Ben het volkomen eens met de andere dames hier: ziekenhuis bellen, direct! Beter gister dan vandaag eigenlijk. Deze klachten zijn niet normaal en je vk doet erg laks hierover. Je vergeeft het jezelf toch nooit als blijkt dat er echt iets is en je hebt geen actie ondernomen? Helemaal niet om je nog erger van streek te maken, maar volg alsjeblieft je gevoel en bel. Alles is hier al gezegd en wij kunnen helaas niks voor je doen. De enige die actie kan ondernemen ben jij en ik hoop met heel mijn hart dat je dit nu echt gaat doen. Sterkte!
Ik wil geen olie op het vuur gooien maar zie dat de dames die fel reageren zelf prematuur kindjes hebben gekregen. Het is dan logisch dat het triggert aan jullie eigen klachten destijds, maar het hoeft natuurlijk niet standaard mis te gaan. Vaker niet dan wel gelukkig! De verloskundige heeft geconstateerd dat er geen ontsluiting is, het bloedverlies is weg en zo te lezen heeft TS ook niet meer echt angst of de intuïtie dat er iets niet goed zit. Ook heeft de verloskundige gezegd dat ze zich voor nu geen zorgen hoeft te maken (zij zou het toch moeten weten!), ook de huisarts heeft bevestigd dat ALS het aanhoud ze opnieuw contact op moet nemen, maar heeft nu geen actie ondernomen. Ik snap wel dat een echo in het ziekenhuis de enige manier is om te kijken hoe lang de baarmoedermond nog is, maar op TS nu een schop onder de kont te geven vind ik erg ver gaan. Er zijn 2 deskundigen die niet aan de noodbel trekken, en TS heeft zelf de angst momenteel niet, er is geen ontsluiting en verder niks wat op een naderende bevalling lijkt. Misschien moet het wat meer in perspectief worden bekeken, en niet alleen naar de eigen ervaring? Ik dacht ergens gelezen te hebben dat minder als 2% van alle kinderen met dit termijn wordt geboren, terwijl een heleboel zwangeren wel eens pijntjes of bloedverlies hebben (dat laatste is al beoordeeld, en nu over). Op deze manier maken jullie TS misschien ook onnodig bang en gestrest. In de gaten houden en het aan blijft houden zeker bellen!! Maar om na dit alles in de paniekstand te blijven is denk ik gezien alle feiten op een rijtje een beetje overtrokken. Ik snap dat vrouwen die zelf een nare ervaring hebben gehad, het niet met me eens zullen zijn, maar ik denk dat het gevoel van TS ook belangrijk is. Ik denk dat TS niet voor niets kiest niet naar het ziekenhuis te rijden en dat ze dat bij serieuze twijfel of pijn, echt wel zou doen.
Hi Maantje, Het is goed dat jij het vanuit ander perspectief benadert, en idd, onze reacties zijn gekleurd, maar het gaat niet zozeer om een trigger, maar om herkenning. Zoals ik steeds ook heb benoemd hoeft het niet perse mis te zijn, gelukkig niet! Het laatste wat ik wil is paniek zaaien, maar wel waarschuwen. Ik kan het natuurlijk minder objectief bekijken dan jij, maar als ik dit hele topic doorlees is er geen 1 reactie waaruit blijkt dat iemand dezelfde klachten had en het helemaal niks was. Terwijl er tig reacties zijn van dames die de klachten herkennen als begin van hun bevalling: omdat wij meer behoefte hebben te reageren? Of omdat er geen positieve ervaringen zijn tot nu toe onder de lezers? Uiteraard wel met het bloedverlies, dat is gelukkig bij veel onschuldig, maar niet met de combi van klachten van TS. Juist omdat het zo herkenbaar is voor vele dames hier, met idd veel te vroeg geboren kindjes, is het toch het risico niet waard om af te wachten? Daar komt bij dat TS ook in haar laatste berichtjes zelf aangeeft niet te weten wat ze moet en de huisarts het ook niet normaal vindt dat ze al langer dan 2 dagen deze klachten heeft terwijl ze rustig aan heeft gedaan. En hoe lang wacht je dan met opnieuw aan de bel trekken? Als het nog een dag aanhoudt? Of nog 2? Met de kans (nogmaals, het kan ook goed zijn) dat je te laat erbij bent. Het is zo'n kleine moeite om te bellen naar het zkh en te vragen om een echo. Ik snap dat de drempel voor TS om te bellen inmiddels hoog is geworden door de reacties van de vk, en dat ze gek wordt door ons 'opgejut' maar hoop toch dat ze over de drempel heen stapt. De uitspraken van de vk getuigen namelijk niet echt van kunde en de manier waarop (alsof TS zich aanstelt) is ook niet hoe het moet zijn. Wij zijn ook geen medisch specialisten maar wel ervaringsdeskundigen, en het enige wat we hiermee willen bereiken is dat TS naar het zkh gaat zodat ze hopelijk daarna met een gerust hart kan genieten van haar zwangerschap of er anders op tijd bij is zodat de kleine nog lang in haar buik mag blijven. @Frietmiep: hopelijk lukt het alles op een rijtje te zetten en ofwel 100% rust te vinden in wat de vk heeft gezegd en zo niet, dan zit er maar 1 ding op. Als je zelf nu een goed gevoel erbij hebt en vertrouwen dat het beter wordt/is, is dat het belangrijkste. Ik kan alleen maar op je klachten afgaan, en weet niet hoe je het daadwerkelijk ervaart. Als je ondanks alles toch ongerust blijft, negeer dan dat gevoel niet... X Bee
Nee het hoeft inderdaad ook helemaal niets te zijn, maar we hebben het over een mensenleven en daar neem je geen risico's mee. Dan wil je het zekere voor het onzekere! Mijn VK dacht destijds ook niet dat er iets ernstigs aan de hand was, maar stuurde me toch door voor een ctg. Toen ik eenmaal in het ziekenhuis was, lag ik binnen 20 min in een ambulance met gierende sirenes op weg naar een academisch ziekenhuis. 4 uur later is mijn zoon geboren. Niemand had dit zien aankomen, maar achteraf gezien had ik ook al weken lang veelvuldig harde buiken, af en toe rozig slijmverlies en was ontzettend moe. Ik had gewild dat ik zelf m'n klachten serieuzer had genomen, ipv bang te zijn dat men mij een zeur zou vinden.
Halo Meiden, Graag klets ik met jullie mee. Ik ben vandaag 26 wkn en 4 dgn zwanger. Vorige week heb ik ook bloedverlies gehad. Ik heb toen naar het ziekenhuis gebeld en moest meteen komen. Tijdens het maken van de echo bleek dat mijn baarmoederhals verkort en verweekt is. Ik ben drie dagen in het ziekenhuis geweest. Het bloedverlies is inmiddels gestopt. ik ben nu drie dagen thuis met verplichte rust maar blijf van die menstruatieachtige klachten houden soms 4 - 5 x in een uur en dan weer een aantal uurtjes niks. Ik voel de kleine goed bewegen. Moet wel zeggen dat mijn harde buiken door de rust minder zijn geworden. Toch maak ik me ook erg veel zorgen vooral omdat mijn baarmoederhals verkort en verweekt is. Heeft een van jullie hier ervaring mee? Liefs
Hi BKT, wat goed om van je te horen! Ik zie dat we ongeveer even lang zwanger zijn nu, wat vervelend dat ook jij zo'n spannende zwangerschap doormaakt na het verlies van je zoontje. Ik heb geen ervaring met bloedverlies in deze zwangerschap gelukkig, wel met een verweekte kortere bmm en veel regelmatige harde buiken en menstruatieachtige pijn. Heb van 20+6 tot 24 weken in het zkh gelegen en nu thuis bedrust en alles is rustig en stabiel nu gelukkig. We zitten dus beetje in hetzelfde schuitje, al heb ik een cerclage die de boel dichthoudt. Als er bij jou idd regelmaat zit in de pijn die je voelt, 4-5 per uur, zou ik voor de zekerheid even overleggen met het zkh wat verstandig is. Zolang je rust houdt en je buik rustig is blijft als het goed is je bmm ook stabiel, maar bij regelmatige krampen (zoals jij aangeeft) of harde buiken zou ik zeker even bellen. Waarschijnlijk willen ze je bmm dan toch even bekijken. Laat je weten of/als je gebeld hebt? Hopelijk mogen we beide nog heel lang onze kleintjes in onze buik houden Overigens is dit wel een topic van frietmiep, dus weet niet of zij het oke vindt om hier meerdere ervaringen te delen waardoor het meer algemeen topic wordt.
He Bee, Inderdaad weer een tijdje geleden.De krampen had ik ook steeds in het ziekenhuis en zeiden ze als ze niet meer of heftiger werden dat ik ze moest accepteren. Na de drie dagen rust in het ziekenhuis is de cervixlengte ook stabiel gebleven. Het is wederom weer een ontzettende onzekere periode. We zitten inderdaad een beetje in hetzelfde schuitje. Wanneer heb jij de cerclage gekregen? Als Frietmiep het vervelend vind dan hoor ik dat graag dan maak ik een nieuwe topic aan. maar onze klachten lijken een beetje op elkaar dus dacht dit kan prima samen.
Idd, dan horen we het wel van Frietmiep. Is alleen maar goed om ervaringen uit te kunnen wisselen Ik heb m'n cerclage bij 12,5 week preventief gekregen (vorige zwangerschap was conclusie dat het mis is gegaan door zwakke bmm). Gelukkig maar, want die moet nu z'n werk echt doen. Bij mij doen de regelmatige harde buiken/krampen gelukkig ook tot nu toe niks, en zolang het niet opnieuw pijnlijke krampen/weeen worden heb ik er vertrouwen in dat de cerclage de boel wel dicht houdt. En dat blijkt ook tot nu toe. Heb nu 1x per 2 weken controle en gelukkig tussendoor niet meer ongerust geweest, leer steeds beter 'goede' en 'foute' pijntjes van elkaar te scheiden. Gelukkig zijn we 'al' zover gekomen, toen ik in het zkh kwam kon ik daar alleen maar van dromen. Maar neem er nog lang geen genoegen mee. Hou iig tot 30 weken bedrust en daarna langzaam aan activiteit wat opbouwen, is de bedoeling. Heb jij platte bedrust?
Inderdaad gelukkig zijn we 'al'zover. Verder dan dat we de vorige keer zijn gekomen. Het is de onzekerheid die het zo moeilijk maakt. Ik ben het vertrouwen in mijn lichaam een beetje kwijt. Van de een op andere dag lig je in het ziekenhuis. Ik was vorige week gewoon aan het werk toen ik bloedverlies kreeg en kwam dus niet meer naar huis . Maar goed ik doe er alles voor om de kleine zolang mogelijk bij me te houden, hopelijk laat mijn lichaam me niet in de steek. Ik ben nu thuis met rust zo min mogelijk doen. Vrijdag weer op controle. hoelang is jou BMH? heb je ook ongesteldsheid pijntjes?
hallo dames, de drempel is indd erg hoog geworden en zit nu constant in twijfel ben ook 26,4 dagen vandaag dus bkt welkom in het topic hier! Wat ik indd nog voel is menstruatie pijn en rugpijn die inmiddels door is gtrokken naar mijn rechterbeen wss mijn bekken. Loop op het kwartier naar de wc om te kijken of ik niks verlies. Pijn en steken bij mijn schaambot net of ik gruwelijk ongesteld moet worden ga zo manlief bellen dat die naar huis moet komen omdat ik toch zekerheid wil. Niet dat ik vanacht ineens wakker word en de ellende begint want dat kan ik mezelf ook nooit vergeven. doet ook pijn als de kleine beweegt voel hem ook laag zitten en net of een voetje in mijn vagina schopt en dat voelt alsof kleine indaalt wat ik mezelf herinner van mijn dochter. Ik hou jullie op de hoogte van alles!
Hee Frietmiep, Ik zou inderdaad als ik jou was even laten checken in het ziekenhuis en zo zeker de nacht niet in gaan. Heel veel sterkte en laat je wat weten? De kleine mupkes zijn zo kwetsbaar en er is maar 1 iemand die ze kan beschermen en dat zijn wij als mama. liefs
Ff stomme vraag heb antibiotica sinds vrijdag voor oorontsteking en mijn darmen kunnen daar niet heel goed tegen sinds gister aan de diarree kan het daarvan komen?
Dat is niet helemaal waar. Een verloskundige kan wel voelen of een baarmoeder mond nog lang is. Inderdaad kan ze het niet meten. Maar ze kunnen hieruit wel opmaken of het nodig is om dit te sturen voor echo. Maar dan nog vind ik het wel belangrijk dat er goed naar de krampen gekeken wordt!
Darmkrampen kunnen inderdaad overslaan naar je baarmoeder. Gezien je nog steeds het gevoel hebt ongesteld te moeten worden, zou ik toch weer aan de bel trekken.
Hi meid, diarree kan idd voor darmkrampen zorgen die verward kunt worden met krampen van je baarmoeder of idd kunnen overslaan. Maar wat Maantje zegt, aangezien je nog steeds dat ongesteldheidsgevoel hebt (klinkt ook in je berichtje alsof het erger wordt?) is het zeker verstandig om aan de bel te trekken en vandaag nog naar het zkh te gaan. Hopelijk werken het zkh en vk beetje mee. Goed dat je je gevoel volgt. Spannend allemaal hoor, je wil gewoon duidelijkheid nu. Sterkte en hopelijk kom je hier straks goed nieuws melden. Daar duimen we allemaal voor. X Bee
Ik heb met het ziekenhuis gebeld omdat ik toch pijnlijke krampen heb die naar mijn been trekt deze krampen kwamen en gingen, nu weer een uurtje niks gehad. De GYN wil toch graag dat ik langs kom, dus ben nu op mijn vriend het wachten en dan gaan we richting ziekenhuis. Hopelijk valt het allemaal mee. Maantje veel succes en inderdaad op tijd aan de bel trekken. Liefs