Mamvan 3 heb jij er trouwens nadien nog wat megedaan jegens die HA? En SUUZ, wat een hel ook he! GGGRRRRR Mag ik vragen wat jou babietje had? Meiden ik weet niet wanneer ik weer wat neer zal typen hier...ik heb heel wat vragen al op klad hier staan en moet die even wat beter neer gaan pennen(WIL IK HELEMAAL NIET, ik word al MISSELIJK en mijn MAAG DRAAIT OM als ik er aan denk te moeten gaan doen...
Ach gut, wat een onbegrip van die arts zeg... Wat vreselijk dat je nog met zo iemand om de tafel moet gaan zitten. Ik begrijp dat dat niet echt een keuze is. Toch heel veel sterkte voor dat gesprek...
Lieve Jay, Ik lees je verhaal en zit hier gewoon echt te huilen. Lieverd toch, wat een hel zit je nu in. Dat je je mooie lieve kleine jongen en broertje van je dochter moeten missen. Ik kan me niet voorstellen in wat voor situatie je nu zit. Wou maar dat ik wat voor je kon doen. Ik begrijp ook echt je gedrevenheid naar het tot op de bodem uitzoeken van de situatie. Als moeder ga je tot het uiterste. Heel veel sterkte ermee voor jou en je kinderen. Dat je ook beschrijfft dat hij tegen je aanlag en naar je toe wilde bij dde ha...pfff. Heftig dit en dat is nog zacht uitgedrukt. Dikke knuffel voor jullie. En wat heb ik stomme opmerkingen voorbij zien komen, mensen reageer dan gewoon niet, als je met harteloze berichten aan komt zetten of totaal gaan medeleven hebt. Ga alsjeblieft dan iemand anders lastig vallen. Zo, dat moest er even uit.
Weer wat veranderingen qua vervoer maar daar kom ik later nog op terug...mss.. Tis idd geen keuze...bedankt voor de lieve woorden... Laat gaan geen discussie(s) NijnoNijntje(maar ik begrijp je reactie HELEMAAL)...NIEMAND zal ook maar in de buurt komen van wat ik doorsta, en voel...*de helft van mijn hart is dood*...
@jaytje Dat kan ik me voorstellen, dat je hart dood is/voelt. Vanavond brand ik een kaarsje voor je gezin.
@mamavan3 ik lees je verhaal en ik voelde de spanning. je kindje is echt door het oog van de naald gekropen. Fijn dat jou ventje het overleefd heeft. @suuz weet niet hoe lang het geleden is, maar wil je toch condoleren met het verlies van je kindje.
Het spijt me dat ik hier even off-topic op MOET reageren maar sorry: ik zie hier echt geen stomme opmerkingen of harteloze berichten staan. Hoe kom je erbij, helemaal NIKS harteloos staat hiertussen. Ik volg dit topic ook, en zoals iedereen hier, heb ik het erg met ts te doen, denk en lees iedere dag weer wat van haar verhaal, en vind het absoluut hartverscheurend . Het grijpt me erg aan, telkens weer. Ts: sterkte morgen met het gesprek, ik denk aan je/jullie.
Ook even offtopic, maar die heb ik er wel tussen zien staan. Maar dat is nu niet het punt. Kan de stukjes wel markeren of aangeven, maar dan gaat het in dit onderwerp over heel wat anders dan dat waar het daadwerkelijk omdraait. Ook de namen kan ik wel noemen, maar dan word het allemaal wel heel persoonlijk. Dus bij deze laten we dit nu rusten.
Hee meid, wat een afschuwelijk verhaal en wat een levensgroot verdriet, je mannetje, je alles Wens je heel veel sterkte in je rouw en je verwerking. Daarvoor moet eerst alles uitgesproken zijn, denk ik ook, heel sterk dat je dat gesprek gaat voeren en wat goed hoe je het allemaal regelt (dat er mensen meegaan bijvoorbeeld). Zet m op meid, je moet erdoorheen, hopelijk komt er over een tijdje wat rust in je lijf, en ook voor je grote kleine meid. Heel veel sterkte.
Wanneer heb je het gesrek met de kinderarts? Ik hoop dat je hier ene deel van je frustratie en woede kwijt kunt. Mijn zoontje is overleden aan wiegendood, bijna 5 jaar geleden. Ik heb toendertijd wel een hoop gehad aan de gesprekken, maar de situatie was ook anders. Het was voor mij vooral belangrijk om te weten dat ik er zelf geen schuld aan had. Dat ook als ik eerder was gaan kijken bij mijn zoontje (wat ik nooit gedaan had, want liet hem altijd slapen), dat er dan nog niks aan te doen was geweest. Hij was al weg...... Dikke knuffel Liefs Suzanne
Weten jullie wat pas OFF-TOPIC REAGEREN is: stuur fijn pb-tjes naar elkaar! (nijnonijntje ik neem jou niks kwalijk), voor de rest bedankt...en wat de overige rest denkt...tja ik heb dit al eens gepost.... Het gesprek heeft eergisteren plaats gevonden.
Meid niet reageren als het je niet aan staat geeft je alleen maar meer ellende. Reageer op wat je wilt maar wees niet boos op ZPers. Ze bedoelen het allemaal even goed. Wat ik lees is heel veel woede en onmacht aan jou kant. Meid kan je alleen zeggen denk ook aan je andere kinderen ga daar voor leven het is heel hard maar een moeder die zo boos is daar hebben hun niets aan. Zoek hulp waar dan ook vooral voor je kind zij heeft alles gezien gehoord mee gemaakt dit kan heel veel inpact hebben. Mail je veel ik heb voor je een site lees daar eens. Stuur je Prive een berichtje mag hier niet reclameren. Heel veel sterkte wensen heeft geen zin het doet je niets en het voelt niet goed. Kan je alleen zeggen geloof in je kinderen en probeer alles een plek te geven je hard is nu een open wond maar echt het word beter er blijft een litteken over. Ik kan het weten
J* had een dubbele longonsteking( dus NIET zoals de HA mij meedeelde door de telefoon, dat ze uit de uitslagen: 2 longinfecties op 2 plekken van zijn longetjes en niet zo ernstig...!). En het ernstige ijzer tekort is wat zij in het lab. standaard onderzoek/uitvoeren. En op zijn maag en darmpjes waren ook meerdere infecties te zien. Naar huis gestuurd met Domperidom(wat iedereen kan kopen in de supermarkten zonder recept)...na 12 uren zonder behandeling antibiotica, bloedonderzoek en/of Ziekenhuisopname...met als gevolg sepsis! En weggevlogen mijn J*....
Oja en het bloed wat hij spoog kwam uit zijn longetjes, met schuim. Wat hun erg verbaasde en nooit gezien hebben op deze manier. Alle zuurstof wat ze erin probeerde te pompen in zijn longetjes tijdens de 3 sessies aan reanimatie kregen ze er niet meer in, en wat eruit kwam via het slangetje was schuim. Binnen 1,5uur liepen zijn longetjes vol met vocht bloed en schuim. Ze konden er niet tegenin met de zuurstof toediening. Het ging ineen keer snel. Voor de rest heb ik mijn frustratie geuit, wat betreft de zorg tijdens en aan het bedje waar J* lag ten opzichte van de nonchalantheid van de zusters. Mij een heupstoot geven, terwijl ik hoorde op de reanimatie tafel dat hij rochelde, vocht ofwat er ook uit geperst werd en ik naar hem toe buigde om hem vast/op te pakken. Het tot twee keer toe terug dekken van de zuster, terwijl ik mijn baby helemaal wilde zien en het dekentje van hem af trok. Na het overlijden. Mij hardhandig naar de andere kant van het bedje trok aan mijn arm, terwijl zijn mooie gezichtje al aan mijn kant lag! Zij ons niet eerder naar binnen hadden groepen. Ik zag allang aan zijn borstkastje en oogjes die opgezwollen waren, dat het einde oefening was. ETC!
Wat vreselijk zeg! Ik wil je heel veel sterkte wensen met dit verlies. En wat achterlijk dat dokters zulke grove fouten kunnen maken! Super dat je er achteraan gaat, het neemt het gemis en je verdriet misschien niet weg, maar als moeder begrijp ik dat je er alles aan doet die HA terecht te zetten! Veel liefs, en nogmaals heel veel sterkte. Dikke knuffel!
Wat moet jij een vreselijke hoop narigheid doormaken Jaytje, echt verschrikkelijk!! Ook al doet het niks en verandert het niks, wil ik jou en je dochter toch heel veel sterkte wensen met dit verschrikkelijke verlies!!
Oh my wat een verhaal....hoe verschrikkelijk voor je!! Wat een verdriet,onmacht en onoverkomelijk drama. Hopelijk krijg je veel steun zowel thuis als mentaal. Blijf hier schrijven als dat helpt om te verwoorden wat er door je heen raast, de grootste angst en het ergste wat je kan overkomen, ik huil met je mee