Om maar meteen met de deur in huis te vallen, dat zei de vrouw van mijn vader toen we het over een "eventueel" volgend kindje hadden. Nouja, zeg, hoe durft iemand zo iets te zeggen! Als wij het maar waarderen. We hebben twee kindjes waarvan de jongste een ernstige ontwikkelingsachterstand heeft. Hij ontwikkeld in ieder geval wel, alleen trager. Wat er precies aan de hand is, weten ze nog niet, genetisch onderzoek loopt. We wachten uiteraard op de uitslag van t genetisch onderzoek voor we een beslissing nemen, omdat ik graag wil weten of het erfelijk is of niet. Ik snap de zorgen van familie, maar het is uiteindelijk onze beslissing om er wel of niet voor te gaan. Uitspraken als "straks krijg je nog zo'n kind" of "wat doen jullie jezelf aan" vind ik echt te gek voor woorden. Nog zo'n kind? Het is onze J.... en we zijn hartstikke blij en trots op hem zoals ie is. Ik moest gewoon even mn gevoel kwijt.... Is dat herkenbaar bij mensen die ook een zorgenkindje hebben? Hoe gaan jullie hier mee om? Heb in ieder geval laten weten dat het aan ons is en dat niemand hier iets mee te maken heeft, want naast de vrouw van mn vader vond mn broer het ook geen goed idee.....
Helaas herkenbaar. Onze jongste is meervoudig perfect en daar zijn ook grote zorgen om geweest. Genetisch is hier uitgesloten toen hij z'n 3 was. Met 3.5 de diagnose cp. Zuurstofgebrek gehad. Uiteindelijk hebben we ook langer gewacht met een 3e kindje dan we hadden gedaan als beide gezond waren geweest. Nu vind op 1 persoon na het super leuk dat we nog een kindje krijgen.
Ja , ik vind t echt bizar dat ze zo uitdrukkelijk reageren. Fijn dat ze het bij jullie nu ook waarderen. Voel je je goed nu? Of heb je nog zorgen tijdens je zwangerschap? Ik wil idd net als jullie weten waar we aan toe zijn en wat t precies is.
Ik denk dat ze bang zijn dat de zorg op hen terecht komt als er iets met jullie zou gebeuren. Om het heel plat uit te drukken.
Ja, hier ook zulke reacties. Mijn eigen moeder vond dat ik maar een abortus moest doen, en mijn huwelijk zou kapot gaan als dit kindje er kwam (????) (Dit kindje was absoluut niet gepland maar zeker wel welkom!) gelukkig reageren andere mensen wel leuk. Mijn vader is bijv best bezorgd, gewoon omdat hij het beste wil voor ons, maar die zal nooit zo’n opmerking maken. En ik begrijp de zorgen ook echt wel! Maar de manier waarop iets gezegd wordt, en de onvoorwaardelijkheid van zijn liefde maakt zo veel verschil!
Dat zou hier niet t geval zijn. Ze zijn al 65+ , ik denk eerder dat ze zich gewoon zorgen maken. Maar de manier waarop t gezegd wordt vind ik niet fijn.! T is idd wat rozemarijn33 zegt, het maakt zoveel verschil !
Bah wat een kortzichtige rot reacties uit je omgeving zeg. Alsof het voor jullie zelf al niet spannend genoeg is om voor nog een kindje te gaan.
Er zal waarschijnlijk wel iets achter die uitspraak zitten, zoals zorgen inderdaad... maar waarom mensen dat dan vaak niet gewoon uitspreken en in plaats daarvan een lompe opmerking plaatsen... zucht!
Ja precies, zulke opmerkingen maken me alleen maar meer onzeker. ALS we er al voor kiezen, dan zal dat zeker niet geheel zorgeloos gaan. Althans, niet zoals t van te voren was. Nu denk ik maar steeds "als ze maar geen gelijk krijgen" het zou pas echt zuur zijn om vervolgens jaren te horen "zie je wel, ik had het gezegd" iemand tips om met die onzekerheid om te gaan?
Oh bah wat een vervelende opmerking. Zelf hebben we geen zorgenkindje, maar wel opmerkingen gehad van mensen, die na onze ontzettende heftige bevalling van onze tweede het niet snapten dat we nog voor een derde gingen. Ik heb niet echt tips en adviezen, maar wil je even een hart onder de riem steken en volg maar jullie eigen gevoel hier in.
Wat vervelend dat je er onzeker van wordt! Ik heb zelf geen ervaring op dit gebied, dus helaas geen concrete tips voor je. Wel las ik uit je eerste post dat jullie willen wachten op de uitslag van t genetisch onderzoek. Misschien dat de uitslag je wat zekerheid kan bieden. Hopelijk tref je dan ook een fijne arts aan wie je je vragen en twijfels voor kan leggen. Persoonlijk zou ik dan proberen meer waarde hechten aan antwoorden van een professional dan aan die vervelende opmerkingen...
Niet echt tips, ik vind het altijd al een wonder dat een kindje zonder beperking geboren wordt. (ik werk in de gehandicaptenzorg) draai de gedachte wat om. In mijn omgeving (ook ouders van cliënten) juist heel veel die een gezond/zonder beperking nakomertje kregen. Super sterke papa's en mama's om gewoon voor te gaan. Na vroeggeboorte van mijn dochter voel ik ook een drempel, en zal het absoluut geen zorgeloze zwangerschap worden. Maar het hoeft niet weer zo te lopen he
Nee, het hoeft idd niet zo te lopen. Maar als je er idd over na denkt wat mis kán gaan... Nooit over nagedacht overigens en nu ik zelf een zorgenkindje heb, let ik er idd meer op. Ik denk idd wel dat de meningen van artsen me zullen sterken als t niet genetisch blijkt te zijn uiteraard. Mn man doet er overigens heel luchtig over en dat scheelt ook wel weer, maar toch blijft het knagen he!
Ik ken ook een moeder die genetische deel heeft gehackt/ opgelost om voor embryoselectie te gaan. Mijn man doet ook heel luchtig, misschien omdat man kindje niet draagt en zwanger is oid. Hopelijk kan de arts jullie vragen beantwoorden en mogen jullie zo ver dat mogelijk is nog een onbezorgde zwangerschap hebben..
Dankjewel! Jij succes met zwanger worden (zag je banner!) we kunnen elk moment de uitslag verwachten dus vind t heel spannend! En idd, ik las ook iets over pgd en embryoselectie, maarja of ik die molen wil ingaan... (Mn man is al wat ouder dus denk t niet, aangezien t ook wel een hele belasting is) naja afwachten maar! Hou jullie op de hoogte.
Ik voel me goed dank je. Qua zorgen was ik al een keer bij de verloskundige geweest begin vorig jaar. Had vragen en wilde weten wat mogelijk zou zijn indien er toch een 3e zou komen. Zo is het hier mis gegaan ergens tussen 40+1 en 40+5 dus wilde nooit meer de 40 weken over. Dit is ondertussen ook besproken met de gynaecoloog en die vond dat niet meer dan normaal. Dus heb een datum vanaf wanneer mezelf op verzoek mag laten inleiden, dit geeft mij de rust. Wel deze zwangerschap de 5e ziekte opgelopen Ja natuurlijk zul je zien . Daardoor lopen we vanaf week 18 tot 30 onder controle in het wkz Utrecht. Het kan gevolgen hebben voor de baby en word dus elke week een echo daar gemaakt. Dat blijft allemaal goed gaan dus heb er weer vertrouwen in en een lichamelijke of verstandelijke beperking is geen gevolg dus daar heb ik nu weinig zorgen om. Heb jij uitzicht op een diagnose of zitten jullie er nog middenin qua onderzoek?
Even hierop inhaken. Artsen zijn hier positief. En dat sterkt zeker. Garantie geven ze nooit maar die krijgt niemand. Het is een process waar je in groeit en een weg die moeilijk te begrijpen is soms voor mensen die geen kind met handicap(s) hebben. Ik/wij vonden pas positieve herkenning toen hij naar het kdc ging en je af en toe andere ouders spreekt en kan bespreken waar je tegenaan loopt.
Ja precies! Hij gaat hier ook naar een medisch kdv. Dat is zo anders als je daar idd ouders spreekt. Je voelt meteen een soort band, ik weet t niet..voelt in ieder geval wel heel fijn. Wat betreft de diagnose, ze dachten eerst altijd aan een syndroom, maar de laatste tijd zijn er weer nieuwe dingen bijgekomen waardoor ook een metabool arts mee kijkt. We hebben eendezer dagen of in mei iets te horen. Succes met je zwangerschap verder. Fijn dat je in goede handen bent van de artsen. Ik zou ook naar een gynaecoloog gaan vanwege zijn beperkingen denk ik. Maar het is misschien wel een tip om idd tzt eens contact op te nemen met de verloskundige, goed idee!