Idd heel herkenbaar ja. Zodra je alleen bent begint het. Die ellenlange stroom van gesprekken, woorden, beelden, mensen (waar je vaak niet eens aan denken wilt) en het stopt gewoon vaak niet. Als ik dan tegen mijzelf zeg: nu even rustig....probeer eens te stoppen met denken.....dan lukt dat 1 seconden en dan begint er weer een nieuwe riedel. Ook vaak gesprekken door elkaar heen idd net als bij Natasja84. Dan denk ik echt, nee ik ben nu met dit gesprek bezig........... Af en toe word ik er dol van. Maar goed, ben blij dat ik niet de enige ben en dat het dus veelvoorkomend is. Dan is het waarschijnlijk een kwestie van accepteren....
Ik doe dit ook. Heel herkenbaar wat jullie allemaal schrijven. Meestal vind ik het niet erg, maar soms wordt het me wel eens te veel. Dan zou ik wel rust aan mijn hoofd willen hebben.
Dit noemen we de emotionele achtbaan. De emoties blijven komen en stromen. Bij mij werkt ook bijna niks. Vannacht tien keer mijn bed uit geweest plassen sigaret roken en weer terug. Uit eindelijk toch maar een slaaptabletje genomen om in te kunnen slapen.
Ik doe dat ook. Moet heel eerlijk zeggen dat ik ook altijd heb gedacht dat dat iedereen dat doet haha. Nou niet dus. Ach, het is niet anders. Ik heb er verder niet echt last van, alleen als ik 's nachts weer lig te piekeren.
Zooo herkenbaar dit. Ik doe het al zo lang als ik me kan herinneren. Ik voer diverse gesprekken per dag, switch tussen verschillende gesprekken. De ene keer zijn het gesprekken uit het verleden die ik uitgebreid analyseer, inclusief alternatieve scenario's en wat ik anders had moeten/kunnen zeggen. Ook vaak gesprekken die nog moeten komen. Bijvoorbeeld een aankomend sollicitatiegesprek kan me helemaal gek maken!!! (Heb er deze week 2, dus lekkerdruk in mn hoofd...) En vaak ook gesprekken die nooit plaats hebben gevonden of zullen vinden. Echt complete onzin gesprekken met bekende Nederlanders of bekenden uit mijn omgeving of soms zelfs volkomen onbekenden... Heb me er bij neer gelegd. Laat mn hoofd lekker razen. Ik kan lekker slapen doordat ik voor t slapen eerst ga liggen lezen. Dan is mn hoifd lang genoeg leeg dat Ik in slaap kan vallen.
Haha, Ik vind het wel herkenbaar hoor. Niet dat ik de hele dag tegen mezelf praat, Maar als ik s'avonds op de bank zit ofzo
Ik herken het ook, mijn gedachten in mijn hoofd gaan continu door. Als ik een boek lees, of ik ben met de kids bezig, heb ik wel echt mijn gedachten daarbij hoor. Maar ben ik aan het strijken, stofzuigen, boodschappen doen of wat dan ook. Ik denk altijd iets. Soms ook heel veel van de hak op de tak, kan met sprongen gaan dat ik ineens denk aan iets van 20 jaar geleden. Ook de "gesprekken" in je hoofd herken ik, doe/heb ik ook. Soms denk ik wel eens dat mijn hoofd een snelkookpan van gedachten is. Altijd al zo geweest, heb er geen probleem mee. Als we s'avonds gaan slapen, en mijn man is laat maar zeggen 5 minuten al stil. Dan vraag ik wel eens "lieverd..wat denk jij nu" En dan zegt mijn man "eh niks, ik probeer te slapen" Hoe kan dat.. ik denk altijd wat, net zo lang tot ik slaap. 1 keer moest ik naar het ziekenhuis, en was daar zo zenuwachtig voor, dat ik de avond voor ik ging slapen 2 valium tabletjes moest nemen en s'ochtends bij het wakker worden ook. Ik weet nog dat ik s'avonds in bed lag, en me (nadat ik die 2 tabletjes had gehad) ineens na een tijd besefte "he.. ik denk helemaal niets" Weet nog dat ik dat heel bijzonder vond Heb ook geen ervaring met softdrugs ofzo.. Dus die valium was ook heel erg nieuw voor me. Voelde wel fijn vond ik, haha. Maar altijd bezig met iets in me hoofd... Maar ervaar er geen hinder van ik weet niet beter
Nee, ik praat niet tegen anderen, maar wel veel in mezelf. Maar ben ook wel ALTIJD met dingen bezig. Ik denk bijvoorbeeld ook heeeeel vaak aan mensen die ik in geen eeuwen meer heb gezien of gesproken. Van echt vroeger zeg maar. Ik weet nog hoe ze heten, hoe oud ze zijn en waar ze woonden. Die mensen zullen mij allang niet meer kennen denk ik. Ik denk dus vaak aan vroegere mensen, en waarom? Geen idee. Tevens speelt er altijd iets in mijn hoofd af, er is nooit, echt nooit, rust. Als ik een discussie of ruzie heb met iemand, of diegene reageert niet zoals ik had verwacht (bozer oid) trek ik mij dat ook enorm aan... Zit nooit stil, huis is juist keurig opgeruimd (opgeruimd huis is rust voor mij), en ben extreem perfectionistisch en een controlfreak. Wordt vaak gek van mezelf! Maar ja, ik heb het mijn hele leven al en heb er mee leren omgaan. Volgens huisarts ADD, maar ik leg er liever geen stempel op. Slik ook geen medicijnen, maar mediteer elke dag. En dat helpt mij al enorm!
o nice, En wat kan je aan zo'n achtbaan doen. Bij mij blijf ik dan doordraaien soms uren aan een stuk en dan uiteindelijk val ik van pure miserie in slaap. Vreet dus energie.
Oh herkenbaar hoor. Niks geks volgens mij. Dan denk ik hoe ik bepaalde dingen ga doen of zeggen. Of ik doe in mijn gedachte dingen die ik in het echt niet durf. (bijv. toen de walgelijke ex van schoonpa zijn ex nog niet was, de waarheid zeggen) Luchte erg op, ook al kon ik dat in het echt niet doen haha. En het is niet alleen gesprekken voeren. Nu heb ik veel gedachtes waarin ik de babykamer visualiseer hoe ik het wil hebben bijv. Ik zou het missen als mijn hoofd leeg was. Kan me ook niet voorstellen dat je geen gedachten zou hebben. Zelfs als ik ontspan ratel ik door haha. Is ook de enige keer dat ik er wel eens van baal. Dan denk ik, "ontpsan!" Ja, dat werkt dus niet En slapen heb ik geen moeite mee. Ik kijk nog even wat tv en dwaal dan langzaam af in slaap.
Heeey ik heb t ook..... niet continu maar als er iets gebeurd is of ik heb een belangrijk gesprek dan speelt dat zich al 10x af in mijn hoofd of hele discussies zoals bijv met mijn ex. Gelukkig niet de hele dag... maare ja, ik kan hele senario's afspelen zonder daar ook maar iets voor nodig te hebben Toen ik depressief was kon ik er niet meer van slapen.. kreeg gewoon geen rust. gelukkig na een tijdje een slaappil te hebben gebruikt kwam ik steeds meer tot rust...
Eigelijk dit dus.... Ik ben gelukkig aangenomen vorige week dus heb eindelijk rust.. Maja nu moet ik oppas zien te vinden dus beginnen we daar weer en me ex is aan t treiteren. Succes met je sollicitaties
Ja hoor, ik heb het ook. Soms is het irritant, maar meestal is het wel vermakelijk Maar het is niet alleen gesprekken voeren. Ik kan ook nadenken over wat ik bij dat ene feestje aan ga trekken, of hoe ik de babykamer die er hopelijk ooit komt in ga richten, of ik bedenk nieuwe recepten etc. Het lijkt mij erg raar om het stil te hebben in je hoofd. Sowieso vraag ik mij af hoe dat kan. Hoe kan je nou niets denken?
Ik praat wel veel in mezelf. Dit doet mijn man ook nooit.Die verklaart me regelmatig voor gek als die me weer hoort mompelen haha
Ik heb het ook wel, maar met name over moeilijke situaties. Voor mij werkt het prima om te relativeren, dan kan ik daarna die situatie makkelijker aan. Het stoort me gelukkig niet.
Verkeerd gelezen. Ik hoor geen andere mensen dan in mijn hoofd praten maar heb wel soms gesprekken en gedachten in mijn hoofd. Kan ik uitgebreid over iets wat er gebeurd is met mezelf erover hebben
Ja ik praat ook heel vaak in mezelf en heb dan allerlei gesprekken met mensen. Soms zelfs als we aan tafel zitten te eten en dan gaat er dus een hoop langs me heen. Ik vind het ook niet raar ofzo