Hoe gaan jullie om met dat constante misselijke gevoel? Ik hoef niet over te geven (en ik kán niet overgeven want heb er een fobie voor), maar niks lijkt goed: van niet eten word ik beroerd, van wel eten (vooral drinken) word ik eerst iets minder misselijk, maar daarna juist nog misselijker. Ik voel me de hele dag afgrijselijk... en alles (ALLES) stinkt Zelfs mijn schone was Nu had ik dat de vorige zwangerschappen ook, maar in mijn herinnering niet zo hevig en zeker niet zo vroeg al zo erg. Ik voelde me zoals nu bij 10 weken toen, dus vrees dat het veel erger gaat worden Wat helpt jullie de dag door? Hoe kan je je goed op je werk richten? Ik had vorige week vakantie en zie enorm op tegen de komende maanden op werk, waar juist enorm hoge bergen verzet gaan moeten worden.
Ik ben niet heel misselijk geweest dus kan je niet echt helpen denk ik maar wat bij mij werkte was gewoon regelmatig eten (om de 1,5-2 uur), ook al had ik geen zin toch een hap peperkoek of eierkoek. En steeds zoeken naar iets wat wel ok was, heb paar dagen crackers gedaan, paar dagen eierkoek, paar dagen bananen etc. En als t echt niet gaat bespreek t met de ha, er is medicatie. Bij mijn schoonzusjes werkte dat ook best ok, haalde de scherpe kantjes er vanaf! Heel veel sterkte!!
Hier 17weken kots en kots misselijk geweest zonder overgeven... heb medicatie van de HA gehad hielp niet. ik ben maar gewoon door gegaan ook mijn werk in de thuiszorg gewoon uitgevoerd (viel echt niet mee) maar het is gelukt. heb een aantal keer op het punt gestaan mij ziek te melden maar niet gedaan thuis was ik net zo misselijk en op mijn werk kon ik mij er niet aan overgeven moest door. Nu alleen nog met vlagen misselijk dat is minder erg. heel veel sterkte het is zoooo rot
Hier nu ook Emesafene. En continu proberen kleine beetjes te eten. Maar het is heel naar om tegen je zin in te moeten eten heel veel sterkte!
Hier ook de eerste 26 weken kotsmisselijk geweest. Emasafene verlichtte het een klein beetje. Het is gewoon dikke pech! Geen enkel kwaaltje zo rot als dat. Ik hoop voor je dat het snel minder wordt. Bij mij hielp ook niets. Ben wel blijven werken voor de afleiding. (Thuiszorg)Stond soms op de hoek van de straat over te geven en daarna aan het werk. Niet leuk! Ik had wel veel steun aan mn man. Hij heeft die eerste maanden gekookt (en daarna de keuken gelucht, want ik ging steeds over mn nek van de lucht in huis. Nu is de misselijkheid wel helemaal over. Af en toe een vlaag door het maagzuur, maar is niet vergelijkbaar.
Evenstar... werken....? Zou je je niet ziek melden? Of heb je dan kans op het verliezen van je baan... als dat zo is zal de overlevingszin in je jou erdoorheen slepen. Nu vind ik het doorwerken voor de afleiding ook wel een goed idee... voor mij zou het niets zijn, maar voor jou misschien ook wel... Maar die misselijkheid IS ook echt vreselijk en niet te dragen, dus houdt dat jezelf maar voor... hopelijk komen er goede tips binnen. Zelf heb ik evaren dat elke keer weer wat anders werkte. Het gekke was dat ik echt in de winkel moest staan om te kijken wat ik op dát moment kon eten, en thuis gekomen en na een nacht slapen stond het me weer tegen. Het is een kwestie van creatief zijn en inderdaad veel info opzoeken en tips vragen en daarmee aan de gang gaan. En dan nog kan het moeilijk zijn.... STERKTE!!!!!
Emesafene heb ik inderdaad bij Vtje ook geslikt, maar slechts kort omdat ik liever geen medicatie gebruik. Ik had toen mijn promotie die precies met 10 weken viel, erg veel stress op werk. Hoe ik het toen 'overleefd' heb, geen idee! Ik denk wel dat het toen minder heftig was. Ik voel me ook echt veel vermoeider dan in vorige zwangerschappen... het enige verschil is dat ik beide keren 7 kg zwaarder was bij het begin. Ik heb dan net een bmi van tegen de 20, nu krap 18, aan de lichte kant dus. Of ik daardoor ook misselijker ben, dat zal wel niet Ziekmelden is geen optie, zeker niet nu al (maar oh, ik zou wel willen, ik kom amper mij bed uit 's ochtends). Als ik nou echt geen vin kon verroeren zonder te braken zoals sommigen, natuurlijk... maar ik hoef niet te braken, ik moet alleen een manier vinden om dat enorm rotte, vieze gevoel te negeren als ik werk. Ik heb een academische loopbaan (ben nu postdoc en docent). Het is onzeker en veeleisend, ik zou het gevoel hebben mijn eigen kansen te vergooien. Het werk vereist 100% focus, en ik prop een baan van 60 uur nu in 32 (meest toch 40 door overwerken in eigen tijd). Het goede nieuws is dat het ook werk is waarbij ik stil kan zitten. Bewegen triggert de misselijkheid enorm! Goed, vandaag de HA bellen voor emesafene maar weer, en dan ga ik kijken of vaker eten wat helpt. Zal ik ook minder afvallen, want ben 2 kg kwijt al. Sorry, ik schrijf het een beetje van me af om moed te houden, dank voor alle reacties zover
Ik ben Kariban gaan halen, pilletjes tegen misselijkheid. Had net hetzelfde als jij, zoooo misselijk maar niet overgeven. BEROERD voelde ik me. Sinds eergisteren is het gelukkig beter. Maar het waren echt 3 rotweken!
Ik spuug nu al weken iedere dag misselijk medicijnen werkte niet aanval gekregen primperan.. Maar voor andere vrouwen helpen die pillen wel heb nu seabands werkt snachts een beetje gember thee helpt ook klein beetje maag altijd iets in hebben al heb jebgeen trek is ook goed las een artikel dat misselijkheid teken van uitdroging is of het waar is weet niet maar drinken helpt bij mij wel beetje. Online staan meer tips zou zeggen probeer ze uit tot je wat vind dat bij jou een beetje past..Ik weet hoe naar het is sterkte
Herken dit maar al te goed, zelfs de schone was stinkt idd!! mijn vorige zwangerschap ben ik niet misselijk geweest. Maar bij deze wordt ik er gek van! Ik heb niet echt het gevoel dat ik moet overgeven maar juist een lege maag-gevoel waarvan je je dus misselijk voelt..tegelijkertijd heb ik nergens trek in .. zooo irritant. Ik hoop dat het snel over is pffff... Het is nog vervelender als je met deze klachten moet gaan werken en je niet ziek kan melden... Ik zou hiermee even naar de huisarts gaan, wellicht is er iets om dat gevoel te verminderen! Heel veel succes!
Emesafene werkte bij mij na een paar dagen pas goed. Mijn gyn heeft me op het hart gedrukt dat het écht geen kwaad kan voor de baby
Ok, ik ga het zsm vragen. Eerst morgen de intake bij de vk, dan kan ik daarna wel een afspraak maken. Ik zit nu een uurtje helemaal stil, dat helpt nog het beste!
Ik ben inmiddels niet misselijk meer, maar het eerste trimester wel heel erg geweest. Wat mij heel erg hielp was sowieso alles wat ik dronk te combineren met een luchtig crackertje. Meestal iets van cracottes, of een beschuitje. Dan blijft het wat makkelijker in je maag. Verder had ik vaa olijven bij me. Verse, in een hersluitbaar bakje. In olijven schijnt een soort tannine te zitten wat het speeksel in de mond opdroogt. Het hielp mij om af en toe de eerste vlaag misselijkheid te onderdrukken. Misschien heb je er niks aan, maar als je olijven lust, wie weet...
Mijn eerste maanden zwangerschap vielen precies samen met mijn eerste maanden zonder baan (eigen keuze, ivm verhuizing). Ik moet eerlijk zeggen dat ik me niet voor kon stellen hoe vrouwen het doen die gewoon moeten werken. Onvoldoende slaap / onvoldoende rust was voor mij een trigger voor de misselijkheid. Vroeger dan half 7 opstaan was gegarandeerd spugen... Wat mij het beste hielp was luisteren naar mijn lichaam... zowel op het gebied van slaap en rust als op het gebied van eten. Dwing jezelf niet om je broodje op te eten als je genoeg hebt gehad, en pak andersom meteen iets te eten als je het eerste geknaag voelt. Zorg dat je altijd een kleine snack bij je hebt (droge broodjes en bananen waren mijn favoriet.) Drinken lijkt misschien moeilijk, maar mijn ervaring was dat ik me beter voelde als ik mezelf dwong regelmatig te drinken (kleine beetjes). En als het enigszins mogelijk is, PROBEER dan om je over je spuug-angst heen te zetten. Ik vond het in het begin ook een ramp, helemaal omdat ik van het gevoel erna opnieuw misselijk werd en er dus ook nog een tweede golf volgde soms. Na een paar weken wenste ik soms dat ik 'gewoon even' kon spugen. Paar slokken cola daarna om de restjes weg te spoelen en dan knapte ik wel op. (Nog zoiets, cola, je mag het niet teveel, maar het is een wondermiddel als je dan toch gespuugd hebt.) Pillen in welke vorm dan ook zou ik niet nemen zonder overleg met de huisarts. Dat is echt een laatste uitweg. (Ik kan niet inschatten hoe erg jouw misselijkheid is op basis van je verhaal, je huisarts kan dat beter inschatten en je helpen een afweging te maken.)
Hee meid, hier vanaf 6-10 weken goed misselijk geweest, de hele dag door! Vooral bij vermoeidheid en hongergevoel werd het erger dus mijn advies is; eet kleine beetjes over de dag. Ik had bepaalde dingen waar ik echt trek in had en ook binnen hield, zoals chocomelk (dit vulde ook redelijk), melk en broodjes smeerkaas . Gelukkig is het nu sinds een paar dagen stukken minder, en ben ik ipv de hele dag brak alleen in de ochtend nog licht misselijk. Veel sterkte met de misselijkheid, alles voor het goede doel he
Mamske, ik denk dat ik mijn werk juist een fijne toevlucht vind, thuis met 2 kinderen die allebei continu aandacht vragen, op mij springen etc, is echt een heel stuk drukker dan mijn stille kantoor op de universiteit. Maar ja, daar moet ik wel heen fietsen en twee kinderen op kdv en school afzetten. En op werk moet erg veel gebeuren, al zie ik nu echt niet hoe Ik denk dat ik wel af en toe halve dagen vrij zal nemen. En echt stil moet zitten. Desnoods door thuis te werken, plat liggend. Bah, die eerste maanden, niks aan he