hoi, ik ben nu 6weken zwanger het is mijn 1e zwangerschap en ik voel me sinds begin deze week niet zo blij. wel blij met de baby natuurlijk. maar niet met mijn lichamelijke conditie. Voel me bijna een hele dag door misselijk maar hoef niet over te geven, en zo slap als een dweil dat vind ik nog het ergste. Heb bijna nergens energie voor, zelfs niet het gewone huishouden of aankleden of douchen. Hond uitlaten houd ik niet zo lang meer vol dan word ik ineens erg moe/chagereinig of buiten adem. ik eet wel gewoon, en neem fruit en foliumzuur. omdat ik me daartoe verplicht voel voor de gezondheid van de baby, maar bijna niks is lekker of gaat er van harte in. alleen avondeten geniet ik nog een beetje van maar mijn verloofde is dan ook een super goede kok. slapen doe ik het allerliefst maar ja ik wil graag een beetje normaal functioneren. normaal de dagen door in plaats van niksen en belabberd voelen. oja en dan nog de verschrikkelijke smaak in mijn mond, maar als ik misselijk ben dan durf ik niet te tandenpoetsen. maar goed, voelen meer mensen zich zo klote? en na hoeveel weken gaat het over? misschien als je hormoon dinges daalt? en heeft iemand tips wat je kan helpen je wat lekkerder te voelen? over 1,5 week ga ik pas naar de verloskundige..
dit hoort er helaas bij. En wanneer het over gaat kan niemand je zeggen, bij mijn eerste voelde ik me pas ergens rond week 14 beter, bij deze zwangerschap was in elk geval de misselijkheid al met week 9 voorbij, maar heb ik me nog lange tijd heel slap en moe gevoeld (nog steeds eigenlijk). het enige dat ik kan zeggen is je eraan overgeven, accepteren dat het even zo is en zoveel mogelijk rust te nemen als het kan.
dankje voor het snelle antwoord. Maar ik kan toch niet zo lang het duurt, niks doen in huis en in mijn nachtkleding blijven rondlopen? dat is niet leuk voor mezelf maar al helemaal niet voor mijn verloofde.
het kan over gaan met 12 -14 weken maar het kan ook zoals bij mij blijven. je zal je er wel aan moeten toe geven. ik doe dus echt niks meer in huis en als ik zoals gisteren een wasje in de machiene kan stoppen voel ik me al een stoere meid. ik gehuild geschopt enz maar dat helpt niks kan het nog altijd niet los laten hoor dat ik niks meer kan maar er tegen blijven vechten helpt dus ookecht niet.
dat lijkt me dan even pech voor hem. ik deed wat ik kon doen en wat me niet lukte, dat liet ik ook liggen, het is even niet anders. er komt echt een moment dat je je beter gaat voelen.
wow heftig!! dat had ik nooit gedacht, toen ik zooo graag zwanger wou zijn... zucht. nouja hopen maar dat het gauw over gaat en uitkijken naar het wonder. ik hoop ook voor jullie dat het gauw over gaat want dit wens ik niemand toe, sterkte dames!!