@Alexandra: wow, gefeliciteerd!!! @Lindinha: wat doet Sven het goed, knapperd! @Fenny: tranen krijg ik van je bericht. Ik kan me zo voorstellen hoe je je voelt, en ook weer helemaal niet te vergelijken. Ik kan me goed voorstellen dat je ooit een punt wilt zetten, een streep wilt trekken, je kan niet oneindig doorgaan. Ik denk dat ondanks alle twijfels, alle 'mogelijkheden', alle 'zouden we wel of niet nog eens', je vooral naar je eigen gevoel moet luisteren. Luister naar wat je stemmetje in jezelf zegt, het gaat tenslotte om jullie, jullie eigen, persoonlijke verhaal. Wat je ook beslist, heel veel sterkte! @ego: Ik reageer even niet op iedereen, geen puf daarvoor. Vandaag is het een week geleden. En eindelijk een dag dat ik me weer een beetje mens heb gevoeld. Ik heb helaas door de ruggeprik (die ik maar 45 min heb gehad, maar ze dachten dat ik nog uren pijn zou hebben) heel veel nare bijwerkingen gehad. Zware hoofdpijn, zeer stijve, pijnlijke nek, niet kunnen rechtzitten of opstaan. Ik heb aan de pijnstillers en spierverslappers gezeten, en alleen kunnne liggen, versuft en slaperig. Zelfs naar de wc gaan was een hel. Bovendien kreeg ik ook stuwing, ondanks de pillen die ik gekregen heb tegen stuwing: ik had zo'n zere, pijnlijke borsten, had vreselijke nek en hoodpijn, kon niets anders dan plat liggen... ik heb een aantal zeer zware dagen achter de rug. En dan zeg ik nog niets over de emotionele gedeelte van ons verlies. Maar...het gaat wel. We zijn 'blij' over hoe alles gegaan is, dat we ons zoontje hebben mogen vasthouden, dat we een mooie afscheidsceremonie samen met ons dochtertje hebben gehad. Sinds gisteren hebben we ook zijn urn in de kamer, en dat geeft nog meer rust. We hebben gekregen en krijgen nog steeds veel steun van iedereen, en dat is ook fijn. Ook al zoeken we ook regelmatig de rust van alleen elkaar op. Er zijn (helaas) wel nog steeds mensen die nu al vragen of we het nog eens gaan proberen, of we doorgaan met icsi, of we misschien niet weer heeeel veel geluk hebben en nog eens zwanger worden. Ik kan soms janken van frustratie. Nee, ik overweeg nog niets, ik ben in de rouw, ik ben nog bezig met het verwerken van ons verdriet. Ik kan nog niet zeggen of we nog een keer icsi gaan doen, of niet...al heb ik wel de laatste dagen door niks kunnen doen en veel nadenken daar wel aan gedacht. Maar ik weet het niet, ik weet niet of ik het nog durf, uberhaupt. Ik heb gewoon geen woorden voor wat het met je doet, als je na 7 jaar hopen, proberen, doktoren, je uiteindelijk zwanger raakt, alles lijkt goed te gaan en dan krijg je te horen dat je kindje niet levensvatbaar is. Het breekt je, het doet je afvragen waar je dit aan verdient hebt, waar je kindje dit aan verdient heeft, waarom ... ook al krijg je daar nooit een redelijk antwoord voor terug. Omdat ik het icsi-hoofdstuk nog niet helemaal ga afsluiten, blijf ik hier nog af en toe schrijven. Ik heb veel aan jullie gehad. Maar ik weet dus nog niet of we het nog eens gaan proberen. Ik ga nog met jullie meeleven, hopelijk krijg ik nog veel positieve verhalen te lezen. En ik beschouw mezelf nog steeds als een van de 'lucky ones': we hebben 'zomaar' een gezonde dochter gekregen, en we hebben nu ook een zoon, ook al is hij niet meer bij ons.
Gabrielle, meid wat heb ik een respect voor jou. Wat klink je sterk, ondanks jullie onmenselijke verdriet. Ik snap het heel goed dat je nog niets wilt en kunt beslissen over een eventuele volgende ICSI. Neem de tijd die jullie nodig hebben voordat je weer aan keuzes als deze moet/wilt gaan denken. Ik vind het fijn als je af en toe nog bij ons blijft in ons topic. Heel veel sterkte en kracht gewenst samen met je man en dochter. Liefs,
Idd Gabrielle, wat een diep respect voor jou! Wat een ongelooflijke sterkte vrouw ben jij! Hoe mooi en helder je alles kunt verwoorden. Het zal je hopelijk ook helpen in het rouwproces. Je hebt een gezonde dochter en je hebt een zoon die helaas niet meer bij jullie is *huil* En wat de toekomst brengt, dat mag de toekomst uitwijzen. Lieve Gabrielle, heel veel sterkte voor jou en je gezin!
Lindinha, wat sielig voor jullie mannetje. Zo klein en al zoveel te verduren! Ik hoop dat het nieuwe bloed hem snel er bovenop helpt. Dikke knuffel voor jou! Ieoor, hoe gaat het dan nu meisje? Wordt het langzaamaan al weer wat helderder in je hoofdje? Kunnen jij en Ieoorman en samen goed uitkomen? Denk aan je! En ook een dikke knuffel voor jou!
Jeetje, het is niet niks hier in dit topic! Ik zit echt met tranen alle stukjes te lezen... Gabrielle, ik sluit me aan bij de rest: wat ben jij een sterke meid zeg, respect! Dan moet je al zo veel verwerken en dan krijg je ook nog eens zo veel last van die ruggenprik. Alsof je nog niet genoeg te verduren hebt gehad. Ik ben wel blij dat je het een beetje, zo goed als het kan, een plekje kan geven. En dat je nog niet bezig bent met 'hoe nu verder' is natuurlijk heel logisch. Hoe kunnen mensen dat nou vragen Net of een nieuwe baby dit verdriet even opheft :x Ik wens je heel veel sterkte en ook beterschap. Dikke knuffel! Hopelijk blijf je wel hier schrijven, of je nu wel of niet verder gaat in deze achtbaan, je hoort gewoon hier Fenny, ook jij bent sterk zeg! Ik kan me goed voorstellen dat jullie ergens een lijn willen trekken. Wij hadden die lijn ook getrokken na 6 verse poging inclusief alle cryo's die daarbij horen. Ik had alleen het geluk dat het wel raak was toen het einde al in zicht was. Maar ik snap dat je niet eeuwig door kan en wil gaan. Ik zeg altijd: als iemand je de garantie kan geven dat het na 15x lukt dan zou ik zo doorgaan, maar helaas heb je die garantie niet en dat vind ik het allermoeilijkste van dit hele traject.... die verrekte onzekerheid. Daarom is het verstandig dat jullie voor jezelf een lijn hebben getrokken. Gelukkig zijn er nog andere opties (hoe moeilijk die ook zijn) en hoef je nog niet alles stop te zetten. Mocht het in Gent niet helemaal naar wens zijn dan zou ik Düsseldorf ook als optie overwegen. Ik heb goede verhalen gehoord over IUI-D. Maar nu eerst samen deze stap verwerken: veel sterkte en ook een grote knuffel voor jou! Lindinha, bij jou houdt het ook niet op Hopelijk pakt je mannetje het donorbloed snel op en wordt hij daar sterker van. Na mijn bevalling ben ik een grote fan van donorbloed Kan dit wel gewoon in je eigen ziekenhuis? Want als hij weer verplaatst moet worden is dat natuurlijk niet leuk. Ik hoop dat hij heel snel aansterkt en dat jullie hem snel mee naar huis mogen nemen. Hoe staat het overigens met jou? Ieoor, voor jou is het ook allemaal niet makkelijk. Ik geef je gewoon een dikke knuffel! Sikki, jij hebt gelukkig beter nieuws want jij hebt weer een mooi hartje gehoord Nog even wachten op de echo en dan ga je haar ook lekker weer zien! Sabrien, MP!!! Hier alles zijn gangetje. Mannetje is wat ziekjes: schor en verkouden, maar voor de rest doet hij het goed. Ik ben me gister wel wezenloos geschrokken want na de fles moest hij hoesten en alles kwam er uit. Maar door het hoesten leek het echt alsof hij erin bleef hangen. Ik heb hem maar snel voorover gebogen zodat het er goed uit kon lopen, maar de adrenaline gierde door mijn lichaam. Dat soort dingen gebeuren natuurlijk altijd als Mia-man er niet is... Maar goed verder heeft hij heerlijk geslapen naast zijn bezorgde moeder, die bij ieder kuchje rechtop in bed zat.
Hi meiden, Gabrielle, wat een verdriet... Heel veel sterkte!!!!! --- Sabrien, elke dag spiek ik wel ff of er al Sabrien-beeb-nieuws is... Je hebt nu al 28.5 uur hier niets meer geschreven... Hmm Ik ben benieuwd!! Sikki morgen 12 weken... Zo bizar! Bizar op een hele mooie manier!! Lindinha, brr ik hoop dat jouw mannetje het snel beter zal doen en eindelijk daar naar toe mag gaan waar hij thuis hoort: thuis bij Lindinhamama en lindinhapapa. Hopelijk duurt het niet lang meer!! Mia, sorry!! Volgens mij heb je al 1000 keer gevraagd hoe het hier & met het werken gaat. Steeds las ik het op mn iphone en vergat dan te reageren als ik weer es op een zeldzaam moment mn lappie op m schoot had. Hier gaat het goed. Mn meisje is gezond & drinkt goed!! Inmiddels alweer ruim 4 maanden! Tijd gaat snel.. Ik heb zit nu in mn 3e werkweek. Soms vind ik het nog wel heel erg moeilijk. Maar merk nu ook dat ik het ook wel leuk begin te vinden dat ik ook eens Maartman of vriendinnen iets over werken kan vertellen ipv alleen over 'Of Maartjebaby vandaag wel of niet gepoept heeft'. Tegelijkertijd vind ik het ook nog steeds wel moeilijk om haar bij de gastouder achter te laten. Gelukkig is het steeds voor max. een paar uurtjes ( van half 2 tot 5 of van half 4 tot 5 of van half 8 tot half 11). En dat max 3 dagen per week. Bijv. deze week alleen dinsdag ff van half 4 tot 5 . Eergisteren moest ik weer op mn werk slapen en toen ik Maartman ff belde om te vragen hoe het ging hoorde ik mn meisje heel hard huilen. Ik vond dat echt vreselijk om te horen. Maar over het algemeen gaat het goed! Volgende week woensdag moeten we weer naar het consternatiebureau voor de derde prik! Ik ga alleen die afspraak ff cancelen want ik moet die avond weer op mn werk slapen en ze is wel huilerig na die tijd. Verder slaapt ze over het algemeen heel goed. Ze slaapt al veel nachten door. Behalve als ik slaapdienst heb. Dan wil ze 's nachts 1 flesje van papa Ook de nacht daarna komt ze wat vaker. Afgelopen nacht heeft ze het wel een beetje bont gemaakt: tussen 00.00 uur en 07.30 uur is ze 6 (!) keer gekomen. Hihi dat is wel heel veel nachtelijk geknuffel Hoe gaat het verders bij jou? Is jouw zoontje al gewend aan het KDV? En is moeders al gewend?? Wat een eng verhaal over het verslikken!! Brr!! Jij ging de BV afbouwen toch? Is dat inmiddels al geweest? Ik ga per 2 januari 1 bv vervangen door kv... We gaan nl zodra ik afgebouwd ben weer naar DD....
Effe kort en ego sorry, beebje nog steeds in buik. Voel me echt beroerd, hele erge maagzuur, misselijkheid en overgeven..... Morgen voor controle naar gyn, spannend!!!! Hou jullie op de hoogte, lees later even verder bij. Kusssss
Gabrielle... meis echt respect voor jou/jullie. Je komt zo sterk over, al zul je je best niet altijd zo voelen. Maar wat een heftige tijd hebben jullie moeten doorstaan en nog steeds. Ik kan me goed voorstellen dat je je opwindt als mensen vragen of jullie nog een behandeling gaan doen. Alsof een nieuw kindje jullie verdriet kan wegnemen van jullie zoon... ongelooflijk... meis, neem je tijd, denk erover na en volg je gevoel (zoals al eerder gezegd). Dikke knuffel voor jou! Fenny, meis ik denk aan je. Voor jullie ook zooo moeilijk allemaal. Ik wou dat ik je idd die zekerheid kon geven dat het na 15x zou lukken, maar die onzekerheid is het meest vreselijke! Voor jou ook een hug! Ieoor.... hug hug hug hug hug hug hug....!!!!! denk aan je! Sikki.... bijna 12 weken... hoe spannend is dat! Nog ff geduld en dan zie je je kleine meisje weer! (ohhhhh wat zullen wij allemaal raar opkijken als het toch een jongetje blijkt te zijn... haha). Maartje... jullie alweer door voor de 2e???? Jij laat er geen gras over groeien. Ik moet er persoonlijk eerlijk gezegd nog niet aan denken (nou zou dat voor mij natuurlijk ook wel erg vroeg zijn) en hoef er ook nog niet aan te denken, want met KS moet je bij voorkeur 1 jaar wachten. Maaruh.... spannend weer dan! Mia, dat soort verslikmomenten wil je niet te vaak meemaken, zou me ook echt wezenloos schrikken. Gelukkig daarna weer lekker geslapen... hij dan... Mama iets minder! De bloedtransfusie vannacht is goed gegaan, hij zag er vandaag ook wat beter uit, had wat meer kleur in zn snuutje, was wat wakkerder, saturatie ging beter. Alleen wel beetje verkouden. Maar......... meneer heeft wel vanochtend 65 ml aan de borst gedronken, terwijl ie normaal maar 45 ml krijgt... dus dat is weer een sprong in de goeie richting!!!
Spannend Sabrien!! Het gaat ongetwijfeld niet lang meer duren. Lindinha, wat goed dat je mannetje nu de goede kant opgaat!!! En vanochtend 65 ml gedronken, in 1 keer? Wow, dat is knap zeg!! Ik weet niet hoeveel mijn meisje uit de borst per keer drinkt, maar als we haar afgekolfde melk geven drinkt ze vaak ook zoiets, misschien iets meer @geen gras over laten groeien: ehh.... Ik weet dat het hebberig is... Hebberig want we zijn al zo rijk met ons meisje... Mijn meisje is nu alweer ruim 4 maanden dus dat is wat anders dan als jij er nu voor zou gaan. Jouw zoontje is natuurlijk een stuk jonger. Als je zoontje net als mijn dochter met 38.1 geboren zou zijn geworden, dan zou je nu nog in verwachting zijn geweest... *knuffeldaarvoor* Ik kamp met vervroegde overgang dus hoe langer we wachten... Ik denk ook dat ik alweer helemaal hersteld ben van mn zwangerschap. Ik ben alleen nog 4 kilo te zwaar, dat is alles. Mijn BMI was 21, nu 23. Nog niet ernstig, maar gezonder is om die paar kilo's nog kwijt te raken voor die tijd. Moet lukken denk ik We hopen dat we het nog 1 keer mogen meemaken, nog 1 keer zwanger... Nog 1 keer... Als ik een breezersletje was geweest had ik het nog wel 5 keer willen meemaken. Maar dat ben ik niet, dus vandaar de wens voor nog 1 keer... Ik mis het zwanger zijn best wel. Niet als ik naar mijn meisje kijk hoor!! Maar ik bedoel gewoon de draaiingen in mn buik, het idee... Maar als het niet gaat lukken dan is dat sneu voor mijn meisje. Wij zijn nu gezegend, maar het zou gewoon heel mooi zijn.
sabrien, kwam speciaal even kijken, had al op hyves gespiekt maar de kleine houdt het dus uit... echt laatste loodjes dus... hou je taai meis, ik denk aan je!!!
Maartje, ik snap je keuze dat jullie nu alweer voor een 2e willen gaan. Als ik vervroegd in de overgang zou zitten zou ik dat ook doen denk ik. En het gevoel dat je hebt dat je graag nog een keer zwanger zou willen zijn snap ik ook, dat heb ik ook wel (aan de ene kant) ondanks dat wij een mooi kind hebben en onwijs gezegend zijn en compleet zijn, maar voor mij is het misschien meer omdat ik mijn zwangerschap niet uitgedragen heb en het gevoel heb het niet afgemaakt te hebben. Maar jouw gevoel snap ik ook... Succes! Sabrien: meis.... wat rot dat je je zo naar voelt, zou dit dan het begin zijn van.... ik duim voor je en denk aan je!
Haai linda, ja die heeft het nog prima naar de zin hihhi!!! Hoe is het met jullie kids? kus!!! Lindinha, hoe is het met Sven vandaag? 65 ml gedronken whoeiii gaat de goede kant op, wat zielig van die bloedtransfusie maar wel super dat het beter met hem gaat dat is het belangrijkste. Hopelijk mag hij snel in zijn eigen wiegje slapen!! Gabrielle, wat zijn sommige mensen toch onnozel!!!!!! Grrrr.... jullie zitten in een rouwproces en dat heeft tijd nodig. Ontzettend begrijpelijk. Wel fijn dat jullie van de juiste mensen wel steun krijgen en dat jullie het onderling ook goed samen kunnen verwerken. Wat zijn jullie een superteam zeg!!! Hele dikke knufffffffffffffffffffffffffff en we zijn er voor je als je ons nodig hebt. Ieoor, haaaaaaaaaaaaiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii Maartje, wat fijn dat het goed bevalt op je werk!!!!!! Zou wel wennen zijn he? Dat heeft tijd nodig denk ik. Wat ontzettend spannend dat jullie in januari naar dusseldorf gaan!! Mrs. Mia, wat zielig dat mannetje wat ziekjes is..... kan me voorstellen dat je flink geschrokken bent en dat gebeurt inderdaad altijd als je alleen bent!! MP: Hier alles nog rustig...... vandaag nog op controle geweest, CTG was prima, kindje heeft het nog goed naar de zin. Dat is het allerbelangrijkste. Voel me vandaag weer beter dankzij een flesje Gaviscon wat een wondermiddel. Heb 6 uur achter elkaar geslapen, heeeeerlijk!!! Volg week donderdag terug, heb met 41 weken de optie om te starten met inleiden heb ik vandaag gehoord van gyn. Denk dat mijn voetjes daar wel blij mee zijn. Maar wie weet....... kan toch ieder moment gebeuren, bibberrrrrrrrrrrr spannend!!! fijn weekend, kussssssssssss
Mia, mannetje al iets minder schor? Hoest met de haartjes Lindinha, gaat het nog steeds beter met jullie ventje? Maartje, ik snap het wel hoor! Geniet nog even van de BV en dan weer een spannende tijd tegemoet! Sabrien!!! Ieoor, dikke knuffels voor jou en je man! Gabrielle, voor jullie ook! Hier gisteren iets heel engs gedaan...........we hebben een kinderwagen besteld Nou ja, tis minder eng dan gedacht, want: 1. ding wordt pas geleverd wanneer wij het willen (ergens in maart) 2. we hebben niets hoeven aan te betalen 3. en als het misgaat hoeven we maar te bellen en dan zijn we overal vanaf (en zelfs als het ding al in huis zou staan en dus betaald is komen ze het ophalen en krijgen we al het geld terug) 4. mocht er in de tussentijd (tot de geboorte) ergens een betere aanbieding zijn dan wordt dat in mindering gebracht Maar het was nu een hele strakke aanbieding met gratis maxicosi, gratis voetenzak, gratis verzorgingstas en nog eens extra 10% korting, dus dat scheelde ons 450 euri. En ik ga er vanuit dat er binnen nu en 3 maanden niet heel veel veranderd in kinderwagenland. En het is een limited edition welke we graag wilden. Met de rest wachten we nog even hoor We durfden het ook aan omdat we nu dagelijks het hartje erg goed horen met de doppler. Zo mooi! We hebben het zelfs kunnen opnemen. Tis net een trein die voorbij raast! SMAK!
Sikki!!!!!!! Whoeiiii een kinderwagen besteld, hoe leuk!!!! Heb je goed gedaan!! Wij hebben precies hetzelfde gedaan en nu staat die wagen te pronken, rijklaar hihihi!!! Wat geweldig dat jullie t hartje zo goed kunnen horen, een hele geruststelling! Meis, geniet!!! Hier aan MP voldaan!! Alles nog rustig!!!! Donderdag weer op controle! Met name hubbie begint erg ongeduldig te worden hihihi!! We wachten af!!!!! Kussss
Sik zo gaaf...die kinderwagen en het hartje! Komt goed hoor schatje Welke heb jij om te luisteren? Wel gaaf dat je het op kunt nemen. Sabrien....wat is t toch spannend! Mia hoe is t met je kleine paus? Is ie weer opgeknapt? Lindinha hoe is t met jou en je kleine man? Gabrielle ik denk aan je. Heb zoveel bewondering hoe je het allemaal doet. Dikke knuf! Ieoor denk ook vaak aan jou. Dikke knuf...t is niet veel maar ik heb nog 1 deca in groentela misschien wil jij die? Hier alles goed....onzekere momenten wisselen elkaar af met vertrouwen en hoop. Vandaag weer een weekje verder...echo komt langzaam dichterbij...
@Sikki, wow, kinderwagen besteld. Stoer hoor. En alles gaat zoals het hoor!!! @Lindinha: hoe gaat het met jullie kleine vent? beter? @Alexandra: spannend, binnen enkele dagen zien jullie een hartje kloppen (of meer ). Veel plezier en succes! @ Mia: hoe is het met schore Sven? Beter? En de haartjes, al nieuwe aan het krijgen? @Ieoor: hoe is het met jou/jullie? Moeilijke of juist weer hoopvolle tijden? @Sabrien: tic, toc, tic , toc... en, en??? Spannend!!! @Maartje: ik snap ook goed dat je meteen weer wil proberen, zeker als jij in vervroegd overgang bent. Dan heb je uiteraard extra haast, want wi weet hoe snel de eitjes dan op zijn. Maar ik vind het ook heel erg knap van je. Echt petje af. Toen ik mijn dochter in mijn armen had wist ik het ook zeker; dit wil ik vaker meemaken, ik wil zo graag meer kinderen. Maar toch, we waren zo verwonderd dat wij een 'spontane' zwangerschap hadden meegemaakt, we waren zo blij en dankbaar dat het ons gegund was, dat we de eerste 2 jaar nog niet aan icsi hebben willen denken. Ja, we hebben ons 'sufgeneukt' . We vreeen vaak, en zeker wanneer ik wist dat ik mijn eisprong had (ook een tijdje zo'n eisprong clearblue gebruikt, maar mijn gevoel bleek altijd wel best goed te koppen, dus na een tijdje weer gestopt). Ik heb een tijdje een homeopatische behandeling gedaan, en mijn man een tijdje een bepaalde thee gedronken. Klinkt misschien naief, ik weet het, maar ik dacht toen: als het een keer gelukt is op natuurlijke wijze, misschien gebeurt het nog een keer. Maar nee, helaas... en ergens wist het ook wel. Een keer de hoofdpijs winnen is al veel, 2 keer gebeurd het vast niet. Na 2 jaar zijn we weer over icsi gaan praten, maar ik twjfelde. We hebben uiteindelijk een afspraak gemaakt in een nieuw ziekenhuis (Voorburg, we waren verhuisd), maar we vonden het niet zo goed 'kloppen", werden daar heel afstandelijk behandeld. Nog meer twijfekls of we het daar moesten doen. Inmiddels waren we 3 jaar verder en ineens een enorme dip in onze relatie. Toen hebben we besloten om eerst aan onze relatie te werken en dat heeft toch met ups en downs ruim 1 jaar geduurd voordat we zeker wisten dat we samen bleven en weer voor icsi gingen. En toen kwam ook ineens het bericht (en besluit van onze kant) om naar Belgie te verhuizen. En toen wist ik het zeker: we gaan het in Leuven doen, UZL staat goed aangescherevn, dat moest het zijn. Inmiddels was mijn dochter bijna 5, het werd tijd. Maar ik Leuven bleek dat ik me niet inbeelde at ik me de laastte tijd zo moe en futloos voelde: mijn schildklier werkte niet goed. Ineens liet mijn lichaam me in de steek: tot die tijd had ik me daar geen zorgen over gemaakt, bij mij werkte alles wel prima. En toen moest ik eerst maanden doktoren en uitvogelen hoe en wat voordat mijn schildklierwaardes goed waren. Waren we weer een jaar verder. En toen, bleek dat ze in Leuven ineens de spermakwaliteit zo laag vonden, dat ze het ons niet aanbeveelde om het te proberen: grote kans dat op de punctie/bevruchtingsdag geen enkele levende zaadcel gevonden zou worden. Onze wereld stortte in. Gelukkig kwamen ze toen met het voorstel on een Amerikaanse behandeling te proberen, dat heeft resultaten geleverd: we konden gerust weer icsi doen. En de rest, weten jullie. Ik had even behoefte dit van me af te schrijven. Ik ben ook bang dat als we uiteindelijk besluiten om toch weer eens icsi te proberen, dat we dan weer te horen krijgen dat de zaadjes te dood zijn. (Voor alle duidelijkheid, 100.000 of minder, morfologie 20%, beweegelijkheid 6%). En die behandeling voor spermaverbetering nog eens doen, is gevaarlijk. Ik weet het niet, maar we geven onszelf alle tijd wel om na te denken, het is allemaal nog zo'n vaas van verdriet. Overigens, mijn drang naar meerdere kinderen zit heel diep. Van de ene kant vind het zalig, babies, kinderen opvoeden, uitdagend, maar mooi. Ik denk dat ik genoeg liefde en verstand in me heb om zeker nog een kind op te voeden. Dat zou ik goed doen. Van de andere kant komt die drang ook door mijn situatie: ik ben enig kind, en kind van 2 enigkinderen. Heel bijzonder, ik heb geen broers en zussen, maar ook geen neven of nichten, geen ooms of tantes. Gelukkig heeft mijn man wel familie, dus mijn dochter heeft neven en tantes wel. Maar toch had ik graag een volle tafel met kindergeklets gehad, een band tussen zus en broer/zus willen zien ontwikelen, etc. Ik weet dat lang niet alle gezinnen dat 'happy family' gevoel hebben, ik droom er wel over. Adoptie hebben we ook overwogen, ook spermadonatie. Maar daar kom ik wel een andere keer op terug. Ik zit nu eventjes op mijn werk. Vandaag de eerste dag weer. Ik ga het rustig opbouwen, deze week halve dagen... De afleiding is fijn. Gisteren heb ik in de kast een Felix-hoekje gemaakt: zijn foto, zijn kaartje, het afscheidsboekje uit het ziekenhuis, zijn 'geboortekaartje' met hand- en voetafdrukjes, zijn urn... het ziet er mooi uit. De avond ervoor mocht onze dochter haar schoen zetten, en uren later keken we naar die schoene daar (ze had onze schoene oo gezet, voor de zekerheid) en moesten allebie zo huilen. Dat andere schoentje zal daar nooit staan.
Huil gabrielle om je verhaal... Wat een weg al afgelegd en dan wel mama in je hart maar met lege handen En dat lege schoentje....oo meis toch wat vreselijk verdrietig. Wel mooi speciaal ene hoekje voor Felix. Weer rustig opbouwen dus? Hoe voelt dat nu op je werk te zijne? Wat betreft zaadkwaliteit ons is nog nooit zo iets gezegd terwijl het hier ook erg slecht is. 100.000 waarvan maar 6% beweeglijk is...en het kan dus echt wel. Wat was die amerikaanse methode dan? Een hele dikke knuffel voor jou!
Hallo lieverds! Gabrielle, ook hier tranen na het lezen van jouw stukje Ik kan me voorstellen dat je behoefte hebt om het even allemaal van je af te schrijven. Het is ook niet niks! Jullie hebben echt een hele lange weg afgelegd voor een tweede kindje en helaas heeft het zo'n tragisch einde. Maar gelukkig heb je nu een mooi hoekje gemaakt voor Felix en ik hoop dat jullie daar veel steun aan hebben. Knuffel! Sabrien, je bent wel netjes met je MP: sjappoo Het wordt inderdaad wel erg spannend nu. Met 41 weken heb je dus de optie om in te leiden. Wij wilden dat wel graag, niet omdat ik het niet volhield maar omdat in alle landen om ons heen niemand doorloopt tot 42 weken omdat er meer risico's aan zitten. Gelukkig kwam ons mannetje uiteindelijk alsnog vanzelf, ik hoop dat jouw dochter (ja, ik denk een meisje ) ook uit zichzelf komt. Succes met de laatste loodjes op je dikke pootjes Sikki, joehoe, de kinderwagen is besteld En zo leuk dat je hier hebt verantwoord waarom je hem nu al hebt gekocht, ha, ha, wij begrijpen dat echt wel hoor Wij zouden allemaal hetzelfde doen Wil je nog vertellen welke het is geworden? De Joolz misschien? Die hebben wij in ieder geval en ik ben er erg blij mee! Gelukkig doet het hartje het nog steeds goed en tikt de tijd naar de volgende echo lekker door. Geniet ze! Alexandra, bij jou tikt de tijd ook gestaag door: heel goed! Maar ik kan me ook voorstellen dat het spannend wordt omdat die eerste echo eraan komt. "Gelukkig" geeft je lijf wat signalen af en heb je iets om je aan vast te houden. Lindinha, hoe gaat het met jullie manneke na de bloedtransfusie? Hopelijk is hij er een beetje bovenop gekomen en drinkt hij vredig bij mama. Ik hoop ook dat jullie nu wat meer rust hebben en kunnen genieten. Ieoor, knuffel!!! Maartje, bij jou gaat het dus lekker zijn gangetje! En jullie kijken al uit naar een tweede. Ik begrijp het goed, zeker omdat je eitjes achteruit lopen, maar wij zijn er nog niet mee bezig. Hoewel.... ik laat wel af en toe vallen dat ik een brusje zou willen voor ons manneke, maar pas na zijn eerste verjaardag. Mia-man roept telkens dat hij er één wel genoeg vindt omdat hij mijn bijna-dood-ervaring niet nog een keer wil meemaken. Maar ik ken hem wel langer dan vandaag, dus ik heb nog wel hoop dat hij over een jaar is bijgedraaid. Het is voor hem bijna een sport geworden om de boot af te houden bij mij, ha, ha. We zijn in ieder geval heeeeeel erg gelukkig met dit kleine patertje Oh en niet zeuren over je BMI want ik vind hem al zeer netjes! Die van mij is 24 of zo en ik denk dat ik er niet snel onder zal zitten helaas. Hier gaat het verder wel aardig. Mia-mini-mannetje is niet meer schor, dat heeft mama van hem overgenomen. Gelukkig mag ik wel Strepsels en Trachitol en zo. Hij is nog steeds een pausje en ik heb hem net opgehaald van het KDV en dan zit zijn haar altijd een beetje wild, dus ik vraag me af wat die paus daar allemaal uitspookt Hij slaapt alleen erg slecht de laatste tijd en ik heb ook het idee dat hij steeds meer honger heeft. Vanavond dus maar een voeding voor hongerige beebs proberen want het wordt toch tijd dat hij niet meer 's nachts komt (mama heeft de wallen tot op haar knieën hangen).
Gabrielle.... hier ook een brok in mn keel na het lezen van je verhaal. Wat emotioneel moet dat allemaal zijn. En goed dat je het hier van je afschrijft, dat helpt je wellicht alleen maar. Goeso! Sikki.... haha... je hoeft idd echt niet uit te leggen waarom jullie nu al een kinderwagen gekocht hebben hoor! Welke is het geworden? Wij hebben de Mutsy 4Rider... hij staat klaar om gebruikt te worden. Woensdag weer echo toch? Gaan jullie ook nog een combitest doen? Hier gaat het goed, Sven drinkt goed aan de borst en fles. Helaas nog niet alle voedingen, maar dat zou ook wel erg snel zijn. Ik ga zo weer naar hem toe om te voeden. Manlief is niet helemaal fit dus die blijft lekker een avondje thuis. Volgens mij heerst er weer griep... Ieoor.... knuf!!!