Hallo allemaal, 4 januari gestart met het spuiten van decapeptyl. Geen problemen, nergens last van. Netjes op de dag dat ik moest, ongesteld geworden. Echo gehad in de menstruatie, had erg veel voorraad waardoor ze voorzichtig wilde zijn met de hoeveelheid hormonen die ik ging krijgen. Advies, 100EH. ( met de IUI kreeg ik 125 ) Ik vroeg me dus af of dit niet te weinig zou zijn. Omdat ik het de IUI al veel meer kreeg. Ze legde mij uit, omdat ik veel voorraad heb, en je hormoonhuishouding stil werd gelegd, je lichaam anders zou kunnen reageren bij het in een keer toedienen van 100EH puregon. Ik ging er vanuit dat dit klopte. Ze maakte ook de opmerking, en anders weten we het voor een volgende keer dat we meer moeten geven. Na 2 echo's bleek dus dat er maar 1 eitje is gaan groeien, en heel veel minitjes waar ze niks mee konden. Ergens snap ik ook wel dat ze voorzichtig hebben gedaan, overstimulatie is niet iets wat je wilt. Maar de teleurstelling was zooo groot. Ik was er helemaal klaar voor, had me echt al helemaal ingesteld op de punctie, maar helaas. Dit was vorige week, en ben best ff verdrietig geweest. Ook al weet ik dat we eind maart alweer de volgende punctie hebben. We hebben wel IUI gehad, met 75 miljoen zwemmers, maar na 6 keer heb ikzelf zoiets waarom zou een 7e keer wel lukken?? Denk ook wel een beetje zelfbescherming. Ook moet ik de utrogestan gewoon gebruiken tot ik mag testen. Misschien dat dit uiteindelijk het verschil maakt, want na een IUI poging was ik altijd veel eerder ( 4 tot 6 dagen ) ongesteld als zonder een hormonale maand. Zijn er meer mensen die deze teleurstelling hebben gehad, die dan wel, dan niet nog een IUI escape hebben gehad, en wat was jullie gevoel daarbij. Kans van slagen voor je gevoel dan? Inmiddels gaan we er weer voor de volle 100% tegenaan. Maar op dat moment was het gewoon ff rot! Groetjes Gritje
Onze eerste IVF stopte al op cyclusdag 2 bij de uitgangsecho. Dit ivm cystes. Het viel ons ook erg tegen. Je stelt je in op IVF en als het dan niet gebeurt, is het echt even slikken.
Tuurlijk is het een teleurstelling. Eigenlijk is alles vaak al een teleurstelling geweest he? Eerst dat het niet vanzelf wil lukken en daarna de MM in... Bij mij heb ik daar ook al wat teleurstellingen moeten verwerken; er werd alleen PCOS gevonden en daarna was het eigenlijk medisch onverklaarbaar onvruchtbaar, er werden behandelingen geopperd om daarna weer stil te leggen. Het is geestelijk wel zwaar ja. Alleen van alle behandelingen denk ik dat IVF misschien nog wel wat zwaarder is. De punctie schijnt vrij pijnlijk te zijn en je hebt maar 3 pogingen. Ik zit nu nog maar in de 1e IUI rond, maar weet nog niet wat ik na een evt. 6e ronde zou doen. Wat je zegt is waar; op het moment is het erg rot en zie je het even niet meer zitten, maar daarna ga je er toch weer voor de volle 100% voor he?! Je bent al zo ver gekomen, geef niet op. Succes met de IVF!
Ik ken het gevoel van cancellen ivf. Bij mij ivm te veel follikels. Heel vervelend! Maar jij hebt nu een super iui gekregen. Je weet nooit hoe een koe een haas vangt! Succes!! Wanneer mag je testen?
Ik kan me je gevoel goed voorstellen, hier ook een escape iui gehad ipv cryo terugplaatsing. Maar elke kans is er een! hopelijk de volgende ivf poging een beter resultaat.
Ik mag volgende week zondag testen! Dus nog n weekje wachten. Ik heb me helemaal ingesteld op de volgende ivf dat ik gelukkig niet zo bezig ben metde testdag. Ik vond het spuiten/ hormonen niet erger dan bij de iui. Ik denk dat de ivf echt zwaarder aanvoelt na de punctie en terugplaatsing! Gelukkig kan ik het allemaal vrij snel n plaatsje geven. Alles komt goed zeggen ze altijd en daar gaan we dan ook helemaal vanuit! Succes iedereen.