Hallo, sinds ik zwanger ben heb ik een hoop te verduren gehad. Mijn man zat door omstandigeheden in een flinke dip en dit had nogal een negatieve invloed op onze relatie. Ik was toen nog maar net zwanger en heb echt geroepen dat ik het niet wilde en had zelfs gedachten over de dood. Nu ben ik tijdens mijn vorige zwangerschap ook 'depressief' geweest, dus die extreme reactie kan ik wel plaatsen voor mezelf, de hormonen en ik gaan nu eenmaal niet altijd goed samen. Toen de rust weer wat was wedergekeerd ben ik enorm teleurgesteld door een vriendin, vervolgens ben ik er achter gekomen dat mijn man is vreemdgegaan met 1 van mijn beste vriendinnen en zij, haar man en mijn man hebben dit ruim een jaar voor mij geborgen gehouden. Ook heb ik geprobeerd het verbroken contact tussen mijn man en zijn borer te herstellen en dit heeft weer als resultaat gehad dat ik een hele hoop ellende over me heen heb gehad. Kortom, de afgelopen maanden zijn nogal heftig geweest, huilbuien, boosheid, spanningen, slaaptekort, het was meer regel dan uitzondering. En nu komt daar voor mij de zorg bij hoe het nu met mijn kindje zal gaan. Op de 20 weken echo leek alles goed, ook wat betreft groei etc. Allemaal heel gemiddeld, net als onze eerste. Ik voel het kindje ook dagelijks regelmatig bewegen en als het een dag wat minder is kan ik door er even voor te gaan liggen mijn kindje uiteindleijk wel voelen. Mijn vraag is eigenlijk, welke invloed stress, verdriet, slaaptekort, heeft op een ongeboren kindje en wat zijn singalen waar ik op moet letten. Inmiddels heb ik alles wel redelijk op een rijtje en mijn man steunt me enorm, anders zou ik hulp zoeken maar ik zie de toekomst wel positief alleen zullen er ongetwijfeld nog wel moeilijke momenten komen en zijn er dingen die ik nog een plekje moet geven. Maar ik probeer ook zoveel mogelijk dingen te laten rusten en mijn kindje mijn 1e prioriteit te maken. Alvast bedankt voor je reactie.
Hoi Lilly, wat een vervelende dingen allemaal. Ik begrijp dat je je in het begin niet zo op de zwangerschap hebt kunnen focussen dan je zou willen. Dat de 20 weken echo goed was, is natuurlijk mooi nieuws, mar ik denk dat het wel heel belangrijk is dat je vanaf nu echt probeert de rust in en voor jezelf te houden en inderdaad je kind op nummer 1 te zetten, naast je man. Als je namelijk nog zo'n helft van de zwangerschap tegemoet gaat, kan ik me voorstellen dat die kleine toch wel stress mee krijgt en in groei achter blijft of minder zal gaan bewegen (dit moet je vanaf nu ongeveer wel in de gaten gaan houden). Voor nu ziet het er dus prima uit, maar dat moet natuurlijk wel zo blijven. Dus inderdaad lekker de tijd nemen voor jezelf en voor je relatie en probeer leuke dingen te doen en je gedachten te verzetten. Groetjes Brigitte
Beste Brigitte, bedankt voor je antwoord. Ik ga ontzettend hard mijn best doen, en zal volgende week ook mijn eigen verloskundige op de hoogte brengen. Groeten Lilly