Het begon eigenlijk donderdag avond. Mijn ouders kwamen bij mij een en rond 7 even werd Thomas wakker voor zijn fles. Ik ging naar hem toe en hij was flink aan het lachen en kraaien. Eenmaal bij mij op schoot begint mijn moeder tegen hem te praten en hij begint me toch een potje te gillen. Nooit eerder meegemaakt. Gister weer, hij was al de hele dag bij mijn ouders en ik kom ook naar mijn ouders en Thomas was op dat moment wakker. Ik heb hem daar verschoont en hij was weer aan het lachen. Ik pak hem op en loop een paar minuten met hem door de kamer (was er al zeker 10 min) opeens begint hij weer zo te gillen maar wat hij nou zag hij was al 5 uur bij mijn ouders die dag. Wordt hij eenkennig ofzo??? Iedereen kan hem trouwens zonder veel moeite oppakken..
Hihi hoort idd wel wat als eenkennig! Marin is vanaf het begin al heel eenkennig! Er hoeft maar iemand te dicht bij dr te komen en dan gaat de sirene alweer aan! OF iemand praat te luid! Maar mijn mams had laatst ook opgepast, Marin was daar ook al een mooie tijd, ze lag lekker te slapen in de kinderwagen. Ze word wakker , mijn moeder tilt haar eruit! Mijn moeder legt haar op het kleed, en ik ga naast haar zitten , mijn moeder begint tegen dr te praten en jawel HUILEN! Tranen met tuiten! Dus ik til haar op gaat ze lachen naar mn moeder.
@plurkie: nodig je uit voor een bezoekje aan Marin! Dan zie je dat het dus ook veel vroeger kan! Ze had het bij 3 maanden al! De osteopaat kwam het veel meer tegen zei die! Moet je Marin eens zien als er een vreemde te dicht in de buurt komt, of zoals laatst gaf ik haar aan mn schoonzusje en liep weg, nou het lipje begon te trillen en daar ging ze! Schreeuwen , huilen met tranen! Ik pak haar over en het is weer klaar. En zo doet ze het echt met de meesten...Ook als ze te dicht bij haar komen als ze bijv in de maxi zit of wipstoel. Veel mensen stonden er altijd van te kijken hoor, zo jong en dan al zoooo eenkennig! Hihih ja je hebt eruitzonderingen bij... Maar nou is Marin zowieso een baby die ook niet tegen anderen lacht! Ze kijkt ze altijd heel doordacht aan...
ja hier ook meegemaakt. nu nog trouwens. het is niet helemaal eenkennigheid want andere bekenden zijn ook prima. maar vreemden zijn eng. gillen, krijsen, tranen met tuiten. kan echt wel hoor. hier ook vanaf maandje of 4
Op deze leeftijd kan inderdaad al best eenkennigheid zijn, maar of dat het is bij Thomas Als iedereen m zonder moeite op kan pakken, klinkt dat niet als eenkennigheid. Maar ja, wat niet is kan natuurlijk komen, dus wie weet kan straks niet iedereen m meer oppakken zonder dat ie het op een brullen zet. Maar je zegt dat hij plotseling heel hard moet huilen, alsof hij ergens van schrikt. Misschien gebeurde er wel iets onverwachts waar hij van schrok (ergens een licht aan of uit, voor zo'n kleintje is natuurlijk heel veel onverklaarbaar). Of dat je hem net in een houding hield dat er iets knel zat. Of heb je niet het idee dat het zoiets was, maar echt een reactie op iemand die hij zag?
Ja echt geen idee ik had hem namelijk al tijdje vast en hij keek steeds dezelfde kant op en toen begon het opeens. Geen pijn ofzo.. Nou moet ik wel zeggen dat het gister en eergister is gebeurd en eigenlijk sinds dien geen vreemde hem heeft opgepakt dus wie weet gebeurd dat nu wel. Donderdag avond was hij net wakker en werd hij overdonderd door me ouders denk ik. Ik nam hem toen op me schoot en hij zag me moeder en die begon tegen hem te praten en toen zette hij het op een brullen. Hij lacht ook minder snel naar vreemde. Hij moet die eerst grondig bestuderen voordat er een lach vanaf kan.
hier ook zo vroeg eenkennig. Erg feestelijk als we bij de fysio kwamen. Vanaf de 3 maanden kon zij haar ook niet meer behandelen, want van al het gekrijs ging ze zich ook nog enorm overstrekken. Dus ik dan maar met haar bezig gaan he... Vanaf de 8 maanden werd het minder,raar maar waar. Nog moet ze niet van iedereen wat hebben, maar het is nu wel meer dan alleen mama