Mijn vriend en ik hebben besloten dat we een kindje willen. Nu ben ik vier weken geleden gestopt met de pil. We hebben ongeveer een week na mijn menstruatie seks gehad. Daarna niet meer. Ik vind dat vreemd. Ik heb dat tegen hem verteld, hij werd toen boos op mij, dat ik van hem verlangde dat hij altijd maar wil. Ik word er zo verdrietig van. Het geeft mij het gevoel dat hij helemaal nog geen kindje wil krijgen. Ik durf amper toenadering te zoeken, omdat ik het idee heb dat zodra hij dit doorheeft, snel iets anders gaat doen. Ik vind het zo jammer dat we er beiden voor kiezen om ervoor te gaan, en hij geen 'moeite' doet. Ik wil absoluut niet dat hij tegen zijn zin in seks met me heeft, maar ik vind wel dat hij zijn best moet doen om zin voor mij te maken. Dat doet hij absoluut niet.. Ik vraag me ook af: als hij nu al zo weinig zin heeft, hoe gaat het dan over bijv. 4 maanden? Herkent iemand dit?
Ik ben geneigd om je mening te delen en te denken dat hij inderdaad nog niet toe is aan een kindje.. Want voordat jij stopte met de pil waren jullie wel vaker intiem? En hij heeft niet net een nieuwe baan, ziek geweest, enorm vermoeid oid? De enige optie is om het bespreekbaar te maken, denk ik. Dat dit je erg verdrietig maakt en dat jij je afvraagt of er iets is.
Jup, hier soort van vergelijkbaar. Vrij onverwacht voor een derde gegaan, man erg druk met werk en zit tegen burnout aan. Laatste dagen wat meer afstandelijk, dus over gesproken en hij blijkt toch een soort van koudwatervrees te hebben. Zwangerschap, bevalling zijn best heftig en mannen beleven dit anders dan vrouwen, zij dragen het kindje niet en beginnen pas later met het opbouwen van een band.. Wij hebben besloten als het niet raak is nu (dan is het namelijk ook prima), dat we dan even een pauze inlassen tot deze drukke periode over is! Tip: blijf erover praten en probeer tot niks te dwingen! Hou de lol erin qua seks, je man blijft ook gewoon een man en wil niet alleen als spermadonor gebruikt worden (niet dat dat bij jou het geval is hoor!)
Ja klopt, hiervoor vaker intiem. Dit is wel het laatste wat ik verwachtte, we praten er al over sinds begin van dit jaar. Ik merk aan mezelf dat ik het ook heel erg moeilijk vind om er met hem over te praten. Ik kan niet goed verwoorden wat ik voel. Daarnaast had ik verwacht dat het juist heel leuk en spannend zou zijn om deze tijd met elkaar te beleven, helaas vind ik het tot nu toe vooral teleurstellend.
En verder speelt er niets in onze situatie wat ervoor kan zorgen dat zijn hoofd er niet naar staat, geen nieuwe baan e.d.
Koudwatervrees zou idd van toepassing kunnen zijn. Ik ga het er nog eens met hem over hebben en vragen of dit het is.
Dat dus. Of hij weet dat jij ontzettend graag een kindje wil en hij is opeens bang dat hij niet snel genoeg raak weet te schieten. Dat kan voor een man erg frustrerend werken. Bang om jou teleur te stellen als je niet snel zwanger wordt.
Ja, dat zou het toch ook moeten zijn! Alleen is het wel iets waar jullie allebei aan toe moeten zijn.. Je kunt alvast opschrijven hoe jij je nu voelt en wat het met je doet dan heb je houvast als je met je vriend gaat praten. Of het hem laten lezen? En hem de ruimte geven om te reageren hoe dit nu voor hem is. Want als hij koudwater vrees heeft en even tijd nodig heeft, dan is het belangrijk dat hij die ruimte ook krijgt. Sterkte meis, niet leuk zo!
Dat is wel een goede tip ja! Er gaat soms zo veel door me heen, opschrijven zal me vast helpen. En je hebt gelijk, dit is zeker iets waar we allebei aan toe moeten zijn. Bedankt
Hoe was het voor je stopte met de pil? Het zou idd kunnen dat het nu "dichtbij" komt en hij bang wordt. Het beste is om hier toch over te praten. Hij moet er natuurlijk wel voor 100 procent achter staan.
Ik denk dat mannen vaak de druk voelen van het goed moeten doen. Misschien snel twijfelen of ze wel vruchtbaar zijn. Ik denk dat het of zoiets is en daardoor druk voelen of toch angst dat het allemaal te snel voor hem gaat. Het opschrijven gaf iemand als tip dat vind ik altijd een goed idee en hem dat laten lezen. Sterkte meid!
Thnx allemaal, ik heb er vandaag met hem over gepraat. Hij vond t inderdaad eng en was te druk in zijn hoofd om seks te willen hebben. Hij zou heel erg blij zijn als ik zwanger zou worden. Hij geeft wel aan dat hij er niet te gefocust op wil zijn (als in op bepaalde momenten seks 'moeten' hebben) omdat hij dan bang is dat hij dan te veel druk voelt. We hebben dus samen besloten het rustig aan te doen, seks te hebben wanneer we daar zin in hebben en dan hopen dat het een keer raak is. Bedankt voor jullie lieve berichtjes