Hoi meiden, Weet niet of ik dit hier goed plaats hoor, anders moet iemand het maar even zeggen 😊 Ik ben werkelijk verbijsterd... toen ZL drie maanden was, kreeg ik de vraag of we ook een tweede wilde. Ik zei van niet. "Oh maar dat komt vanzelf hoor'" opstandig als ik ben zei ik: waarom? Misschien willen wij maar een kindje. Nu kreeg ik deze vraag gisteren alweer. Gesteld door een vreemde. Ik antwoordde dat wij het bij een kindje willlen houden. Deze persoon vond dat maar zielig voor ZL en een beetje egoïstisch van ons. Ik was echt boos! Dat bepalen we toch gewoon zelf. Waarom is het zo raar (en bijna kindermishandeling) als wij bewust maar een kindje willen?! Nu heb ik ook medische redenen waarom ik geen tweede wil, maar ik ben geen uitleg verschuldigd dus ik vertel dat niet. Is dit werkelijk zo raar dat ik maar een kindje wil?! Ergens vind ik het ook best een persoonlijke vraag en als vrienden of familie dit vragen, heb ik er niet zoveel moeite mee. Als een vreemde mij dit vraagt, vind ik dit raar. Ik vraag toch ook niet aan jou of je deze week nog gevreeën hebt. Vind ik ook een heel persoonlijke vraag. Sorry hoor, wilde dit even kwijt. Zijn er nog meer mama's die bewust voor een kindje kiezen?
Nee hoor biet raar ! Wij hebben vier kinderen en ook dat is zielig omdat men niet kan voorstellen dat wij financieel meer dan prima uitkomen dat we nog steeds leuke dingen kunnen ondernemen en dat we nog plenty tijd hebben voor elk kind apart en voor elkaar. Zo doe je het dus nooit goed ik heb geleerd mijn eigen gevoel te volgen , ik verdedig mij niet meer tegenover mensen die zulke opmerkingen plaatsen, mensen die serieus interesse hebben en vragen hebben zijn altijd welkom en dan geef ik normaal antwoord Als voor jou nu 1 kindje goed voelt dan is dat prima, wat de redenen ook maar zijn, ( 1 is voldoende, 1 is meer tijd voor jezelf 1 is druk At een tweede lukt niet etc etc .... Het gaat een ander niet aan waarom jij ( of een ander) voor 1 kiest en laat jezelf niets anders aanpraten hoor ! )
Mensen projecteren snel hun eigen gevoel op een ander. Als iemand dus de wens heeft voor 2 kinderen kunnen ze al snel denken dat anderen dat ook willen. Ik denk dat je je daar dus ook weinig van aan moet trekken. En weet je wat ik zielig zou vinden? Als ouders een 2e kindje krijgen terwijl deze eigenlijk niet gewenst is en dit kindje dan anders behandelen dan de 1e. Omwille van het oudste kindje. Een kindje wat enigskind is, maar volle liefde krijgt kan even goed gelukkig zijn als een kindje uit een gezin met 4 kinderen. Liefde van de ouder(s) zegt meer dan de hoeveelheid kinderen in een gezin voor het geluk. Veel mensen doen dit met verschillende dingen. De hoeveelheid kinderen, maar soms ook over het geslacht van de kinderen. Over thuisblijfmoeder, parttime werkende moeder en fulltime werkende moeder. En waarschijnlijk kun je zelf ook nog minimaal 10 dingen noemen. Doe wat voor jullie goed voelt en laat de resterende opmerkingen links liggen.
Ik denk dat dat het grotendeels is. Zelf had/heb ik wel de wens voor een tweede kindje en misschien ook nog wel een derde. Ik zelf kan me moeilijk voorstellen dat je maar één kindje zou willen, maar dat kan ik ook makkelijk zeggen. Bij ons ging het heel makkelijk. En dat ik dat wil betekent niet dat ik daar wat over mag zeggen bij een ander. Ik bedoel dit dus ook helemaal niet verkeerd hoor. Het is jullie gezin en jullie beslissing, daar heeft een ander niks mee te maken. Ik vind het ook raar om dat zo aan iemand te vragen. Ook omdat je de reden achter iemands beslissing niet weet. Maar sommige mensen denken soms ook niet na(bedenken niet dat dit best persoonlijk is) en zeggen gewoon wat in hun opkomt.
Oh wat irritant ja! Wij kregen die vraag ook vrij snel. Wij zijn nooit echt planners geweest wat dat betreft, ik wist oprecht ook niet of wij ooit voor een tweede kindje zouden gaan. Inmiddels is nr 2 er wel gekomen, en nu vindt iedereen dat we wel klaar zijn. Vooral omdat we een jongen en een meisje hebben... Wat een onzin al dat geklets! En dat 1 kind zielig zou zijn.. Dat slaat helemaal nergens op!!
Ik denk dat het komt omdat de meeste mensen toch 2 of meer kinderen hebben. Dus projecteren ze dat op jouw situatie en vragen zich af waarom je een kind hebt. Ik zou het persoonlijk nooit aan iemand vragen, omdat je nooit weet of het bewust is of onbewust is (bijvoorbeeld er is wel een wens, maar het lukt niet) Hier zou ik ook boos over worden, vooral van een vreemde. Als een vuistregel moeten vreemden zich sowieso niet met iemand bemoeien als ze daar zelf geen last van hebben. Nee. Iedereen maakt daarin zijn eigen keuze.
Nou hier ook de wens voor 1 kindje en die hebben we gekregen en nog steeds weet ik zeker dat ik maar 1 kindje wil! Mensen zeggen ook 'ja dat zeg je nu.. wacht maar' nou nee ik weet het toch zeker?! Het is voor veel mensen een standaard kwestie geworden.. van je moet 2 kindjes hebben.. nee hoor 1 kindje is prima en echt niet zielig. Trek je er niets van aan wat ze zeggen!
Vervelend he die opmerkingen. Mijn hele fam gaat er al van uit dat wij zeker een 2de krijgen. Terwijl wij dat niet eens weten, ik voelmij aardig compleet nu.
Ja ik herken die vervelende opmerkingen ook wel ja!! En werd daar ook heel opstandig van. Maar zelf heb ik juist het tegenovergestelde. Ben nu zwanger van de 2de en vind het stiekem zielig voor mijn oudste. Ze geniet zo van de aandacht van papa en mama. Is heel aanhankelijk en een grote knuffelkont. Nu zal ik straks een stuk minder 1 op 1 tijd met der hebben. Ze is ook snel jaloers als ik een vriendin een knuffel geef ofzo. En als ik met papa knuffel kruipt ze er ook altijd bij tussen. Hahaha Ik weet dat t wel los zal lopen maar weet dat ik haar hele wereldje op zen kop zet.
😜 Toch kun je nooit zeker weten dat de wens niet alsnog kan komen. Hier was ik tot 2 jaar na de geboorte heel stellig dat ik het niet meer aandurfde. Was de eiceldonatie nooit gelukt dan had ik me erbij neer kunnen leggen, heb nooit de wens gehad voor een groot gezin.Ik vond de 1e periode na de bevalling ruk en op sommige vlakken bijna traumatisch. Maar tijd heelt wonden blijkbaar, want nu gaan we toch echt komende zomer weer terug. Dus zeg nooit nooit. Al snap ik het als je het bij 1 laat. Het is echt fijn, zoveel vrijheid. Soms vraag ik me stiekem wel af of ik niet gek ben om weer van voren af aan te moeten beginnen. Maar dan kijk ik naar m'n dochter, denk ik aan de liefde die we voor elkaar voelen, en bedenk ik me dat ik het zo slecht nog niet heb gedaan. 😉💗
Dank jullie wel voor de reacties. Ik vind het gewoon zo frustrerend. Mijn persoonlijke situatie is al heftig genoeg met een kindje, laat staan dat we er twee zouden hebben. Ik ben nu heel gelukkig en nog steeds herstellende van ptss. Anderen begrijpen dit blijkbaar niet. Tuurlijk is dat moeulijk als je de gevoelens niet hebt, maar om nu dit soort stomme opmerkingen te maken, daar kan ik echt met mijn hoofd niet bij.
Het is jullie keuze welk gezin jullie willen/bij jullie past, van niemand anders. Een familielid/kennis zou je dit eventueel nog kunnen toelichten, maar een vreemde zou ik niet eens serieus antwoorden...
Helemaal niet raar hoor dat je dat wil. Wij wilden ook absoluut maar 1 kindje. Moeizame weg bewandeld zullen we maar zeggen, en een hele zware zw door vroege weeen. Dus er zou nooit wen tweede ( eigenlijk derde ) kindje komen. Maar toch... Begint.. Het.. Te.. Kriebelen.. Ik zeg nu dus wel tegen anderen, zeg nooit nooit , maar das meer voor de grap
Ik blijf versteld staan van wat mensen in hun hoofd halen om tegen een vreemde of soms zelfs bekende te zeggen. Hoeveel kinderen iemand krijgt is idd heel persoonlijk en je beweegredenen gaan niemand wat aan. Ik zou ze lekker laten kletsen. Zo kreeg ik bij mijn laatste zwangerschap echt van iedereen de vraag of het een 'ongelukje' was, en zelfs de vraag of het van dezelfde vader was. Zolang je niet het zogenaamde standaard gezin hebt (vind ik overigens onzin hoor) van 2 kinderen en dan het liefst een jongen en een meisje (alsof je dat voor het zeggen hebt...) hebben mensen altijd wel wat te oordelen.
Waarom niet? Wij willen 100% geen tweede kind. Nooit gewild, en nu nog steeds niet. Ben inmiddels tegen de 36. Het is gewoon niet hoe wij het voor ons zien, een gezin met meer dan 1 kind. Juist zo'n opmerking kan ik dan zo kriegel van worden. (sorry ) En sorry, met 1 kind heb je toch ook niet meer de vrijheid die je eerst wel had?
Dat is dan het probleem van anderen, en moet je zeker niet jou probleem van maken! Wij hebben altijd 'maar' 1 kind gewild. En als ze beginnen over dat het zielig is, begin ik erover dat meer ook zielig is Ja, aan mij hebben ze dan een verkeerde hoor Het past gewoon niet in hoe wij ons leven voor ons zien. Het is gewoon goed zo.
Nee joh, is toch niks raar aan. Er zijn zoveel 1 kind gezinnen. Eerlijk gezegd vind ik de persoon die dit tegen jou zei een beetje wereldvreemd overkomen. Er zijn nou eenmaal domme mensen op deze wereld. Beste is om ze gewoon te negeren en je er niets van aan te trekken!
Ik zou het een hele pijnlijke opmerking vinden! Stel een tweede lukt niet? Dan is dat echt een klote vraag hoor! Stomme mensen zijn er....