Ik heb een peuter van 3 jaar en die speelt eigenlijk altijd alleen. Op kdv speelt hij altijd alleen, hij komt wel kijken bij andere kinderen maar meespelen vindt hij niks Zou dat nog veranderen als hij naar de kleuterschool gaat want ik wil gewoon niet dat hij geen vriendjes krijg. Kan ik hem hierin sturen of moet ik het zo laten
ik zou dit bespreken met kdv, zij kunnen hierin een grote rol spelen. Daarnaast zelf veel contant zoeken met andere leeftijdsgenootjes. Hebben jullie vrienden of familie met kleine kinderen, zodat hij in een vertrouwde omgeving een tijd lang doorbrengt met andere kinderen? Toen wij kinderen gingen inschrijven op basisschool kwam in zowel inschrijfformulieren als tijdens het intakegesprek vaak de vraag voorbij hoe het kind samenspeelt met andere kinderen. Het is denk ik niet echt gebruikelijk dat een peuter helemaal niet wil spelen met andere kinderen. Weet je ook waarom niet? Hoe reageert hij? Is het omdat ie verlegen is/ bang/ het gaat niet zoals hij het wil/ moet delen oid?
Op de psz gaven ze aan dat het echte samenspelen eigenlijk pas iets is voor kleuters. Sommige kinderen beginnen hier wel al eerder mee. Zeker degenen die gewend zijn vaak andere kinderen om zich heen te hebben natuurlijk. Hoe vaak gaat hij naar het kdv? Mijn dochter (alleen naar psz geweest) was wel al eerder geinteresseerd in andere kindjes, maar echt samen spelen kan ik me niet meer zo herinneren. Wel een beetje meedoen, achter elkaar aanrennen enzo. Maar verder meer op volwassenen gericht nog. Pas rond 3-3,5 nam het echt een vlucht en begon ze er iig steeds meer behoefte aan te krijgen. Ging er zelf steeds meer naar vragen en vriendinnen zijn nu wel heel belangrijk voor dr (nu bijna 4,5). Ik heb die vraag nooit gehad bij het inschrijven bij de bss, hoe ze samenspeelt met anderen. Ik kan daar ook nu pas iets over zeggen. Maar dan nog, het verschilt ook erg per kind hoe ze er mee speelt, qua dominantie en interesses. Ik denk dat het met 3 jaar zeker nog enorm kan veranderen. Maar zou t wel in de gaten houden en evt navragen hoe de leidsters het zien.
Dat veranderde hier zo'n beetje toen ze drie jaar was en een maand of zeven/acht. Met een meisje dat hier achter woont en twee jaar ouder is. Ook niet handig vonden wij, want dat verschil is zo groot. Maar ze gaat er prima in mee. En nu heeft ze sinds kort ook een vriendinnetje aan de overkant, die is een jaartje ouder. En er is een leeftijdsgenootje (twee weken ouder) die ze kent van de opvang en daar maken we afspraakjes mee, omdat die wat verder weg woont. Het komt dus een beetje vanzelf merk ik.
Dat is bij mijn zoon ook meer op volwassenen gericht en oudere kinderen maar geen leeftijdgenootjes. Hij rent er idd wel achteraan maar speelt er niet mee Hij vindt ze ook te druk want hij is best rustig
Mijn zoontje speelt ook liever met oudere kinderen maar ik hoef me dus er niet druk over te maken verder want hij heeft er geen last van.
Dan zou ik me nog niet al te druk maken Hij vindt vanzelf wel vriendjes die hij wel leuk vind Hier ook een rustig meisje met weinig echte vriendinnen. Nog steeds niet trouwens maar ze heeft wel altijd een sliert kinderen om zich heen hangen volgens de juf. Daarvan komen er maar weinig bij ons spelen overigens.. En ze is ook niet hyperpopulair op feestjes ofzo.. Maar we worden wel regelmatig op straat nageroepen door klasgenootjes. Dat dan weer wel. Ze heeft graag veel meisjes om zich heen.. En dat lukt d'r blijkbaar prima. Ook hier in de straat speelt ze eigenlijk met iedereen wel. Komt vanzelf goed dus! Beetje ouder worden nog.. Dan kunnen ze sowieso beter samen spelen. Zei toevallig gister nog tegen manlief... Dat het tegenwoordig wel wat ongezellig is als je heel de dag alleen met dochterlief thuis bent. Ze pakt om 11 uur d'r fietsje en gaat naar buiten en als je d'r niet roept.. Zie je d'r nauwelijks. Hooguit om de fiets te ruilen voor step of stoepkrijt of om te vragen of ze een blokje om mag danwel bij iemand binnen mag spelen. (Of om bij ons binnen te spelen natuurlijk... Maar dan zitten ze ook meestal op haar kamer)