@Mangoo,ik denk inderdaad dat als de uitslag niet goed was we het ook niet per post hadden gekregen. Wij hebben ervoor gekozen geen obductie te laten doen omdat het niet goed voelde voor ons dat er ook nog in hem gesneden werd Maar verder wordt er wel onderzoek gedaan naar de placenta,navelstreng,bloed en zijn er kweekjes bij mij en bij Ruben afgenomen. Hiervan moeten we allemaal de uitslag nog krijgen. Ja de placenta kwam hier dus ook zo makkelijk mee, later bedacht ik me dat dat misschien kwam omdat hij al overleden was in mijn buik? Ja mooi he die urntjes wij zijn er inmiddels uit wat we willen en kan niet wachten tot hij klaar is. Las dat je veel moeite had met de deur uitgaan. Heel erg herkenbaar al moet ik zeggen dat ik langzaam alles weer oppak en dat voelt goed. Moest sowieso mijn dochtertje weer naar de peuterspeelzaal brengen al vond ik dat in het begin ook wel heel erg moeilijk. @lara1,had de foto in je album bekeken heel erg mooi idd! @Zhilla,fijn dat jullie er even tussenuit zijn geweest al kan ik me voorstellen dat sommige dingen ook heel erg moeilijk zijn. Heb je 12 september de nacontrole bij de gyn? Ik 27 september en gek genoeg kijk ik daar dus echt naar uit... Hier ook geen zwverlof maar gelukkig ook geen druk dat ik weer moet werken en moet er ook echt nog niet aan denken. Ja die zwangeren vrouwen daar let je nu nog meer op he. Al dacht ik dat ik er meer moeite mee zou hebben maar ik denk altijd maar je weet nooit wat ze hebben meegemaakt. Maar wel moeilijk zeg als je het zo dichtbij meemaakt met het nichtje van je vriend dat lijkt me dan wel heel erg confronterend Ja dat met die uitslagen heb ik ook, ik was blij dat er geen chromosoomafwijkingen ware gevonden maar tegelijkertijd wil je toch een oorzaak. En je zou zeggen dat het je geen 2x overkomt maar als ik dan hoor hoe vaak het voorkomt en bv ook dat de navelstreng om het nekje zit enzo dan krijg ik toch weer de bibbers. Het gaat hier met ups en downs. Wanneer ik denk dat het wel weer redelijk gaat en ik weer geniet van kleine dingen doe ik de volgende dag weer twee stappen terug en voel ik me vreselijk. Op het moment heb ik ook veel last van angsten. De angst om iedereen van wie ik hou te verliezen en dan nog het meest mn dochtertje. Ze had laatst een dag koorts en was verkouden, iets waar ik me normaal niet druk om maak maar nu was ik ineens zo bang. Het is allemaal zo kwetsbaar en ik heb gezien hoe snel iets van je afgenomen kan worden zonder dat je er grip op hebt en dat is eng. Binnenkort krijgen we ook hulp van maatschappelijk werk en hopelijk raak ik die angst dan weer een beetje kwijt. Ik lees dat jullie ook veel met een nieuwe zwangerschap bezig zijn en het liefste weer zwanger willen zijn. Ik wist niet dat dat gevoel er al zo snel weer kon zijn. De eerste dagen zei ik zelfs dat ik nooit meer zwanger wilde zijn. Nu is dat al veranderd en wil ik niets liever alleen die angst he...na de miskraam van vorig jaar had ik al geen zorgeloze zwangerschap maar nu... Alleen wel jammer dat het zwanger worden hier heel erg moeizaam gaat en we misschien wel weer opnieuw de mmm in moeten
ben ik ook weer eens.. gisteren positieve ovutest gehad, hoop dat we heb zaterdag en zondag benut hebben, dus nu 2 weken wachten, brrr!
@Zhilla, mijn vriendin is 2 weken eerder uitgerekend dan ik was, en mijn andere collega is net gisteren bevallen zag ik ( woont een straat achter me en er hangen vlaggetjes en een grote vlag..) Dat is zo moeilijk he, vind het ook moeilijk om met die vriendin te praten.. Maar ze heeft er zeker begrip voor hoor! Vandaag belde ook mijn leidinggevende, en die zegt geen druk, dan blijf je lekker thuis, wanneer jij denkt dat het goed is..nou prima 20 september krijgen we nog de uitslagen van de onderzoeken die op stijn gedaan zijn, evenals de uitslag van het onderzoek op de placenta, dit hoort bij elkaar blijkbaar als je beiden aanvraagt, Placenta onderzoek is al eerder klaar maar ze willen conclusies trekken zeg maar, Ik moet woensdag even bellen of de uitslag al bekend is.. Ik snap je idee over het wel hebben van een oorzaak of niet, moeilijk is dat, het is nooit goed Maar ben wel blij dat de onderzoeken bij mij niks afwijkends hebben voortgebracht @Snoopy, Hier kwam de placenta gelijk met stijn naar buiten zat zeg maar allemaal aan elkaar.. nouja ik wacht het maar af, 20 september hebben we de afspraak. Morgen gaat mijn zoontje lucas voor het eerst naar de halve dagopvang..zo raar, had dan bedacht dat het heerlijk zou zijn nu, lekker weer met je dikke buik terug in bed, maar helaas! @Amy ik duim voor je!! Bij mij komen denk ik vannacht of morgen de duiveltjes, had net een beetje rood met afvegen, dus hoop dat dat doorzet.. En dan 20 september een goed gesprek met de gyn, dat we weer mogen proberen, zou echt fijn zijn! Wat duurt dat dan nog lang he die 20 september, Ik heb wel op het werk 24 dec tot 2 jan alvast vrij gevraagd Ik werk in de zorg dus moet sowieso werken, maar ik dacht ik probeer het, kon het nu nog vragen. Zal wel een moeilijke periode zijn.. We hebben een tijdje terug de foto's van make a memory gehad.. En die wou ik in een plakboek doen, maar ben er niet zeker van of ik dat wel wil.. Stijn is 12:45 s'ochtends geboren en de fotograaf was er helaas pas om 20:00 uur s'avonds, Hij is toen qua conditie erg achteruitgegaan, zijn huidje etc etc. dus wat minder mooie foto's dan die we zelf hebben gemaakt. Maar het is toch ons kindje, maar ben zo aan het dubben.. Heb gister alle kaartjes in een fotoalbum geplakt, was wel weer even moeilijk Merk wel dat ik er al beter mee om kan gaan dan 3-4 weken geleden.. Minder huilbuien, wel eens een rot dag maar niet meer zo emotioneel als eerst.. Ik wil stijn niet vergeten natuurlijk, maar wil er ook niet in blijven hangen, dat is voor mijn idee gewoon niet goed..moeilijk om dit zo neer te zetten hoop dat jullie me snappen Het kraampakket van de verzekering kwam laatst en heb die op zolder gezet, met het idee dat is hopelijk voor ons derde kindje.. Lijkt soms of ik minder aan stijn denk, en dat vind ik heel moeilijk He bah, het is niet makkelijk om jezelf te verwoorden zo via het toestenbord... hoop dat jullie me snappen
Lieverd, ik begrijp je echt heel goed. Hoe zeg ik het, denk dat je een manier hebt gevonden om met het verlies van Stijn om te gaan.. hopelijk zetten de duivels door! Hoop ook dat jullie nog antwoorden krijgen (op jullie vragen.. En lucas naar de opvang, hoe anders is het dan he..ik had het vandaag ook, Jayden ging wennen op school.. Ik had nu alle tijd met Quincy gehad..
Ja dat denk ik ook, maar het is niet makkelijk De duivels hebben idd door gezet en goed ook! Jemig ik bloed gewoon leeg, moest er vanacht 3x uit, doorgelekt terwijl ik van die giga kraamverbanden in heb...hoop dat het snel over is, hoe lang duurde dat bij jou? Langer dan normaal? Het is heel dubbel he, je plant dingen al vooruit, en je denk hoe dat zal gaan zijn, en nu is het die tijd en dan ziet het er heel anders uit..shit gewoon! Maar onze tijd komt weer!
Ben ik ook even weer! @mango Dus bij jou de rode duivels weer gemeld! Fijn dat je lichaam het weer opgepikt! Hier nog steeds niet... gisteren was het 6 weken geleden... heb wel steeds wat meer buikpijn alsof het eraan komt... hoop dat het doorzet... Heb ook een vriendin die zwanger is... vorige keer waren we ook samen zwanger, maar had zij geen onbezorgde zwangerschap, er werd op de 20 weken een schisis (hazelip) ontdekt. Dat was op de dag dat wij de 1e echo hadden en net bekend maakte dat ik zwanger was... gelukkig bleek alles mee te vallen na de geboorte en is het jongetje gezond geboren en was alleen het lipje open, na operatie zag je er niets van. Nu was het heel appart, net andersom, de dag voor onze 20 weken echo vertelde ze dat ze ook weer zwanger was. Vind het niet zo moeilijk om haar te zien, ik heb juist met haar te doen dat ze het niet makkelijk heeft. Maar gelukkig bleek op de 20 weken echo vorige week dat alles goed was! Hele opluchting! Volgens mij blijf ik altijd zenuwachtig als iemand in mijn omgeving voor de 20 weken echo moet... ik zou ook nooit meer zeggen 'veel plezier'.... Ik snap je ook heel goed wat je bedoelt met 'minder aan denken', dat is alleen maar goed, dat betekend dat je het een plekje kunt geven... vergeten doe je hem echt nooit! Maar het accepteren is een hele grote stap! De arbo arts zei vrijdag tegen mij 'de mens is weerbaar', daar zit wat in! Als ze me een jaar geleden hadden verteld dat ik dit mee ging maken, had ik gedacht dat ik daar nooit overheen zou komen... En moet je nu eens zien! We komen er wel!! En indd onze tijd komt wel weer! Ik ben al vrij snel weer alleen naar de winkel geweest, had ik dat maar gehad dat iedereen me aansprak... en nu kan ik weer gewoon rustig winkelen... Vond het ook wel even moeilijk toen ik Thijs vorige week weer voor het eerst na de vakantie naar de psz bracht... erg stil in huis... en anders had ik die tijd benut om op de babykamer bezig te gaan en kleertjes uitzoeken enzo... en straks in november had ik lekker verlof gehad en met kerst de kleine erbij... dat lijkt me ook wel moeilijk... ik wil ook graag vrij tussen kerst en oud en nieuw. Donderdag ga ik weer voor halve dagen aan het werk (ik werk maar 2 dagen) eens zien hoe dat gaat... al ben ik nu wel erg moe... mijn zoontje is ziek, heeft een virus te pakken waarvan hij heel erg uitslag krijgt en veel jeuk heeft.. zo sneu... maar de hele nacht dus met hem bezig... merk dat ik dan wel emotioneler ben als eerst, kan continu wel huilen omdat ik het zo sneu voor hem vind... @amy Ik hoop dat je je ei goed benut hebt!! Succes @snoopy Wat vervelend dat je last hebt van angsten... ik hoop dat je met hulp een mannier vindt om hier mee om te gaan... Ik heb dit gehad na het plotseling overlijden van mijn schoonvader (tijdens mijn 1e zwangerschap), dan besef je ineens hoe plotseling me leven om kan slaan...maar ging eigenlijk na verloop van tijd eigenlijk vanzelf weer over toen Thijs geboren werd, die zorgde wel voor afleiding zal ook met hormonen te maken hebben gehad... Al weet je nog niet of je het wilt, maar ik hoop dat je ooit nog weer een gezond kindje in je armen mag houden!
Wat een bekende verhalen toch allemaal.. Jayden logeert bij mijn schoonouders, het is nu zo stil in huis.. Ik werd precies 11 weken na de bevalling weer ongesteld (4 weken ervoor wel rem week bruinverlies gehad). Dat was echt niet grappig, ik liep leeg joh.. Gelukkig was het met een week wel over! Ei is benut hoop ik, hebben het zaterdag en zondag gedaan.. Nu het wachtbankje, Pfff.. Las nog dat een mens weerbaar is, ja.. Maar ik ben in 3,5 jaar tijd mijn vader, ons, opa en nu mijn dochter verloren.. Ik dacht 3 bescherm engeltjes te hebben, maar ze wilden Quincy blijkbaar bij zich hebben.. En inderdaad, onze tijd komt wel weer!
Ja het is geen bal aan zo alleen he? Ik ga dan maar gauw iets doen, en zet de muziek aan, moet toch iets?? Ik zat net ff te kijken maar ben dus 4 weken en 4 dagen na de bevalling weer ongi geworden, god wat kan je daar blij mee zijn he! Maar hoop dat het ook gewoon weer snel over is Moest net bellen of de uitslag al binnen is van de obductie van stijn, maar nog niks binnen, dus gingen ze erachteraan, kijken hoe lang het nog duurt, want heb volgende week donderdag de afspraak. Ga niet voor mijn lol op de gyn-afdeling zitten met al die zwangere meiden. Hoop wel dat ze wat weten, want zit er toch wel een beetje naar uit te kijken, hoe dubbel dat ook is. Ene kant of er iets mis was of niet Andere kant hopelijk weer verder proberen
Hoi meiden, Wij hadden gisteren een afspraak om alle uitslagen te bespreken. Uit alle onderzoeken is niks gekomen en we zullen dus nooit weten waarom of waaraan Elyne* is overleden Aan de ene kant is het positief dat er geen rare ziektes of aandoeningen uit zijn gekomen waardoor de kans op herhaling groot is. Maar aan de andere kant hadden we graag een antwoord gekregen op de vraag waarom?? Volgens alle onderzoeken die op mij zijn gedaan is uitgekomen dat ik kerngezond ben. Dat is altijd fijn om te horen In ieder geval weer groen licht gekregen om weer proberen zwanger te worden. Als het eenmaal zover is mag ik gelukkig in het ziekenhuis onder controle blijven. want ik kan me niet voorstellen dat ik zonder zorgen de volgende zwangerschap in ga..
Hee Zhilla, Dat is waar ook je had de 12de een afspraak, Maar dus niks uitgekomen! Jee kan me voorstellen dat het aan de ene kant heel frustrerend is, waarom heeft ze het dan niet gered, wat is er dan wel fout gegaan?? Fijn dat jouw onderzoeken goed waren, ik vond dat toch een beetje het gevoel dat er een last van je schouders valt.. Groen licht, is wel fijn om te horen, dus jullie gaan er weer voor? Wel fijn dat je onder controle kan komen bij het ziekenhuis, Ik heb er ook over zitten nadenken, wat als er volgende week niks uitkomt uit het onderzoek. Je komt dan onder controle in het zh, maar wat kunnen ze verder dan?? Als er niks uitgekomen is, weten ze natuurlijk ook niet waar ze moeten zoeken/kijken, en kan het zomaar weer gebeuren...of zie ik dat weer erg overdreven? Als het dan gebeurt gebeurt het toch..
@ML82,hopelijk valt het werken je mee. Wel fijn dat je kan beginnen met halve dagen. Beterschap met je zoontje! @Amy82, jeetje meid jij hebt wel heel veel meegemaakt dan in die korte tijd Ik kan me voorstellen dat het erg stil is wanneer je zoontje uit logeren is. @Zhilla, op zich heel fijn dat er niets geks uitgekomen is maar toch ook heel dubbel lijkt me. Ik hou er ook rekening mee dat er niets uit zal komen. Wat fijn dat jullie groen licht hebben gekregen! Namen ze de tijd in het ziekenhuis voor de nacontrole? Ik hoop namelijk van wel want ik heb best veel vragen en zou het vervelend vinden als je na 10 min weer buiten staat omdat de volgende aan de beurt is. @Mangoo, ik probeer er ook al bij na te denken wat als er niets uit komt..en die gedachten die je hebt zijn helemaal niet gek. Maar toch geeft het mij dan een gerust gevoel dat er extra naar mn kindje gekeken wordt. Volgens mij krijg je dan iedere 2 weken een echo als je dat wil en iedere week een hartfilmpje vanaf een bepaald termijn. Ook kun je er (teminste hier wel) voor kiezen om zowel in het ziekenhuis als bij de vk te lopen. Die dingen geven mij wel rust ook al kunnen ze ook niet alles voorkomen. Maar bv het nakijken van de placenta en de navelstreng zou ik al heel fijn vinden. Herkenbaar met de foto's, ook hier zie je op de foto's die gemaakt zijn door een fotograaf dat zijn conditie al erg achteruit was gegaan. Kan ook nog steeds niet de perfecte foto vinden voor in een lijstje beneden bij zijn plekje. Ik ben inmiddels begonnen aan het boek "Geen blote voetjes in het gras" erg heftig en confronterend maar ook bijzonder om te lezen hoe andere ouders het ervaren hebben en met het verdriet zijn omgegaan. Ook vind ik het moeilijk dat straks wanneer mn dochter naar de basisschool gaat ik geen kindje thuis heb zoals ik eigenlijk had moeten hebben Het zal heel stil zijn ben ik bang..
Snoopy, jij had de 27ste toch een afspraak he? Welke vragen wil jij gaan stellen? Hoop al een hoop dingen op papier gezet, maar misschien heb jij nog 'goeie' vragen..? Dat is wel veel meer controle wat jij allemaal opnoemt, ik wist niet dat dat zou kunnen, Bij welk ziekenhuis zit jij? Ik zit bij ter gooi in blaricum, is dus geen acedemisch ziekenhuis..misschien ligt daar het verschil?? Heb je zelf wel foto's genomen? Ik vind onze foto's bijv veel mooier dan die van de stichting.. Het boek ken ik niet maar zal ik is op gaan zoeken, Ik bracht lucas vanochtend weg voor de halve dagopvang, god, moest wel even een traantje wegpinken, ook het idee dat ik nu de tijd zou hebben om het kamertje helemaal spik en span af te hebben, gewoon rond uit kut. Ben snel gaan soppen en toen was de tijd alweer om en kon ik hem weer halen.. Vind het nu dan al snel te stil...snap je helemaal
Ja 27 sept idd. Dat van die controle's heb ik veel over gelezen en ik weet dus ook niet hoe ons ziekenhuis daar tegenover staat (Groene hart ziekenhuis in Gouda) maar ik "eis" gewoon veel controle als ik ooit nog een keer zwanger mag worden. En dat je bij zowel de gyn als de vk wil lopen daar ben je volgens mij wel vrij in. Ik mocht dat in ieder geval wel van de vk. Wij hebben gelukkig zelf ook wel heel veel foto's genomen maar achteraf had ik toch andere fotos willen maken met bv kleertjes aan. Maar dat zijn dingen waar je op zo'n moment vaak helemaal niet zo aan denkt. De vragen die ik sowieso heb gaan oa over dingen die mij niet lekker zitten en waarvan ik mezelf de schuld ga geven als ik er geen antwoord op krijg van een arts. In haal me van alles in mn hoofd waaraan Ruben overleden kan zijn terwijl ik weet dat het eigenlijk niet kan. Verder heb ik vanwege de ICSI Utrogestan gebruikt tot ongeveer 13 weken en ik wil weten of dat kwaad kan. En ik vond de placenta heel erg blauw, ws doordat hij al overleden was maar wil dat dus zeker weten. Tijdens de GUO die ik had in het LUMC zei de echoscopiste dat hij wat vocht in zijn hoofdje had precies zoals moest. Dus dat was normaal en schijnt iedere baby te hebben maar ik wil daar toch meer van weten. Heb ook de echobeelden opgevraagd en naar mn eigen gyn laten sturen.Ook wil ik sowieso weten mocht ik nog een keer zwanger worden hoe dan inderdaad de controle's zijn. En ook of ik nu meer risico heb op een vroeggeboorte omdat nu de bevalling is ingeleid zo vroeg. (Zou niet weten waarom maar het laat me niet los)
Nou dat ga ik dan iig ook aan kaarten van die controle's. Wij hadden kleertjes gehaald, maar die waren nog veels te groot, en weet ook neit of we die mooi aan hadden kunnen krijgen, zijn huidje stroopte zeg maar al een beetje, en de doek die we om hem heen hadden plakte al een beetje vast, dus wilde niet teveel doen.. Ik had eerst ook echt het idee van het is mijn schuld geweest, maar de gyn zei bij de eerste controle afspraak van het heeft niet aan jou gelegen al je test uitslagen waren goed, dus daar denk ik gelukkig al niet meer aan, maar het is wel een rot gevoel! Dat van die placenta daar heb ik ook een vraag over. Hoe bedoel je dat je denkt dat je nu meer risico hebt op vroeggeboorte? Ben je dan niet ingeleid????
Klopt de meeste kleertjes zijn idd toch te groot en ook bij Ruben plakte alles vast en kwam er veel vocht van af. Heb jij sinds je bevalling al een controle afspraak gehad dan? Hier is het alleen na 6 weken en eerlijk gezegd vind ik dat best weinig en ook lang duren. Al mochten wij ook eerder hadden ze gezegd maar wil zeker weten dat alle uitslagen er zijn. Ik ben inderdaad gewoon ingeleid maar ik ben bang dat dat dan weer invloed heeft en je lichaam misschien de volgende keer eerder "zegt" het is goed zo en je bv vroegtijdig weeen krijgt. Nu ik het schrijf weet ik eigenlijk dat het onzin is maar dat heb ik nu dus met heel veel dingen, ik haal me van alles in mn hoofd..
ja ik had 3 weken na de bevalling een controle afspraak om te weten hoe ik alles heb ervaren en gewoon om alles even door te praten, was wel erg fijn, En iedereen daar wist ervan, en dat in zo een groot ziekenhuis vind ik echt heel netjes.. En toen hadden ze de uitslagen van mijn testen dus al. Normaal gesproken hebben ze ook de uitslagen van de placenta, maar nu dus even wachten omdat ze die willen koppelen aan de uitslagen van stijn. Het is goed dat je die vragen/ideeën bij je arts gaat neer leggen, misschien krijg je zo meer rust? Was vanmiddag een kaartje in de bus doen bij mijn collega, haar zoontje was 7 sept geboren, ze woont een straat achter me, dus ging lopend, Ze zag me al lopen, en deed heel voorzichtig de deur open, en toen begonnen gelijk mijn waterlanders te lopen. Ze was zo lief en begrijpend, zucht... Dan denk ik van het gaat aardig, en dan is het weer zwaar k.u.t :x
Mangoo, zo stond ik eergisteren in de Prenatal te praten met een verkoopster, en stond daar heel sterk mijn verhaal te doen.. tot ik op een gegeven moment even naar links keek, en recht een kinderwagen in keek met een heel klein babytje erin.. ook nog eens een mooi nummer op de radio, en ja hoor, janken maar... ik weet volgende week of ik weer zwanger ben.. pfff
Hallo dames, Wat een verhalen allemaal en wat een herkenning. Zo fijn dat je in alles niet de enige bent. Onze Stijn is 18 juli van dit jaar geboren. We weten nog steeds niet exact wat er mis was, behalve dat hij geen levenskansen had. De artsen proberen nog steeds de oorzaak te achterhalen. Ik vind het heel eng om in die onzekerheid te zitten. Ik heb ook met smart gewacht op mn menstruatie. Die kwam na exact 6 weken. En wat was die heftig! Zoveel bloedverlies, krampen en de hormonen gierden door mn lijf. Kende mezelf niet eens meer terug... Ondanks dat ik het eng vindt zou ik ook niets liever willendan weer zwanger worden. Het gevoel van moeder zijn, van dat kleine mannetje in mn buik en later op mn borst, ook al is hij tijdens de bevalling al overleden, vond ik onbeschrijfelijk en het mooiste wat er is...
ja, die herkenning, zoveel hier he Hoop.. Ik ben vandaag weer ongesteld geworden. beetje jammer, totaal niet verwacht.
@ Hoop, ik vind dit forum erg fijn, omdat ze je hier snappen, het is/was jouw eerste kindje?? @Amy, shit zeg!! Dat is echt zo balen, wel eerder dan gedacht toch? Zelf heb ik net gebeld of de uitslag van de obductie bekend was in het zh.. die was bekend. Ik vroeg aan die verpleegkundige van, ik mag het eigenlijk niet vragen maar doe het toch, wat staat er in de uitslag? Gelukkig wou ze het vertellen, even onder ons zei ze. Blijkt dat stijn een goed gewicht had, de organen allemaal goed, maar dat de navelstreng 21 windingen had.. Ze kon er verder niet veel over vertellen natuurlijk want ze is geen arts, maar voor mij klinkt het als iets dat het had kunnen zijn. Bij de geboorte was de navelstreng nl bij zijn navel een stuk van 5cm heel erg donker rood, en daarna heel licht. Dus is de navelstreng misschien teveel gedraaid, en dat hij zo plotseling geen voedingsstoffen meer kreeg? Moet het maar even afwachten donderdag, Ik vind het fijn dat er een uitslag is, maar ook heel k.u.t. Is dit dan door hemzelf gedaan? want zijn gewicht alles was goed, dus het is niet dat het al vanaf de aanleg was denk ik dan? Veel vragen gieren door mijn hoofd..maar moet toch afwachten..