral dat licht sadistische 'wacht maar..' kan ik niet uitstaan! Ik hoop heeeel erg dat ik dat nooit zal uitkramen!
Oh dat 'wacht maar' blijf je nog lang horen, ook als je bevallen bent! Dan is het "Wacht maar, het wordt nog wel zwaar", of "wacht maar, hij/zij blijft niet altijd doorslapen", "wacht maar tot je er twee hebt, dan wordt eht echt zwaar!" En zo is er altijd wat.... en van alle 'wacht maar'-waarschuwingen die ik vanaf het begin van mijn zwangerschap heb gekregen is er nog niet 1 uitgekomen