Ik heb het met lichte verbazing gelezen. Vind de beraad termijn juist een goed iets. Misschien hoeft hij geen 5 dagen te zijn. Maar toch zeker moet het niet mogelijk zijn om al op dezelfde dag dat je het eerste gesprek hebt een abortus uit te laten voeren. En zoals het meisje zegt in de onderstaande quote dat ze toch zelf wel meer tijd had genomen om na te denken als ze die tijd nodig had. Juist een gesprek met een abortusart zou je even goed in moeten laten dalen. En daarbij gaat men voorbij dat het geen verworven recht is, maar dat een arts jou enkel mag helpen wanneer deze er vanuit gaat dat jij als vrouw in een noodsituatie verkeerd. https://nos.nl/artikel/2370195-bedenktijd-abortus-onder-vuur-de-dagen-dat-ik-moest-wachten-waren-een-hel.html
Ik vind het goed dat die 5 dagen er zijn , Maar wat ik wel denk dat als je toch al niet vanuit echt eigen wil maar het idee dat je ouders partner vrienden(als je jong ben of gelovig en ongehuwd) Je uitspugen en afwijzen als je de zwangerschap niet afbreekt dan is 5 dagen langer zwanger zijn niet fijn , Net als voor die Noa die waarschijnlijk zeker van haar zaak was dan is 5 dagen langer zwanger met misschien de mogelijke kwaaltjes best rot, Maar toch vind ik dat die 5 dagen moeten blijven .
Ik vind dat de 5 dagen er juist af moeten. Waarom moet een wet bepalen dat een vrouw er verplicht 5 dagen over na moet denken? En die wetten zijn dan hoogstwaarschijnlijk door mannen opgesteld. Ik vind het zo ouderwets en achterhaald dit. Echt niet meer van deze tijd toch? Het merendeel van de vrouwen die zich meldt voor een abortus heeft hier echt wel al goed over nagedacht. Vaak al langer dan vijf dagen. En voor de vrouwen die onder druk / dwang besluiten tot abortus over te gaan (dat percentage is erg laag), de artsen zijn hier voor opgeleid. Patienten worden heel goed ondervraagd en er wordt uitgebreid onderzocht of het haar eigen keuze is. Als de arts ook maar iets van twijfel heeft dan wordt daar meteen naar gehandeld en zal de abortus (nog) niet plaats vinden.
Ik vind de termijn juist belangrijk om aan te geven dat ook het belang van het ongeboren kind ergens worden geborgd. Of iig daar een signaal van uit gaat. Dat er niet lichtvoetig over gedacht wordt bij het afbreken van een zwangerschap.
Wat mij vooral lastig lijkt als in die vijf dagen de termijn van negen weken overschreden wordt en je niet meer met medicijnen de zwangerschap af kan breken. En kan me ook voorstellen dat je vijf dagen wel heel lang wachten is. En voor andere medische ingrepen hoef je niet per se vijf dagen te wachten als er plek is.
Aan de ene kant vind ik dat ze eraf moeten, een vrouw kan prima beslissen of ze een zwangerschap wil of niet. Baas in eigen buik, niemand zou mogen bepalen dat een vrouw langer zwanger moet zijn dan ze wil. Aan de andere kant ben ik bang dat beslissingen te snel genomen worden vanuit druk, schrik of angst. Spijt van een abortus kunnen psychische gevolgen met zich meebrengen. Lastig..
Ik denk dat de meeste vrouwen prima in staat zijn om zelf te beslissen of ze een denktermijn nodig hebben. Ik vind het ook heel belerend en inbreuk maken op de keuzevrijheid van de vrouw. Een abortusarts kan in gesprek prima aangeven dat hij/zij het verstandig vindt als een vrouw wat extra bedenktijd neemt (in bepaalde situaties kan dat vast wenselijk zijn). Maar wettelijk vastleggen dat een vrouw 5 dgn moet wachten vind ik absoluut onnodig. Ik denk overigens dat menig vrouw al uitzichzelf wel een aantal dagen heeft genomen om erover na te denken. En in sommige situaties zal die bedenktijd op geen enkele manier nodig zijn en is uitstellen van de procedure pijnlijk en onwenselijk.
Ik ben het hier helemaal mee eens. We gaan toch ook niet aan andere volwassenen een bedenktijd voor dingen opleggen? Een bedenktijd voordat je een auto koopt. Even 5 dagen wahcten, weet je wel heel zeker dat je zoveel geld uit wilt geven?M isschien een rare vergelijking dit, maar ik vind een bedenktijd een enorm paternalistisch iets en ben er fel op tegen. Alsof een vrouw niet in staat is om een beslissing te maken? Wie zegt niet hoe lang iemand al heeft nagedacht voordat ze een abortus kliniek binnenstappen?
Ik denk dat er weinig vrouwen zijn die lichtvoetig nadenken over iets als een leven dat in haar groeit. En zelfs al zou dat wel zo zijn, dan is het nog haar keuze. Haar lichaam, haar keuze. Hoe is het in godsnaam mogelijk dat de lichamelijke integriteit van vrouwen onderdeel van een politiek debat wordt. En dat wij als omstanders denken dat we daar iets van mogen vinden.
Ik vind het uitgangspunt dat de arts daar samen met de vrouw naar kijkt juist beter. Soms is het echt overduidelijk, en dan is 5 dagen wachten enkel een kwelling. Ook met het oog op dat de embryo dan alleen maar groter wordt. Ik vind het wel belangrijk dat artsen scherp oog blijven houden voor hoe zeker en vrijwillig de vrouw de keuze maakt.
Ik heb hier nog wel de meeste moeite mee. Je hebt inderdaad gelijk dat een abortus geen recht is maar feitelijk een beeindiging van een noodsituatie, waarbij de noodsituatie te beoordelen is voor een arts. En abortus staat nog gewoon in het wetboek van strafrecht. Ik vind het zo ongelooflijk onbestaanbaar en wederom, paternalistisch, dat een vrouw niet beslist in deze en dat ze bij de gratie van een arts die het met haar eens is dat het een 'noodsituatie' is, niet vervolgd wordt. Doordat in 1984 dit politieke compromis is bereikt zijn vrouwen een beetje rustig gehouden maar nog steeds beslist de vrouw niet (geen baas in eigen buik) en is het nog steeds hardstikke strafbaar. En let op dames, de definitie van 'noodsituatie' is met opzet vaag gehouden dus als we weer een regering krijgen die meer op een christelijke leest geschoeid is (of waarbij de SGP een doorslaggevende stem heeft en te vriend gehouden moet worden, zoals nu) kan zo'n definitie makkelijk verder doorgeschoven worden. En dan staan we weer in een achterafsteegje met een breinaald, net als vroeger.
Als we een abortus gaan vergelijken met het kopen van een auto lijkt het mij heel verstandig die 5 dagen bedenktijd te houden. Het is wel leven hè dat je weg laat halen. En dat is je recht, maar dat daar goed over na gedacht moet worden vind ik alleen maar goed. Dat vrouwen er vast goed over na gedacht hebben voor ze naar de abortuskliniek gaan is heel goed maar dat is echt niet iedereen die daar binnen stapt.
En dan zijn er dus artsen, daar speciaal voor opgeleid die de vrouw zullen begeleiden. Zij maken er echt geen routineklusje van hoor.
Ja dit is dus precies het debat. Dat denk ik ook zeker niet, de meeste vrouwen zullen dat zeker ook niet doen. Maar het kan wel zijn dat een zwangere vrouw vooral over haar situatie / omgeving enz nadenkt ipv het leven van het ongeboren kind. Ik denk wel dat er een waarborg is zo voor het ongeboren kind op een bepaalde manier. Stel je ziet geen perspectief om dit kindje te krijgen, maar in die vijf dagen verandert er iets, dan zou het zo maar kunnen dat dit kindje toch welkom is. Kan natuurlijk dat er niets wijzigt in je situatie, dan zet zo iemand door. Bovendien is vijf dagen best schappelijk. Alleen is het debat van “wat heb jij (de wetgever) met mijn lijf te maken”, nou, wel iets dus, want we bouwen die dagen ook in voor het kind ipv alleen moeder.
Er zijn bepaalde situaties waarbij de 5-dagen-regel niet wenselijk is en daarvoor ook afgeschaft dient te worden. Ikzelf zat in zo'n situatie... Ik heb al met al, terwijl voor ons al meer dan duidelijk was dat de zwangerschap in onze situatie afgebroken zou worden, 4 keer naar de kliniek gemoeten. 3x voor een echo, waarbij na veel zoeken dus bij de derde keer wat zichtbaar was. Tja, wat wil je met een echo aan de buitenzijde met een gezette vrouw. Met een inwendige echo was het bij de eerste keer al zichtbaar geweest. De bedenktermijn van 5 dagen ging dus na de laatste echo pas in. Al met al heb ik dus 4 weken langer moeten wachten voor ik geholpen werd. Terwijl de ingreep toch ook direct na de laatste echo gedaan had kunnen worden, ik wist immers mijn beslissing al meer dan 3 weken... Voordat hier meningen over komen dat ik een leven heb laten weghalen... Ja, dat weet ik. Maar praten vanuit je eigen situatie is altijd makkelijk als je die van een ander niet kent. Neem van mij aan dat ik het heel moeilijk heb gehad met deze beslissing, zelfs nog jaren nadien..
Dan komt je op het hellende vlak met de vraag: 'wanneer begint het leven?'. Want pas vanaf dan hoef je het te gaan beschermen. Ik stap weg van die discussie want vind het een zaak van de vrouw, haar lichaam, en welke reden zijn om mag hebben om eventueel een zwangerschap te willen beëindigen. Dat gaan wij niet over. Haar lichaam. Haar kind. Het feit dat een vrouw biologisch in staat is om een kind te dragen zou haar niet tot een draagmoeder van een ongewenst kind maken, in mijn opinie. En een vrouw zou zeker niet gedwongen moeten worden om uit te leggen waarom ze geen zwangerschap wil. Het feit dat ze het niet wil is voldoende.
Heel veel sterkte. En zoals ik al héél duidelijk heb gemaakt, niemand hoeft een mening te geven over wat jij met je lichaam hebt gedaan, over wat goed was in jouw situatie. Ik vind het enorm naar voor je dat je zo'n circus door hebt moeten maken en nog steeds het gevoel hebt hier defensief over te moeten zijn. Ik wou oprecht dat wij als maatschappij en mensen (vrouwen) onder elkaar minder veroordelend ten opzichte van elkaar waren geworden.
Voordat je hier echt een mening over kunt geven. zou jij eigenlijk cijfers moeten hebben van hoeveel vrouwen tijdens / na die bedenktermijn toch van de abortus afzien. Dat ben ik in de artikelen niet tegengekomen. In principe vind ik een bedenktijd niet verkeerd. Vijf dagen is lang. Maar bijvoorbeeld 24 of 48 uur vind ik niet verkeerd. De uitdrukking 'ergens een nachtje over slapen', komt niet zomaar uit de lucht vallen. Als je de stap neemt om naar de abortuskliniek te gaan, heb je er vast al over nagedacht. Maar in het gesprek met de abortusarts worden toch dingen verteld of gevraagd die je ook even moet laten bezinken. Andere ingrijpende medische ingrepen (geen spoed) doen ze ook niet direct nadat de arts de voors en tegens met je besproken heeft. Waarom zou dat bij abortus anders moeten zijn?