Pfffff net weer in huilen uitgebarsten toen ik eraan dacht, moet het even van mij afschrijven! Vanmorgen zat ik in bed de jongste (3 weken) te voeden en mijn andere twee (6,5 en 1,5) waren in de kamer van de jongste aan het spelen samen. Ze hebben daar een keukentje en waren druk aan het 'koken' samen. Ineens een hels kabaal, zo'n kabaal waarbij je direct weet: foute boel! Dus ik spring op en leg de jongste in zijn bedje en ren naar de slaapkamer toe... tref ik een omgevallen kledingkast aan op de grond en geen kinderen! Hoor ik ineens de oudste huilen en de jongste hoor ik helemaal niet... ik begin haar naam te gillen en naar de oudste te gillen hoe het met haar gaat terwijl ik de kast omhoog probeer te krijgen... de oudste was ok reageerde ze maar terwijl ik de kast omhoog probeer te tillen hoor ik de jongste nog niet en ik ben ineens doodsbang voor wat ik aan ga treffen want ik dacht echt dat ze of zwaargewond of erger was... die kast is enorm zwaar maar je zit zo vol adrenaline dat je ineens heel sterk bent (3 weken geleden een keizersnede gehad maar ja daar denk je al helemaal niet meer aan!) uiteindelijk terwijl ik haar naam roep (gil, schreeuw) komt die kast helemaal omhoog... zit de jongste heel beduusd in een lade en is het net op het nippertje allemaal goed gegaan! De meisjes kruipen onder de kast vandaan en ik laat hem weer vallen... heb ze heel lang huilend geknuffeld! De kast was precies met de bovenkant op dat keukentje terecht gekomen en dat heeft ze gered... Ik sta al de hele dag te trillen op mijn benen en moet ze de hele tijd knuffelen en barst elke keer in huilen uit... voel me schuldig (manlief mag zometeen alle kasten aan de muur vastmaken!) dat dit heeft kunnen gebeuren en ben zoooooo opgelucht dat het goed is afgelopen! Het bleek dat ze ineens hadden bedacht dat ze wel in de onderste lade konden gaan zitten samen... pfffff heb hier wel van geleerd!
Mijn hemel dat is schrikken zeg!! Gelukkig zijn ze er goed vanaf gekomen! Nu even bijkomen van de schrik. Makkelijk gezegd natuurlijk, maar probeer je niet al te schuldig te voelen. Je kunt niet altijd overal tegelijk zijn.
Gadsie wat eng! Gelukkig is het goed afgelopen! Goed dat je dit deelt! Ik ga ook meteen ml vragen de nieuwe garderobekast aan de muur vast te maken!
Jeetje meid wat een enorme schrik!!!! Allemaal engeltjes op jullie schouders gelukkig! Gelukkig is het goed afgelopen. Snap dat je er helemaal van ondersteboven bent!! Hoop dat jullie snel van de schrik bekomen
Verschrikkelijk wat een schrik inderdaad. Kasten altijd vastmaken...hier is al eens een malm kast van Ikea omgevallen. Ook door de kinderen.... Normaal staat hier alles vast...maar toen net verhuisd en het moest nog. Gelukkig is het goed afgelopen met je meiden.
Ja ik heb een aantal kasten al aan de muur vast maar niet alles en dat gaat nu wel gebeuren inderdaad!
Oooh wat een angst moet jij gevoeld hebben wat een afschuwelijke angst. Wat fijn dat het goed is afgelopen. Hoe gaat het nu met jullie?
Wat afschuwelijk! Na onze verhuizing staan ook nog niet alle kasten vast. Dat gaan we dit weekend nog in orde maken!
Getsie zeg. Dat is vreselijk schrikken! Hier ook een keer gebeurd.. Bijna alles staat nu vast. (Reminder..nog 1 boekenkast)
Jeetje wat een schrik zeg! Gelukkig zijn je meisjes er goed vanaf gekomen, moet er niet aan denken wat er had kunnen gebeuren.... Hoe gaat het nu met ze, zijn ze inmiddels een beetje van de schrik bekomen? En hebben ze, en jij een beetje geslapen vannacht? En heb je geen last van je buik gekregen? Pfff ik kan me zo voorstellen dat je gisteren de halve dag gehuild hebt....
Nou de meisjes waren vrij snel weer rustig maar ik heb echt de hele dag last gehad van de schrik ook vannacht veel aan gedacht... de angst die je dan voelt is echt niet te beschrijven... wel wat last gehad van mijn buik inderdaad maar ja daar denk je op zo'n moment echt niet aan he...
Ja echt die angst is zo erg ik was er serieus van overtuigd dat ze er niet meer was toen ik de ravage zag in de kamer... gisteravond viel ze over speelgoed heen en begon te huilen en ik barstte ook in huilen uit meteen een flash back! Gelukkig gaat het nu wel weer maar voorlopig vergeet ik dit niet meer ook niet hoe ik mij voelde... ik heb de afgelopen weken best gezeurd dat ik het zwaar vind met 3 kinderen enzo maar ineens sta je even flink met beide benen op de grond en ben zoooooo blij met mijn lieve kindjes en dat ze Ok zijn zal echt niet gauw meer gaan zeuren voorlopig!
Pfff dat is schrikken! Hier staan ook alle kasten vast, sinds de Ikea Malm ladekast (maar 3 lades hoog) een keer omviel toen mijn dochter de onderste lade helemaal open deed. In Amerika zijn er al meerdere peuters omgekomen door omvallende Malm kasten las ik laatst. Opnieuw kind overleden door noodlottig ongeval met Ikea-kast - RTL Nieuws
Daar denk je zeker niet aan als je denkt dat er iets verschrikkelijks met je kinderen is, dan vergeet je alles en komt er een soort mega oerkracht in je naar boven... Fijn dat de meiden vrij snel rustig waren, die beseffen niet zo wat jij je wel beseft....