Ik denk dat ik bij de tweede ook wel terug had kunnen rijden. Oh men wat was ik toen gek bezig, ging ook meteen de grond lopen boenen toen ik thuiskwam omdat ik wat 'gelekt' had tijdens de eerste cm's. Volgende ochtend om 6 uur de wekker gezet om alle was uit te zoeken, eigenlijk achterlijk achteraf gezien haha.
Daarentegen kon ik bijv. pas op de allerlaatste dag dat ik een kraamverzorgster had (dag 10, dus!) met goed fatsoen een heel klein blokje om zonder om te vallen.... Autorijden heeft nog wat langer geduurd
Stofzuigen was mij ook wel gelukt (niet gedaan overigens...), maar ik kon na mijn 2e bevalling echt 2 weken niet behoorlijk zitten (heb een flink aantal keren staand gekolfd...), dus met autorijden heb ik even gewacht.
ik ben gewoon ingestapt toen onverwacht s'nachts de vliezen braken en 15 later meteen vol in een weeénstorm zat. ik wilde wel naar het ziekenhuis hoor. ze hebben me wel met een rolstoel eruit moeten komen halen.ik heb er niet eens over nagedacht of het wel of niet mocht.
Zeg dat nou niet... Er zijn ook vrouwen die gewoon een rustige kraamweek willen en hun man een wilen zien werken... Alle gekheid op een stokje; bij een gewone niet-gecompliceerde bevalling kun je gewoon met je partner meerijden. Mijn vliezen waren al ruim 24 uur gebroken, echt geen bezwaar. Wel even je autostoel beschermen. Beval je per ongeluk toch onderweg, krijg je een leuk artikeltje in de krant. Als er ernstige complicaties zijn, dan bel je 112 als er geen vk in de buurt is. Als die er wel is, regelt zij het wel.
Ik ben met 10 cm ontsluiting nog in de auto gestapt, nou jah geschuifeld. Verloskundige reed er achter, afspraak was als het kwam gelijk stoppen onderweg zou ze het halen in de auto. Mijn man wilde door rood, ik zei neeh joh stoppen. Verloskundige later grrrrr julllie stoppen voor rood, had zich op zitten vreten.
Mijn vliezen braken met 35 weken, en ik stond onder controle bij een gyn (nooit geen vk gehad). Gewoon in de auto gestapt bij mijn man.
Toen mijn vliezen braken,stond de ambu er binnen 10 min De reden is dat ik crohn heb,ik mag dus echt NIET op de normale manier bevallen
hier ook met gebroken vliezen en 5 cm ontsluiting in een weeenstorm in de auto bij mijn man. Kan niet zeggen dat ik het een leuk ritje vond maar het mag gewoon hoor.
Ambulance is alleen als het écht spoed heeft, dus in geval van een levensbedreigende situatie voor moeder of kind. De vk kan die bellen, of jijzelf via 112 als de vk er niet is en jij acuut in de problemen komt. Anders gewoon in je eigen auto. Qua tijd maakt het meestal niet uit; als je met je eigen auto gaat hoef je niet eerst te wachten tot de ambu er is. Verschil zit er in dat je in de ambulance al onder toezicht van (para)medisch personeel ligt en dat je komst is aangekondigd met alle bijzonderheden, dus de juiste mensen staan meteen klaar bij het zkh. Heb je geen partner met rijbewijs, dan een taxi of een buur. Spreek dat van tevoren af, niet iedereen is blij met een vrouw van wie de vliezen zijn gebroken of kunnen gaan breken in de auto. Overigens is alle schade die dat aanricht aan het interieur verzekerd, dus ze kunnen het, indien nodig, laten reinigen. Weet niet of dit ook voor je eigen auto geldt. Leg een celstofmatje op de stoel, daarmee kun je de meeste lekkende vloeistoffen wel opvangen. Is effectiever dan alleen een vuilniszak want die absorbeert niks. Persoonlijk zou ik liever op de achterbank gaan zitten dan op de passagiersstoel (dan kan je man zich ook beter concentreren op het verkeer), maar dat hangt er natuurlijk wel van af of je auto achter ook deuren heeft. En ik zou er niet op rekenen dat je zelf wel even terug rijdt na je bevalling. Ik was in elk geval behoorlijk de weg kwijt, de eerste dagen. En ik ben volkomen ongecompliceerd (thuis) bevallen, maar ben echt pas voor het eerst het verkeer in gegaan toen de baby al een week oud was.
Bij mij ligt de placenta voor de baarmoedermond, wat risico's geeft op bloedingen, omdat de placenta zo goed doorbloed is, en vroegtijdige weeën. Elke keer als ik een bloeding heb, moet ik naar het ziekenhuis om het te laten controleren. Toen dit geconstateerd werd heb ik aan de gyn gevraagd of ik, als ik erg bloedde, zelf moest komen met de auto, of dat ik een ambulance moest bellen. Zijn antwoord: ik zou zelf komen met de auto, want dan ben je op zo'n korte afstand bijna altijd sneller dan met ambulance. (Tenzij de bloeding echt heel heftig is en ik bang ben te veel bloed te verliezen: dan kan ik beter blijven liggen en wachten op een ambulance.) Kortom, ik zou me gewoon door mijn man laten rijden.
In principe mag je gewoon zelf met je partner richting het ziekenhuis tenzij er nood aan de man is of de verloskundige verwacht dat er mogelijk problemen kunnen ontstaan op zeer korte termijn. Als ze het niet vertrouwen bellen ze een ambulance voor je.
Tijdends het persen ging het hartje van onze dochter zwakker kloppen en aangezien het persen niet zo heel erg lekker ging (ik durfde niet met al mijn kracht te persen, bang onze kleine pijn te doen ) besloot de vk dat we naar het ziekenhuis moesten. Ik vroeg toen:"Moeten we dan met onze eigen auto of komt de ambulance? " De vk keek toen wat bedenkelijk en vroeg of ik met de ambulance wilde. Tja, toen heb ik dus gezegd dat de ambulance mij prettiger leek. Binnen 5 minuten stond ie er Achteraf echt wel fijn, want tijdens de rit naar het ziekenhuis kreeg ik zware persweeen waarbij ik het persen niet meer kon tegen houden. Ik heb wat af gebruld in die ambulance! In het ziekenhuis ben ik na een uurtje zonder verdere hulp bevallen en met onze dochter ging alles gelukkig helemaal goed! Zo herinner ik het me in ieder geval...kan best zijn dat de vk sowieso een ambulance had laten komen, maar ik heb niet echt het idee gehad dat de vk zich heel erg zorgen maakte. Hahaha, waarschijnlijk is ze gewoon een goede vk en straalde ze rust uit waardoor ik ook niet (erger) in paniek raakte