Hallo Allemaal, Even een vraagje, ik ben eind vorig jaar bevallen van een gezonde zoon en nu ben ik er steeds vaker mee bezig of ik wel of niet een tweede kindje wil. Zelf ben ik intussen 37 jaar en mijn vriend is 45 jaar. Dus we zijn allebei niet super jong meer. Dit is voor mij niet het belangrijkste criterium maar het speelt zeker mee. Als ik op mijn gevoel zou afgaan dan ben ik zo snel mogelijk weer zwanger. Maar ik ben een nuchtere Hollandse meid dus er zijn voor mij toch ook wel wat praktische zaken die mee spelen. Ik ben eigenlijk gewoon benieuwd hoe jullie hierover denken. Groetjes, mama Teun
Mijn eerste reactie toen ik je post las: zwanger proberen te worden! Hoe langer je twijfelt, hoe ouder jullie worden. En de wens is er duidelijk wel. Ik snap dat je er zelf langer over wilt nadenken dan de 2 sec die ik erover gedaan heb, maar je kan over een paar jaar niet meer terug in de tijd hè... Oja, andere overweging: juist met wat 'oudere' ouders, lijkt het me voor een kind (als het wat ouder is) prettig om een broer/zus te hebben. Maar dat is dan weer de praktische kant. Succes met de beslissing!
as long as there is lots and lots of love.. liever een oudere moeder en vader dan een moeder en vader die alleen met zichzelf bezig zijn.. of je niet willen of het kind zien als trofee om te showen succes
het is voor kinderen denk ik idd prettig om broers of zussen te hebben bij wat oudere ouders. En ja als de wens er is zou ik niet te lang twijfelen, praktische zaken komen wel goed !
Als jullie er geen probleem mee hebben,gewoon doen! Ik ken een stel,hij is nu 50 en zij 45 ongeveer. Na veel miskramen hebben zij nu een dochter van 8 en zoontje van 2. Voor het jongetje stonden ze op het punt de mm in te gaan maar werden alsnog spontaan zwanger.
ja als je het voor jezelf NU niet te oud vind dan moet je het gewoon doen je hebt natuurlijk meer kans op complicaties en afwijkingen dus 1 gezond kind krijgen is al heel wat maar als jullie allebei er goed bij voelen moet je dat gewoon doen en schijt hebben aan leefijd, persoonlijk voor mij os over de 30 al te oud (maar dat is puur mezelf en allang niet meer een beeld dat past in NL haha) maar dan zou ik er wel snel voro gaan je word niet jonger haha
Ik ben net als jouw 37 en mijn man is ook 45 en ik ben net bevallen van een dochtertje. Onze dochter kwam voor ons heel onverwachts, wij gingen er van uit dat we geen kinderen zouden kunnen krijgen (wij wilde niet de mmm in). Ik slikte vanaf mijn 22 de pil al niet meer en in januari van dit jaar had ik opeens een positieve test in mijn handen Wij hebben samen besloten om over maximaal 1 jaar een definitieve beslissing te maken of we voor een 2e gaan proberen en hoelang we dit gaan proberen. De leeftijd van mijn man speelt hier in geen rol, maar wel mijn eigen leeftijd. Ik lees hier veel mee in het topic van 35+ (bij clubs) en zie daar hoe vaak een zwangerschap eindigt in een miskraam en het risico dat een baby wat mankeert wordt ook groter hoe ouder je wordt.
Als je nog zo twijfelt, zou ik zeggen: Niet doen. Maar als die beslissing heel erg fout aanvoelt (dus om het niet te doen), dan betekent dat misschien dat je eigenlijk toch niet zo erg twijfelt... En dan zou ik het wel doen! Heel erg lastig natuurlijk en jullie zijn de enigen die het kunnen beslissen. Heel veel succes!
Doen! Niet twijfelen. In de ogen van je kinderen ben je altijd oud, ongeacht welke leeftijd je hebt. Liefde is van levensbelang, en die heb je dus wat let je nog? Succes! (en o ja, het klopt wat je schrijft over de miskramen bij oudere moeders, maar helaas, komen die net zo goed ook veel voor bij jongere moeders...enkel de leeftijd is geen garantie op gezonde zwangerschap)
Ik zou het gewoon doen. Volgens mij maakt het helemaal niet uit! Ik ben zelf 25 en mijn vriend 45 (o jee, niemand in shock gebracht?! ) en dat speelt wel mee in onze kinderwens. We willen er niet al te lang mee wachten mede ivm zijn leeftijd. Maar er zijn meer belangrijke dingen dan alleen leeftijd! Als er maar liefde, aandacht en genegenheid is en dát is niet leeftijdsgebonden. Succes!
Ik ben net 38 geworden en mijn man is 46. We hebben een zoontje van 15 maanden. Ook wij hebben lang na zitten denken of we het nog een keer willen proberen. Wij zijn er nu voor gegaan en zitten in ronde 1. Reuze spannend. Ik snap je vraag erg goed. Wij hebben erg zitten twijfelen, maar we denken dat het erg leuk zal zijn voor onze zoon. En voor ons natuurlijk ook! Ik denk wel dat het zwaarder zal zijn dan dat je nog maar 20 bent. Mijn dochter heb ik gekregen toen ik 23 was, dus een beetje vergelijkings matriaal heb ik wel. Ik hoop dat jullie er uit kunnen komen. Veel succes!
Bedankt allemaal voor jullie reacties. Het helpt wel om de mening van anderen hierover te horen. Voor onszelf hebben we wel een einddatum gesteld. We moeten dit jaar een beslissing nemen. Het lijkt me niet goed om hiermee te blijven lopen. Op een gegeven moment moet je het dan ook los laten. Helaas zijn we elkaar op wat latere leeftijd tegen gekomen anders waren we er zeker al eerder aan begonnen. Mocht het zover zijn, dan horen jullie het wel.