mijn baan is bijna afgelopen ik werk als projectsecretaresse en het project is bij klaar dus ook mijn baan nu moet ik dus op zoek naar iets nieuws maar weet niet goed wat te zeggen of te zweigen bij een sollicitatie moet ik zeggen dat ik bezig ga met ivf moet ik zeggen dat ik met hormonen ga stoeien moet ik zeggen dat ik vaak naar het ziekenhuis zal moeten wat is nou slim en wat is verplicht wat als een werkgever het recht uit vraagt of ik kinderen wil en waneer dan ?moet ik liegen maar dan kom ik ik de knoei als ik naar het ziekenhuis moet ik weet het echt niet goed wat nu te doen moet ik in de WW blijven of mn kinderwens in de koelkast zetten (eigenlijk niet echt een optie ) helppppp
ik denk zelf dat je met eerlijkheid het verste komt. dus eerlijk zeggen dat je een kinderwens hebt..... als het en goede baas is zal hij/zij het alleen kunnen waarderen
Tja, ik zou het persoonlijk ook zeggen, maar daar mag helemaal niet naar gevraagd worden tijdens een sollicitatiegesprek. Bovendien (ik hoop natuurlijk voor je van niet) kan het nog erg lang duren en dan zet je je nieuwe baan misschien voor niks op het spel.
Ik zou er uit mezelf niet over beginnen en ik kan me niet voorstellen dat een werkgever ernaar vraagt - dat mag namelijk helemaal niet. Maar ik kan niet inschatten hoeveel zkh-afspraken je zult hebben onder werktijd. Ik zou het wel netjes vinden als je dat meldt - al zou ik dat niet gelijk bij de eerste kennismaking doen. Kijk eerst maar eens of het klikt. Dit soort dingen kunnen prima in het 2e of 3e gesprek.
Ik zou er over beginnen tijdens een tweede gesprek. Het eerste gesprek is meer om te orienteren van beide kanten. Ik zou niet zeggen dat je het IVF traject ingaat (dat zou niet uit moeten maken..)maar wel zeggen dat je een kinderwens hebt. Suc6 meid!
Eerlijk zijn is denk ik het beste maar ik zou er pas iets van zeggen als ze er zelf naar vragen. En ga voor je kinderwens!!!
Ik zit in dezelfde situatie. Wegens de economische crisis zit ik per 1 januari a.s. zonder werk (ik ben ook secretaresse). Als ze er naar vragen (dat mag dus eigenlijk niet) ben ik wel eerlijk. Toen ik hier 2 jaar geleden kwam werken, vroeg mijn werkgever ook naar mijn kinderwens. Ik heb toen gezegd dat hij dat eigenlijk niet mocht vragen, maar dat ik eerlijk ben en dat ik inderdaad een kinderwens heb. Hij heeft daar geen enkel probleem van gemaakt. Komt misschien ook doordat hij zelf nog kleine kinderen heeft. Vanwege mijn leeftijd (bijna 35 jaar) ga ik ook echt niet mijn kinderwens tijdelijk in de ijskast zetten tot ik ander werk heb.
Een dergelijke vraag mag een werkgever je niet stellen en zal hij in de regel ook niet doen. Gebeurt het toch, dan zou ik hooguit zeggen dat je een kinderwens hebt. Verder heeft hij er toch niets mee te maken. Als je al zwanger bent, vind ik het wat anders, maar nu ben je net als elke andere vrouwelijke werknemers tussen zeg de 20 en de 40: de kans bestaat dat je zwanger wordt. Dat weet hij ook (alhoewel niet alle werkgevers erbij stil staan )
Hij/Zei mag het niet vragen en zou het ook erg brutaal vinden als dat wel gedaan word.Zoals al eerder aangegeven weet je wel dat als je een jonge vrouw aanneemt dat de kans erin zit dat ze een kinderwens heeft. Als er naar gevraagd word zou ik dan ook zeggen dat daar niet gevraagd mag worden maar dat je wel eerlijk bent en je wel een kinderwens hebt maar nog niet weet op wat voor termijn.Over ivf enzo zou ik niks zeggen,het gaat ze niks aan. Wij hebben zelf een bedrijf en zouden hier nooit naar vragen.
Niet over beginnen... Werkgevers die vrouwen aan nemen in "de vruchtbare leeftijd " lopen t risico dat zij een kinderwens heeft en hier actief mee aan de slag gaat.. Zelfs als je in verwachting bent ben je niet verplicht het te zeggen...Tja als je een kogelronde buik heeft.. dan zal t ter sprake komen, denk ik... maar anders... dat is lekker privé!
Ik ben ook werkeloos geweest en heb een aantal sollicitatiegesprekken gevoerd. Toch werd er af en toe (soms verkapt) gevraagd naar mijn kinderwens. Ik heb toen altijd aangegeven dat mijn vriend en ik het nog heel fijn met z'n tweeen hebben en dat we wel zien wat de toekomst brengt. Is toch ook eerlijk?
Nou bij een sollicitatiegesprek komen dat soort zaken niet ter sprake (mogen ze ook niet naar vragen) dus als je een bepaalde baan wel graag wil dan zou ik zeker even niets zeggen..
2 weken geleden had ik een sollicitatiegesprek. Toen kwam het onderwerp kinderen naar boven en ik heb eerlijk verteld dat ik zwanger ben (toen 14 weken), liegen kan ik ook niet goed en past niet bij mij. Vandaag ben ik gebeld en afgewezen. Reden: de zwangerschap... Voel me hier wel even heel kl*te over... Vanaf januari heb ik geen werk en vraag me af of ik dat wel ga vinden. Ben even heel wanhopig en boos, GRRRRRRR.
tja hoe lullig t ook is.. ik vind t wel begrijpelijk.. Stel dat je net ingewerkt bent en er treden complicaties op waardoor je vroegtijdig in de ziektewet komt.. Dan moet er weer iemand anders ingewerkt worden/ t werk verdeeld worden en als je na je verlof gezond en wel terug komt, moet je weer van voor af aan beginnen.. Maar je hebt wel gelijk.. tis is klote om vanwege zwangerschap afgewezen te worden..
In principe ben ik ook werkloos, maar ik heb nu tijdelijk werk waar ik waarschijnlijk tot aan mijn verlof kan blijven. Ik heb wel voor mijzelf gesteld toen ik echt werkloos was en ook moest solliciteren, dat ik eerlijk zou zijn over mijn kinderwens. Ook toen ik net zwanger was. Mijn instelling is nl. eerlijkheid duurt het langst. Als je ergens aan het werk gaat moet er ook een vertrouwensband en eerlijkheid bestaan tussen jou en jouw nieuwe leidinggevende. Als je dan tijdens een gesprek aangeeft (wanneer ze vragen trouwens, wat inderdaad niet mag) dat je nog geen kinderwens heb en een maand nadat je aan werk bent gegaan vertel je dat je zwanger bent, komt dat in mijn ogen niet goed over. Je schaadt daarmee je nieuw op te bouwen band met je leidinggevende. Ik zou als ik jou was (wanneer ze vragen dus), aangeven dat er een kinderwens is, maar dat je nog niet weet wanneer het gaat gebeuren.
Ik zou niks zeggen. Er wordt namelijk alleen maar eerlijkheid verwacht van de werknemer of aspirant-werknemer. Wat een kul. Het is niet voor niets wettelijk vastgelegd dat werkgevers hiernaar niet mogen informeren, ik hoor vaker dat mensen dan worden afgewezen (en soms ook nog eens heel brutaal wordt gezegd dat dat de reden is) dan dat het goed gaat. Dat zijn ook de risico's van de werknemer, jammer voor hen maar helaas. Je liegt niet als je niks zegt (even voor de mensen die zeggen eerlijkheid duurt het langst), je staat volledig in je recht om je privé voor jezelf te houden. 100%! En zeker in dit stadium zou ik echt niks zeggen bij een sollicitatiegesprek. Eventueel in je proefperiode maar eerder zeker niet.
Bij mijn sollicitatiegesprek naar stage heb ik wel verteld dat ik 5 weken zwanger was, toen ze informeerde naar een kinderwens, maar goed, das maar voor stage... Voordat ik bevallen zou zijn ben ik er alweer weg... Ze was wel blij dat ik er eerlijk over was. Maar voor werk weet ik niet wat ik zou doen...
he ik heb het zelfde, ik ben dan al zwanger en mijn contract liep 1 januari af... ook projectsecretaresse nu moet ik een uitkering aan gaan vragen.. ben al bij paar uitzendbureau's geweest en die hebben gewoon geen werk of tot dat je klachten gaat krijgen en dan heb je gedurende de rest van je zwangerschap gewoon geen inkomen... moet ik nu gaan liegen bij solliciteren?
Helaas is mijn ervaring dat er bijna altijd naar gevraagd wordt (met als inleidende zin: "We mogen hier eigenlijk niet naar vragen, dus je bent ook niet verplicht te antwoorden, maarreee........" En ja, als je zegt dat je niet wilt reageren, weten ze ook al genoeg (denken ze). Je kunt het dus eigenlijk nooit goed doen, zelfs al heb je de wet aan je zijde. Als je trouwens wordt afgewezen met als reden je zwangerschap of kinderwens zou je daar eigenlijk melding van moeten maken ofzo (bijv. bij een vakbond), want daar kan een zaak van gemaakt worden! Misschien dat werkgevers dan eindelijk eens zouden stoppen het te vragen.