wanneer een keizersnee week 39 of 40 bij een stuitligging

Hey,

Ik ben 4 weken geleden bevallen van een zoontje met keizersnede. Hij lag bij ongeveer 35 weken in stuit en is niet meer gedraaid! De gyn gaf me nog één weekje toen, dat hij vanzelf zou draaien wat dus niet gelukt is. Een versiepoging hebben we niet gedaan aangezien de navelstreng rond zijn halsje zat. Uiteindelijk heeft de gyn ons niet veel keuze gelaten en een keizersnede gepland op 16 sept. Ons ventje heeft uiteindelijk zelf beslist om er 7 sept al werk van te maken. Ik ben toen mijn slijmprop verloren van 6 op 7 sept. op 7 sept rond 16u is mijn water dan gebroken. Om 17u in het ziekenhuis toegekomen en om 18u24 is hij met keizersnede geboren! Het ging allemaal razendsnel en dat vind ik een beetje spijtig. Ik was zo aan het aftellen tot 16 september en me volledig naar die datum aan het voorbereiden. Ik mis mijn buikje nog steeds trouwens.

De keizersnede zelf is de eerste week erg pijnlijk daarna merkte ik heel snel verbetering op!

Veel succes! xxx

 

Hallo,

Ik lees graag even mee. Kindje ligt ook nog in stuit en moet woensdag keuze doorgeven aan gyn. We gaan dan ook datum prikken.

Groet
Wennos

 

Ik ben met 38 weken met keizersnede bevallen (bijna 5 jaar geleden) en ik heb er eigenlijk geen spijt van. Draaien was in mijn geval geen optie en stuitbevalling al helemaal niet!

Succes en ik hoop voor je dat de baby wel draait!

 

Onze kleine meid draaide bijna wekelijks, maar lag met 38w5d weer eens in een stuit. Ik was toen bij de gyn voor controle en zij adviseerde een paar dagen later, dus met precies 39 weken de ks te plannen. Het probleem is dat als de vliezen breken en je kleintje ligt in stuit, er een kans bestaat dat de navelstreng om het nekje slipt en het kindje dus stikt. Dat is helaas in onze omgeving ook gebeurd. Ik wil je niet bang maken maar de gyn waarschuwde ons hier nadrukkelijk voor dus dat zat mij totaal niet lekker. Durfde die laatste weken dan ook amper nog te lopen voor het geval dat. Wij hebben dan ook meteen ingestemd met de ks op 39 weken en alles is prima gegaan. Viel mij echt 100% mee!

Heel veel succes en een prachtig gezond kindje toegewenst!

 

Hier ook sinds wk 33 een meisje in stuit..gister bij de gyn nog steeds en donderdag is de versie gepland..

gyn geeft 90 % kans dat t gaat lukken.. beebje is niet zo groot en ligt mooi, genoeg ruimte en vruchtwater... Ik hoop zo dat t lukt.. vind t wel eng, maar wil zo graag thuis bevallen..een ks zie ik helemaal niet zitten.. zo'n nasleep en met al 3 kleine kinderen thuis lijkt me dat uitermate vervelend..

ik lees dus even mee.....en laat wel weten of t gelukt is..

 

mijn kindje lag ook in de stuit en ik heb een keizersnee gehad met 34 weken (omdat ik hoge bloeddruk had).

Als ik nu zou moeten kiezen zou ik voor een stuitbevalling gaan. Keizersnee vond ik niet vreselijk. Na een weekje voel je je al veel beter. Maar ik zou het wel gewoon willen proberen, ook voor de borstvoeding die dan beter op gang komt en dan kan je de dag erna waarschijnlijk gewoon lopen enzo (ik moest nu met mijn bed en al naar de couveuse afdeling). Ook vind ik het gewoon jammer dat mijn bevalling zo klinisch was... en ik heb ook een beetje het idee dat ik iets gemist heb.

 

ook hier even de vraag: iemand interesse om mee te kletsen? http://www.zwangerschapspagina.nl/zwangerschap-clubs/167954-stuitligging-zwanger-op-eind.html#post5668859
lees dat er meerdere nu op het einde lopen en kindje ligt in stuit...kunnen we elkaar misschien een beetje bijpraten en ondersteunen?

 

mijn meisje lag tot 38 weken in een stuit, dus draaien kan misschien nog....ik zou persoonlijk voor een keizersnede kiezen wat meer risico's voor mij, maar dat liever dan meer risico's voor de kleine.

 

Ik koos voor een keizersnede en heb hier geen spijt van gehad. Mijn dochter werd met 38 weken en 6 dagen gehaald. Voor haar was dit de veiligste manier om geboren te worden, dit was voor mij het allerbelangrijkste.

Succes!

 

Mijn dochtertje lag vanaf de 20 weken in stuit en is niet meer zelf gedraaid.
En heb haar ook niet laten draaien, omdat het weinig kans van slagen heeft als je placenta aan de voorkant ligt en was ook bang dat er iets met de placenta zou gebeuren.
En heb daarom voor alle veiligeheid ook gekozen voor een ks.
De ks werd gepland voor week 39, maar omdat mijn broertje op 6 januari jarig is, had ik gevraagd of dat het mogelijk was niet op 6-1 de ks te plannen en dit was mogelijk, dus werd het op 7-1 gepland.
Maar wat denk je nou, 5-1 braken mijn vliezen 's avonds en 6-1 om 0.05uur ben ik met een ks bevallen van onze dochter.
Vond het achteraf toch wel speciaal dat ik heb meegemaakt dat de vliezen braken en hele lichte weeën heb gevoeld en toch nog op stel en sprong naar het zkh moest.

 

Als alles goed is met moeder en kind... geen complicaties... en er wordt overeengekomen dat er een ks plaats zal vinden is het meestal in week 38 dat de ks gepland wordt.

Dit omdat een gyn bij een geplande ks niet voor de verrassing wil staan in de vorm van vrouw met weeën waardoor het redelijk spoed gaat worden en met 38 weken is het kindje groot genoeg en sterk genoeg.. De kans op complicaties is dan veel minder.

Ik denk dat het belangrijk is dit goed door te spreken met je gyn. Dus wanneer de ks plaats zal vinden etc.

Succes!

 

Mijn dochter lag met 33 weken in onvolkomen stuit. Het ZH raadde ons aan om te starten met moxa therapie.. Helaas heeft dit niet gebaat en een versiepoging wilde de gynaecoloog niet uitvoeren omdat de placenta aan de voorkant lag, er te weinig vruchtwater was en t kindje te groot was. We zaten van te voren erg te twijfelen of we een normale bavalling wilden of een keizersnede. Maar de gynaecoloog zag geen complicaties voor een normale bevalling en aan een keizersnede vonden we toch teveel nadelen aan zitten.
Als ik de volgende keer weer mag kiezen dan wordt het zeker een keizersnede want mijn bevalling was een hel. Ik kon op het laatst de ontsluitingsweeën niet meer opvangen..pijnstillers kreeg ik niet want ik had al meer dan 6 cm ontsluiting. Op 14 december om 20.15 uur mocht ik eindelijk gaan persen (om 5.00 uur werd ik wakker thuis omdat de weeën begonnen)Maar Fenne bleef vastzitten. Haar kontje stak er al uit maar ze wilde er niet verder uitkomen. Het bleek dat ze haar armpjes boven haar hoofdje had zitten waardoor ze klem zat. Op dat moment brak er paniek uit en zei de gynaecoloog tegen de verloskundioge en de kraamverzorgster dat ze een weesgegroetje moesten bidden. Voordat ik t wist begonnen die 2 op m'n buik te duwen en vloog de gynaecoloog met 2 armen naar binnen (terwijl t kontje er al uit stak). Ik kon wel tegen t plafond springen van de pijn! Om 21.00 uur werd Fenne geboren. Ik heb haar maar heel effe bij me gehad want ze moest meteen aan de zuurstof en in de couveuze. Ze had maar een apgarscore van 3.Na 5 minuten was deze 7 en na 10 minuten 9.Dus ze is snel bijgekomen. Al snel werd ik naar de OK gebracht want ik moest gehecht worden. Ik had een totaal ruptuur en een beiderzijdse vaginawand ruptuur. Het moment dat ik de ruggenprik kreeg op de OK vond ik zalig..de pijn was gelukkig weg! Mijn herstel is verder goed verlopen en mijn heb weinig last meer van mijn totaal ruptuur. Ik moet alleen binnenkort terug omdat ik niet meer kan vrijen. Het doet zo'n ongelofelijke pijn..dus naar mijn idee is t of te strak gehecht of het littekenweefsel zit in de weg.
Ik wil jullie echt niet bang maken met mijn bevallingsverhaal en er zijn zeker veel stuitbevallingen die WEL goed gaan. Achteraf gezien had ik op deze manier helemaal niet mogen bevallen,hadden ze van tevoren een echo moeten maken hoe Fenne lag en was t gewoon een keizersnede geworden.

Groetjes Rianne