Nog maar een paar weekjes en dan is hij er... Ik was (ben) heel blij met mijn zwangerschap, voel me goed en ben natuurlijk nieuwsgierig naar ons zoontje. Maar ik begin ook enorm tegen alles op te zien... De bevalling op zich zal ik vast wel in een roes doorkomen, maar daarna? Hoe zal ik er fysiek aan toe zijn, komt het daar beneden nog goed, word ik niet incontinent, zal ik wel van de baby houden, zal het mijn man (die er alleen maar heel erg naar uitkijkt) niet enorm tegenvallen, ben ik nog wel mezelf, krijg ik mijn oude figuur terug, etc. Allemaal ontzettende zinloze en triviale zorgen natuurlijk!!!! Maar toch.... Hadden jullie dit ook? Kun je je er ook maar enigszins op voorbereiden? Tips, ervaringen...?
Och meis, ik had dat ook, was bang dat ik echt niks zou kunnen en incontinent zou blijven en absoluut niet van de baby kon houden. Ik kan je vertellen het is allemaal goed gegaan Vanaf het moment dat ik de kids in mn armen had hield ik onvoorwaardelijk vanze.. Ik ben ingeknipt, maar vrij snel hersteld, na een week liep ik alweer in huis,. bij de 2e zelfs de volgende dag alweer. en ook daar ingeknipt.. Komt goed meid!! Probeer vooral te genieten van je kraamtijd
Ik heb daar eerlijk gezegd nooit bij stilgestaan. Ik heb 3 bevallingen zonder pijnstilling doorstaan en de eerste periode is nu eenmaal wennen en hectisch. Mijn oude figuur heb ik helaas nooit mee terug gekregen maar ben wel trots op mijn lichaam dat ze 3 kinderen heeft gedragen en gebaard. Gaat vast helemaal goedkomen en vooral heel erg genieten van jullie kleine mensje wanneer hij geboren is want voor je het weet zijn ze groot.
Ik maakte mij vooral druk om de bevalling, dus helemaal herkennen doe ik het niet maar ik denk dat het belangrijk is dat je probeert om 't los te laten. Dingen gaan altijd anders dan je denkt. Niet dat ik het niet begrijp hoor. Toch denk ik dat loslaten en je proberen te ontspannen, het allerbeste is, wat je qua voorbereiding kunt doen.
Ohhh typisch gevalletje hormonen die er op los gaan in je hoofd! Geeft niks, is echt niet gek! Iedere moeder heeft denk ik wel eens twijfels gehad in haar zwangerschap of het allemaal wel goed komt! En zo niet, dan liegen ze Ik kan je de andere (leuke) kant vertellen, misschien geeft dat je wat hoop op momenten dat je weer zo twijfelt... Je ziet voor het eerst je wondertje! Hoe bijzonder is dat! In je kraamweek wordt je lekker vertroeteld. Jij geeft aan wat je wil en hoe je het wil! Wil je lekker heel de week in bed vertoeven? Ontbijt en lunch op bed? Je huis lekker laten poetsen? Avondeten klaar laten zetten? Bezoek verzorgen of wegsturen? Kan allemaal, je kraamverzorgster zorgt ervoor. Wil je dat liever allemaal niet, en alles lekker zelf doen? Je kraamverzorgster zal zich op de vlakte houden. Lekker de eerste periode aan je babytje wennen, lekker knuffelen wanneer jij wil! Leuke post ontvangen met felicitaties en aan het eind van de eerste week misschien al even naar buiten met de kinderwagen om met je kindje te pronken 'Daar beneden' kan best niet zo heel lekker aan voelen na je bevalling, maar dat komt echt weer goed en misschien valt het allemaal wel mee en zit je na 2 dagen alweer in kleermakerszit En je mannetje..die maakt waarschijnlijk de bevalling ook mee, en is waarschijnlijk alleen maar suuuuupertrots op jou dat jij dit allemaal geflikt hebt! De meeste mannen kijken vanaf de zijlijn met grote ogen toe, hoe hun vrouw dit heftige gebeuren gewoon doorstaat! Nou dat klinkt niet heel slecht toch?
Ik heb echt een rotkraamtijd gehad, maar zweef nu wel op mijn roze wolkje dus uiteindelijk komt het vast wel goed. Sterkte met de laatste loodjes!