Hoi hoi, zijn er ook vrouwen, die net als ik, de droom van het moeder worden hebben opgegeven? Ik ben in totaal 11 jaar bezig geweest, onverklaarbaar verminderd vruchtbaar, 6x IUI, 1x IVF. En toen werd ik opeens spontaan zwanger na 11 jaar, maar na 9 weken eindigde deze droom in een miskraam. Toen was ik er helemaal klaar mee. Ik wilde weer blij zijn en leven, niet meer de spanning en de teleurstelingen in de MMM. Ik ben nu dik anderhalf jaar helemaal niet meer bezig met zwanger worden en ik moet zeggen dat ik eigenlijk heel goed in mijn vel zit en juist ook kan genieten van het kindvrij zijn. Enige wat ik lastig vindt is dat ik best een uitzondering ben, iedereen is bezig met de kinderen. Ik heb niet altijd aansluiting. Zijn er meer vrouwen die kindvrij zijn en het boek hebben gesloten?
Het boek is bij ons niet gesloten. Ivf lukte. Ik had wel al bijna 20 jaar een kinderwens gehad. De eerste 10 jaar ben ik zp verdrietig geweest. Daarna heb ik heel hard aan mezelf gewerkt en geconcludeerd dat ik gelukkig was met het leven zoals het was. Toen mijn man en ik uiteindelijk besloten om ivf te gaan doen was ons uitgangspunt dat we er niet ongelukkig van moesten worden. Dat ons (vooral mijn) mentale evenwicht niet ondermijnd mocht raken. Zo wel dan sopten we het traject, zouden katten nemen (bij wijze van) en veel gaan reizen. Was ook een prima leven geweest! Ik zou liegen als ik zou zeggen niet blij te zijn met onze knul maar dat is nu hij er is. Was hij niet gekomen dan was ons leven heel anders maar ook ok. Ik vind je houding een hele gezonde! Jammer dat je zoveel ellende hebt moeten ervaren.
Hallo Esmeralda, bedankt voor je reactie. Jee, jij bent ook lang bezig geweest. Maar wel fijn je uiteindelijk toch een zoontje hebt gekregen. En bij jou uiteindelijk ook een positieve instelling, al voor je zwanger werd. Dat moet ook wel denk ik... Als ik straks terugkijk als bejaarde wil ik niet terugkijken op een leven die grotendeels en alleen in het teken stond van kinderen krijgen. Daarvoor zijn er nog genoeg andere leuke dingen in het leven. Maar ik begrijp, gezien de reacties, dat hier op het forum (nog) niet veel gelijkgestemden zijn. Het loopt hier namelijk niet erg storm. Ook wel logisch op een zwanger worden forum. Ik denk dat ik uit ga wijken naar een ander forum .
Misschien bij freya eens kijken voor "lot"genoten? Daar heeft een kennis veel aangehad. Die heeft ook het boek moeten sluiten. Ze geven ook workshops en bijeenkomsten.
Hoi Katja, Voor mij is het boek zeker nog niet dicht aangezien wel eigenlijk nog maar net met het traject bezig zijn. Begrijp me niet verkeerd ik was een paar dagen geleden ook best verdrietig toen onze eerste poging toch niet goed eindigde. Maar mijn vriend en ik zijn het traject wel zo ingestapt met de gedachten dat wel er volledig voor gaan, maar blijkt het ons niet gegund te zijn, dan is dat vreselijk jammer en hebben we vast even tijd nodig om dat een plek te geven. Maar dan gaan we door met het leven wat we nu hebben. En daar zijn we ook heel gelukkig in. Want we zijn met z'n 3en en we voeden samen mijn dochter op, we zijn een gezin. Ik hoop dat je het snapt, ik weet niet of je zoiets bedoeld, maar ik hoop dat je het snapt.
Ik vind 'kindvrij' een vreemde term in deze context. Kindvrij hoort voor mij bij mensen die bewust de keuze hebben gemaakt om zonder kinderen (=vrij van kinderen/kindvrij) door het leven te gaan. Als je echter wel kinderen wilde, maar het was je niet gegund om ze te krijgen, dan ben je kinderloos. Het spijt me, maar hier struikelde ik even over.
Dat snap ik Hilly, maar dat is voor iedereen een persoonlijk gevoel. Ik vind kinderloos heel negatief en depressief klinken. Ik kies nu bewust voor de term Kindvrij
Zo zie je maar hoe verschillend de gevoelens kunnen zijn die een woord oproept. Als het voor jou zo beter voelt, dan moet je dat doen. Ik voor mij vind 'kindvrij' juist een hele nare, harde, kille, term. En kinderloos idd verdrietig, maar ja, dat is het toch ook?
Kinderloos is zeker verdrietig maar voor mij klinkt het ook dat het leven niet compleet kan zijn zonder een kind. Voor een lange tijd heb ik dat misschien wel zo gevoeld. Nu zie ik dat niet meer zo want ik geniet nu echt van mijn vrijheid. Mijn hersenen hebben zich waarschijnlijk aangepast en er een positieve draaiaangegeven 😁
Hoi Katja, Ik noem het bij mezelf kinderloos maar je mag het noemen zoals je het wilt natuurlijk. Wij zijn bezig geweest sinds 2008. 5 IUI's, 2 keer IVF en een miskraam van een tweeling gehad. We hebben besloten voorgoed te stoppen nu dus wij zijn ongewenst kinderloos. Ik zit op facebook op heel veel groepjes die over kinderloosheid gaan.
Hoi Katja, wat een moedige beslissing heb je genomen om te stoppen met de MMM en je kinderloosheid ( of hoe je het ook noemen wilt ) te accepteren. En wat fijn dat het je rust heeft gegeven. Voor mij is jouw verhaal heel herkenbaar. wij zijn ruim 9 jaar 'bezig' geweest om zwanger te worden, hebben het mmm traject doorlopen en na de 2e IVF + cryo besloten dat het klaar was. Na al de jaren van hoop, teleurstelling en verdriet, je leven constant in de wachtstand, de onrust en onzekerheid die het hele gebeuren met zich mee brengt, de impact van de hormoonbehandelingen, verlangde ik zo ontzettend naar rust. Voor ons is het ook ruim 1,5 jaar, bijna 2 geleden dat we definitief hebben besloten samen verder te gaan en het is ook echt goed zo. En tuurlijk is het soms moeilijk, komt het gemis en verdriet op onverwachte momenten nog naar boven, maar we hebben er vrede mee. En wat jij zegt, herken ik wel; inmiddels zijn we zover hier in 'gegroeit', dat ook ik soms wel de voordelen zie van het geen kinderen hebben. Toevallig zat ik laatst eens te denken om een soortgelijk topic te openen om dezelfde reden als jij aan geeft en zie hier....
Ik kan er niet over meepraten, ik wil wel zeggen dat ik het zo krachtig en knap vind dat je bewust die keus maakt van 'tot hier en niet verder '. Ik zelf zag het, voordat ik moeder mocht worden, als een onoverkomelijk iets. Definitief ongewenst kinderloos/ vrij blijven. Daarom gewoon ff dit bericht, om te zeggen dat ik dat heel krachtig vind.
N.a.v. mijn eerdere reactie in dit topic; mocht je nog behoefte hebben aan/ open staan voor het delen van ervaringen met vrouwen in een soortgelijke situatie, kan je me benaderen hoor .