Met mijn handen in het haar door de vele ongelukjes

Ik zeg ook altijd dat ik niet boos ben omdat hij in zijn broek plast maar boos ben omdat hij jokt en zegt dat zijn broek niet nat is terwijl dat wel zo is.

Vandaag toch weer 3 broeken nat maar ze hebben hem ook niet naar de wc gestuurd. Ja, die medicijnen zijn geen wondermiddel waardoor hij opeens wel zelf naar de wc gaat. Nu gaan ze er beter op letten en hem elke 2 uur naar de wc sturen.

 

Op school is het geen probleem hoor, het is de BSO die het vergeet en gelukkig gaat hij daar maar 1 keer per week naar toe.

 

Mowtom: wat vervelend dat ze bij jullie op school dan niet echt meewerken. Hier gelukkig wel. Hij heeft daar ook beloningsstickers en ze sturen hem regelmatig naar de wc.
Alleen merk ik regelmatig dat hij heel nodig moet plassen als hij naar huis mag, en het dan vaak ook niet red tot huis. Ik heb dit wel aangegeven, maar zij kunnen daar ook niet echt wat aan doen. Het is in het laatste kwartier erg druk en dan schiet het er bij in.

Hier gisteren droog tot 7 uur, en toen helaas een ongelukje. Terwijl hij om 6 uur nog had geplast...
Hij zegt dan heel droog: 'ach, dat geeft niet, want ik moest toch al mn pyamabroek aan doen' ...haha Stiekemerd!

 

@nataly. Die medicijnen hebben ze ook in drank vorm. Mijn dochter heeft deze ook omdat we de tabletjes er echt niet in kregen. Ze vind het niet lekker maar met een grote slok yoki erachteraan gaat het goed.

 

Alyssa heeft ook een gespannen blaaswand (zo noemden ze dat hier op de plaspoli), maar helaas vermoeden ze ook een vernauwing.
De medicijnen werken wel, maar ze raakt er verstopt van waardoor er dus minder urine in de blaas kan (de poep in de darm zit dan in de weg). Daar heeft ze nu dus poeder voor, maar dan is het nog zoeken naar de goede verhouding, want de ene keer poept ze wel iedere dag en dan weer niet.
hopeloos wordt ik ervan.
de laatste keer op de plaspoli mochten we stoppen met de medicijnen omdat het zo lastig gaat (met bijwerking ed) en we toch naar de kinderuroloog moeten. We zijn een week gestopt en er gingen weer hele plassen mis. Nu dus weer aan de medicijnen en het zijn nu kleine ongelukjes en de ontlasting gaat nog redelijk. Volgende week naar de uroloog en dan hopelijk een oplossing.

ik wordt ook weleens boos, maar dan is het niet om het ongelukje maar omdat ze dan gaat mopperen omdat ze naar boven moet om droge spullen te pakken.

ik stuur haar vaak en ze vraagt altijd waarom of ze zegt dat ze niet hoeft. Ik heb nu tegen haar gezegd dat ik haar stuur en ze gewoon moet gaan en dat ik anders mee ga om te kijken of ze het wel echt doet.
vermoeiend, maar ik wil gewoon dat het goed gaat.
Moet zeggen dat die duidelijkheid voor alyssa wel werkt. Ik ben pas 1x met haar meegegaan naar de wc omdat ik het idee had dat ze er niet eens opgezeten had. Nu vraagt ze alleen nog bijna iedere keer waarom. Het enige dat ik dat zeg is ga naar de wc.

we houden hoop....

 

Voor de dames met kindjes met een overactieve/gespannen blaas:
geven jullie kindjes wel eens zelf aan dat ze moeten plassen?
Mijn zoontje geeft dit bijna nooit aan waardoor ik ook twijfel of hij het wel goed voelt (en er iets meer aan de hand is). Hij zegt namelijk ook dat de plas er 'ineens' is en dat hij het niet voelt aankomen.
Maar heeeeeel soms zegt hij wel dat hij moet plassen, dus dan twijfel ik omdat hij het dan wel lijkt te voelen....

Ik vind het zo lastig wat te doen, wel of niet naar de huisarts. Het lijkt nu beter te gaan, minder ongelukjes. Maar dat komt omdat wij en school/bso hem op gezette tijden naar de wc sturen. Maar vanuit hemzelf is het nog niet beter geworden. En aangezien hij nog redelijk jong is (4,5) vraag ik me af of ik niet wat meer geduld moet hebben, of dat ik al aan de bel moet trekken.

 

Alyssa geeft het lang niet altijd aan, waardoor we ook gedacht hebben dat ze gemakzuchtig is daarin. Nu is dat voor een deel wel zo, maar de grootste boosdoener is haar blaas.

4,5 is nog wel jong, maar als je zelf denkt dat er iets is kan het nooit kwaad om het te laten nakijken natuurlijk.

 

Mijn zoontje is een jaar ouder dan die van jou Manoontje maar hij doet precies hetzelfde. Als wij er echt bovenop zitten en hem vaak naar de wc sturen en ook kijken of hij gaat dan heeft hij vaak maar 1 ongelukje per dag. Laten we het helemaal los dan gaat hij niet uit zichzelf en heeft wel 5 ongelukjes per dag. Hij zij ook vaak dat de plas er ineens was en moest ook vaak eerst in de onderbroek kijken of hij nog wel droog was als ik dat aan hem vroeg.

Nu met de medicijnen gaat hij ook nog niet uit zichzelf naar de wc (inderdaad gemakzucht) maar als ik het loslaat dan heeft hij maar 1 of 2 ongelukjes per dag. Dat is al een verbetering. Gelukkig tot nu toe nog geen bijwerkingen van de tabletjes. Hij gebruikt ze nu 6 dagen en hij heeft elke dag nog gepoept. Volgens de arts moet je de medicijnen wel enkele weken gebruiken om echt over resultaat te spreken. Het tabletje leg ik op een lepel met kwark of dikke yoghurt en dan slikt hij het zo door, een paar slokjes water daarna en klaar.

De huisarts deed bij ons heel moeilijk met doorsturen omdat hij vond dat kinderen die 6 jaar en ouder zijn en dan nog in de broek plassen pas een probleem hebben. Nu nog niet. Via de GGD (ingeschakeld via school) heb ik een brief mee gekregen voor de huisarts en toen wilde hij mij wel verwijzen. Ik had graag gehad dat we eerder waren gegaan, had ons veel frustratie gescheeld.

 

Ik herken het gevoel, dames, ik heb het zo gehad met broekplassen...
Ik weet (gelukkig) wel wat het probleem is, maar het blijft ontzettend lastig om blijvend op te lossen.

Mijn autistische zoontje heeft achterstand in zijn ontwikkeling, dus is uberhaupt pas laat aan zindelijkheid begonnen en het is een lang proces geweest om de luiers overdag af te kunnen schaffen. Maar toch bleef hij regelmatig in zijn broek plassen (poepen alleen als het heel slecht met hem gaat) en dan ook vol, liet echt alles lopen, broek, sokken, schoenen, vloer alles kleddernat.

Wij zijn uiteindelijk met 6,5 jaar bij uroloog beland en conclusie: hij voelt de plasprikkel niet goed, reageert daar niet adequaat op, en houdt het dus allemaal veel te lang op. Inmiddels doet hij dat dus al zo lang dat zijn endeldarm en blaas opgerekt zijn. De endeldarm wordt daardoor lui en de blaas overactief, waardoor hij heel onverwacht opeens alles laat lopen en ook niet kan afknellen. Oplossing? Hij moet beter naar zijn lijf gaan luisteren, maar door zijn autisme (en bijbehorende prikkelverwerkingsproblemen) is dat heeeeeeeel lastig te trainen.

Wij zijn nu een aantal maanden bezig met (flink) laxeren, zodat hij eerder 'gedwongen' wordt om naar de WC te gaan (hij reageert beter op poeprikkel dan op plasprikkel). Het lijkt een beetje te werken, voor het eerst van zijn leven gaat hij af en toe op eigen initiatief naar de WC en we hebben minder ongelukjes.

Maar zodra het iets drukker wordt in zijn hoofdje (spanning, stress, overprikkeling) dan kan ik weer gaan dweilen, wassen. En door het laxeermiddel is ontlasting zo dun dat hij nu ook vaker in zijn broek poept op zulke momenten, blegh! Na 2 jaar ontelbare ongelukjes opruimen heb ik er gewoon echt geen zin meer in...

 

Van de week naar de pipo poli geweest. Ze gaat eerst nog in het team besproken worden voordat er echt een behandelplan opgesteld wordt. We zijn in elk geval met forlax begonnen om haar darmen wat actiever te maken. Daarnaast moet ze veeeel meer drinken. Doordat ze weinig drinkt is haar blaas lui geworden. Door meer te drinken moet ook die actiever worden en meer prikkels af gaan geven.

Daarnaast krijgt ze een soort traumabehandeling van de kinderpsycholoog. Ze is bang voor de wc en die angst moet eerst weggenomen voor andere behandelingen zin hebben. Ze vertelde in de auto ook nog dat ze op school altijd eerst luistert of er een ander kindje op de wc zit. Als er iemand is gaat ze plassen, als er niemand is gaat ze weer weg. Nu hebben we met de juffen afgesproken dat er altijd iemand met haar mee gaat, een juf of een ander kindje. Hopen dat dat ook helpt.

Nou ja, al met al zijn we er nog lang niet maar ik heb nu goede hoop.

 

Mijn zoontje is niet bang voor de wc maar er is zoveel leuker dan naar de wc gaan. Onderweg naar de wc op school en BSO valt zoveel te beleven dat zijn broek vaak nat als hij eindelijk bij de wc is.

Vandaag bevestigde zijn jufrouw op school dit nogmaals. Ze had hem in de gaten gehouden en het duurde een kwartier voordat hij weer terug was. Hij had lekker op de gang gespeeld . Het is me er ook 1.

Sinds deze week hebben ze een stagiaire in de klas en die zal hem beter in de gaten houden met plassen en echt gaan kijken of hij ook snel gaat en zich niet laat afleiden.

Dit gaat onze grootste uitdaging worden, het op tijd naar de wc gaan.

 

Hoe gaat het ondertussen met iedereen?
Ik hoop op positieve verhalen!

Hier net toch maar een keer een afspraak bij de huisarts gemaakt. Eerst overlegd met de assistente en zij vond het wel een goed idee om een afspraak te maken. Ik twijfel namelijk toch of hij het wel goed aanvoelt.
Op zich gaat het wel wat beter, maaaaaar dat is alleen omdat wij hem consequenter op de wc zetten. Als wij dit om de 2 uur doen dan heeft hij meestal maar 1 ongelukje op een dag. Maar vorige week zondag hebben we het eens bij hem gelaten, met als gevolg dat hij gelijk weer een ongelukje had. HIj gaf toen zelf aan dat wij het maar weer moesten zeggen.
Sinds deze zondag zegt hij dat wij het niet meer moeten zeggen, dat hij het zelf wel doet. Maar dat doet hij dan vervolgens niet.Ook zegt hij dat hij de plas niet voelt, dus om deze reden toch maar naar de huisarts nu.

 

Hier nog weinig verandering. Ze krijgt elke dag forlax en veel meer drinken. Beide resulteert in nog meer ongelukjes dan voorheen. Maar om toch wat positief te blijven, ze geeft het nu af en toe wel aan dat ze moet plassen. Meestal zijn we dan al te laat, maar soms gaat het ook goed. En soms ook echt oprecht verbaasd dat er ontlasting in haar onderbroek zit. Door de forlax is het ook wat zachter... niet echt prettig voor degene die het op mag ruimen (meestal ik dus...)
We wachten nog op een oproep van de kinderpsycholoog. Daarnaast gaat er op school nu altijd een klasgenootje of juf mee naar toilet. De ene dag gaat dat heel goed, zonder ongelukjes, de andere dag krijgt ze wel 3 vieze broeken mee naar huis. Het hangt ook een beetje van haar vermoeidheid af. Later in de week gaat het vaker mis.

Ik kan er zelf nu wel wat beter mee omgaan. Eerder werd ik echt wel eens wanhopig en kon ik er wel van huilen. Nu weet ik dat we er echt alles aan doen om het op te lossen en dat het van haar ook beslist geen onwil is. Ik kan het nu beter loslaten. Behalve die enkele keer dat ze voor de derde keer op een dag de poep tot in haar schoenen heeft. Dan moet ik soms echt even tot 10 tellen...

 

Hier gaat het fantastisch met de medicijnen. Hij is nog niet ongelukjes vrij maar hij heeft ze niet elke dag meer.

Uit zichzelf gaan naar de wc doet hij ook steeds vaker, net of hij ook echt veel beter voelt dat hij nodig moet.

Gisteren was zijn lange dag (school, overblijven en de BSO) en we hadden maar 1 natte broek een klein beetje maar. Hij moet van de juf voordat de school uit is naar de wc maar dat doet hij dus niet altijd. Dan is het voor haar lastig in de gaten houden want ze moet ook 24 andere kindjes helpen met de jas en tas. Daar wil het nog wel eens mis en dat was gisteren ook zo.

Met het poepen gaat het eigenlijk wel goed, vorige week een paar keer wat buikpijn en wat lastiger met poepen maar nu geen problemen meer. Hij gaat eigenlijk wel elke dag.

Ben erg opgelucht. Ik heb nog aan de arts gevraagd hoe je nu zo'n overactieve blaas krijgt en of dit ooit over gaat. Eigenlijk creeeren ze die overactieve blaas zelf. Door bijvoorbeeld een belangrijke gebeurtenis in hun leven wat veel impact. Bij ons is het begonnen met naar school gaan. Dat vond hij in het begin niet leuk en is toen in de broek gaan plassen. Dan gaat dat maar door en dan kom je in een cirkeltje terecht. Het kan ook weer overgaan. Over een paar maanden gaan ze proberen de medicijnen te minderen en kijken hoe het dan gaat.

Ik hou jullie op de hoogte.

 

Wat vervelend voor je dochtertje, en voor jezelf, dat er geen vooruitgang in zit.... Wel fijn dat je er zelf beter mee kan omgaan. Wanneer moet je weer terug naar de poli?

 

Wat fijn dat het bij jullie beter gaat!!! Hopelijk blijft die positieve lijn aanhouden.
Ik herken wel dat het aan het einde van de schooldag vaak fout gaat. Dan is de juf te druk bezig, en gaat het fout. Of redt hij het net niet tot aan huis.

Ik herken ondertussen veel van een overactieve blaas wel bij mijn zoontje. Ben benieuwd wat de huisarts er morgen van denkt.
Alleen het meer plassen herken ik niet zo, maar daarvoor zou ik het eens goed moeten bijhouden.

 

Op 30 april moeten we weer naar de kinderarts en we krijgen los daarvan nog een oproep voor de kinderpsycholoog. Ik denk sowieso dat die psycholoog wel goed voor haar zal zijn. Volgens mij heeft ze ook een behoorlijke faalangst. Kan natuurlijk heel goed zijn dat dat ook weer met het plassen te maken heeft.

Ik wordt wel een beetje kriebelig van school. Gisteravond (ik stond op het punt om weg te gaan) belde juf. Ze wilde graag een gesprekje met me plannen. Het mocht ook nu, maar ja, ik moest weg dus ik kon niet rustig praten. Bovendien zat het huis vol vanwege een vergadering van mijn man. Nu heb ik donderdag dus een gesprek met juf. Ze zei dat ik me beslist geen zorgen hoef te maken, maar ik heb er een naar gevoel over. Gaan ze nu weer ergens mee komen wat er niet goed is aan mijn kind? Het is een heel normaal, pienter, vrolijk, sociaal, wat verlegen meisje met een klas vol vriendjes en vriendinnetjes. Op deze manier worden we allebei onzeker. M'n dochter omdat ze aan alle kanten getest wordt en ze bij elke test weer andere "spelletjes" moet doen waarbij er iets van haar verwacht wordt en ze niet weet wat de consequentie zal zijn. En ik omdat ik inmiddels het gevoel heb dat ik zwaar tekort schiet als moeder omdat er niet uitkomt wat er voor mij overduidelijk wel in zit.

Een heel verhaal, maar ik wou het even van me af schrijven.

@Nataly: wat fijn dat het bij jullie zo goed gaat!!! Succesverhalen willen we graag horen!
@Manoontje: ik ben benieuwd wat de huisarts zegt. Je kunt altijd zelf om een doorverwijzing vragen voor een gespecialiseerde poli.

 

vorige week naar de kinderuroloog geweest en we zitten nu te wachten op een oproep. ze gaan dan onder narcose haar blaas vullen met water en dan kijken hoe de plasstraal is. (als die niet goed is kan het zijn dat ze zichzelf een verkeerde manier van plassen heeft aangeleerd) en ze gaan kijken of er geen vernauwingen in de plasbuis zitten.

verder gaat het redelijk. gisteren voor het eerst sinds lange tijd weer een droge dag. dat hebben we natuurlijk beloond met heel veel complimentjes en een centje (10cent) voor in de spaarpot en een sticker om extra verhaaltjes te verdienen.
wij werken met een beloningssysteem. droog uit school is een sticker en 5stickers is een extra verhaaltje savonds. een hele dag droog is 10cent voor in de spaarpot, 1ongelukje is 5cent in de spaarpot. (ze heeft vaak maar 1ongelukje en zo houden we haar gemotiveerd)
ik merk dat ze de motivatie weer een beetje begint terug te krijgen, die was een paar weken geleden helemaal weg omdat niks lukte hoe ze ook haar best deed.

nu maar afwachten tot we de oproep gehad hebben en dan zien we weer verder.
stapje voor stapje komen we er wel.

 

Vanochtend bij de huisarts geweest. Gelukkig werd ik serieus genomen. Ze wil eerst lichamelijke klachten uitsluiten. Dus volgende week een plasje langs brengen en hem na laten kijken. En dan weer verder kijken.
Ze dacht ook dat het kon liggen aan de 1e schooldag, toen durfde hij niet te vragen of hij mocht plassen en plaste in zijn broek. Sindsdien is het mis.

Ik twijfelde nog even omdat ik hoorde dat hij vanmorgen aan de juf vroeg of hij mocht plassen. Maar sindsdien thuis weer 2 ongelukjes. En zelfs net eentje 20 minuten nadat hij al geplast had. Net ook uitgelegd wat we volgende week gaan doen, en hij zegt dan dat zijn blaas geen seintje geeft dat hij moet passen. De plas is er ineens zegt hij. Dus ben blij dat ik vanochtend toch de stap heb genomen.