Onze oudste dochter heeft het niet makkelijk momenteel. Ze moet haar plek delen met een baby, Sinterklaas, kerst en dan is ze ook nog eens aan het wennen op de basisschool. We merken dit erg in haar gedrag, ze kan ontzettend boos zijn en zelfs ons slaan. Maar ze vraagt ook de hele dag of we haar wel lief vinden. Sinds een paar dagen plast ze ook weer in haar broek, toch wel zo'n 3x per dag. Ik zeg dat het niet erg is maar dat ze wel moet proberen om op tijd naar de wc te gaan. Doe ik dit goed? En heeft er iemand ervaring en hoe lang duurde dit?
Ik heb (nog) geen ervaring maar wat me wel opviel was dat ze erg onzeker lijkt. 'Vind je me wel lief?' Zeggen jullie haar soms (onbewust?) dat het niet lief is als ze bepaald gedrag vertoont? Bv. als ze jullie slaat. En als je zegt dat iets niet erg is (zoals de ongelukjes), hou het daar dan ook bij. Door te zeggen dat het niet erg is MAAR dat ze wel op tijd naar het toilet moet gaan, wordt het probleem wel bij haar gelegd. Het is niet erg, kan gebeuren. Punt. Groetjes!
Bedankt, hier kan ik zeker wat mee. Nu ik erover nadenk zeg ik inderdaad weleens als ze vraagt of ze lief is dat ik haar nu niet zo lief vind omdat ze bijv. geslagen heeft. Ik zeg dat mama daar verdriet van heeft. Hopelijk is ze over een paar weken helemaal gewend aan de verandering van school. En kan ze weer lekker in haar vel komen te zitten.
Naar mijn mening kan je als je kindje je slaat (bijvoorbeeld), beter aangeven wat het concrete gevolg daarvan is. Dus dat het je pijn doet (als dat écht zo is) of dat je er verdrietig van wordt om geslagen te worden en zij het toch ook niet fijn zou vinden als jullie haar zouden slaan. Wat dan ook handig is, is om als die situatie zich voordoet (dus als zij eens zou geslagen worden door een ander kind) haar erop te wijzen welk gevoel dit bij haar teweegbrengt. Dan zal ze dit sneller gaan linken met haar eigen daad. Maar als je echter zegt dat je haar niet lief vindt, keur je hààr af en dat maakt een mens onzeker.
Heel herkenbaar...mijn kleine meid net 3 jaar poepte ineens weer in haar broek 1 week lang, inmiddels gaatz e weer netjes naar toilet maar zijn voor haar ook veel veranderingen geweest verhuizing, broertje peuterspeelzaal. En mijn kleine meid slaat ook wel eens, wijzien het als een vorm van onmacht ze weet niet hoe ze zich anders moet uiten en zeggen dat het niet mag om mensen pijn te doen dan tig keer dat herhaald te hebben snapte ze het.
@elke: maar met nog geen 4 jaar snapt een kind helemaal nie dat het pijn doet als je iemand slaat.. Dat besef hebben ze nog helemaal niet. Geslagen worden doet pijn; ja Maar iemand slaan doe je omdat je iets niet leuk vind, niet om iemand pijn te doen. Want zover zijn ze gewoonweg nog niet. Maar het klinkt wel als veranderingsstress ja. De vraag is of school het beter maakt (omdat ze dan groot is) of het alleen maar extra stress geeft. Kun je niet ergens een mama-dochter-middagje inpassen? Terwijl manlief of oma even oppast lekker met z'n 2tjes de deur uit en "grote meiden dingen" doen. Kopje koffie drinken met een fristi voor het dametje, lokale ijsbaan even een uurtje. Van die dingen die je niet met baby doet zegmaar.
Ik geloof persoonlijk wel dat je kindjes dat kunt zeggen, of ze het al écht snappen weet ik niet. Maar ik vind het wel effectiever op langere termijn dan zeggen dat je niet mag slaan en daar een straf aan verbinden of zeggen dat ze niet lief zijn ofzo. Zeker als dat kind zichzelf dan pijn doet of pijn heeft omdat hij geslagen wordt, kan je hem erop wijzen dat hij nu hetzelfde voelt als X toen voelde toen hij geslagen werd door hem. (snap je me nog?)
Saskia, dat probeer ik ook veel te doen. Vorige week zijn we samen naar een musical geweest, zaterdag even lekker de stad in samen. Maar dat lijkt niet echt te helpen. Het slaan is zeker onmacht van haar kant, je ziet ook dat ze zo ontzettend gefrustreerd is. Gisteren niet 1x in haar broek geplast! Ik heb er niet teveel aandacht aan besteed, toen ze zelf zei goed he mama, heb ik haar wel de hemel in geprezen Ook veel gezegd dat ik haar lief vind en veel geknuffeld, dit lijkt ze ook fijn te vinden terwijl ze voorheen nooit op schoot wilde. We zetten haar nu wel zonder waarschuwen op haar kamer als ze slaat. Verder hebben we het er dan niet meer over, maar zo wordt zij en wij ook even uit de situatie gehaald.
@elke: empathie begint te komen bij een jaar of 6... Maar wij leggen ook gewoon uit dat dat pijn doet hoor. En slaan mag gewoon niet Maar ik ga niet zeggen van goh dat is nou pijn.. Als ze geslagen zou worden Denk dat we het wel redelijk eens zijn. Dat ze er niet kunnen aanvoelen is geen excuus om het toch te doen. En als je niks uitlegt leren ze het natuurlijk ook niet