`Hallo Natascha en Minka, Ik snap dit, ook ik wilde weer roken na de miskraam, terwijl ik 4 jaar gestopt ben, heb het niet gedaan, maar snap heel goed als je het wel doet!
Ook ik ben beide keren weer begonnen met roken... Op het moment dat je dat slechte nieuws krijgt wilde ik niks liever dan een sigaretje.... Ik had echt zoiets van; ik gedraag me zo voorbeeldig tijdens de zwangerschap en toch gaat het mis. Ik verlangde op zo'n moment meer naar een sigaretje dan ooit. Ik rook dus gewoon weer, en mocht ik weer zwanger zijn zal ik ook direct stoppen. Maar nu heb ik ze even hard nodig (het zit alleen in je hoofd maar toch). Ik ben dus niet van plan te stoppen binnenkort. Voor de rest leef ik heel gezond, dus ach..... ik hoop dat ik (en julllie natuurlijk) snel weer een reden heb om te kunnen stoppen. Liefs gwenn.
Hé Minka, Hoop dat het je lukt om te stoppen! Weet uit ervaring hoe moeilijk het is, vooral als je het echt alleen voor jezelf doet. Vreemd hè, dat moe zijn. Ik heb het ook nog iedere dag, hoop dat ik snel weer wat meer energie krijg. Ik ga voor je duimen dat je snel ongi wordt, dat is dan toch een soort van afsluiting hè... Sterkte meid. Liefs gwenn.
Ik ben ook na beide MK;s weer gaan roken, echter sinds oktober ben ik ECHT gestopt, en ook na mijn 3e MK heb ik niet meer gerookt... Maar ladies, ik hoop dat het jullie lukt om te stoppen/ minderen! Ik ben trots op jullie! Liefs Silla
Knap ban je Silla, Ik wil ook gewoon niet meer roken, maar toch doe ik het. Vandaar dat ik er snel weer vanaf wil! Mijn vriendje is wel gestopt gebleven, dus een goede stok achter de deur om hem weer te volgen. Liefs Minka
Minka, het stoppen komt vanzelf wel joh...de intensie is er, je zit nu gewoon ff met je hoofd ergens anders (verwerkeningproces) en het is echt niet makkelijk dat weet ik...er zit geen tijdslimiet aan hoor....wanneer JIJ er aan toe bent om te stoppen moet je dat dan gewoon doen. Mss is het nu nog te vroeg en so what! Het komt echt goed! Groetjes
Hoi Silla, Dank je. Ik weet wel dat ik hoe dan ook gestopt wil zijn als ik weer een poging ga doen om zwanger te worden. Deze maand is dat voor mij nog niet aan de orde, maar inderdaad het komt vanzelf wel en ik ga mijn best ervoor doen. Groetjes Minka
Als ik al deze reacties lees, herken ik ineens die vreselijke vermoeidheid die ik sinds mijn miskraam in december ook heb. Het viel me alleen pas ruim een week geleden op omdat ik twee weken vakantie heb gehad en toen natuurlijk veel uit kon slapen. Toch fijn om wat herkenbaars te lezen. Succes allemaal in 2007!
Wat fijn om te horen dat het (dan wel moet vallen en opstaan) beter met jullie gaat! Zelf had ik vandaag een klein dipje, zou vandaag 7 weken zijn, moest ik toch wel weer even aan denken. Maar we zijn al weer volop bezig met de toekomst en hoop dat het snel raak mag zijn. Het werken vd week was wel heerlijk, heb echt super collega's die me aardig hebben laten lachen!
Dag lieve meiden, even weer een update van mij. Vandaag is het precies 3 weken geleden dat bij mij de bloedingen en de krampen begonnen. Het lijkt zo lang geleden, maar als ik m'n ogen sluit ben ik weer even helemaal terug in de tijd..... Op zich gaat het eigenlijk wel erg goed met mij. Ben erg opgewekt en vrolijk, wordt zelfs niet sjaggie of jaloers wanneer ik zwangere vrouwen zie lopen, kan er zelfs van genieten ! Alleen ben ik nog steeds erg moe........ En nu begin ik me toch stiekem iets af te vragen....... Bij mijn vorige zwangerschap was ik ook heel erg moe, al vanaf het eerste begin. Nu heb ik (denk ik/hoop ik) best gevoelige borsten/tepels, af en toe een flauw misselijk gevoel. Mijn MK is dus op 2 dagen na 3 weken geleden gebeurd. Ik had altijd een hele regelmatige cyclus (je kon de klok er bijna op gelijk zetten), dus als dat nu ook weer zo is, zou ik nu zo ongeveer ongi moeten worden. Dat is dus (nog) niet het geval. Nu weet ik ook dat de eerste menstruatie na een MK soms best lang op zich kan laten wachten, maar ik weet ook dat m'n man en ik erg regelmatig geklust hebben en dat er meerdere vrouwen zwanger zijn geworden tussen de MK en eerste menstruatie. Ik durf het bijna niet op te schrijven, maarre..........zou ik misschien een heel klein beetje toch zwanger kunnen zijn (of wil ik het gewoon te graag en voel je dan dingen die er eigenlijk niet zijn ?). Ik heb testen genoeg in huis, maar ik weet ook dat de hormonen nog een tijd in je lichaam kunnen zwerven, waardoor het lijkt dat je zwanger bent, maar dat niet zo is. Wat is wijsheid ? Wat vinden jullie ? Zelf ben ik eigenlijk van plan het nog even een weekje aan te kijken (als ik dat volhoud) en dan, als ik nog niet ongi ben, te testen. Mocht ik toch ongi worden, zal ik natuurlijk teleurgesteld zijn, maar ook toch wel weer opgelucht, omdat mijn lichaam dan weer normaal functioneert (maar het liefste ben ik natuurlijk gewoon weer zwanger). Zou ik daarom ook zo vrolijk en opgewekt zijn, want normaal als ik ongi moet worden, kan ik erg onuitstaanbaar zijn en sjaggie. Toestanden, toestanden......ik probeer het maar weer even van me af te zetten en ben erg benieuwd naar jullie mening. Fijn weekend allemaal, lieve groet, Natascha.
Hoi Natascha, Dat zou natuurlijk wel erg fantastisch zijn. Ik hoop het van harte voor je! Ikzelf zou het wel nog even naast me neer willen leggen en inderdaad pas volgende week bekijken of de symptonen er nog steeds zijn/ erger zijn. Maar dan ook meteen a la minuut testen. Meid, ik duim voor je. Laat je weten hoe het verloopt deze week? Hier alles rustig, nog wel moe, maar niet meer echt op zoals begin deze week. Ga gewoon lekker van het weekend genieten. Liefs Minka
In m'n vorige berichtje schreef ik dat ik toch wel stiekem hoopte dat ik eventueel weer zwanger zou zijn, omdat ik weer herkenbare "klachten" had, maar nog een weekje wilde wachten met te testen. Echter, gisteren hield ik het niet meer en heb toch een test gedaan (ook omdat we gisteravond af hadden gesproken met vrienden om de kroeg in te gaan en wilde zeker weten, voordat ik me weer eens als vanouds vol zou gooien, of ik zwanger was, want zwanger........geen alcohol). Helaas......de test was negatief, maar nu kon ik die zorgjes even lekker van me af zetten en we hebben een hele leuke avond gehad met veel goudgele rakkers, heerlijk ! Vanochtend ging ik naar het toilet voor een grote boodschap en bij het afvegen ontdekte ik wat helderrood bloed. Mijn eerste reactie was....ongi......mooi......mijn lichaam is weer back to normal en weer keurig op schema ! Maar tot op heden is het bij dat ene kleine beetje bloed gebleven ?!?! Zou dat beetje bloed misschien zijn gekomen omdat ik bij het p....n heb geperst ? en ben ik dus helemaal niet ongi ? Mijn tepels zijn namelijk nog heel erg gevoelig/pijnlijk en dat had ik nooit bij een normale ongi. Misschien toch zwanger ? Of komt straks de grote golf ? Kortom, wie herkent dit een beetje ? Voor de zekerheid hou ik maar wel een maandverbandje in en kijk het denk ik nog maar een paar daagjes aan, ofzo....... Groetjes, Natascha.