Tsja...ik weet niet of ik tips of ervaringen zoek of het ff van me af moet schrijven. Door risicozwangerschap mogen wij nu geen seks meer hebben tot de bevalling. En we hebben nog een goede 5/6 maanden te gaan. Tweelingen komen meestal wel eerder...maar toch. Tel bij die maanden tot de bevalling nog maar een paar maanden op dat je hoofd er totaal niet naar staat na de bevalling en dan zorg voor een tweeling én nog een peuter. Ook andere vormen van seks zonder gemeenschap moeten zoveel mogelijk beperkt worden om prikkelingen van mijn baarmoeder te voorkomen. Meerdere gynaecologen hebben ons dit opgelegd, het is dus niet dat het er maar 1tje heeft gezegd. Er zitten er nu vier weken op... en oh wat valt het me zwaar. Ik weet soms niet waar ik het zoeken moet. Ik droom ook alleen nog maar over...ja jullie raden het al. Wij hebben altijd een hoog libido, ik nog wat meer dan mijn man. En nu mag gewoon vrijwel niets nada noppes meer. Ja ik kan mijn man wel een beetje aan zijn trekken laten komen maar ik dan?! Ik word gek... hoe houdt een mens dat vol? Ik heb geen keus, zal wel moeten. Maar voor mijn man en voor ons vind ik het echt vreselijk. Hij zal toch niet iets buiten de deur gaan zoeken he? Kan ik het hem wel aandoen of moet ik hem zijn gang laten gaan als hij het nodig heeft? Ben daar bang voor... zal het iets afdoen aan onze relatie straks? Gaan we zo niet van elkaar vervreemden? Zoenen doen we ook al niet meer, dat kunnen we gewoon niet handelen. Kortom ik mis een boel lichamelijk intimiteit zo en ik hoop maar dat dat weer goed komt als het weer mag...
Tja het is voor een goed doel toch? Ik zou dat in je achterhoofd houden en verder proberen te genieten van je zwangerschap en leuke dingen met je man doen die je wel kunt. Dit ga je echt wel overleven en ik kan het weten ivm voorliggende placenta mochten wij ook een tijd geen gemeenschap hebben
Zo, ze hadden mij onder narcose mogen brengen voor zes maanden. Ik vind drie dagen al lang en de vier weken na de bevalling waren hels, ik heb echt liggen janken..
Nou ik ga er vanuit dat hij het niet buiten de deur gaat zoeken.. Dat zou echt zwak zijn... Jullie mogen dit niet om een reden, dus lijkt het me dat je dit kan relativeren voor hij heil buiten de deur zoekt.. Wel is het moeilijk, vooral omdat je elkaar wel ziet enzo.. Weinig aan denken lijkt mij de enige oplossing..
Begrijp ik het goed dat jullie niet zoenen omdat jullie elkaar anders bespringen?! Ik snap dat jullie een hoog libido hebben, maar niet meer zoenen omdat jullie het niet kunnen handelen. Tsja, beetje zelfbeheersing denk ik dan. En wat betreft het buiten de deur zoeken. Als hij een beetje kerel is, dan doet hij dat natuurlijk niet. Misschien even lekker veel films kijken als hij dat nodig heeft, maar ook daarvoor geldt dat een beetje zelfbeheersing wel fijn is. Als je relatie zo op seks is gebaseerd, hoe moet het dan als een van jullie niet meer kan wegens pijn, ontsteking, ziekte etc? Is jullie relatie dan ten einde? Ik hoop dat jullie er samen uitkomen en dat je zwangerschap voorspoedig verloopt.
Dit dus, niet leuk, maar je weet waar je het voor doet. Een kennisje van mij zat in dezelfde situatie, en heeft zich er niet aangehouden. Heeft hierdoor in de 32e week te vroege weeen gekregen die aanhielden de artsen waren niet op tijd en het kindje is overleden. Dan maar geen seks. Even heel hard gezegd, maar het is niet anders.
Heel verhaal getypt, moet hij nog goedgekeurd worden...zeker een fout P-woord gebruikt. Maar goed, kwam erop neer o.a. dat ik me afvraag of jullie relatie hier zodanig op gebaseerd is dat als een van jullie beiden niet meer kan vrijen of mag vrijen, dus nooit meer, of jullie relatie dan ten einde is. Gewoon uitzitten en als hij buiten de deur gaat eten, dan is hij een piep.
Als de situatie zo extreem is dat je ook niet op een andere manier 'geprikkeld' mag worden, zou ik me drukker maken om dat risico..
Eens met My keltie. Hier is het niet perse gezegd maar durfde ik het zelf niet meer, bij week acht was het al bekend (voorliggende placenta) maar goed wij deden het al niet vaak en na de bevalling duurde het ook nog een jaar, nu een paar keer gedaan dus (maar niet van harte ) Maar 1 ding, zolang mijn man weet/wist dat het niet kon of dat IK het niet kon, kon hij het aan. Hij heeft er echt kracht voor gekregen volgens mij, want meestal is het voor de man toch moeilijker denk ik. Ik snap heus dat het moeilijk kan zijn, en iets wat niet mag is meestal dubbel zo aantrekkelijk maar je weet waar je het voor doet. Zoek afleiding, ban niet alles uit maar leer ook genieten van een gewone zoen. Of volgt er na een zoen altijd sex, nee toch?? Zet m op!!
Tsja... ik kan niets veranderen aan mijn/onze behoeftes. Vind seks best belangrijk in een relatie...en vind het heel erg om het nu te moeten missen.
Ppffff kan het me helemaal voorstellen! Ons libido ligt vrij hoog. Dagelijks seks is vrij normaal voor ons. En toen ik zwanger was, was ik niet te houden haha. Hoop dat je wat afleiding kan zoeken samen met je man.. Maar respect als je het volhoudt!! Misschien kun jij je man wel wat verwennen? geeft dat misschien toch wat bevrediging Succes!!!!!!
Pfoeh... Als je je dusdanig zorgen maakt om je relatie nu vraag ik me af of het wel allemaal goed zit? Als jullie relatie goed is moet het toch wel een enorme ..... zijn wil hij het buiten de deur gaan zoeken omdat hij anders jullie kinderen in gevaar brengt? Hier ook geen spannende slaapkamer avonturen ivm BI...maar angst dat hij het buiten de deur gaat zoeken..nee die is er niet. En hoe je het overleefd? Kwestie van accepteren denk ik
neeee jo niet zo denken ,, wij hebben eens 1 jaar en ietjes meer geen sex hier gehad door een ziekte van mijn man , pakte daarna het weer lekker op hoor geen probleem ,we maakte het extra spannend voor elkaar door nieuwe speeltjes samen te kopen en sexy lingerie en nu tja wij vrijen liever niet nu ik zwanger ben ,, ( mijn man weeg 160 kilo door zijn ziekte hij wilt de baby niet pletten zit hij liever even zonder dan met zeg maar ) dus wat doen we straks als alles weer kan we pikken weer op en maken het weer extra spannend. schakel het maar even lekker uit of kijk uit naar de periode dat het weer kan en bedenk iets leuk voor straks wat wij hier geleerd hebben ,, gewoon doen niet zeuren straks komt weer en dat is vaak sneller dan jezelf denkt
Sex kun je nog genoeg hebben na je zwangerschap... als je dat belangrijker vind als risico wat je kinderen nu lopen.... vind ik je een beetje... naja zal het niet noemen..
Ergens anders aan denken. Bij mijn oudste mochten wij de laatsten zes weken ook niks meer doen. Dan maar even niet. Ik zou er zelf geen problemen mee hebben en je man kun je altijd op een andere manier benaderen. Toen wij net getrouwd waren zoon was drie maanden moest man vijf maanden weg voor verblijfsvergunning geen moment de s.x gemist wel toen die terug kwam was het meteen eigenlijk van hoppa. De spanning komt daarna wel weer.
Wbt je zorgen rondom jouw man. Als mijn man hierom vreemd zou gaan, zou ik de deur open zetten....en dan mag ie weg blijven.
Dat snap ik, en ook al is het niet leuk, ik heb me er ook geen zorgen om gemaakt dat mijn man het buiten de deur zou gaan zoeken. Hij heeft een goede linker en een rechterhand Voor jezelf is het vervelender eigenlijk, omdat je wel wil, maar helemaal niets mag. Maar een drama vonden wij het geen van beiden eigenlijk......Bovendien, ook al vinden ook wij seks best belangrijk, het is niet het belangrijkste in je relatie, zeker niet onder zulke omstandigheden. Gewoon accepteren dus!