Hoi hoi, Sorry daar ben ik weer. Onze kleine man word volgende week 1. Eindelijk ging het beter met slapen. Hij sliep door na dik 6 maanden ellende (vanaf ong 4 maanden gedoe) Afgelopen 2 weken op vakantie geweest en nou ik weet niet maar de verlatingsangst is denk ik ingeslagen als een bom. Hij krijst al bij het idee van naar bed gaan. Vannacht was hij van half 2 tot 4 uur wakker. Gillen, lachen en krijsen en spelen wisselen elkaar af. Ik word er gek van. Ik kan geen stap meer zetten zonder hem aan mijn benen, slapen is er ook niet meer bij. Om alles huilt Hij. Hij wilt enkel op mijn arm. Het liefst ook in de auto, zelfs dan huilt Hij dat ik te ver weg ben... Het idee alleen al dat dit nog zeker 6 maanden kan duren, maakt me helemaal gestoord. Ik kan geen kant op, hij pikt ook mijn man absoluut niet. Mijn gevoel begint inmiddels te neigen naar laten huilen maar dat is dan dus krijsen. Hij kalmeert pas 10 minuten nadat ik hem weer uit bed gehaald heb en dan heeft hij max 3 min alleen in bed gelegen dus het zit echt diep. Iemand een perspectief voor mij? Ik smeek het Liefs
Lastige periode hè? Ik ken het van toen 1 van mijn kinderen dit had. wij deden het zo; een vast ritueel, pyjama aan tandjes poetsen boekje lezen liedje zingen , elke dag hetzelfde. op dag 1 leg je je kindje in bed en zeg je ga maar lekker liggen, in de tussentijd zong ik liedjes en ging ik het kamertje opruimen , schoonmaken, een boekje voor mezelf lezen, maar kind in bedje houden en er wel bij blijven. Zo breid je dit uit; dan met de deur open, doe je de gang en loop je weer terug het kamertje in als je merkt dat je kind het moeilijk vind. zorg dat je kind je kan horen / zien. overdag kan dit ook zo, doe regelmatig kiekeboe ( handen voor de ogen en dan dus kiekeboe) zo leert het dat ook al ziet hij je niet, je er wel bent. sterkte! Ik weet dat het zwaar is en bedenk: het is tijdelijk
Oef dat klinkt zwaar. Weet dat het echt over gaat, maar daar heb je nu niks aan. Hier ook net 1 en zeer zeker een verandering in slaap. Ook hier complete hysterie in bed. De ene dag meteen bij het in bed leggen. De andere dag slaapt hij eerst een uur en wordt dan hysterisch wakker. En de dag erna slaapt hij wel gewoon weer van 7 tot 7 . Heel wisselend maar oh zo begrijpelijk; ze zijn zo enorm aan het ontwikkelen! Lopen, praten, overdag slaapjes anders inregelen (hier is hij pas net van 3 naar 2 dutjes). De hysterische buien duren hier ongeveer een uur als je niets doet. Wij laten nooit huilen, dat kan ik echt niet over mijn hart verkrijgen. Hij heeft ons nodig, hij heeft het zwaar. Wij moeten er voor hem zijn. Wat mijn man doet: er naast gaan zitten, soms even oppakken als hij er echt in blijft hangen. Veel slokjes water geven! Want die van ons raakt er half uitgedroogd van. En het bedritueel soms opnieuw. Maar vooral zo'n anderhalf uur in de stoel ernaast en wachten tot hij weer slaapt Wat ik doe: lekker mee naar ons bed nemen. Ik duik er dan ook in met een kop thee en een boek. Hij stopt dan meteen met huilen, die nabijheid is precies wat hij dan nodig heeft. Slapen duurt wel weer een uurtje ofzo, maar hij is in ieder geval blij. Bij ons zit het hem vooral in accepteren. We hebben een heel zware tijd gekend en pas toen ik het ging accepteren kon ik het veel beter handelen. Ik hoop dat dat misschien een tip is. Ga er in mee. Knuffel hem, geef hem wat hij nodig heeft. Je verpest er niks mee, hij zal daarna heus wel weer in z'n eigen bed slapen.
Dank voor jullie reacties! Gisteren zat ik ook even een topic van aantal dagen terug te lezen over een meisje dat amper sliep. Daarin werd vervolgens de kno arts benoemd. Er ging een lichtje bij mij branden want de hele ellende met slapen begon op een zeer specifieke dag toen hij ong 3 maanden was (na zijn 2 vaccinatie). Hij had toen een beginnende oorontsteking en hij krijst non stop voor 5 dagen. Arts dacht toen dat hij op strengere koemelkvrij voeding moest. Tussendoor nog aantal keren zijn oren laten bekijken omdat mijn gevoel telkens zei; er zit daar iets maar telkens was het niets. Maar een maand geleden heeft hij echt dik 2 weken fantastisch geslapen. En toen brandde dus het lampje. Hij had toen een AB kuur gehad voor oorontsteking.. ik ga maandag even de ha bellen dat ik graag een doorverwijzing wil voor de kno arts om het te laten uitsluiten. Zit momenteel echt met een huis baby. Het is niet alleen slapen wat slecht gaat maar tussendoor ook zoveel ontevredenheid en huilen. Onze dochter was ook huilerig tot zij kon lopen maar dit is echt next level. Dank voor jullie hart onder de riem!
Hoe gaat het nu met de kleine man? Sterkte, herken deze periode echt! Kun je hem niet even uitbesteden zodat je even kunt bijtanken?
Hooi, helaas niet zo goed. Wederom een oorontsteking te pakken. 6 weken geleden heeft hij nog een kuur gehad en nu weer opnieuw. Balen dus. Huisarts wilt echter afwachten of het hierna nog een keer komt, daarna pas een verwijzing.. Zo sneu voor hem..
Huisarts wil? Gelukkig is het zorgsysteem in Duitsland sneller. Daar ben je veel sneller doorverwezen en liggen kinderen sneller in een ziekenhuis met klachten. Je mag ook zelf op een verwijzing staan, de dokter zit er niet 24/7 mee. Zorg ook goed voor jezelf, dat schiet er dan snel bij in wanneer kinderen ziek zijn. Beterschap en sterkte!