ben wel ff nieuwsgierig met wie jullie alle babyspulletjes kopen? mijn man houd totaal niet van winkelen, ook niet als het kleertjes voor ons kindje betreft, een kinderwagen gaat iets beter want dan kannie zn technisch oog er ff op laten vallen maar ook dan ist van die vind ik het beste qua constructie, zoek jij maar een mooie kleur uit ik vind het niet altijd zo leuk dat hij zulke dingen niet leuk vind, maarja kan hem moeilijk dwingen... (ik vind zijn elektronische dingetjes ook niet boeiend) vraag me eigenlijk af of ik de enige ben met zo'n man, of dat er meer zijn? met wie doen jullie zulke dingen?
Ik koop echt alles met mijn man. We zoeken ook samen kleertjes uit, vaak als ik ergens sta te kijken komt hij met wat kleertjes aan en vraagt dan: vind je dit leuk. Echt lief Mijn man vind het ook wel leuk om te winkelen. We zijn bijna elk weekend in het winkelcentrum te vinden hahahaha. Maar babykamer inrichten laat hij wel aan mij over (hoe het eruit komt te zien, niet qua verfen ofzo hoor)
Ik koop alles met mijn man. Met mijn moeder of (stief) schoonmoeder durf ik echt niet meer te gaan! Als ik ergens naar kijk en hun denken dat ik het leuk vind, dan kopen ze het meteen voor me.(en dan niet 1 ding, nee meteen 200 euro) Leuk denk je dan. Is het ook wel, die enthousiasme. Maar nu durf ik ze niet meer mee te vragen, omdat hun misschien denken, ow die wilt weer wat ofzo. Voel me er eigenlijk een beetje opgelaten door.
Ik doe sowieso het 'vooronderzoek' en koop de meeste praktische dingen zelf (echte uitzetartikelen: mijn man is op de een of andere manier niet zo geinteresseerd in hydrofiele luiers en spuugdoekjes... ). Verder doen we het samen. Mijn man vind het wel leuk om samen kleertjes uit te zoeken (als het maar snel gaat): de leukste dingen die we hebben, heeft hij uitgezocht. Hij heeft ook een goede smaak wat dat betreft. Hij houdt alleen absoluut niet van lang winkelen. Daarom maak ik steeds eerst grondig een verkenningstocht langs de winkels en op internet! :-D
Mijn moeder is ook zo. Nu scheelt het dat ze niet mag weten of het jongetje of meisje wordt en dus sowieso geen kleertjes kan kopen nog... Maar het is wel heel vervelend: eigenlijk durf je niet meer gewoon gezellig met je moeder te gaan winkelen, terwijl dat wel leuk is. Ik heb weleens geprobeerd er een gesprek over te beginnen, maar daar was geen beginnen aan. Het is natuurlijk allemaal heel lief bedoeld, maar je voelt je toch heel bezwaard... (tenminste, is mijn ervaring).
mijn man vind het wel belangrijk dat onze zoon er leuk uitziet maar houd zelf niet van winkelen. als ik laat zien wat ik gekocht heb, vind hij het wel leuk dat onze zoon er leuk uitziet. maar net als Konijn, als ik dan al eens met hem winkel, moet het snel hij is het type: wat voor kledingstuk zoek je, welke maat, *voor het rek staan*, die moet het worden
Nee zo is mn man helemaal niet.. Die gaat nog uitgebreider staan winkelen dan mij (voor die kleine dan he? voor zichzelf allemaal snel snel snel, voor mij, komt ie ook met van alles aanzetten hihi) Die gaat serieus helemaal los in de prenetal. @konijn, heb het zelf wel eens als grapje gezegd, maar daar werd helaas niet op ingegaan. Voel me inderdaad een beetje ondankbaar, om er écht wat van te zeggen.
Klinkt bekend, maar dan meer bij onze huismeubels. Ik struin diverse winkels af voor o.a. eetkamerstoelen en ga vervolgens met hem terug naar alleen die winkels waar de leuke staan. Hij zou gewoon alles in de eerste beste winkel kopen en ik wil echt alle winkels af op zoek naar de leukste stoelen W.b. spullen voor de kinderkamer e.d. zijn we wel helemaal samen op pad gegaan, wilde hij zelf ook heel graag (ik was vaak zelfs eerder klaar dan hij met door zo'n winkel lopen ) Winkelen voor kleding heeft ie echt n hekel aan, dus ik ben in Januari met mn moeder en ons meisje de stad in gedoken om kleertjes voor haar te kopen. S'avonds laat ik alles zien, wastie niet blij mee, hij had er zelf ook bij willen zijn..... Tja....ons kleine meisje krijgt dingen voor elkaar die mij in 13 jaar niet gelukt zijn bij hem..
Mijn man en ik hebben gister (finally) het kamertje uitgezocht en een kinderwagen gekocht. Heb er lang om moeten zeuren maar hij is uiteindelijk meegegaan. Voor de rest heb ik alles alleen gekocht, ik heb niet echt een goed contact met mijn ouders (die wonen ook 100km verderop) en ook mijn schoonouders zie ik eigenlijk nooit.
wij kopen alles samen atans het meeste groote spul en kleertjes ofzo daar kom ik heel vaak mee thuis en hij vind het dan toch wel leuk als hij gaat winkelen dan komt ie met heel prenatal of wat dan ook thuis
Bij de eerste hebben we bijna alles samen gekocht. Nu we alle grote dingen dus al in huis hebben, ga ik veel alleen of met m'n moeder op stap.
Wij shoppen samen. Gister naar prenatal geweest. samen met de oma's Hij heeft hier gelijk mijn verjaardagskadotjes geshopt. - een rompertje - een slabbertje met " mama's kanjes" - een beker voor de allerliefste mama
Grote dingen zoals kamer en wandelwagen hebben we samen uitgezocht. Kleine dingen heb ik grotendeels zelf gekocht.
Wij kopen ook alles samen. Nu zijn we zowiezo in onze vrij tijd vaak in de stad te vinden, dus shoppen vind hij zowiezo al niet erg, dat scheelt denk ik wel Soms als we in de winkel rondlopen komt hij ineens met een super lief jurkje of iets aanlopen..zo schattig
mijn vriend vind het leuk om te winkelen, wij kopen dus alles samen, wij kopen de kleerdjes ook samen, hij komt ook met kleerdjes aan dan zegt hij wat vind je hier van en daarvan, heb dit bij mijn ex echt gemist ff ergens koffie drinken, kinderwagen en kinderkamer kopen wij samen. erg leuk hoor, mijn ex gaf er ook helemaal niets om, geboorte kaartjes uitzoeken kon ik ook zelf doen echt niet leuk, nu zoeken wij samen de geboorte kaartje uit,
Ik heb alles of alleen of met me zus of moeder of schoonmoeder gekocht. Me vriend maakte het niet zoveel uit, vond het wel erg leuk als ik met iets thuis kwam wat hij mooi vond, maar verder vond hij het allemaal wel best. Moet ook zeggen dat als we dan een x gingen zijn mening wel mee telde maar ik mijn mening door zetten (hij wou een quinny buzz ik de speedi, we kochten de speedi dat soort dingen ). Ik vind het wel lekker om alles zelf uit te kiezen en dan te showen als het gekocht is, met hem is het altijd snel doen en vaak moeten we dan echt een middenweg kiezen qua producten. Een enkele keer doet hij echt moeite, maar dan moet het rustig zijn in de winkel en hij een goeie bui hebben. Geboortekaartje heb ik zelf ontworpen (en laten afdrukken bij www.bredewold.nl die doen dus echt precies wat jij door de telefoon aangeeft, so relaxed!) en hij heeft daar wel een goedkeuring op gegeven, en we hebben wel samen de foto uitgekozen.
Sommige dingetjes met mijn schoonzus (leuke pakjes enzo). De babykamer hebben we bij vrienden gehaald en toen is hubbie meegeweest om te kijken. Verder zit de Prenatal tegenover mijn werk en als ik dus iets nodig heb of heb gezien loop ik daar even heen in de pauze. De kinderwagen hebben we samen uitgezocht en gaan we eind deze maand bestellen. Verder vind mijn hubbie kleertjes en spuugdoekjes enzo niet interressant. Hij vind winkelen zowieso een crime.
Het kamertje en wandelwagen heb ik samen met mn vriend gekocht. Maar in de rest heeft ie echt geen interesse, dus dat koop ik lekker samen met mn mama. En ja, dan wil ze ook vaak betalen, maar als ik niet wil dat ze het betaals omdat ze al zooooveel betraald heeft dan zeg ik dat gewoon, het is mn moeder, daar zeg ik gewoon alles eerlijk tegen en alles is gelukkig ook gewoon bespreekbaar!