Als je de titel leest zou je denken ja natuurlijk, maar ik zal het even verder uitleggen! Precies een week geleden had ik als ik opstond of te lang zat zó snel pijn dat het niet meer goed voelde. Het bleek geen blaasontsteking te zijn(iets wat ik had getest op aanraden van de vk 2 dagen hiervoor). Ik heb toen besloten de vk te bellen. Zij kwam langs en voelde inwendig dat mijn baarmoedermond half verstreken was. Ze wilde dat ik naar het ziekenhuis ging. Eenmaal daar aangekomen bleek met het hartje niks mis en ook had ik nog geen beginnende weeen. Afgelopen week op advies erg rustig aan gedaan, alleen al als ik boodschappen deed dan had ik buikpijn dus dan ging ik daarna weer zitten. Dit ging de hele tijd goed. Tot gisteravond, ik kreeg buikpijn na het staan maar deze buikpijn bleef aanhouden, ook als ik zat/lag/onder de douche stond. Het ene moment was duidelijk heviger dan het andere en soms voelde ik bijna niks meer. Alleen was het ook weer niet zó overduidelijk dat ik dacht; dit zijn weeen. We zijn toen gaan slapen en na 2 uur werd ik wakker omdat ik nog steeds buikpijn had wat afnam en wat weer toenam in combinatie met harde buiken. Maar het was ook weer niet verschrikkelijk pijnlijk, eerder irritant. Toen ik er na anderhalf uur niet van kon slapen ben ik eruit gegaan. Heb ik een tijdschrift gepakt, heb ik cornflakes gegeten en een kruik gemaakt. Op een gegeven moment was er alleen nog zeurderige buikpijn over. Toen ben ik weer naar bed gegaan. De zeurderige buikpijn is gebleven tot nu. Op internet googlede ik dat ook beginnende weeen kunnen afnemen en dat dit vergelijkbaar is met menstruatiepijn en een zeurend gevoel in de onderbuik. Op dit moment heb ik dus alleen zeurende buikpijn. Wel had de vk mij verzocht om, als ik regelmatig pijnlijke harde buiken had zonder echte aanleiding, ik moest bellen. Maar omdat ik ondertussen al zo vaak gebeld heb en er vorige keer eigenlijk niet écht wat aan de hand was, durf ik niet goed meer. Nou mijn vraag na dit lange verhaal, wat zouden jullie doen? bellen of niet? (op vrijdag zijn ze gesloten dus dan wordt het de spoedlijn) En even voor de duidelijkheid, op dit moment heb ik alleen een erg zeurende buikpijn, geen echte harde buiken, ik heb ook nog helemaal geen bloed of vochtverlies gehad.. Liefs
Meid, ik zou bellen. Daar zijn ze voor en ze hebben liever dat je belt dan dat je niet belt en er blijkt iets aan de hand te zijn!
Gewoon bellen! Ze heeft zelf al aangegeven dat je moet bellen. En voor jou ook een stukje geruststelling?!
Bellen! Liever teveel gebeld dan te weinig! En daar zijn ze voor hoor, om jou te helpen en gerust te stellen als er toch niets erg aan de hand mocht zijn. Knuf Sookie
ik zou ook gewoon bellen hoor, liever 1 keer teveel dan te weinig! 2weken voor mijn bevalling heb ik ze ook vaak gebeld, mss iets te vaak, maar uiteindelijk bleek dat ik het toch goed had en dat er toch wel al langer wat gaande was. Ze zijn er idd voor je om je te helpen en evt gerust te stellen als er toch niets blijkt te zijn! succes en een dikke knuffel!
Meteen bellen, kindje is echt nog niet klaar om te komen!! Ter geruststelling... ik heb dit bij beide zwangerschappen gehad (vanaf de 25 weken om de 4/5 min harde buiken, half verweekte, half verstreken baarmoedermond met 1 cm ontsluiting in het tuutje). Nummer 1 bleef tot 41+2 weken zitten. Nummer 2 zit er nog in. Maar daar heb ik wel wat aanpassingen voor moeten doen in levensstijl.
ja ik had gebeld en omdat de dienstdoende verloskundige druk was in het ziekenhuis mocht ik daar naartoe komen voor opnieuw een hartfilmpje en om te meten of ik harde buiken had. Ik kon ze eigenlijk van te voren wel vertellen dat het goed zou zijn want het was namelijk over. Inwendig onderzoek doen ze pas als ze zich echt zorgen maken, iets wat ze bij mij niet doen. Ik vind het best irritant want de 'buikpijn' vannacht was niet normaal ofzo en nu voel ik me elke keer zo een aansteller terwijl ik de hele tijd het gevoel heb dat er iets niet klopt. mrja, nu maar keihard hopen dat ik me inderdaad zorgen maak om niks en dat mijn baarmoeder gewoon heel erg prikkelbaar is.
zorgen maken om niks is het niet meid want het gaat om je kindje!!! Gelukkig is het in orde, doe maar rustig aan dan, zei de vk er voor de rest niks over dan?
@ mroos. ik had dit soort gedoe ook de hele tijd tijdens mijn zwangerschap. als ik weer eens heel erg buikpijn had durfde ik haast niet meer te bellen. gelukkig waren ze in het ziekenhuis altijd vriendelijk en moest ik altijd weer bellen als ik iets voelde. liever 1 keer te vaak dan 1 keer te weinig zeiden ze. ik ben vanaf week 30 3 keer opgenomen geweest. ivm gevoel van weeen urineweginfectie en nierstuwing. door mijn nierstuwing ben ik uiteindelijk ook ingeleid met 38,2
@cindy; de vk zei er verder niet echt wat over nee, alleen dat het waarschijnlijk toch ligt aan het feit dat mijn baarmoeder zo snel gespannen is. Dat klopt wel, maar normaal als ik dan rustig doe, zakt het weg, en vannacht dus niet. Maar we zien wel of het terugkomt. @shenoby; ik zei net al tegen mijn man, de eerstvolgende keer dat ik bel moet het kind al half geboren worden want ik schaam me gewoon haha terwijl ik wel degelijk die pijn voel! Had jij ook telkens 'niks' zeg maar? En werd er bij jou ook alleen een filmpje gemaakt of werd je ook getoucheerd? Dit weekend in ieder geval lekker rustig aandoen
@ mroos. bij mij was het elke keer ook niks. maar door mijn endometriose heb ik gewoon een zeer gevoelige baarmoeder. waardoor ik alles voelde. een enkele keer had ik een urineweg infectie en de nierstuwing was contstant aanwezig. 3 keer opgenomen (was anders 5 keer geweest) maar 2 keer zelf besloten om met een tabletje weer naar huis te gaan. ik werd soms wel soms niet getoucheerd. de meeste keren wel.
Bij mij was het ook door een snel gespannen baarmoeder. Een volle blaas, borrelende darmen, bewegingen buikspieren etc. De opmerking die ik kreeg was altijd: - urine laten controleren huisarts - 2 paracetamollen, 2 uur plat met een warme kruik, als het dan niet gezakt is weer bellen Laatste hielp altijd wel, maar het is een lapmiddel. Pas toen ik echt rustig aan ging doen, kwamen die harde-buiken-aanvallen minder. Maar misschien is dit een tip!
hoi ik herken het echt wat jullie zeggen bij mijn andere 2 zwangerschappen vloog ik er door heen maar nu is het hopeloos ze is gisteren nog bij me geweest mijn baarmoeder mond is ook verstrekken ik ben de slijmprop verloren en de baarmoeder is wat verzakt en ik ben nog maar 24 weken ik moet veel rusten soms wordt ik er hopeloos van en zal straks blij zijn als ik 37 weken ben en het eruit mag want ben nu al op sorry voor mijn geklaag maar moest het even kwijt
Bij mij begonnen de weeen inderdaad als menstruatie-achtig gevoel, met als enige verschil dat ook dit menstruatie-achtige gevoel om de 5 minuten kwam en tussendoor weer weg ging. Maar je kunt natuurlijk altijd voor de zekerheid even bellen, zeker omdat je pas op 29 weken zit.