Vroeger hield ik altijd een dagboek bij ( van mijn 12e tot mijn 17e ofzo) Nu heb ik er niet meer zo de behoefte aan. Ik heb ze altijd goed verstopt zodat niemand anders ze kon lezen, er staan tenslotte nogal intieme dingen in.( en was vroeger nogal depri ) Nu ik samenwoon liggen ze nog steeds op een plek waar mijn vriend ze niet kan vinden. Ik vind ze gewoon iets prive en hij hoeft ze niet te lezen. Als hij iets van vroeger wil weten praten we er altijd over , dus het meeste weet hij wel. De laatste tijd vraag ik me steeds meer af of ik ze uberhaupt nog moet bewaren. Zelf lees ik ze toch ook niet meer, sommige verhalen zijn wel leuk maar de meeste keren dat ik erin schreef voelde ik me toch flink beroerd. Hebben jullie nog steeds de dagboeken van vroeger? Of is het een goede afsluiting van vroeger om ze te vernietigen? Groetjes Debby
Ik heb ze ook nog.. ik bekijk ze nauwelijks, maar kan me er nog niet toe zetten om ze weg te doen. Mijn man weet dat ik ze heb en ook waar ze liggen, maar zal er niet zomaar in gaan lezen, zonder mijn toestemming. Ik weet ook niet zo goed wat ik er ermee moet. Moet er niet aan denken dat iemand anders ze zou lezen!
Ik had ook een aantal dagboeken waarin ik vroeger veel schreef. In de periode waarin ik schreef heb ik veel ellende mee gemaakt. Dat heb ik op latere leeftijd allemaal moeten verwerken.. Vorig jaar heb ik ze symbolisch weggegooit gewoon om die nare tijd definitief af te sluiten. Ik moet zeggen dat ik nu veel minder zwaardenkend ben geworden, minder gevoelig en veel positiever en nuchterder in het leven sta, het lezen van zo'n dagboek zou alleen maar depressieve gevoelens geven, geen zin meer in, ook niet om nog naar muziek uit die tijd te luisteren enzo. Het leven gaat verder, als je geleerd hebt is terugkijken alleen maar leuk als er leuke herinneringen zijn om op terug te kijken. Ik kijk nu alleen nog maar naar de leuke dingen uit het verleden.
Ik heb ze ook nog. Mijn man kan er ook zo bij als hij zou willen..... en mijn kinderen ook bedenk ik me ineens. Mijn oudste wordt eerdaags 12 jaar....die hoeft mijn puberverhaaltjes niet te lezen bedenk ik me ineens. Ik ga ze het weekend is doorbladeren en denk dat ik er dan maar is afstand van ga doen
ja ik heb ze nog , ze zijn alleen een beetje uitgedund door mijn moeder .....die heeft het een en ander uitgescheurd wat haar niet aan stond..... ik ben blij dat ik ze heb maar op de een of amdere manier schrijf ik nu er bijna nooit meer in . ik houd wel een zh dagboek bij omdat we in de mmm zitten ! L.sybje
nou ja zeg, dat je moeder gewoon in je dagboeken zit te bladeren [-X ik heb vanaf mijn 6e tot mijn 20e een dagboek bijgehouden. heel veel gebeurd vanaf me 13e en als ik het terug zou lezen zou ik echt misselijk worden vrees ik! ze staan in een doos op zolder. kweet ook nie zo gedo wat ik er mee moet...
hmm ik moet ze nog wel hebben of in ieder gaval ik denk dat ze nog steeds bij mijn ouders liggen hahahahaha toch maar eens gaan snuffelen daar want er staan toch een heleboel prive dingen in!
nee, had ook nogal depri boeken, en heb ze allemaal door de papiervernietiger gedraaid . toen heb ik met de meisjes heerlijk in de stoken papier gespeeld en mooie foto´s gemaakt. vond het een opluchting dat ze er niet meer waren, en een hele leuke afsluiting van een nare periode.
Ik heb nog 1 dagboek van "vroeger". Heb het ook verstopt, moet er niet aan denken dat Sven erin zou gaan lezen! Staan toch veel intieme dingen in. Hij weet volgens mij wel alles wat erin staat, alleen natuurlijk niet tot de details. Had toevallig het dagboek laatst in mijn handen met opruimen, maar kon het niet over mijn hart krijgen om het weg te gooien!
Heb ze allemaal bewaard (een stuk of 10), vind het leuk om ze terug te lezen. Staan idd wel depri dingen in maar ook hele leuke dingen. Weggooien kan altijd nog, toch?