Sollicitatie: vertellen?

Dat is een keuze die jij alleen zelf moet of kan maken... Ik heb ervoor gekozen destijds om het wel te vertellen omdat ik anders niet met mezelf door de deur kon. Maar je zou bv. ook een tijdelijk contract krijgen en pas vertellen als je deze ondertekend hebt. Het is ook maar net hoe hard je de inkomsten nodig hebt en wat voor vangnet je hebt. Als ik heel krap zou zitten financieel dan kies ik toch echt voor mezelf en vertel ik het niet. Ze mogen er in een sollicitatiegesprek ook niet naar vragen dus tsja.. Het is maar net hoe je daar zelf tegenaan kijkt en hoe groot of klein je geweten is en met welke verwachtingen wil je die baan. (Tijdelijk of langere tijd)

Als ik overigens kijk naar de situatie bij mij toen op het werk. Ze namen toen ook een vrouwtje aan die het pas na ondertekening vertelde.. De manager heeft toen achteraf ook tegen ons gezegd dat ze deze vrouw niet hadden aangenomen als ze het eerlijk verteld had. Maar ze had nu al wel een contract voor 6 maanden in haar zak... Zij heeft toen tot haar verlof bij 'ons' kunnen werken.

 

Ik denk niet dat je het kunt maken niks te vertellen, maar, ik zou dit niet in de brief zetten. Tijdens het eerste gesprek lijkt me wel zo eerlijk.

 

ik persoonlijk zou het niet zeggen, je bent nog niks verplicht.

 

Ik zou het dus wel vertellen bij een gesprek...misschien waardeert je toekomstige baas het wel enorm als je eerlijk bent.

 

Ik heb het toen verteld en kon gelijk vertrekken.

 

Ik zou het niet in de brief zetten en tijdens het gesprek beslissen. Ik ben werkgever en wij streven naar een open en eerlijke bedrijfsstructuur, waar iedereen zichzelf moet kunnen zijn. Ik hoop ook dat onze sollicitanten dat voelen tijdens een gesprek en zich dus vrij voelen om het te vertellen. Als ze het vertellen zou ik het zeker heel erg waarderen, maar ik zou het ook begrijpen als je dat daarna pas doet.
Maargoed, wij geloven er ook in dat je altijd de beste persoon voor de baan aan moet nemen en de rest eromheen dan wel te regelen valt, dus het zou mij ook niet weerhouden iemand aan te nemen als het inderdaad de juiste persoon is.

 

Ik zou het pas in een tweede gesprek evt. vertellen.... Sowieso moet je eerst maar eens worden uitgekozen uit de 100-200 mensen die solliciteren en dan het eerste gesprek doorkomen... Niet om negatief te doen maar ik zou er niet zomaar vanuit gaan dat, zeker als je al langere tijd werkeloos bent, je wordt aangenomen. Zwanger of niet.

 

Ik zou het wel eerlijk vertellen, want stel je verteld het niet en je wordt aangenomen. Dan moet je dan dus zeggen dat je hebt gelogen bij het gesprek. Ik zou mijzelf daar niet fijn bij voelen. Oke je hebt de mogelijkheid dat je dan niet wordt aangenomen, maar ja zou je dan ook willen werken bij zo'n bedrijf?

 

Ik zou niks zeggen

 

moeilijk ik zit in de zelfde positie ben er net achter dat ik zwanger ben en ben pas 4-5 weken. Weet echt niet wanneer en of ik het moet zeggen

 

Ik verplaats dit topic naar het onderdeel 'zwangerschap en werk'.

 

Tsja,je wordt Mss gewoon aangenomen maar als je later verteld dat je zwanger bent wordt je contract gewoon niet verlengd
Dus beter maar meteen vertellen!

Daarbij ben je verplicht voor 20wk je zwangerschap bekend te maken.

 

In een eerste gesprek of een brief zou ik het nooit vermelden. Dan kan je het sowieso al vergeten om op gesprek te mogen of om verder te mogen.

In een later stadium zou ik het eventueel vermelden. Bijvoorbeeld wel als er een vast contract klaar ligt of als 't bedrijf er zich echt toe leent.
Maar dan ben je wel al verder geraakt.
Stel hen dan bijvoorbeeld ook zelf voor dat je een tijdelijk contract krijgt tot aan de bevalling en pas nadien vast. Kunnen ze dat zien als proeftijd.

Het is helaas een feit dat de meerderheid je niet meer aanneemt als ze het weten of dat je enkel een tijdelijk contract krijgt en het daarna "adieu" is. Het is dus vaak echt een gok of het vertellen wel goed uitpakt.

Ze zullen overigens nooit zeggen dat het voor je zwangerschap is dat ze je niet aannemen. Er zal gewoon altijd "een andere kandidaat beter zijn".

 

Ik zou er voor kiezen het pas bij een vervolggesprek te vertellen. Je moet per slot van rekening worden beoordeeld op je kwaliteiten en niet op het feit dat je een zwangere sollicitante bent

En je bent het pas VERPLICHT te vertellen twee maanden voordat je verlof in gaat, dus dat is nog ná de 20 weken zwangerschap. Zo tussen de 28 en 30 weken zwangerschap.... al zul je het voor die tijd al lang niet meer hebben kunnen verbergen

 

Ik zou het niet vertellen, pas als je bent aangenomen.
En dan gewoon eerlijk zeggen dat je niet afgerekend wilde worden op je zwangerschap, omdat je echt heel graag deze baan wilt en ontzettend enthousiast bent.

Ik weet niet of je al eerder bent afgewezen met een flauw smoesje, terwijl het gewoon om je zwangerschap ging, maar dan zou je dat ook kunnen aanhalen, dat je daar gewoon erg bang voor was.

 

Officieel hoef je het nog lang niet te vertellen, maar met een termijn van 12 weken zou ik het wel doen.
Ik denk niet dat je veel vrienden maakt op de werkvloer als het bekend wordt.

Of je kan het vertellen direct nadat je aangenomen bent. Dan kan je nog altijd zeggen dat je blij bent dat je bent aangenomen om je competenties. Ik weet niet of ze je dan nog mogen afwijzen.
Dan kan je stappen naar het anti-discriminatie bureau.

Ik denk eigenlijk dat ik voor het laatste zal gaan...
Er moet natuurlijk wel brood op de plank komen

 

Je kan altijd nog zeggen dat je de 20-weken echo wilde afwachten voordat je het wereldkundig maakt.
Heel veel mensen beschouwen dat ook als een goede zwangerschap en gaan dan pas inkopen doen