Hoi hoi, Ik ben even advies nodig bij de volgende kwestie.. Mijn zus viert haar verjaardag volgende week, wanneer onze baby 6 weken oud is. Nu heb ik een paar weken geleden heel enthousiast gezegd dat we wel zouden komen. Maar nu de dag steeds dichterbij komt zie ik er zo tegenop.. Mijn zus woont een uur rijden (mits er geen files zijn) van ons af.. Ik ben vorige week eventjes een uurtje naar mijn ouders geweest die 10min van ons af wonen. Dit vond ik al vermoeiend zat.. Verder geef ik borstvoeding en kunstvoeding vanwege te weinig productie.. hierdoor zit ik ook zo een uurtje te voeden. Ik voel mij best bezwaard om het af te zeggen. Wat zouden jullie doen? En als jullie wel zouden gaan, welke tips kunnen jullie geven?
Ik zou het niet doen. Niet alleen omdat het te vermoeiend is voor jou, maar ook omdat ik dat nog veel te druk vind voor een baby van 6 weken.
Als je er zo tegenop ziet, niet doen. Ik doe het wel, ging met de baby van 2 weken oud al naar mijn schoonouders maar dat is de 3e. bij de 1e had ik het ook niet gered hoor. Is nog zo wennen aan alles. Was al kapot na 20 minuten kraamvisite thuis, laat staan dat je weg gaat.
Mijn baby is nu ook 6 weken oud. Wij slepen hem wel overal mee naar toe. Maar net zoals @GroeneBomen is het de derde. Hij slaapt prima in de maxicosi dus het autorijden is geen probleem. Ik zou me drukker maken om jouw mentale druk als je bezoek aan je ouders al zo intensief vond.
Niet doen. Mijn oudste was een zeer prikkel gevoelige baby. Het idee “gewoon al vroeg overal mee naar toe dan wennen ze wel” is echt volledig afhankelijk van hoe je baby is. Wij hebben het geprobeerd maar daar zit je dan met een huilende baby die niet kan slapen. Dus wij zijn er toen mee gestopt. Met een maand of 6 ging het beter. Als je het zelf niet ziet zitten: gewoon thuis blijven.
Absoluut niet gaan. Het eerste jaar hebben wij niks voor ons plezier gedaan en baby meegesjouwd. Alleen het hoognodige hebben we gedaan. (Oke fair enough: we hebben het misschien 3x geprobeerd in het eerste jaar en ALTIJD was het daarna drama). Dus nee, wij gaan nergens heen als dat zo'n aanslag is. Helaas pindakaas, kom maar naar ons of wacht maar een jaar tot we beter uit de voeten kunnen qua planning met slaapjes en voeding etc.
Gewoon afzeggen en je niet lullig voelen erover. Met zes weken ben je gewoon nog een kraamvrouw hoor. Zoals hierboven staat ging het bij mij met de tweede wel veel sneller en makkelijker allemaal, maar met mijn eerste vond ik drie maanden na de bevalling op een verjaardag zitten al ellendig. Ik had achteraf veel meer naar mezelf moeten luisteren toen. Dus you do you boo! Wat mensen daar eventueel van zullen vinden moeten ze helemaal zelf weten
Als het voor jou niet goed voelt, niet doen. Onze oudste namen wij vanaf 2 weken overal mee naar toe, die sliep, keek om zich heen en at, huilen kende hij niet, extreem makkelijke baby. Maar de jongste bijvoorbeeld vond autorijden afschuwelijk. Ze was een week of 8 toen mijn oma jarig was, groot feest, hele familie aanwezig. Maar op een uur rijden. Ik heb afgezegd. Man is met de rest gegaan. Er was niet zo veel begrip voor merkte ik maar kon me niks schelen, ik had echt geen behoefte aan een uur lang gekrijs van een baby in de auto, vooral omdat zij blijkbaar last had van iets tijdens het rijden.
Jouw gevoel is altijd goed. Als je liever niet gaat, om wat voor reden dan ook, is het je goed recht. Wat de ander daarvan vindt, is t probleem van de ander. Probeer er echt zo in te staan. Je gevoel zit over t algemeen goed en dat is t belangrijkste.
Wanneer je er niet aan toe bent niet doen. Jij bepaalt. Het is een verjaardag met heel veel mensen. Je geeft aan je ouders al vemoeiend te ervaren. Waarom zoveel capriolen uithalen Wanneer je er nog niet aan toe bent. Je zus hoeft het niet te snappen. Ik heb geen idee of ze kinderen heeft? Je bent zes weken geleden bevallen en dar valt nog onder het herstellen. De één is snel op de been de ander niet. Is verder je bloedruk goed of je ijzer?
Niet gaan als je niet wil. Denk maar zo, je zou zelf ook geen visite willen di er eigenlijk niet wil zijn. mocht je wel gaan: ik ben zelf met 2,5 week oude dochter op een verjaardag geweest en had haar in een draagdoek. Zo was ik in controle wie aan haar zat (niemand ). Geen vragen over even vasthouden enz en zij zat lekker in dr coconnetje bij mij, geen last van veel prikkels.
O, ik zou dat ook echt niet doen dan! Dan moeten ze dan maar begrijpen hoor. En zo niet, dan niet, niet jouw probleem.
Ik zou met 6wkn een uur rijden al te veel hebben gevonden, dus ik zou niet gaan. Als het met de voedingen beter loopt, en je zelf ook wat fitter bent, zou ik weer afspreken
Jij moet doen wat je goed voelt. Dus lekker thuis blijven. hier vanaf de derde alles grotendeels wel gedaan maar ja ze moeten soms mee met de oudere kinderen. Maar ik maakte vaak wel keuze hoor soms ging ook man of ik alleen.
Je moet doen wat voor jou goed voelt. Als ze het niet begrijpen zegt dat meer over hun dan over jou. Onze jongste is 17 april geboren en wij zijn 13 mei naar een verjaardag geweest wat voor ons 3 kwartier rijden is. Ik zou het dus wel doen, maar ik gaf toen ook al volledig kunstvoeding. En het was er niet druk. Met de oudste zijn we naar een verjaardag geweest toen ze 10 dagen oud was. Zij kreeg ook kunstvoeding en ik voelde me goed. Dit had ik trouwens bij de jongste niet gered. Beide zijn geboren via keizersnede (oudste spoed, jongste gepland) en bij de oudste was ik sneller weer op de been dan bij de jongste. De 2e is van 25 mei en we zouden 19 juni een verjaardag hebben, maar daar zijn we niet geweest, omdat ik toen nog niet hersteld was.
Denk dat voor ieder persoonlijk is. Ik reisde met mijn dochter vanaf 8 weken al ruim 2 uur met openbaar vervoer, maar dan wel voor minimaal 1 nacht, dus 2 dagen. Ze krijg borstvoeding, aangevuld met kunstvoeding. Iemand anders gaf het flesje erna, terwijl ik kolfde. En ze ging ook mee naar mijn vrijwilligerswerk, vanaf 6 weken, wat al gauw 45 - 60 minuten is. Maar een uur bezig met voeden? Ik mag hopen geen uur aan de borst?