Zou het kunnen zijn dat ze op school zoveel dingen tegenkomt die horen bij groot zijn en waar zij nog niet aan kan voldoen, dat dit de spanning is waardoor ze weer is gaan plassen? En dan een broertje of zusje op komst en grote zus 'moeten' zijn.... Poeh... Ik zou dus vooral ook relaxed blijven en met haar praten over wat andere kinderen allemaal doen of zeggen. Dat huilen omdat zij nog niet zonder zijwieltjes fiets bijvoorbeeld... poeh, ze is 4,5. Mijn dochter is net zo oud en durft nog niet eens op een passende fiets MET zijwieltjes.... (vertel 'r dat maar ). Ze mag leren dat ze soms dingen al heel snel kan en soms langer nodig heeft om dingen te leren. Dat iedereen daarin anders is en dat daarin niets goed of fout is. Hier een dame die motorisch dus niet erg vlot is, (ja, wel als baby, met zitten, kruipen, staan en lopen, maar daarna dus niet meer ), maar allerlei andere dingen wel heel gemakkelijk oppikt. Mijn neefje is net zo oud en doet het precies andersom. Nog soms in bed plassen is niet erg als je 4 jaar bent, dat is nog heel normaal. Maar dan is het wel zo fijn om niet een helemaal nat bed te hebben, dus zet de luierbroekjes idd in als hulpmiddel. Onderbroekje onder de luier is dan een goed plan, dan voelt ze zelf wel dat ze nat is en wordt ze er eventueel wel wakker van, (dan krijg je niet dat ze door de luier gaat leren door het plassen heen te slapen).
Ik denk dat je dat verkeerd leest. haar broek was niet nat. de onderkant van haar pijpen waren een beetje nat geworden van de douche. (hing op de grond toen ze op de toilet zat) Dus geen plas maar gewoon omdat pappa aan het douchen was. Daar zei ze niets van en wij ook niet dus gewoon in bed gelegd. Het was ook echt maar heel weinig en aangezien ze er zelf geen last van had ga ik geen schone broek aandoen als het maar zo weinig is. Toen ze een uur(!) later naar beneden kwam huilend dat haar broek nat was van de douche werd ik niet boos hoor. Ik vroeg eerst gewoon op een lieve manier waarom ze zo huilde en of ze misschien een ongelukje had gehad. Ze zei dat het kwam van de douche (ik zag trouwens ook niet aan haar broek dat die nat was want er stond een tafel voor dus zag alleen haar bovenlichaam en hoofd) en ik zei gewoon heel verbaasd dat ze daar echt niet om hoeft te gaan huilen en dat ze gewoon een schone broek mag pakken als het niet lekker ligt. nog geen 15 min later kwam ze oppervrolijk terug met de exacte woorden "maar NU heb ik wél een ongelukje gehad!" en een smile op haar mond. Dat is heel anders dan jij hierboven beschreef. Waarom zou ik boos worden als ze komt melden dat ze niet lekker in haar bed lag?! Als ik door iets niet lekker lig blijf ik toch ook niet liggen? Vond het alleen niet nodig om te huilen dus daar reageerde ik verbaasd over. Echt verre van boos hoor, had toen totaal nog geen reden om boos te worden.
Lieve reactie! Dat van je dochter doet me denken aan mijn dochter haha die wilde ik met kerst (net 2 was ze) een nieuwe fiets geven (met zijwieltjes). Supermooie Batavus gekocht voor haar met alles erop en eraan, vlaggetje en tierelantijntjes aan de handvaten, klikkers aan de spaken en noem maar op. Madam maakte hem open, zei: "welke kado's zijn nog meer voor mij?" en ik kreeg haar met geen mogelijkheid op die fiets hahahahaha Ze wilde gewoon niet fietsen. Pas na haar 3e verjaardag zag ze hem weer staan in de schuur en zei ze: mamma ik wil fietsen! De nieuwe fiets heeft daar dus eerst een jaar moeten verstoffen!!