EEn Nachtmerrie is wel de JUISTE beschrijving. KA teruggbeld vamorgen, omdat zij graag (nog steeds met mij) met mij dat gesprek wil hebben. Terug gehoren gekregen, dat zij vandaag niet aanwezig was, morgen en overmorgen ook niet. Vrijdag zou zij er pas weer zijn. Pppffff... Werd ik rond 15.00u door haar terug gebeld VANDAAG, en zei nog zeggen: ja ik had u gisteren ook al geprobeerd terug te belleeen...(dat klopt want ze had in gesproken. Maar ik zat zo diep in verdriet kwaadheid, dat ik op mijn app heb gezet: het gewone leven gaat door. Dat blijkt maar weinig mensen want weinig mensen laten weten dat ze nog aan ons denken, of vragen oik en zijn Zus het nog trekken... En toen heb ik mijn mobiel uitgezet...voelde zzzzzzzzzzzzzzzzzzzoooooooooooooooooooooooooooo kkkkkkkkkkkkkkkk***********TTTTTTTTTT En belt zij op met het verhaal van bovenstaande!!!!!!!! (tussen neus en lippen liet ze ontglippen dat ze die morgen ookal zoiets met iemand had, dus gehoord had!!!!!!) JE ZOU ZE TOCH!!!!! Ze liep direct naar de kinderafdeling nou dat kon me niet SCHELEN MEER!!! Er werd aangebeld dus ik moest ophangen... Nu heb ik iemand die weer wat voor mij ah regelen is dat ik mogelijk het gesprek of a.s Vrijdag kan plaatsvinden of komende Dinsdag!! Ze krijgt weer iemand anders niet te pakken die mss kan bijdragen(geen centen), zodat er op korte termijn iets geregeld kan worden. Bedankt voor het meeleven, dit wens je je ergste vijand nog niet zo...zzzzoooooo zzwwwaaaaaarrrrr...er zijn dagen dat ik gewoon niet meer wil....
Ik heb al moeite met het zien van kindjes die ook maar een klein beetje op hem lijken en of leeftijd of het huilen ve baby en/of dreumes. Ik was van plan een sleetje voor hem te kopen, als het zou gaan sneeuwen en kijk....... Kindjes op de slee buiten, dat HAD IK OOK MOETEN DOEN MET J*!!!!!!!!!! Eergisteren had ie 19 Maandjes jong moeten zijn geworden!!! Zijn Tweede Kerst had vorig jaar moeten worden gevierd en Oud en Nieuw!!!!!! Bewuster moeten worden van de Sint enzo BAH BAH BAH BAH....... *hij was mijn laatste en ging als eerste*
Hartverscheurend meid.......wat een nachtmerrie....ik hoop echt dat je de kracht kunt vinden om met je dochter door kunt gaan... echt, sinds je verhaal denk ik iedere dag aan je, vind het zo erg..
vind het zo vreselijk voor jullie dat ik er geen woorden voor heb. wou echt oprecht dat ik iets kon doen. heel veel sterkte met dit vreselijke verlies:x
Meis lees hier je verhaal (of eerder jou nachtmerrie die waarheid is geworden). Meis blijf strijden zolang het goed voelt, als jou dat een beetje rust geeft! Pas wel op jezelf, lees je grote verdriet,boosheid en onmacht. Je hebt nog een mooie dochter, je hoeft niet altijd sterk te zijn maar zet de schouders eronder voor je kleine meid! Heel veel sterkte met dit grote verlies,en met de tijd die nog komen gaat.
Ik heb met veel verdriet en toch ook veel herkenning jou verhaal gelezen.... Alleen heb ik het geluk gehad dat mijn mannetje het wonder boven wonder wel overleeft heeft. En ik mag echt van n wonder spreken hij is door de oog van de naald gekropen. En als ik naar t advies van de dienstdoende huisarts had geluisterd was mijn mannetje ook een sterretje geweest van niet ouder dan 6 maanden. Wat begrijp ik jou verdriet en woede en onmacht heel goed! De boosheid en frustratie dat je als moeder niet serieus wordt genomen terwijl je instinctief heel goed aanvoeld het niet goed is! De machteloosheid je kindje zo moeten zien lijden, want wat hebben ze een pijn als ze hersenvliesontsteking hebben! Mijn mannetje was 6 maanden toen die het kreeg, hij was n grote en flinke baby dat is zijn geluk geweest,en ook dat ik toch naar me instinct geluisterd heb en niet naar n oordeel van een huisarts die mijn. Zoon niet kende maar uit ging van een moment opname.... Hij had dan geen vlekjes ,wel ruim 41 geraden koorts een blauw hoofd! Blauwe lippen, kreunen van de pijn. Alleen maar slapen tussen door krijsen van de pijn. Niet eten of drinken gal spugen en geen natte luiers meer en toch naar huis gestuurd worden! Met de mededeling douw maar vol met paracetamol en een fles oordruppels ....en toen werd ik al boos werd totaal niet serieus genomen, half 11 savonds thuis we moesten de nacht in,me gevoel zat niet goed,kleine bij me in bed.... Hij bleef spugen van gloeiend heet ging die naar ijskoud! Ogen draaiden en toen gelijk 112 gebeld, net op tijd kwestie van minuten fontanel zo groot als een tennis bal in de ambulance gelijk aán de zuurstof hij is te zwak om zelf nog normaal te kunnen ademenen. Je belandt in een grote nachtmerrie die je geen een ouder gunt! Elke sec telt en je weet niet wat er allemaal komen gaat, en dan nog niet te spreken over die verschrikkelijke onderzoeken die je arme kleine schat moet ondergaan . Mijn mannetje had geen vlekken, maar wel strepto kocken bacterie en een dubbele long ontsteking en daar boven op kreeg die de water pokken .hij heeft 3 weken heel hard moeten knokken,mijn mannetje is godzijdank geen engeltje geworden, maar wat snap ik al je emoties heel goed! Ik heb er wel hulp voor gezocht om t t verwerken tot zover je dat kan verwerken want je kind verliezen dat is t ergste wat je als ouder zijn kan overkomen. Wil je heel veel sterkte wensen in deze oneerlijke strijd die je mannetje heeft moeten leveren, als je behoefte heb mag je me altijd pb'en
Wat fijn om te horen dat jullie kindje het wel heeft gered. Gelukkig loopt niet alles zo verschrikkelijk af. Ik vind het ook altijd fijn om te lezen/zien dat andere kindjes die met 24 weken geboren zijn het wél redden, ook al is het heel pijnlijk omdat je eigen kindje het niet heeft mogen redden. En betreft het hulp zoeken voor de verwerking, ik denk dat dat zéker een goede is in deze situatie! Het is zó enorm heftig.... Knuffel voor TS!
Meisje meisje meisje.....ik weet niet wat ik moet zeggen maar de tranen gutsen uit mijn ogen..Wat een vreselijke nachtmerrie leven jij en je dochter in.. En dan lees ik bovenstaande stukje van je.....verscrhrikkelijk.... Jij beleeft de angst van alle ouders, jij zit er midden in. Je boosheid is zo begrijpelijk. Misschien heb je zelf behoefte aan een gesprek over een poos, je weet het niet. Vreselijk gewoon...ik weet niet wat ik kan zeggen...
Meis, wat afschuwelijk. Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen.. Dit is gewoon onmenselijk. Heel veel sterkte gewenst aan jou en je dochter.
Wat een vreselijk gemis . Ik wens je heel veel kracht toe , om met dit grote verdriet om te gaan. Arme meid. Ik vind het zo erg voor je ...
Je verhaal breekt mijn hart. Je schrijft zo rauw alles op wat je voelt, het is echt hartverscheurend. Er spreekt zoveel woede en onmacht uit, en wat is dat goed te begrijpen. Ik wens je heel veel kracht toe. Dit zou niemand mee moeten maken.
Hartverscheurend, al het verdriet voel je in je berichten. Ik weet niet wat ik moet zeggen. Ben er helemaal stil van. Ik hoop dat je met alles goede begeleiding krijgt, want dit kun je niet alleen. Enorm veel sterkte voor jullie. Een hele dikke knuffel
Echt zo verschrikkelijk wat jullie overkomen is... net als sommigen hier heb ik er ook geen woorden voor...wil jullie ontzettend veel sterkte en kracht toewensen.
Als eerste gecondoleerd met het verlies van je zoontje. Wat een verschrikkelijk verhaal, ik voel je verdriet, machteloosheid, woede en wanhoop door het scherm heen. Het enige dat ik kan doen is vanaf de andere kant van het scherm je verhaal lezen, sterkte wensen en laten weten dat ik aan je denk. Ik ken je niet, maar herken je emoties en verhaal wel. Ik ben mijn oudste zoontje verloren na 8 maanden en 5 dagen. Al een hele vent en een gemis voor heel mijn leven. Ik zal je verhaal blijven volgen en proberen reacties te geven, zodat je weet dat je gehoord wordt. De wereld draait door, maar staat voor jou nu even stil! Heel vel sterkte. Liefs Suzanne
Ow meid wat verschrikkelijk, ik kan jouw volkomen begrijpen, ik kan er gewoon de juiste woorden niet voor vinden. Ik wens jullie zo onwijs veel kracht toe, heel veel sterkte!
Allemaal ten eerste bedankt voor het medeleven.. Mamavan 3 graag ga ik jou nog pb'en! Mijn J* was ook een grote baby niet echt qua lengte, maar kwam zelfs boven gemiddelde aan (CB). Ben blij te lezen dat jou mannetje het wel overleeft heeft! En dat is wat ik bedoel met Moeder instinct!!! En dan kwam ik voor het eerst met mijn J*/voor J* bij HEM!!!! ik had die HA al 8 Jaar, ik kwam daar bij elkaar mss voor de 5de keer. Voor de rest was ik daar nooit!!!! Aankomende Dinsdag zal het gesprek met de KA'sen plaatsvinden. Wat een gezeik toen ze me weer belde en ik haar uitlegde dat we mogelijk gezien het weer vertraging kan zijn... Wat denken jullie dat zij zei? o dus u komt toch wel met het openbaar vervoer? Ja reageerde ik al (weer) geaggiteerd terug, ik ben ook afhankelijk van andere mensen he!!! Ik heb zoveel geprobeerd en een vriendin met mij die weer een vriendcollega gevraagd had te rijden. Niet gelukt. Daarvoor had ik mijn Neefje gevraagd, die durft met zijn auto die al mankementen vertoont niet de snelweg op. Andere Neefje zijn vriendin gevraagd, die moet werken, heeft ochtenddienst. Wat moet ik dan???!!! Of ik haar dan op de hoogte wil houden en bellen als we vertraagt zijn. Dat is goed zei ik, dat was ik al van plan! Hoe gaan we het dan doen vroeg ze aan mij? ( ik raakte NOG geïrriteerder!!) En schreeuwde vol onmacht en boosheid vol van verdriet, dat we het gewoon gingen doen zoals afgesproken!! Haar antwoord was: 'ja maar ik ga geen uur bij de receptie staan wachten'. En schreeuwde ik terug, dat ik dat ook niet van haar verwachtte, maar het meer zei vanwege het weer! En dat we nu naar punt gaan, dat ik ga zeggen, dat het voor mij niet meer zou hoeven en dat ze er dan in konden stikken. Toen zei ze nog wat, maar ik had de mobiel al van mijn oor af en hing haar OP!!! Wat een k*tgezeik zeg, naast al je eigen vermoeidheid, verdriet, slapeloosheid, kwaadheid, woede machteloosheid, schuldgevoelens etc.!!!!! De toon voor het gesprek is NU NOG MEER GEZET!!! Er gaan twee mensen met mij mee ter ondersteuning en 1 van ze zal notities gaan maken en het overnemen als ik er niet uit mijn woorden kom...