Hoi allemaal, Hier een positief verhaal over cytotec, omdat ik dat nergens anders heb gevonden, en vind dat er meer bekendheid aan zou moeten worden gegeven. Vorige week donderdag kregen mijn man en ik tijdens de 12-wkn echo te horen dat ons kindje al in week 5 gestopt was met groeien. Dit was onze eerste zwangerschap (na 5 mnd proberen) en hoewel we in het begin nog erg voorzichtig waren, zijn we na tien weken volop zwanger te zijn geweest erg zeker van onze zaak geworden. Ik had tenslotte alle verschijnselen en had geen bloedverlies of krampen. We namen aan dat als het mis zou zijn gegaan, het vruchtje binnen twee weken of zo zou worden afgestoten. Ten slotte lees je dat in alle boeken. Over missed abortion hadden we nog niet eerder iets gehoord. Maar helaas was het toch mis. In eerste instantie werd ons aangeraden om een week af te wachten. Een paar uur na de echo begon ik namelijk bloed te verliezen (toeval?). Gisteren hadden we controle en hoewel ik nog steeds bloed verloor (laatste twee dagen helder rood ipv bruine afscheiding) zat mijn baarmoedermond nog potdicht. De gyn kon ons dus niet vertellen of de miskraam morgen of over drie weken zou doorzetten. We kozen daarom voor curretage. Als voorbereiding op de curretage kreeg ik twee tabletten cytotec voorgeschreven. Toen we op een andere afdeling hierover uitleg kregen, troffen we bij toeval een (voor ons ziekenhuis) liberale arts. Zij vertelde dat zij in andere ziekenhuizen heel goede ervaringen had met een hogere dosis cytotec, maar dat dit ziekenhuis het beleid had geen chemische miskramen op te willen wekken. Ze liet heel duidelijk doorschemeren dat zij wel voorstander was. Ik heb dus de stoute schoenen aangetrokken en haar gevraagd of het op verzoek wel mogelijk was, omdat een 'natuurlijke miskraam' me fijner leek dan een curretage onder narcose. Met een knipoog vertelde ze dat ze het even moest overleggen. Om 15.00u heb ik thuis 800mg (4 tabletjes) cytotec ingebracht. Rond vijf uur kreeg ik een licht ongesteldheidsgevoel. Nog een uur later ging dat over in pittige krampen met licht bloedverlies. Hoewel mij was verteld dat de krampen op ongesteldheid zouden lijken, vond ik het vele malen pijnlijker. Mijn man was echter bij me en heeft mij hier heel goed doorheen kunnen helpen (wat had ik veel aan een pufcursus gehad!). De krampen hebben anderhalf uur aaneengesloten aangehouden, nog steeds met weinig bloedverliees. Na anderhalf uur heb ik binnen vijf minuten alles er uit gegooid, braken, ontlasting (sorry voor het onsmakelijke deel ), en dus ook het vruchtje. In het half uur daarna zijn de krampen weer helemaal verdwenen. De rest van de dag heb ik licht bloedverlies gehouden en af en toe nog een kramp gekregen. Om negen uur 's avonds kreeg ik zo'n honger dat ik een lekker bordje friet heb gegeten! 's Nachts heb ik goed geslapen. Vanochtend voelde ik me wat beurs en zwakjes, maar na controle bij de gyneacoloog bleek dat op een stolsel na mijn baarmoeder helemaal schoon was. Voor het laatste stolsel heb ik nog 1 tabletje gekregen. Daarvan heb ik nagenoeg niets gemerkt. Alles is achter de rug en als ik hieraan terugdenk, ben ik ontzettend tevreden met de keuze die wij hebben gekregen! Geen curretage, geen narcose, geen ziekenhuis, maar gewoon thuis, bij mijn kerel. Ik zou het iedereen aanraden. Nu ik het nog eens nazoek kan ik geen persoonlijke verhalen over cytotec vinden op internet, terwijl er wel naar wordt gevraagd. Vandaar dat ik dit berichtje heb willen plaatsen. Ik hoop dat ik er iemand mee kan helpen. En verder hoop ik natuurlijk dat wij gauw weer een tweede kans krijgen. Het was wel ontzettend leuk om zwanger te zijn!!
Ten eerste heel veel sterkte met jullie verlies en 'fijn' dat alles goed is gegaan met het gebruik van cytotec. Zelf heb ik er helaas zeer slechte ervaringen mee en zal het nooit meer gebruiken. Liever een curretage als ik ooit weer moet kiezen (en laten we hopen van niet), maar ik kan me voorstellen dat als het allemaal wel goed gaat dat het fijn is om het thuis met je man te kunnen doen. Een curretage heeft toch iets onpersoonlijks. Ik hoop dat je snel weer zwanger mag raken en dat het goed mag gaan. liefs
oo wat fijn zeg. ik heb het met twee pillen geprobeerd maar 0 als repliek... wat moet je met die stolsels doen? mag je dat laten zitten? kan het kwaad? en hoe weten ze zo zeker dat het stolsel is? bij mij bleek het baarmoederslijmvlies te zijn.. ze dachten ook dat het stolsel was... baarmoederslijmvlies kan geen kwaad overigens.
ik heb net als trees een hele slechte ervaring ermee. en ik wil je verhaal niet afkraken maar ik zou het ook niemand aanraden (eerder afraden) gelukkig is het bij jou wel allemaal goed gegaan, ben blij dat het wel goed kan gaan. ik wil je nog veel sterkte wensen. groetjes bren
Als 1e heel veel sterkte! Fijn dat jij een positieve ervaring met cytotec hebt gehad. Helaas is mijn ervaring heel erg negatief en zou het inderdaad ook niemand aanraden.
ik heb ook een positieve ervaring met cytotec. Bij mij ging het ongeveer net zo als door ElisabethM werd beschreven. De pijn is idd echt wel erger dan een menstruatiepijn, daar mogen ze echt wel voor waarschuwen. Op het hoogtepunt van de pijn braken bij mij de vliezen, daarna was de pijn weg. Enkele uren daarna verloor ik het vruchtzakje. Helaas is er bij mij een placentarest blijven zitten en moest ik (na lang afwachten) alsnog gecurreteerd worden. Hoop dat het me bespaart blijft, maar mocht ik weer voor de keuze komen te staan zou ik toch weer voor de cytotec kiezen. Vond het een prettig idee het toch zelf te doen, thuis in je eigen omgeving. Had een curretage met een ruggeprik en vond het wegzuigen erg naar. Was blij dat het om een placentarest ging en we het vruchtzakje thuis hebben opgevangen
Jammer dat je geen reactie kreeg. Je zit er dan toch op te wachten. Die stolsels moeten er ook nog uit om je baarmoeder weer helemaal schoon te krijgen. Ik ben gisteren, na veel zitten en liggen en slapen, eens lekker op de fiets gestapt en heb 30 km gefietst. Daarna kwam het laatste stolsel (3 bij 1 cm) er direct uit. Bewegen helpt dus ook. De curettage is helemaal afgewend! Is het bij jou uiteindelijk ook helemaal verdwenen?
Ik denk dat dit de reden is dat veel mensen een slechte ervaring hebben met cytotec. De pijn is echt heftig, lijkt naar mijn idee meer op een bevalling dan op een menstruatie (al weet ik nog niet hoe een bevalling gaat aanvoelen..). Als je dat niet ziet aankomen, kan het erg tegenvallen. Dat vond ik ook zo 'fijn' aan de cytotec. Bij 3 op de 4 vrouwen schijnt het 'goed' te gaan (las in een wetenschappelijk artikel zelfs over 90%). En dan is het gewoon fijn om dit thuis zelf te doen. Daarom vond ik het ook zo belangrijk om dit op het forum te zetten. Je leest vaak alleen de verhalen waar het niet goed gaat. Logisch ook, omdat je dan het meest behoefte hebt aan steun en het delen van je ervaring. Het lijkt me heel vervelend om de pijn voor niets door te maken. Wij hebben het vruchtzakje ook op kunnen vangen, en meegenomen naar het ziekenhuis. Daar is het doorgestuurd naar de patholoog. We moeten de uitslag nog krijgen. Is dat bij jullie ook gebeurd?
Voor alle andere reacties: bedankt voor het meeleven, ik zie dat iedereen hier wel het een of ander heeft meegemaakt. Wil iedereen voor de toekomst het beste wensen!
Bij ons hebben ze het ook meerdere keren onderzocht. Verwacht er niet teveel van, want bij ons was elke keer de uitslag: weefsel past bij een zwangerschap. Alsof we dat zelf al niet wisten. Mijn slechte ervaring heeft overigens niks met de pijn te maken. Die was inderdaad heftig, maar dat had ik er wel voor over als ik het thuis mocht doen. Ik verloor binnen een half uur 1,5-2 liter bloed en dreigde weg te raken. Ik ben met spoed naar het ziekenhuis gebracht en daar zo snel mogelijk gecurreteerd om de bloeding te stoppen. Ik heb het zelf allemaal als behoorlijk traumatisch ervaren en weet helaas dat mijn ervaring absoluut niet uitzonderlijk is. Er zijn ook onderzoeken bekend waar in 50% van de gevallen het misgaat. De percentages wisselen nogal naar gelang hoe het onderzoek is uitgevoerd. Persoonlijk vind ik dat ziekenhuizen patienten hierin wat beter mogen voorlichten of net zoals in Duitsland de pillen alleen nog maar poliklinisch te laten gebruiken. Er kan dan toch heel wat leed voorkomen worden.
Hoi Trees, wat erg om dat mee te maken. Ik zou na zo'n ervaring ook niet meer voor het medicijn kiezen, snap het helemaal. De voorlichting zou inderdaad wat beter kunnen, volgens mij staat die nog in de kinderschoenen. Voor mij ook een reden om mijn ervaring te willen delen. Wat betreft die uitslag: ik heb ook niet gevraagd waar ze naar zouden gaan kijken. Weet dus ook niet wat ik moet verwachten. Dat het weefsel bij een zwangerschap past dat begrijp ik nu al wel, het was een volledig intact vruchtzakje met vlokken en al (best mooi om te zien eigenlijk, al zijn de omstandigheden zwaar 'piep').
ik heb juist helemaal geen pijn gehad. ik had er wel pijnstillers bij, tegen baarmoederkrampen, denk dat dit ook wel meespeelt (en dat ik maar 1pil ingebracht heb en toen al heel veel bloed verloor) de gyn. heeft me wel gevraagd of ik goed tegen pijn kon en me ervoor gewaarschuwd dat het erg pijn kon doen (had dus ook weeen in gedachten) heb hem gevraagd of ik veel bloed zou verliezen, omdat ik een fluxus gehad heb na mijn bevalling en ze vertelden dat dit bij een volgende bevalling weer zo zou kunnen zijn. maar dat valt volgens hem heel erg mee.
Ondanks de slechte verhalen toch ook hier nog een positieve: Alweer bijna 2 jaar geleden inmiddels. Ik moest om de 12 uur een pil inbrengen. Op woensdagochtend begonnen, 's nachts wat stolsels verloren en vrijdagmiddag kwam het echt op gang. Echte weeen gehad met een opbouw naar steeds heftiger (totaal 5 uur tijd ofzo) en het vruchtzakje verloren. Daarna was het meteen over. Ik dacht de volgende keer dat ik weer weeen heb wil ik een gezonde opbrengst en exact een jaar na de slechte nieuws echo is onze dochter geboren... Tijdens de nacontrole werd me gevraagd hoe ik het ervaren had omdat ze het nog niet op grote schaal toepaste. Ik heb gezegd dat ik wel graag pijnstilling had gehad, want het deed allejezus veel pijn. Achteraf waren de rugweeen bij de bevalling erger, maar dit staat wel op nr. 2 .
Ik heb bij mijn cytotec ervaring morfine gekregen en voelde toen nog de pijn. Waar de morfine wel voor zorgde is dat ik me er niet meer zo op kon focussen en dat was na een uurtje of 5 wel zo prettig. Wat doktoren namelijk soms vergeten is dat het geen bevalling is waarbij je een mooi kindje te wachten staat aan de einde vd pijn, je hebt een miskraam aan het opwekken.... Ik denk dat het belangrijkste voor cytotec goede voorlichting is. Daar kan een hoop op verbeterd worden.
ik ben vanaf vanmiddag alleen maar aan het hopen dat ik morgen of overmorgen een positief verhaal over cytotec kan horen. een vriendin van me die ook een MA heeft, heeft vanmiddag cytotec gehad (ik heb haar gewaarschuwd hoe en wat) dus ik hoop dat het goed gaat en ze morgen het vruchtje kwijt is en zelf niet veel last heeft. (ze zal wel pijn hebben/gehad? maar hopelijk gaat het voor de rest goed) helpen jullie hopen? alvast bedankt groetjes bren
Hoi Brenjomi, Ik duim met je mee. Ieder lichaam is anders. Zoals jij zelf zei, jij hebt weinig pijn gehad dus het komt vast goed met je vriendin. Ik reageer heel slecht op baarmoederpijn, waarschijnlijk hoor ik bij een kleine groep. Ze zeiden achteraf dat ik een abnormale reaktie had. Het vervelende was wel dat ik dit van tevoren al verwachtte en ze hierop gewezen had. Dat werd echter niet serieus genomen.
dat is heel vervelend dat je niet serieus genomen werd, vooral omdat je zelf weet hoe je lichaam werkt (en reageert) meestal dan toch. ik had ook tegen de gyn. gezegd dat ik na mijn vorige bevalling een fluxus gehad heb en de kans dat je die bij een volgende bevalling weer hebt is volgens mij best groot (vertelden ze in het ziekenhuis) dus naar mijn idee bij een miskraam ook (vooal als het zo opgewekt wordt??) kreeg daarnet een berichtje, dat ze wat bloed en stolsels verloren is, bloeden viel gelukkig mee. ze denkt niet dat ze het vruchtje al verloren is? dus nog afwachten.