Even een update: Blijkt dus wel heel verschillend te zijn in ziekenhuizen. Ben net terug van de afspraak met de gyn en ze deed totaal niet moeilijk. Ze gaf wel vtv aan dat ze eerst wilde kijken hoever het er voor stond, als alles nog onrijp is dan doen ze liever niet inleiden omdat het dan zo lang kan duren en je teleurgesteld kan worden. Dit wilde ik zelf trouwens ook al niet. Gelukkig voor mij is alles al verweekt en had ik al 1 cm ontsluiting. Ze vroeg of ze me mocht strippen, dit is gelukt en mocht het vandaag niet op gang komen mag ik me morgen al melden voor inleiden! Was helemaal in shock dat het allemaal zo snel kon en mijn lichaam er dus al klaar voor is! Bij mijn zoontje begonnen mijn weeen trouwens direct na het strippen, dus hoop wel dat het nu ook weer uit zichzelf doorzet.
Nee vandaar dat ik ook zei mijn lichaam er klaar voor is Ze was trouwens wel heel verbaasd dat deze baby zo klein is in vergelijking met mijn oudste (4080 gr bij geboorte).. Dat zei ze al bij het voelen van mijn buik. Vind het vreemd dat de verloskundige daar nooit wat over heeft gezegd.
Even oprecht nieuwsgierig denk je nou niet ik laat mijn kindje nog even groeien in mijn buik? Niet aanvallend bedoeld..
Nee, eigenlijk niet.. Ze komen nu toch ook niet veel meer aan dacht ik? Plus dat zij ook aangaf me geen zorgen te maken. Neem aan dat als hij echt te klein zou zijn dat ook zou aangeven? Mijn oudste was ook wel aan de grote kant, misschien dat deze 'normaal' is alleen in vergelijking klein?
Hier ook twee keer ingeleid rond 38 weken (38.1 en 38.3) eerste keer vanwege te weinig vruchtwater, tweede keer vanwege snel stijgende bloeddruk en wat andere vage klachten waar bij ze niet wilden afwachten tot het zwangerschapsvergiftiging werd. Beide bevallen zijn probleemloos verlopen (eerste 7.5 uur en tweede nog geen 2.5 uur) Eerste wel vaccuum verlossing. De oudste deed het gelijk prima. Zoontje van nu ruim 7 weken deed het op zich prima maar had wel moeite met aan de borst drinken(hierdoor bv ook mislukt). Maar geen gekke dingen dus
Jaa ik ben vanmiddag bevallen van een knappe zoon in het ziekenhuis in Zoetermeer. Ik mocht mij woensdag ochtend melden om 8 uur, had toen nog steeds 1 cm ontsluiting dus eerste pilletje. Om 13.00 hetzelfde verhaal en 17.30 nog steeds niets dus weer een pil. Om 23.15 spontaan vliezen gebroken maar mog steeds geen vorderingen. Vanmorgen bij de controle rond half 9 nog niks.. Weer pilletje gekregen, maar na 10 minuten stonden ze weer voor m'n neus met een gynaecoloog: die heeft langere vingers dus kan wat beter voelen. En ja hoor bleek 3 cm te hebben. Door de pil moest ik even wachten maar rond 11.30 uur aan infuus gegaan met weeopwekkers en denk dat die pas rond half 2 beetje serieus werden en had bij de check om diezelfde tijd nog steeds 3 cm, om 14 uur werden ze best pijnlijk, 14.15 de vk opgeroepen dat het wel erg heftig werd, infuus lager gezet en toen begonnen over pijnstillers (bij m'n oudste duurde de bevalling/rest ontsluiting heel lang, dus dacht dat ga ik nooit trekken) maar had toen 5 cm, ineens werden de weeën nog heftiger met persdrang, zat ik op 7 cm. Zijn ze snel alles klaar gaan leggen en om 14.45 mocht ik persen en 14.47, voor m'n gevoel twee zuchten later, lag m'n zoon op m'n buik! Heb dus eerst wel aardig wat geduld moeten hebben maar uiteindelijk super snel gegaan!! Wat een wereld van verschil met de eerste. De kleine doet het heel goed en ik ook naar omstandigheden. Dus ondanks de vele enge verhalen ben ik blij dat ik het gedaan heb!