Mia in de baby-achtbaan

Gabrielle geen woorden...

 

Lindinha nog van harte!!! Schande dat ik het nu pas zie maar ben nog maar weinig op zp (ooit komt dus dat moment). Hoeveel woog je kleine jongen bij geboorte en inmiddels? Dat is tobben he zo'n start! Verder geen complicaties erbij gekregen en ging de bevalling goed? Mag hij met 5 weken naar huis?

Sabrien hoe gaat het!?!?

Sikki wauw een kinderwagen... het is zo bijzonder he... Wij hebben met pijn in mijn hart de mc's weg gedaan. Zoveel spullen maar het deed zo'n zeer. Ondanks dta het maar spullen zijn had het zoveel emotionele waarde. Eindelijk met een mc lopen, dat is toch waar we van droomden. Baal ook best wel dat ik me door manlief heb overhalen beide weg te doen, had er graag nog een even gehouden (al is het maar voor het idee...) de rest hou ik dus lekker wel haha

 

@Alexandra: nee, je zou zeggen dat 100.000 wel genoeg moest zijn om er een paar zaadjes te vinden die goed zijn. Maar, bij de laatste 3 testen had hij een keer 100.000 en twee keer 0... Dus ze waren voorzichtig, hebben ons goed voorbereid dat het heel goed kon dat we niks was om mee te bevruchten. Tja, ik snap het wel, het is een reeel risico en dat moeten ze duidelijk melden.

De Amerikaanse methode was een nog niet wetenschappelijk bewezen behandeling met een bepaald medicijn ( ben naam even vergeten, kan ik opzoeken) die eigenlijk gebruikt wordt voor iets anders. Maar als bijeffect hebben ze geconstateerd dat sommige mannen een verbeterd zaadproductie hebben. Echter, maar in 20% van de gevallen, dus de kans was klein dat het zou werken. Mijn man heeft het eerst 5 maanden gelslikt, en boem...ineens 2,1 miljoen. Dat was natuurlijk enorm. Helaas moest hij na 7 maanden stoppen, want de bijwerkingen waren niet niks, vooral (zware) depressiviteit is het gevolg, en hij voelde zich al maanden heel somber. Om erger te voorkomen gestopt. En toen naar beneden naar 400.000 tijdens de icsi. Bij de laatste punctie/bevruchting, weer terug naar 100.000.
Ik zou niet willen dat hij dit weer gebruikt. Hij werd er een anders mens door, moe en somber, en zo is hij helemaal niet, meer een lachebek.

@Mia: je bijna dood ervaring is natuurlijk ook niet niks. In jouw geval kan ik me ook goed voorstellen dat je lichaam zeker tijd nodig heeft om te herstellen. Wie weet, over een maand of 9 zijn jullie zover.

@werk: het ging prima vandaag, het was rustig op kantoor. Ik heb uiteraard eerst met diegene die aanwezig waren even bijgepraat, ze reageerden heel lief en vonden het al kanp dat ik al terug was. Ik ben maar 3,5 uur gebleven, vooral gekletst en post opengemaakt. Mails had ik thuis al bijgelezen. Morgen een dag met een vriendin. Woensdag weer een half dagje werken.

@BMI: mag ik ook even zeuren. Zoals ik al een keer verteld heb, ik ben geen mooie zwangere. Ik kom aan zienderogen, terwijl ik normaal eet. Bij de eerste zwangerschap ben ik maar liefst 40 kilo aangekomen, niet normaal, en ik had geen suiker, wel hoge bloeddruk. Op het laatst veel vocht vastgehouden, na de bevalling bleef ik met 25 kilo over. Over de laatste 15-20 kilo heb ik ruim 2 jaar over gedaan.
Mijn weegschaal was kapot, dus ik weet niet precies hoeveel ik aangekomen was op het eind van die 19 weken zwangerschap, maar vandaag een weegschaal gekocht en zucht, 16 kilo erbij. Ik moet ook zeggen dat je aan mijn lichaam nauwelijk ziet dat ik niet meer zwanger ben. Mijn buikomtrek, inclussief rugvet, is behoorlijk. Bah. Ik baal verschikkelijk, vooral omdat ik geen kleren meer heb die mij passen, en zwangerschapskleding gaat ook niet.
Mijn BMI is dus heel ongezond, 27 maar liefst. Vanaf vandaag let ik een beetje op wat ik eet, maar nog geen dieet, misschien over een week. En over een week ga ik ook weer sporten, dat moet!

Vanavond zei mijn dochter nog dat ze haar broertje zo mist. En vervolges lachte ze en zei dat ze wel met hem praatte, als ze tegen het hartje praat wat ze meegekregen heeft uit het ziekenhuis. Zo lief...
En ik kan weer eens niet slapen...

 

Gabrielle, ik val in de herhaling, maar wat ben jij toch een sterke vrouw!
Ik heb echt bewodering voor je!
Jeetje, wat hebben jij en je man al veel meegemaakt.

Mia, nu jij schor
Nou ja, liever jij dan je ventje.
En manneke lekker wild op kdv en flinke honger!
Dat beloofd nog wat voor later

Wij hebben idd de Joolz besteld.
En dan de Earth Edition Elephant Grey.
Die vonden we zo mooi met het bruine leer!
Blij te horen dat jij er helemaal tevreen mee bent.

Lindinha, ja het wordt tijd dat die van jullie gebruikt gaat worden!
En wat fijn dat jullie kleintje zo goed aan borst én uit fles drinkt.
Zo fijn om te horen!

Linda, haai!
Wat zijn jouw kleintjes al groooooooot.
Jeetje, wat gaat de tijd snel!

Alex, jij begint ook alweer op te schieten!

Sabrien?????????

Ieoor, ik knuffel je nog maar weer eens!
Ik snap dat je je wat meer terugtrekt en ben blij dat je steun vindt bij Marjah.
Ongi is er begrijp ik?
En dan er toch nog een keer voor gaan?
KNUFFEL!

 

Even ego!

Echo was super!!!
Foto's in album.

Kindje lag helemaal op schema.
Omtrek van het hoofdje werd gemeten op 12 weken en 5 dagen.
CRL was ook op 12 weken en 5 dagen. Kindje is nu bijna 65 mm.
Verder zag de ruggengraat er goed uit.
Maagje was aanwezig en gevuld met wat vruchtwater.
Blaasje was er ook en al deels gevuld, dus de niertjes werken ook.
De 2 hersenhelften waren al goed te zien en het hartje klopte met 152 bpm terwijl het kindje sliep.
Het zag er allemaal heel goed uit zei ze!

Toen wilde ze het kindje wakker maken, zodat we hem konden zien bewegen.
Zij schudden met het vruchtwater, maar hij bleef maar doorslapen.
Ik zei: 'Nu al precies z'n vader, die is ook niet wakker te krijgen!'.
Maar toen werd hij toch wakker, zette zicht flink af tegen de wand, draaide zich om en ging verder slapen

Ik ben vlieft!

Placenta lag aan de achterkant, dus ik zou het kindje met 20 weken moeten kunnen voelen volgens de echoscopiste.
Over 4 weken hebben we een pretecho bij dr. Papa.
En dan weten we ook of de waarzegster nogmaals gelijk krijgt.

 

Sikki joehoeeee wat een goed nieuws, heerlijk en nu verder genieten!! Ben zo benieuwd, ik denk inderdaad een meisje!!! Ben zooooo blij voor jullie!!! Kusss

Gabrielle, wat hebben jullie veel meegemaakt en wat ben jij een sterke vrouw!!! Denk veel aan jullie en hoop dat je hier altijd je gevoelens kwijt kan! Dikke knuffffffff

Lindinha, super dat t de goede kant uitgaat met sven!!!

Ieoor en fenny, knuffffff....

Mrs mia, hoe is t met jullie pausje? Hihi

Hier alweer een mp, wel sinds gisteren veel harde buiken en net de slijmprop verloren!! Hopelijk duurt t niet al te lang meer, ben zo benieuwd naar ons wondertje! Hou jullie op de hoogte!!

Kussss

 

oe spannend sabrien, dat is toch echt een teken!!! wie weet vanacht!!!

 

Wat geweldig!
Ik moest wel even slikken, ik hoop zo voor je dat hij/zij met 20 weken ook zo goed 'door de keurring' komt. Ik merk dat ik daar erg gevoelig voor ben.
En die waarzegster, stel je voor...

 

Gabrielle, ik begrijp je meid.
Heb ook eerst gedacht om het hier niet te posten.
Geluk en verdriet, het ligt soms zo dicht bij elkaar...

Dikke knuffel voor jou Gabrielle!!!

Vanwege jouw verhaal en die van een aantal andere meiden was ik ook heel erg bang voor deze echo.
Al die nare verhalen hebben de afgelopen weken continue door mijn hoofd gespookt.
Toen ze de echo aanzette was ik als eerste gefocussed op het hartje. Pas toen ze zei en duidelijk liet zien dat het klopte kon ik weer ademhalen (ik heb zoveel aan Anna en Vriesje en een aantal anderen gedacht waarbij het hartje rond de 10/11 weken stopte).
Bij mijn 10/11 weken was ik daarom ook extra gespannen.

En toen ze zei, daar is het maagje moest ik ook gelijk aan het nichtje van Loesie denken (kindje had geen maagje dus is met 24 wk gehaald) en toen ze daarna zei daar is het blaasje en die is gevuld dus werken de niertjes moest ik gelijk aan jou denken.
Maar omdat ze niets zei over de darmen en de vorming van het hartje en jouw verhaal zo vers in mijn geheugen ligt spookt dat nu nog steeds door mijn hoofd.
Over 4 weken een echo bij dr. Papa, dus dan wil ik dat nog wel even checken.
Aan de andere kant denk ik, als ze iets had gezien wat niet goed was, dan had ze het toch wel gezegd?

Maar de neef van Siklief en zijn vrouw zijn hun kindje 'spontaan' verloren met 16 weken.
Die zijn net zolang bezig geweest als wij.
Dus ook dat is nu weer een angst die door mijn hoofd spookt.

Maar ik moet ook proberen het los te laten.
Me niet te veel laten meeslepen door de nare verhalen, want uiteindelijk gaat het vaker wél goed dan níet goed.
Maar toch, ik ben na 9 ICSI's zo bang het weer kwijt te raken en weer met lege handen te staan.
Zorgeloos genieten is er dan niet bij.
Ook niet na een goede 12 weken echo.

En verder laten we geen combinatietest doen.
Ik wil niet nog meer in onzekerheid komen te zitten en een vruchtwaterpunctie willen we allebei niet doen ivm het risico.
We zien wel wat er op ons pad komt.

Sabrien, prop verloren!
Jeetje, er staat iets te gebeuren!!!

Fenny en Ieoor, knuffel voor jullie meisjes!

 

Gabrielle jeetje wat heftig die methode...
Ook zo wisselend de aantallen...
Wat betreft bmi ik ben ook niet de slankste wel afgevallen nu voor de laatste maar nog wel te zwaar maar ja...
Knuffel meis.
Snap je angst.

Sabrien oooooo zo spannend het begin is er!

Sikki huil van echo en de fotos, zo mooi!
Snap je helemaal want ik heb hetzelfde. Zo bang dat het je toch weer af wordt gepakt.
Zoals je weet kon ik pas echt meer genieten na de goede 20 weken echo de eerste keer.
Want bij ons ook dichtbij foute twintig weken echo toen ik zwanger was. Oooo wat was ik bang toen voor die 20 weken echo.
Probeer te genieten van het hier en nu....je bent zwanger er zit een heel mooi mensje veilig en warm bij je.
Knuf!

Hier echt aan het aftellen tot volgende week...pff de zenuwen beginnen nu al op te spelen. Nu laat ik de blijdschap nog niet echt toe. Vooral ongeloof en zelfbescherming.. zo bang dat het alsnog uit je vingers glipt..
Moet veel werken dus gaan de dagen snel...

 

Snel vanuit trein voor Sikki:


Yeah!!!!!!!!!! Joehoe!!!! Een goede 12 weken echo!!!!
Ook ik was steeds erg bang (ivm hematoom....) dacht ook steeds aan nare dingen van anderen.... Was ook bang om met lege armen achter te blijven... *emoindetrein* en toch... Toch heb ik net m'n meisje net nog een voeding gegeven voordat ik in de trein stapte.
Wil trouwens zggen dat wat je schrijft: 'zienwelwatopobspadkomt'ofzo heel mooi en herkenbaar!

Dr papa schijnt echt super te zijn, zelf niet bezocht, maar van hore zeggen!
Enneh.... Plancenta achter? Ik voelde ons meisje met 15 weken al!!! Heel zachtjes, steeds sterker wordend!!! Misschien jij ook wel!!!


Eindbestemming!!! Ik ga werken!!!

Bye en zwaai!!!

 

Wat leuk mrs mia, ja nu gaat het echt snel, maar wat een leuke en mooie topic is dit zeg, zoveel succes verhalen waar mijn verhaal inmiddels niks meer bij is, sommigen van jullie hebben zoveel doorstaan!!! zoveel respect maar ook zo blij dat het KAN! ik denk nog zoveel aan de mmm, heeft me toch veranderd ergens.

 

Joehoe mooie echo voor Sikki!!!
Ben zo blij voor je meid! En tuurlijk blijft die onzekerheid nog steeds aanwezig, dat gaat ook nooit helemaal weg. Maar probeer er wel al een beetje van te genieten nu. Het gaat goed met jullie kindje en je moet er (voor eigen gemoedsrust) ook maar vanuit gaan dat dat zo blijft gaan. Dat is immers in de meeste gevallen ook zo, hoe triest de gevallen ook zijn bij wie het helaas niet zo af mag lopen.

Heel raar... tijdens mijn zwangerschap hebben wij met alles rekening gehouden wat er niet goed kon gaan of wat er niet goed kon zijn met de kleine, maar wij hebben echt nooit rekening gehouden met vroeggeboorte... zo raar is dat, met alle lichamelijke "afwijkingen" hadden we rekening gehouden, maar dit.... nee! Zo zie je maar weer dat je toch nooit helemaal voorbereid kan zijn op wat er op je afkomt... dus dan kan je het maar het beste op je af laten komen en ermee dealen als dat nodig is.

Dus over 3 weken al pretecho? Spannend zeg! Heb wel eens van dr. papa gehoord, hij schijnt idd de beste te zijn, maar wij vonden het te ver weg. En ik denk ook nog steeds dat het een sikkimeisje wordt!

Sabrien..... slijmprop verloren!!!!!!!!!!! Whaaaaa spannend, ik hou zp in de gaten en wens je heeeeeel veel succes! Oh.. by the way, ik denk ook dat jullie een meid krijgen! hihi...

Gabrielle.... supervrouw! Wat een kracht straal je uit..! Diep respect voor jou hoe je met deze emotionele situatie omgaat.

Ieoor, Fenny.... meisjes ik ben jullie niet vergeten hoor! En hoop dat jullie de volgende mogen zijn die zwanger raken. Dat hoop ik echt...!

Alex, wanneer heb jij je echo? Pas met 12 weken of al met 7 weken ofzo?

 

Knuffel voor alle dames...


Sikki ik wil even speciaal iets voor jou neerzetten hier.

Ik wil je zeggen probeer aub te genieten van je zwangerschap en laat je angst niet overheersen.
(Rot om te zeggen sorry alvast)
Maar het kan je eerste en laatste zwangerschap zijn (helaas) en het zou zo jammer zijn als je daar alleen maar op terug kan kijken dat de angsten die je gehad hebt...
En ik weet het is makkelijk gezegd dan gedaan, maar ik zeg dit omdat ik dus de hele zwangerschap van M van echo naar echo geleefd heb in complete angst vanwege die bloedingen constant.
ik heb echt niet genoten wel van het gevoel in mn buik natuurlijk maar niet van alles eromheen, ik durfde niks te doen bang dat ik iets zou doen wat fataal zou kunnen zijn voor hem.
waardoor ik alleen maar een gespannen wrak werd en niet kon wachten dat ik hem in mn armen zou hebben en ik hem kon beschermen ( wat ook niet kan tegen alles)
Bij de tweeling heb ik bewust genoten van elke dag.. foto's gemaakt van mn buik bewust contact gezocht en hartjes geluisterd ... ik kijk terug op een hele fijne zwangerschap waarvan ik enorm genoeten heb,terwijl het toch een risicovollere zwangerschap zou behoren te zijn.
..

Ik hoop dst ik het goed uitgelegd heb... ben niet zo goed met woorden

 

Even ego... Heb nu al 20 uur hele pijnlijke weeen, vanmorgen in z huis geweest en maar 2 cm ontsluiting... Ben gestript hopelijk helpt dat wat. Hubbie en ik zijn helemaal op, vanmiddag moeten we terug. Hubbie heeft gevraagd of ze me willen helpen door bv gel of weeenopwekkers of iets dergelijks. Doen ze pas vanaf 41 weken, maar ik trek dit niet meer. Heb zo'n pijn..... Hou jullie op de hoogte!! Kusss

 

oh vreselijk sabrien, snap dat je helemaal op bent, heel veek sterkte en ik duim en denk aan je!!! en weet die ruggenprik was zo'n verademing bij mij, weet zeker dat ik daardoor geen ks heb gehad. mocht je dit nog lezen xxx

 

Och lieve Sabrien, wat vreselijk!
Heel veel sterkte meid!!!
Ik hoop dat ze je toch snel willen helpen.

Lieve meisjes, bedankt voor jullie woorden.
Maar Siklief en ik genieten er ook wel van hoor.
Alleen de dagen na een echo toe zijn toch weer enorm spannend.
Juist door de verhalen die je kent.
En ook de 12 weken vond ik erg spannend, omdat je hoort dat rond week 11 de placenta de taak voor de voeding moet overnemen en het rond dit termijn toch nog best vaak misgaat, omdat de placenta niet goed is aangelegd.
Maar ik moet zeggen dat ik nu wel steeds rustiger eronder word.
Komt dus helemaal goed

Mia, die Nautic vonden wij ook niets. Dus extra blij dat nu de Earth Edition er is.
En BMWie? Hier begint het ook te komen!
Ik snap er niets van, maar ik heb echt al een mega buik
Ben bang dat ik echt als tientonner eindig.
Ach ja, Siklief zei al, ik zorg wel voor de kleine als jij met de personal trainer iedere avond 1,5 uur traint

Lindinha, wat een heerlijke foto van jullie mannetje!!!
Hoe is het met z'n oogjes?
En jij, ben jij al goed hersteld?

Wat je zegt, dat je over rekening mee houdt, behalve de vroeggeboorte.
Dat begrijp ik ja, uiteindelijk word je altijd verrast door iets waar je niet aan hebt gedacht.
Anders was je natuurlijk ook niet verrast
Kun jij het wel langzaamaan een plekje geven?

Alex, nog een week aftellen.
Pffff, dat wachten is en blijft vreselijk he.
En toch...nu ik terug kijk denk ik, ach het is best snel gegaan

Maartje, zwaai!
Is het werk leuk?

Gabrielle, knuffel!!!

Ieoor, hoe staat het met de plannen?

Fenny, lees je af en toe hier nog mee?
Knuffel meisje!

Sil, jij ook voor je altijd lieve woorden!

 

Oooooh Sabrien wat verrot dat je zoveel last hebt...
Ik had ook zo'n pijn tijdens de weeen en door de stress van mijn pijn kwam er dus geen extra ontsluiting meer uiteindelijk kreeg ik een ruggeprik aangeboden in het ziekenhuis en die heb ik na tegenstribbelen toch maar geaccepteerd.. en dat was om 10,30 uur en oom 22.06 was M pas daar.... wat was ik blij met de ruggenprik.
heb jij een poliklinische bevalling? en mag je pas komen als je echt volop in de weeen zit?? onmenselijk vind ik dat.... bij 2cm kunnen ze de vliezen al breken om alles wat te helpen...

 

Och... Sabrien, wat erg dat je zoveel pijn hebt. Ik weet het... weeën zijn niet fijn en al helemaal niet als het al 20 (!!!) uur duurt en je nog maar 2 cm ontsluiting hebt. Als ik jou was zou ik ook een ruggeprik vragen hoor. Dat helpt je wat om te ontspannen tussen je weeën door. Ik heb natuurlijk alleen maar een ruggeprik gehad met de ks, maar kreeg net voordat ze de ruggeprik gingen zetten nog een wee... wow wat was ik blij dat ik daarna die rp had zeg... geen pijn meer (geen idee of je bij een ks of natuurlijke bevalling net zoveel krijgt ingespoten, denk het niet) maar het was wel erg fijn!

Lieve meid, ik denk aan je, heel veel sterkte en succes en denk aan die mooie beeb van jullie die er straks is!

Knuf!