Hallo Hope, Heel veel sterkte!! Wat zijn er deze maand weer veel onder ons die een miskraam hebben!! Voor iedereen die het ook "moet" doormaken ook heel veel sterkte! liefs, Kris
hallo hope wat vind ik dit erg voor jullie , ik wens je heel veel sterkte de aankomende tijd liefs angela
ik leef met je mee,het enige wat je kunt doen is huilen ,ik hoop dat je iemand hebt met wie erover kunt praten . Ik heb net mijn 4 de mk achter de rug ,het is gecurreteerd de andere drie niet. Ik kon het pas ook echt verwerken toen het weg was . Veel sterkte
Veel sterkte Hope! Ik heb zelf een mk gehad in januari bij 8 weken en voelde me toen zo besodemieterd door mijn lichaam - al die tijd denk je dat je een kindje gaat krijgen terwijl het niet goed gegaan is... Hoewel het niks aan de situatie verandert, en je het anderen niet gunt, vond ik het toch wel een troost dat je niet de enige bent. Vooral verhalen over vrouwen die zwanger zijn geraakt niet al te lang na een miskraam beuren me op, al kan ik me voorstellen dat jouw hoofd er voorlopig nog niet naar staat... Take care.
hai hope, ik hoop dat je er snel boven op zult komen. ik weet dat het moeilijk is, maar het heeft tijd nodig om het te kunnen verwerken. ik weet hoe jij je eigen voelt omdat ik er ook 2 kwijt was. en bij de tweede had ik sterk het gevoel dat het ook mis zou gaan. en ja het ging ook mis ja, ik had ook veel bloed verloren enzo. maar goed. doe het allemaal rustig aan. en ik weet zeker dat het weer goed komt met je. zal eff duren maar het komt echt goed. liefs faithy
Hoi lieve Hope, Eindelijk heb ik je verhaal gevonden. Ben nog niet helemaal thuis op het forum geloof ik. Meid, wat zul je je leeg voelen. Heb zo met je (jullie) te doen joh. Ik zou willen dat ik iets voor je kon doen om even een glimlach naar voren te toveren, maar soms kan dat gewoon niet en eigenlijk hoeft dat ook niet. Hope, ik hoop echt dat je dit een plekje kan gaan geven meid en ik (ook al was ik wat minder lang zwanger) kijk soms even naar ons plekje in de tuin waar ons kruimeltje begraven ligt, maar nu met de heldere hemel kijk ik ook savonds, als we in de tuin zitten, regelmatig even naar boven en daar staan de sterretjes. Dan zeg ik even "gedag" en geef een handkusje. Gek he, maar het helpt me echt. Als ik naar boven kijk zal ik ook aan jou denken en aan jouw kindje en misschien, heeeeeeeeel misschien geven ze elkaar boven wel een hele dikke vette knipoog. Ook al is het op afstand, je bent niet alleen, we denken aan je. Heel veel sterkte meid!!
Meiden ik herken hier zoveel in. Ik kijk ook naar de sterren en kan dan gewoon gaan huilen, want ook mijn sterretjes staan daar. Knap van je Liseth dat je het hebt kunnen begraven. Bij mij staat het nog altijd op "het "badmeubel. Mijn tijd komt misschien nog wel om het te begraven. Nu zit ik ook weer traantjes weg te pinken, gaat het verdriet ooit nog over? Sterkte meiden.
Dit is idd de angst van elke moeder, in het begin had ik ook altijd van oh als het maar goed gaat, in het begin kon ik het ook niet echt goed geloven. ze zeggen na 3 maanden kan er niet zo veel gebeuren, maar mijn zus was ruime 4 maand zwanger en ineens kind weg, en ze snappen nog steeds niet wat de oorzaak zou kunnen geweest zijn vreselijk.
Ik zeg altijd, ik ben pas blij als het er na 9 maanden levend uitkomt. Ik zal ook nooit meer blij zwanger zijn. ( ben ik trouwens ook nooit geweest, ik wist altijd dat het fout zat)
lieve Hope , ik hoop dat je het een plaatsje kan geven , het is verschrikkelijk om zoiets te moeten meemaken , en ik hoop dat jullie samen de kracht vinden om te herstellen dikke knuf asjuh
o meid wat erg!!!!!!! Ik weer hoe je je voelt ik heb een paar weken terug het zelfde meegemaakt, ik was 13 weken dat t weg gehaald werdt was met 6wk en 3dgn gestopt. heel veel stekte en neem er de tijd voor