Daar heb je wel een punt. Vaak als we in bed lagen kwam deze discussie op. En na elk ongelukje hadden we hier een discussie over in bed. Hij wilde zo graag een luier en ik wilde dat ze de ruimte kreeg om foutjes te maken. Maarja ik heb makkelijk praten want hij moet de volgende ochtend vroeg uit de veren voor zijn werk en ik ben huismamma natuurlijk... Onze dochter vind het wekschema prima en is er al aan gewend. Ze kiest automatisch een boekje uit als we naar boven gaan. De luiers vond ze gewoon heel naar. Hoe we dit ook uitlegde ze bleef het associëren met "klein zijn". Ik ga idd proberen de aandacht eraf te halen en hopelijk geeft dat ons allen wat rust. Misschien is de focus van droog zijn juist wel teveel...
Dat bedoel ik dus ook wat je nu zegt.. het gaat allemaal om groot zijn, want grote kinderen fietsen zonder zijwieltjes, en grote kinderen plassen niet in bed, luiers zijn niet voor grote kinderen waardoor ze zich schaam.. volgens mij is er absoluut niks mis met je dochter maar maak jij er echt een heel groot iets van? Dat bedoel ik met gedoe. Waarschijnlijk voelt zij nu door al die poespas de spanning en gaat ze daarom juist plassen.
En zo moet je dus niet denken meid.. echt niet gewoon. Mijn zoontje was zindelijk maar begon ook weer met ongelukjes en draagt nu gewoon weer een pamper, ik heb er niet eens met hem over gesproken om eerlijk te zijn. Binnenkort doen we wel weer een poging om de luier uit te ltaen.
Oke dan las ik het misschien verkeerd. Dat grote kindjes zonder zijwieltjes fietsen daar komt ze zelf mee. ik ren echt niet voor mn lol achter een peuter op fiets aan hoor Ik ben 22 weken zwanger en heb ontzettende last van mijn bekken maar ze kwam altijd zo verdrietig thuis als kindjes hadden gezegd dat ze een baby was met een babyfiets. Het doet haar heel veel en ze vroeg vaak of ik haar wilde leren fietsen zonder zijwieltjes. Dus toen ze voor de zoveelste keer huilend binnen kwam met dat ze OOK groot wilde zijn heb ik de gereedschapskist gepakt, de zijwieltjes eraf gehaald en hebben we net zo lang rond gerend tot ze het bijna onder de knie had. De 3e dag kon ze fietsen en lag ik kermend van de pijn op de bank. Maar trots dat we beide waren! Ze is hierna ook nooit meer zonder fiets naar buiten gegaan zo trots is ze. Ik maak er niet van dat ze alleen groot is als ze bepaalde dingen doet, dat doen ze onderling wel op het speelplein. De enige keer dat ik het "groot zijn" erbij heb gehaald was die 1e nacht. Ik heb letterlijk in mijn boosheid gezegd "als jij je gedraagt als een klein kind, ga ik je behandelen als een klein kind." misschien niet juist maar ik was gewoon erg boos. En toen ik later vroeg waarom ze nog zo verdrietig was nadat we het uitgepraat hadden zei ze "omdat ik nu vast niet meer op mijn fiets naar school mag" dus zoveel invloed zou die zin vast niet gehad hebben (hoop ik dan maar)
Denk je niet dat ze het misschien erg spannend vindt om een broertje/zusje te krijgen? (niet erg, maar spannend) Ik heb trouwens als volwassene (!) wel eens rechtop zittend in bed geplast, omdat ik dus maar half wakker was en droomde dat ik op de wc zit. Ik denk dus -persoonlijk- niet dat ze dat express doet. Jammer dat je op dat moment zo kwaad geworden bent, maar ik begrijp het ergens wel. Kan me voorstellen dat het erg frustrerend is. Probeer echt één lijn te trekken met je man en samen een 'tactiek' uit te werken waar je je een tijdje aan houdt.
Echt? Nu je het zegt ik heb wel eens op een dichte toilet gezeten (dus met de bril naar beneden) en geplast. Voelde het pas toen het lekker warm werd. Was meteen wakker. Het zou kunnen dat ze slaapdronken was ja... Heb het er zojuist met mijn man uitvoerig over gehad en flink mn tranen kwijt gekunt. Ik vind het zo erg en voel me zo rot over alles en misschien heb ik inderdaad wel onbewust veel druk op haar gezet. Ik wilde zo graag dat het beter ging zodat mijn man zag dat er verbetering inzat en er dus geen luier om hoefde dat ik haar misschien wel gepushed heb zonder dat ik dat wilde. De baby lijkt me heel spannend. Als je al zolang een zusje wilt en mamma heeft eindelijk een baby in de buik waar je nog 9 maanden op moet wachten lijkt me dat wel heel spannend. We hebben afgesproken dat we het nuchter gaan aanpakken. Ze heeft haar luier nog over haar onderbroek heen en ze is deze avond al 4 keer wezen poepen (4 ieniemienie drolletjes) en ook al 4x gemeld dat ze dat lekker niet in haar luier heeft gedaan maar op de toilet. We hebben alleen gereageerd met "je bent onze topper! Ga maar snel weer slapen". Ik ga echt mn best doen en hoop dat het werkt. Mijn man staat ook achter de keuze en doet mee in de nuchtere aanpak. Verder houden we het wekschema aan.
Dat bedoel ik dus, jullie zijn gewoon met elkaar in een negatieve cirkel terecht gekomen. Diep ademhalen, een stapje terug doen (dus even weer s'nachts bescherming om), de rust terug laten keren en dan kijken hoe het gaat. En misschien even met je dochter shoppen en haar alle soorten broekjes laten zien (zou het woord luiers gewoon even lekker vermijden). En dan vooral de pakken voor oudere kinderen (waar ook foto's van oudere kinderen op staan) Sleep haar ook even langs de Tena's en leg uit dat er ook nog grote mensen zijn die 's nachts bescherming nodig hebben en dat dat heel normaal is. Leg haar ook goed het verschil uit tussen baby's (en dat je nog nooit een baby hebt zien fietsen zelfs niet met zijwieltjes). Wat hier heel goed helpt bij onze dochter is vooral niet zeggen dat ze ergens te klein voor is maar dat ze er te kort voor is , op 1 of andere manier is het dan voor haar minder erg.
Dat klinkt goed meis. Ja ik werd toen dus ook wakker omdat het 'lekker warm' werd ineens. En op een dicht toilet plassen heb ik ook als es meegemaakt.
Wat een goede tip! Ik heb haar altijd verteld dat mijn maandverband luiers voor mamma's waren. Dat is een mooie brug om te gebruiken natuurlijk!! Niet eens bij stil gestaan!! En dat te kort is ook een goede haha Maar we gebruiken het eigenlijk nooit verder. Ze schijnt er zelf wel heel veel moeite mee te hebben en op het speelplein hiernaast word het woord veel in de mond genomen en ja als je dan de enige bent met zijwieltjes... Dan ben je al snel de pineut...
Heeft onze dochter ook last van, ze is gewoon de jongste en dus de kleinste (oh nee herstel de korste). Laatst vond een buurjongen het nodig om stenen naar haar te gooien. Toen ik hem vroeg waarom hij dat deed kreeg is als antwoord omdat ze klein is. Heb hem even gemeld dat ik een steen naar hem ging gooien omdat hij blauwe ogen had. Toen was dat in eens gemeen omdat hij daar niets aan kon doen. Nee net alsof K er iets aan kan doen dat ze kleiner is dan jou (jochie van 8 tegen een meisje van 3). Je kon toen zijn hersenen horen kraken. Het is soms gewoon heel moeilijk om de gedane "schade" door andere kinderen weer om te buigen. Niet alleen zijn ze heel hard tegenover elkaar maar ze trekken zich het ook zo aan.
Ik heb niet het hele topic gelezen Maar probeer het positief te blijven zien! Ze vindt het zelf ook vervelend.. Dat is al heel goed.. Ze weet dondersgoed wanneer het gebeurd is.. (Mijn zoontje boeit het soms niet) tot het echt koud wordt Ze kan een kleine terugval hebben omdat ze erg geschrokken was. Gewoon de stempelkaart er weer bij nemen en niet boos worden.. Dat voelt zij als falen, waardoor bij haar de druk nog hoger gaat liggen, waardoor je kans hebt dat het averechts werkt.. Maar ik begrijp je frustratie wel hoor.. Maar toch loslaten, dat is nou precies wat ze bedoelen met zindelijk worden kost tijd en heul veel geduld... En sorry als mijn post niet aansluit op de vorige posts.. ik reageer op je eerste post
Heb toen dat topic ook gelezen. Maar wat sneu voor jullie dochter zeg dat ze al zo groot moet zijn. Echt waar lees het met grote ogen.. Jullie maken het wel heel erg beladen zelf uit eindelijk zeg!! Ze MOET al groot zijn. ZE is pas 4!!!!! Dat ze het al kan langere tijd droog zijn betekend NIET dat ze nooit meer in haar bedje zal plassen. Vind je wel heel streng hoor. Vond ik toen ook al. Eerst dacht van het gaat dus prima maar op het einde van het verhaal dat je zo boos daarom geworden bent??? Sorry als het hard overkomt maar het leest ook hard. Het komt echt wel goed hoor. Ja ze lijkt al groot maar nee dat is ze gewoon weg nog niet. Dat ze ( zo genaamd per ongeluk in haar broek geplast heeft naar het lezen van je verhaal bedacht ik van ja het kan een stukje aandacht vragen zijn. Zo als je er nu op inspeelt zal het alleen maar angst te weeg brengen) Als je haar een luier omdoet nu doe dat niet ALS STRAF. Maar dan zeg je dan slaap je wat lekker de en het is helemaal niet erg als het een keer mis gaat.
Dat je boos word kan ik me voorstellen al vind ik het niet goed. En ik vind het echt een verkeerde keuze dat je haar gedwongen hebt luierbroekjes te kopen. Ze gaf zeer nadrukkelijk en luidkeels aan dit niet te willen. Het feit dat jij zo boos was en ze de broekjes moest aandoen is toch al bestraffend genoeg? Waarom zelf laten kopen? Vind dat nogal vernederend overkomen. Zo ver mijn 'kritiek op afstand' want het is makkelijk oordelen zo online. Ik ken jou en je dochtertje verder niet dus puur een reactie op hoe ik jou lees. Overigens haal ik uit jouw teksten ook veel liefde voor je dochter en een stuk frustratie dus je zult ongetwijfeld met de beste bedoelingen gehandeld hebben. Maar je kind zelf luiers laten kopen.... Wij hebben de oudste ook een poosje wakker gemaakt. En hebben tussendoor 1 week meegemaakt dat ze veel ongelukjes had. Toen hebben we afgesproken dat ze na 2x plassen een luierbroekje om moest. Meer uit praktisch oogpunt trouwens, hoeveelheid beddegoed etc. Als ik jou was zou ik kort een gesprek met haar aangaan. Zeggen.dat je er nog eens over nagedacht hebt en inziet dat je te boos hebt reageert. En zeg vooral dat het je spijt dat ze zelf de luiers moest kopen. Dat je nu heel goed kunt begrijpen dat ze dat niet leuk vond. Dat je erg trots op haar bent en dat ze het super doet en dat je een nieuw voorstel hebt. Dat ze zonder luierbroekje mag slapen maar als ze in de nacht 1x plast ze daarna dan wel een luierbroekje aan moet. Een middenweg dus. Liefs, Kweenie
Ik heb er al met haar over gesproken en gezegd dat als ze het niet leuk vind om ze zelf te kopen, dat mamma dat doet met de grote boodschappen maar dat het juist wel leuk is om ze zelf uit te zoeken omdat er verschillende plaatjes op zitten en mamma kiest uiteraard ook haar eigen "luiers" (maandverband) uit zodat ik de leukste kan kiezen. Dus nee ik mocht ze niet zelf kopen ze wilde toch mee uitkiezen de volgende keer. Ik heb ook ontzettend spijt van dat ik zo boos ben geworden maar het overdonderde me zo, heb dit echt nog nooit meegemaakt... Heb dit ook tegen haar gezegd dat ik zo verbaasd was dat ik daar heel erg boos van werd en toen zei ze dat ze daar wel heel erg van geschrokken was en ze daar heel erg verdrietig van werd en toen moest ze weer huilen. Ik vond het zo erg... Kan mezelf wel voor mn kop slaan... Na het gesprek was ze wel heel slim door te zeggen: "nu hoef ik morgen geen luier meer aan toch?" en toen moest ik wel even lachen en zei dat ze dat leuk geprobeerd had maar dat we dat toch maar even wel doen en mijn man zei dat hij dan ook een luier om zou doen. was volgens mij een geintje maar ik ga serieus de meest grote maandverband zoeken die ik kan vinden (kraamverband ofzo) en dan mogen ze het samen omdoen haha. Ze was overigens vannacht wel helemaal droog en daar was ze erg trots op, ze vraagt in de ochtend ook netjes of haar luier uit mocht en we reageerde beide met "ja tuurlijk dat is toch alleen voor de nacht!" verder niet meer over gehad behalve dan het gesprek van boos worden iets later toen de jongste sliep. Ik voel me ontzettend rot over alles en heb ook de nacht grotendeels wakker gelegen en nagedacht en ik denk dat ik inderdaad onbewust veel te veel druk op het plassen heb gelegd. Ze is door de verhuising van school gewisseld, ik heb een baby in mijn buik en dat is niet niets voor zo'n meiske... Ik ga er enorm op letten en ben blij dat ik het nu inzie, hopelijk is het nog niet te laat.
Buiten of ze t expres doet (wat ik betwijfel), vind om het wreed om n kind dat zich ervoor schaamt en er zo verdrietig door is ZELF haar luiers af te laten rekenen; klinkt alsof je haar bewust voor gek zet in de winkel omdat je zelf zo gefrustreerd bent, arm kind.
waarom ben je zo boos wordt snap ik niet.jullie doen t kindje met een natte broek in bed!!!!(je vertelt dit alsof dit de normaalste zaak van de wereld is)en dat maakt haar onzeker. en dan word jij zo boos als ze daarna n ongelukje krijgt?waarom? echt. natuurlijk doet ze dat niet express. ze heeft gewoon stress van jou. jij met je handen in haren en zij dan?ze voelt waarschijnlijk de druk. bij t wakker worden zeg je aan zo een klein kindje "hoe t hoort' en zo. is dat de manier hoe je praat met een mens die net wakker is, een klein kindje -laten denken aan haar foutjes, mislukking van de nacht etc- laat het los en leer beter om te gaan met ongelukjes! anders krijgt je een kind dat nooit hieroverheen komt en als 8 jarige nog steeds ongelukjes heeft. hoezo boos worden aan een kind dat huilend naar je toe komt vanwege nat bed. ik snap je niet...
Meid maak je niet druk we maken allemaal fouten, alleen diegene die er weigeren van te leren die zijn dom En een foto van je man met luier zo natuurlijk te gek gaaf zijn