Ik had een tijdje terug een berichtje geplaatst dat de baarmoeder verwijderd zou worden van mijn moeder, nou gisteren was het zover. Na de operatie verging ze van de pijn, ze hebben haar plat moeten spuiten om haar rustig te krijgen (was nog half onder narcose, wist ze niets meer van) hebben haar een morfine pomp gegeven met een zware dosis. Vanmorgen was de pijn nog veel erger en bleef ze ontzettend vloeien. Vanmiddag kwam de dienstdoende gyn, die heeft een echo gemaakt en zag een inwendige bloeding. Ze zouden om 3 uur haar hb meten en als die verder omlaag was (was toen 3.9) dan zouden ze weer gaan opereren. Om 4 uur belde ze dat ze naar de operatiekamer ging. Om half 9 had mijn vader nog niets gehoort, hij heeft gebeld en er bleek een spoedgeval tussen te zijn gekomen. Om kwart voor tien belde me zus net dat ze op de intensive care een transfusie had gehad en nu weer op de kamer lag en dat het redelijk ging. Ze is er nu even met mijn vader naar toe. Ze hebben twee bloedingen moeten stoppen. Ik heb getwijfeld om er naar toe te rijden nu, maar het is bijna 40 minuten rijden en ik durf dat niet zo goed met mijn medicijnen (bloeddruk).. Wat een gedoe.. Heb geprobeert haar te bellen, maar ze neemt (natuurlijk) niet op.. Hè.. Mis mijn moeder.. Toen ik er vanmiddag was zat ze zo onder de morfine dat er amper een zinnig gesprek uit kwam. Eef was zo verdrietig toen ze hoorde dat ze niet mee mocht, mijn hart brak gewoon.. En nu maar weer wachten tot mijn vader en zus terug zijn..
Sterkte meis met je moeder en tuurlijk mis je haar . Hoop dat ze gauw weer wat op knapt. En jij moet nu ook op je zelf passen hoor met je te hoge bloeddruk! Snap dat je er voor je moeder en zus en vader wil zijn ! Dikke knuffel
Bedankt allemaal.. Wordt gek van het wachten.. We wisten dat het een zware operatie was, aar dit blijkt niet vaak voor te komen..
He getver zeg, zo rol je van een pittige kraamtijd zo weer in het volgende. Dat het zonnetje bij jullie maar snel weer flink mag gaan schijnen!
bedankt allemaal.. heb mijn vader gisterenavond nog gesproken, ze hebben twee bloedingen dichtgebrand, er had heel veel gaas gezeten dus de gyn die haar in eerste instantantie heeft geopereerd heeft blijkbaar erg veel moeite gehad om het dicht te krijgen. ze weet niets meer van gisteren, waarschijnlijk doordat ze twee keer zo kort achter elkaar zo lang onder narcose is geweest, ze wist niet meer welke dag het was en waarom mijn vader en zus er waren. wel had ze geen morfine meer nodig, de pijn was een stuk minder. Ik heb haar zelf nog niet gesproken, ga straks er naar toe. komen mijn schoonouders vandaag nog, krijg je dat gezeik weer..
En nu zitten mijn schoonouders hier.. Kan het nog erger Ben net terug uit het ziekenhuis, het gaat gelukkig beter met haar, ze zit in elk geval niet meer zo onder de morfine. Nu hopen dat de vaatjes dichtblijven..
Sterkte. Ik hoop dat je moeder snel weer opknapt, maar ik begrijp dat je er erg over in zit nu, hopelijk is ze morgen beter aanspreekbaar.
Nou de ellende wordt alleen maar groter.. Mijn vader was verleden week geopereerd aan zijn urinebuis (heeft prostaatkanker) en die zouden ze vandaag de katheter eruit halen.. Belt mijn moeder net helemaal overstuur op dat hij naar de specialist moet want hij kan niet meer plassen en vergaat van de pijn.. Hij moet dus waarschijnlijk vanavond ook blijven.. Ondertussen hebben ze bij mijn moeder voor de tweede keer de katheter eruit geprobeert te halen, maar ook zij kan niet plassen. Ik wilde vanavond een avondje ziekenhuis overslaan, ben echt totaal kapot, heb vanacht twee uur geslapen omdat Fiene onrustig was, maar dat zit er dus ook niet in als pa moet blijven.. Ondertussen heeft Fiene een sprongetje en wil ze continu bij me liggen wat op zicht geen probleem is behalve dat Eef vandaag gruwelijk jaloers is en zich gedraagd als een draak. En iedereen maar tegen mij zeggen houd je kalm, denk aan je bloeddruk.. Nou.. Die is hoog, vertrouw mij, voel het aan alles.. Gelukkig kan ik hier mijn verhaal kwijt..