Gewoon doen waar jullie je goed bij voelen! Ik gebruik mijn eigen naam in het dagelijks leven (al heb ik officieel zijn naam erachter geplakt) en onze kinderen hebben/krijgen de naam van papa. Om verwarring op de opvang te voorkomen, onderteken ik altijd met Naam, moeder van .... Zoals door iemand in een eerdere post al suggereerde. Let wel op, volgens mij is het wel de wet als papa en mama een achternaam hebben gekozen, alle kinderen van deze ouders die achternaam krijgen. Gekozen is gekozen dus!
Nou meid wat let je... als je zo zeker van je zaakje bent, gewoon doen en bij twijfel niet doen Ik ben wat dat betreft traditioneler ingesteld.
ik heb onze dochter mijn vriend zijn naam gegeven. gewoon puur omdat ik die mooier/makkerlijker vind. tradities vind ik maar onzin. het gaat om iets waar je je fijn bij voelt. daarom mag je met trouwen ook kiezen welke achternaam het word
Mag ik mijn mening zeggen. Ik zeg alleen dat ik de mans achternaam bij een kindje mooier vind. DaphneGracia vraagt toch om een mening, waarom wordt je dan gelijk aanvallig. Ik hoorde laatste van iemand die is vorig veel mishandeld etc en die wilde zijn eigen achternaam niet. Dan snap ik het volkomen. Maar anders vind ik de mans achternaam het mooiste. En als DaphneGracia een mening vraagt mag ik toch ook mijn mening gevenZ
Sorry maar ik vind dit een rare reactie. In jouw ogen schaamt iemand zich dus voor zijn achternaam of wil hij zijn naam niet voortzetten als de kinderen die naam niet hebben?
Dat laatste klopt, je mag dus niet het ene kind de naam van de moeder en de volgende de naam van de vader geven
Ja hier nog zo iemand.. Hoewel we getrouwd zijn (en zoontje dus standaard de naam van mijn man zou krijgen) heeft ons zoontje mijn achternaam. Ik vond mijn achternaam ook mooier (en komt veeeeeeel minder vaak voor). De naam van mijn man is niet lelijk maar je hebt wel drie met de zelfde achternaam in een klas (denk aan jansen ofzo). Daarnaast zijn we allebei niet van mening dat een kind de naam van de man moet krijgen omdat hij nou eenmaal De Man is.. We houden allebei evenveel van ons zoontje en zijn evenveel z'n familie. Uiteindelijk heb ik de keuze aan mijn man overgelaten omdat ik het een beladen onderwerp vond.. Werd vanuit familie best moeilijk over gedaan. Maar toen ik er in het ziekenhuis achter kwam dat hij voor mijn naam had gekozen vond ik dat wel leuk Ik heb overigens nog steeds wel het gevoel dat ik me moet verdedigen tegenover mijn schoonouders, ookal was het echt zijn keuze.. Heb het helemaal losgelaten en was zelfs van mening dat ons kindje zijn achternaam ging krijgen. Maar hij zei zelf dat hij een unieke achternaam leuker vond en het daardoor niet minder zijn kind was. Maar verder geen spijt en we zijn er allebei blij mee.
Ik vind er niks vreemd aan. En als jullie jouw naam mooier vinden, wat maakt het dan uit? Wij zijn ook niet getrouwd, maar samenlevend. Ons kindje krijgt ook mijn achternaam. Dit is erg belangrijk voor mij, emotioneel gezien, tenslotte groeit het in mijn buik. Als wij later gaan trouwen, krijgt het kind alsnog de achternaam van mijn partner, net als ik. Mijn vriend wil trouwens dat het kindje van begin af aan zijn achternaam draagt, dus daar is het laatste woord nog niet over gesproken O ja, zijn familie vind het ook vreemd als het kindje mijn achternaam krijgt, daar is het vanzelfsprekend dat bij de ongetrouwde stellen het kind de naam van de vader krijgt. Maar laat ik daar nou eens verandering in aanbrengen
Wij waren al getrouwd en ik heb mijn mans naam aangenomen.. Officieel mijn meisjesnaam erachter, maar in de praktijk gebruik ik eigenlijk alleen mijn mans naam.. Voor ons dus vanzelfsprekend dat onze kinderen deze naam ook zullen dragen. Overigens als wij niet getrouwd waren hadden we de kids ook mijn mans naam gegeven. Maar hier is de situatie zo dat mijn achternaam veel voorkomend is en die van mijn man niet. En mijn gevoel zegt ook dat kinderen de naam van hun vader dragen.. Geen idee waarom precies eigenlijk