Eerste keer ongesteld... ik was 9/10 jaar mijn moeder had nooit iets uitgelegd, maar deed wel altijd maandverband in mijn tas als ik naar mijn vader ging het weekend... Ik had bruine afscheiding, dacht dat het poep was naar daar rook het niet na, geen idee wat het was, natuurlijk net het weekend bij mijn vader... Ik had niet genoeg onderbroeken bij mij, heb voor nood maandverband gepakt zodat ik niet nog meer onderbroeken vies maakte... mijn vader durfde ik niets te zeggen. Zondagavond was het over.... maandag opschool begon het weer, vlek in mijn broek...1 van mijn vriendinnen zag het en is naar de meester gegaan, ik had niets door en met een smoes werd ik uit de klas gehaald. gelukkig had ik 2 lieve meesters die beiden dochters hadden, 1 van hun heeft toen uitgelegd wat het was en mij naar huis gestuurd... toen wou mijn moeder het uitleggen... lekker optijd mam!! Ik was heel onregelmatig ongesteld en best heftig, soms met koorts erbij, ben op mijn 11de ook aan de pil gegaan. Op schoolkamp, ik en 3 andere meiden hadden een super grote tent, elke ochtend stonde alle jongens bij ons in de tent, ik wou opstaan... een klasgenootje riep mij elke keer terug... ik werd bijna boos dat ze zo zat te zeiken... was ik die nacht ongesteld geworden, alles eronder. Ik had niets bij mij, geen winkel in de buurt en geen van de juffen had iets mee... er was een winkeltje op de camping maar die was elke middag open en dan waren wij er niet... ik heb het hele kamp met wc papier tussen mijn benen gelopen... achteraf denk ik waarom was er geen juf of meester die iets heeft gehaald voor mij! Iedereen van de leraren wist het!
Ik had als puber altijd heel veel buikpijn tijdens de menstruatie. Tot flauwvallen toe vaak. Op een gegeven moment bleef ik dus thuis zodra ik ongesteld was maar aan het begin... - lijkbleek zien, duizelig en toch op de fiets naar huis willen. Halverwege de fietstocht van een half uur viel ik flauw van mijn fiets af en ben ik tegen een boom gaan zitten. Iemand die mij blijkbaar kende heeft mij thuisgebracht maar ik weet nog steeds niet wie dat was. Die mensen moeten wel gedacht hebben dat ik stoned was. Mijn broer was thuis die heeft me in bed gelegd. Nooit meer over gepraat. - ik zat op een christelijke (vo) school en wij hadden dagopening. Ik voelde me flauw worden, zweten, draaierig. Dus ik stak mijn hand op om te vragen of ik eruit mocht maar die leraar negeerde me gewoon. Moest ik daar nog een minuut of 10 blijven zitten. Daarna snel opgestaan om naar de wc te gaan maar ik was nog niet eens bij de deur voor ik flauwviel. - op een matje bij het kopieermachine liggen wachten tot mijn moeder me kwam halen. Gelukkig heb ik later pijnstillers gevonden die heel goed werkten. Als 20er ging ik aan de pil en toen was helemaal weg. Heerlijk was dat! En na de bevalling is het niet meer zo erg teruggekomen.