onze geschiedenis met mijn schoonouders is niet altijd over rozen gegaan. We hebben nu een balans gevonden dat ze gemiddeld 1x per 6 weken op bezoek komen. Voorheen was het gemiddeld om de week maar om een lang verhaal kort te maken deed dat mijn kinderen en mezelf geen goed gezien de sfeer waarin deze bezoekjes verliepen. Wij willen ze op deze manier toch de kans geven om met onze kinderen een band op te kunnen bouwen. Alleen waar ik mee zit is dat ze naar mijn idee onderscheid maken tussen mijn kinderen. Voor onze oudste hebben ze een spaarrekening waar ze maandelijks geld op zetten. Dit wilde ze ook doen voor onze twee jongste. Nu geven ze echter aan hier geen geld voor te hebben. Op zich prima! maar daar buiten loopt schoonmoeder al 3 jr te verkondigen dat geld voor onze dochters al op zij gezet te hebben en 2 jaar geleden hebben ze een flinke erfenis gehad. Nu is dit iets waar onze dochters totaal geen weet van hebben. En mijn man en ik hebben afgesproken dit samen te regelen. Dus we verdelen het spaargeld door drieën. Echter nu was onze middelste dochter jarig en ze kreeg een cadeau dat de helft heeft gekost van wat mijn oudste voor haar verjaardag gekregen heeft. Ze hadden nu ook een cadeau bij voor mijn oudste wat tevens duurder en groter was.. Mijn man vierde ook zijn verjaardag en dat was dus even duur als wat onze oudste heeft gekregen. Nu interesseert zoiets mijzelf niet maar mijn dochters komen nu op een leeftijd dat ze dit wel in de gaten hebben. Sorry voor het lange verhaal maar mijn vraag aan jullie: stel ik me aan? wat zouden jullie hiermee doen? hierover in gesprek gaan heeft geen nut. Want elk gesprek wat wij gehad hebben dat ging over onze kinderen voelde onze schoonouders zich aan de kant gezet etc.
Oh ja, zo'n opa en oma had ik ook. Maar dan werden onze neefjes voorgetrokken, kregen extra cadeautjes en werden dagjes meegenomen. Wij voelden feilloos de disbalans aan. In hetzelfde gezin zal dat nog duidelijker zijn. Het lastige is, je kan het praktisch wel aanpakken. Maar emotioneel verander je er niks aan want hun houding laat al zien dat ze meer voor de oudste over hebben dan voor jou. Om het praktisch recht te trekken zou ik bij volgende verjaardagen afspreken dat je voor een maximaal bedrag cadeaus wil geven. Dus eigenlijk dat je een soort budget stelt. Zullen ze misschien niet leuk vinden, maar jij bent de ouder en ik zou het heel vervelend vinden als mijn kinderen verwend zouden worden, dus nog even los van de disbalans. De vraag is alleen, hoe staat jouw man erin. Want aangezien het zijn ouders zijn lijkt het me het beste als hij er iets over zegt? Ik zou hier dus niet over "zeuren" maar meer kijken wat je kunt doen om te voorkomen. Want had ze nu ook een extra cadeau voor jouw oudste meegenomen? Daar zou ik ook korte metten mee maken, dus nog niet eens het feit dat het oneerlijk is dat ze het niet eerlijk verdelen, maar wel het cadeautjes geven om niets. Ik vind dus niet dat je je aanstelt maar zou wel uitkijken met wat je zegt, komt op mijn niet over als mensen met geweldige zelfreflectie, anders doe je zo al niet in de eerste plaats .
Eens met bovenstaande reactie. En ik zou afspreken dat ze geen kado's voor de andere kinderen meenemen, maar alleen voor de jarige. Als ze het wel doen, dan dit afpakken en wegleggen.
Hoe ziet je man het? Hoe is zijn band met zijn ouders? Oftewel is er een mogelijkheid dat hij dit bespreekbaar maakt vanuit zijn mening. Stel bijv voor om toch een rekening te openen en dat bedrag wat ze nu maandelijks storten te delen door 3 ipv 2. Dus stel beide krijgen 15 euro, dan kan je makkelijk 10 euro per kind doen. Of evt zelf een rekening te openen en zelf dit bedrag storten als dit mogelijk is? Hier viel het mij laatst op bij de verjaardagen, zat ook verschil in.
ik heb het er nog niet over gehad met mijn man. Omdat ik geneigd ben alles rondom zijn ouders negatief te zien. Mijn man heeft eigenlijk geen band met zijn ouders. Dit verwijten zijn ouders hem. Zeggen letterlijk je leek wel een pop toen je een baby was. En tevens jij wilde nooit knuffelen en bij ons op schoot... dus dat zegt genoeg over zijn ouders lijkt mij.. hoe kun je je kind dit nou verwijten? wij hebben 3 spaarrekeningen geopend omdat schoonouders dit graag wilde. Het openen van de rekening van onze middelste heeft 2 jaar geduurd. Tot die tijd riep schoonmoeder tegen iedereen dat ze het geld al lange tijd op zij zette. Toen de rekening eenmaal geopend was konden ze het opeens niet meer betalen. Maar goed we gaan het spaarbedrag nu verdelen over die 3 rekeningen. een maximaal bedrag afspreken is een goed idee maar hier gaan ze zich niet aanhouden ben ik bang. Wat het extra cadeau betreft onze oudste en jongste schelen een week. Afgelopen jaar hebben we dit samen gevierd. Onze middelste kreeg toen ook van al het bezoek kleinigheidjes. Dus dat ze nu iets meenemen voor de oudste vind ik op zich nog geen probleem, maar wel dat het een groter en duurder cadeau is.
ieder bezoek nemen ze cadeautjes mee. Ze denken de aandacht van mijn kinderen op die manier te kopen. In het begin heb ik hier telkens wat van gezegd maar daar luisteren ze niet naar. Om hier niet in bijzijn van mijn kinderen ruzie over te maken zeg ik er niks meer van. Vaak nemen ze ongeschikte (gevaarlijke) dingen mee en die belanden dan vrij snel in de kliko of op zolder.
Klinkt als mijn schoonmoeder. Jaren heb ik 'gevochten' om samen met mijn man en kind een plek te krijgen in haar leven. Maar het is klaar... we hoeven ons niet beter voor te doen en hoef haar niet om te kopen om ons leuk te vinden. We nemen nu afstand en het loopt zoals het loopt. Schoonmoeder trekt haar andere zoon en gezin voor. Dat zijn haar oogappeltjes. Gelukkig is mijn zoon nog jong en krijgt hij liefde genoeg van zijn andere opa's en oma's.
Hier ook onderscheid tussen de kinderen door andere schoonfamilieleden 1 zegt waar mijn dochter van 3 bij was dat ze niet zoals zoon bij hun in de auto mag want ze vind haar een kreng en ze vind meisjes niet leuk terwijl ik eerst nooit mocht zeggen dat ik blij ben met mijn dochter want dan voelde ze zich gekwetst omdat ze zelf 4 zonen had maar ben dan ook zo dat er dan geen een kind bij haar in de auto kwam En met nog zoveel andere dingen is het te merken dat ze mijn dochter niet moet
Ach, niet teveel woorden aan vuilmaken, ze bedoelen het niet slecht moet je maar denken. Ik ben jaloers op de balans die jullie hebben kunnen vinden, hou die vast! Hier weigerde SM elke vorm van balans, dus nu ruzie (en dat is pas erg, want dan ben je er met elk familiegebeuren dus mee bezig).