Onze meid van 1,5 jaar zit denk ik in de peuterpubertijd, als dat al kan tenminste? Ze gooit der zelf op de grond als ze geen zin heeft te luisteren, daagt uit, en sinds kort weigert ze ook haar avond eten. ochten en middag brood eet ze gewoon op, haar fruit ook maar avond eten proeft ze nog geeneens! en als ze het al in der mond doet dan spuugt ze het zonder pardon gewoon uit! hoe moet ik hier op reageren en mee omgaan? Wat moet ik doen als ze helemaal niet eet? Ieta anders aanbieden, zoals brood, of vla? of wint ze de strijd dan? ik kan haar moeilijk zonder eten naar bed laten gaan, toch? iemand enig idee?
Louise doet dat ook weleens, voer je haar nog? Je zou ook gewoon een kinderlepel/vorkje aan haar kunnen geven en haar gewoon haar gang laten gaan. Zo doe ik het althans. Dan negeer ik haar gewoon en wij gaan rustig verder met eten en praten. Meestal gaat ze dan ineens wel eten. En zo niet, dan niet Dan gaat ze inderdaad gewoon zonder naar bed. Misschien heeft ze wel niet zo'n honger. Als Louise dan snachts wakker wordt krijgt ze alsnog een papfles maar dan ik zou niet met het avondeten iets anders geven, want dan lijkt me dat ze doorheeft dat als ze maar lang genoeg weigert, iets anders (lekkers) krijgt.
zelf laten eten doen we en dan vind ze het helamaal prachtig maar er gaat niks in helaas pap krijgt ze hier eigenlijk nooit en snachts eten al helemaal niet dus weet ook niet of ik daar aan moet beginnen dan
Oh, dat gaat hier al meer dan een half jaar zo, hoor. Mijn zoontje van inmiddels 2 jaar ligt zeer regelmatig zonder avondeten in bed. Hij mag eten wat we eten en als hij dat niet doet, pech gehad! Wij maken ook nooit iets anders voor hem klaar. Hij krijgt wel altijd een toetje, maar vaak wil hij dat zelfs ook niet eten. Op het consultatiebureau geven ze dat ook als advies. Ik probeer wel een paar keer per week iets te maken waarvan ik zeker weet dat ie het lekker vindt, zodat hij in elk geval af en toe wel avondeten krijgt. En ik geef sinds een paar maanden vitaminesnoepjes, omdat ik bang was dat hij niet genoeg vitamine binnen kreeg, omdat hij bijna nooit groente eet. Nu hij twee is hebben we wel als nieuwe regel dat hij pas een stukje vlees krijgt als hij minstens 2 hapjes groente op heeft. En dat snapt ie inmiddels maar al te goed, hoewel het meestal niet erg van harte (lees: met groot vertoon van drama) gaat.
Die fase is hier net voorbij. Het begon in januari en heeft tot aan november geduurd. (dus van 15 maanden tot 25 maanden). Ik heb er weinig aandacht aan besteed. Hij kon eten wat de pot schaft en anders maar niet. En ik weet niet waarvan, maar hij is gewoon lekker door gegroeid! Ik geef nu ook kauwvitamines bij en hij denkt dat het snoepjes zijn. Als hij goed heeft gegeten (op zijn minst twee happen groente) dan krijgt hij eentje. We prijzen hem de hemel in als hij goed eet, vind hij ook prachtig. Als praktische tip heb ik nog voor je om een kleine portie in te scheppen op een groot bord. Dan lijkt het minder onoverkomelijk. Verder zelf lekker gaan zitten eten en vooral niet laten merken dat je het niet leuk vindt dat ze niet eet. Negeer het negatieve gedrag (tenzij ze iets op de grond gooit of stuk maakt natuurlijk) en beloon goed gedrag. Heel overdreven misschien, maar prijs haar bij elk hapje dat ze neemt. En wat je ook doet, nooit het toetje als strafmaatregel gebruiken.
Hier idem dito: Yuri heeft vanaf anderhalf jaar tot voor kort nauwelijks avondeten gegeten. We hebben er hier ook nooit echt een issue van gemaakt en hem ook gewoon altijd zijn avondeten gegeven. Een week geleden begon hij ineens weer gewoon te eten en sindsdien is ieder bordje leeg gegaan. Eerlijkheidshalve moet ik er wel bij zeggen dat we groente wat opleuken met appelmoes, maar verder gaat alles er nu in, zelfs spruitjes. Het gaat dus voorbij, hoe frustrerend het ook is, het beste is om er weinig aandacht aan te besteden en het gewoon gezellig te houden aan tafel.